Het enige ziekenhuis in Trinidad, Colorado heeft weer een gynaecoloog in dienst, en niet zomaar eentje. Trinidad zit al een paar jaar zonder gynaecoloog, dus toen Marci Bowers – voormalig hoofd van haar afdeling in het Swedish Medical Center in Seattle, Washington, en genoemd als een van “America’s Best Doctors” door de American Research Council in 2002-2003, zich aanmeldde, waren ze erg blij ermee. Bowers had sterk professionele motieven om de functie aan te nemen. Ze had onder Stanley Biber haar opleiding gedaan om zijn SRS-werk over te kunnen nemen. Gedurende de laatste 34 jaren, heeft Biber meer dan 6.000 SRS’en uitgevoerd, voornamelijk M-t-f, waarmee Trinidad de naam van “Sex-Change Capital of the World” had verdiend. Maar de 80-jarige Biber moest zijn praktijk neerleggen, omdat hij zich niet meer betaalbaar kon verzekeren.
Bowers heeft andere kwalificaties die verder reiken dan haar chirurgische bekwaamheid. Ze was niet lang in Colorado voordat bekend werd, dat ze zelf lid is van de transgender gemeenschap; in 1997 werd ze vrouw terwijl ze werkte bij een kliniek in Seattle. Als de enige oefenaar van SRS die het zelf heeft ondergaan, begrijpt Bowers precies wat haar patiënten voelen. “Je ontdekt dat mensen deze gevoelens hebben van jongs af aan – op drie, vier, vijf jarige leeftijd”, zegt ze. “Het maakt mij niks uit of je in de eerste team van je universiteits American Football team speelde – wat dan ook het is, het is waarschijnlijk iets in je hersenen of genen. Het is een belangrijk reis voor een bepaald deel van de bevolking. Bowers heeft een vrouw (die haar “hartsvriendin” is, zegt ze) en drie kinderen in Seattle, en ze woont samen met haar (mannelijke) partner in Trinidad, Colorado. Ze is vegetarisch en schrijft op haar website “dat de toekomst gaat over het mengen van ras, religie, cultuur, eten, taal, seksualiteit en gender – het beste van alles om een beter geheel te maken”. Ze zegt dat ze overwoog om te specialiseren in SRS lang voordat ze zelf de beslissing nam. “Ik had erover nagedacht voordat ik zelf met het proces ben begonnen” zegt ze. “Er waren zeer weinig chirurgen die het deden, en ze werden allemaal ouder, met weinig nieuwe aanwas. Terwijl er steeds meer vraag voor is. Je blijft je afvragen ‘waarom zijn er zoveel?’ Het is een verbazingwekkend aantal”. Sinds ze afgelopen juli de praktijk van Biber overnam, zijn haar eigen patiënten aantallen sterk gegroeid; ze zit nu op drie of vier SRS-en per week, hetzelfde aantal als Biber op zijn hoogtepunt (ze doet ook bevallingen en normaal gynaecologisch werk). Hoewel een M-t-f operatie vroeger zes uur duurde, kan ze het nu in net iets ,meer dan drie uur. Tegelijkertijd heeft ze hard gewerkt om Biber’s manier van penis inversie te verfijnen, waarbij een vagina wordt gemaakt met de huid van de penis, en de scrotum wordt gebruikt voor de labia. “Eerst deed ik gewoon wat Biber deed”, zegt Bowers. “Daarna begon ik mijn eigen methoden toe te passen. Dat was niet makkelijk. Niet alles werkte zoals ik had gedacht. Maar ik had zeventien jaren ervaring in gynaecologie en ik wilde dat het meer werd dan het al was”. Kandidaten voor een SRS moeten als vrouw leven gedurende een jaar, onder behandeling bij een psycholoog zijn en hormonen innemen. Meestal nemen ze ook borstimplantaten en wordt hun adamsappel kleiner gemaakt, en ook andere cosmetische ingrepen. Dit wordt niet gedekt door de verzekering, en Bower vraagt $14.000 voor de basis M-t-f ingreep, inclusief ziekenhuis en anesthesie kosten. Terwijl ze wel bepaalde ingrepen ten behoeve van F-t-m SRS doet, doet ze geen phalloplasty – het bouwen van een penis”. Het is niet echt functioneel”, zegt ze over de ingreep. “Het ziet er niet goed uit en werkt ook niet goed, dus ik doe het liever niet”. Maar door haar aanwezigheid bij conferenties over transseksualiteit heeft Bowers geleerd dat F-t-m transseksuelen een makkelijker transitie hebben dan transseksuele vrouwen. “Het is een moeilijker operatie, maar ze passen zich veel beter aan”, zegt ze. “Als je stem eenmaal lager is, en je wat haar op je gezicht krijgt, wordt je als man behandeld”. Bowers zegt dat veel van haar patiënten niet worden geaccepteerd en hun baan kunnen verliezen na hun SRS: “Als medische aandoening, denk ik dat er nu veel meer begrip voor is. Ik word gebeld door gynaecologen en huisartsen uit heel het land. Maar tegelijkertijd wordt ik nu door fanatiek rechts en fundamentalistisch religieuze groeperingen aangevallen”. Hoewel voor een aantal patiënten haar achtergrond een pluspunt is, zijn anderen soms sceptisch. “Soms denken ze dat er zoveel persoonlijk leed is in deze reis, dat je er onmogelijk zonder littekens aan je ziel doorheen kunt komen. Ze denken dat ik dat ook moet hebben, maar zien dat ik vrij normaal ben, en ze zijn daardoor verrast”. Bowers zegt dat er een andere transseksuele dokter is, die momenteel in Philadelphia bezig is met een specialisatie in plastische chirurgie. Bron: Denver Westword Vertaling en bewerking: Travestie.org
