Het is rond de 10e van de maand en ik heb, zoals meestal, een staatslot. Altijd weer betrap ik me op fantasieën wat ik zou doen met een grote prijs – die ik nog nooit heb gewonnen. Honderd Euro is het hoogste bedrag dat me ooit is overkomen. Statistiek is een lastig ding: heb je iedere keer weer even weinig kans, of mag je na tientallen jaren lang meedoen toch verwachten dat je dan meer kans hebt. Tot nog toe: nee.
Allereerst de bekende gedachten: natellen, een keer een nieuwe auto kopen met alle toeters en bellen, zoals een gave geluidsinstallatie voor de Goldbergvariaties van Bach. Het bedrag delen met mijn vrouw, mijn kinderen wat toeschuiven, de economie stimuleren, een Goed Doel uitzoeken – wat nog niet mee zal vallen met al die zakkenvullende Goede Doelen-directeuren. Je allerlei ‘nieuwe vrienden’ van het lijf houden. Kopzorgen genoeg met zo’n zak centen.
De week ervoor was ik weer eens aanwezig bij de Canal Parade in Amsterdam. En, man wat kreeg ik een geweldig idee voor een Goed Doel: een eigen boot, de GenderMixBoot. In mijn bovenkamer begon ik gelijk plannen te maken. Contact opnemen met de organisatie: Hé jongens, volgend jaar wil ik met mijn GenderMixBoot meedoen, wat kost me dat. Ze noemen een bedrag, ik verdubbel het – wie het breed heeft laat het breed hangen – en maak het per omgaande over. Zo, dat is geregeld.
Dan de inrichting van mijn boot. Die moet een mix zijn van alles wat de LGBTI-gemeenschap representeert, plus een flink aandeel standaardhetero’s. Ter wille van de solidariteit. Want daar gaat het me om met mijn deelname: hetero’s die begaan zijn met hun ‘afwijkende’ medemens.
De boot zelf. Ik denk toch dat het een grote moet worden, beetje het formaat van die van burgemeester Femke. Ik heb die ruim een uur zien liggen wachten tot de start om exact 12.30 uur. Fraai ! Mijn boot wordt overgeschilderd in de regenboogkleuren, een must. Het verdere ontwerp, met een paar beweegbare podia, laat ik aan nog te kiezen ontwerpers over, uiteraard gay ontwerpers. Sleepbootje ervoor, duwbootje erachter, dat komt wel goed.
Puzzel
En dan de opvarenden. Dat wordt nog een puzzel, waar ik de rest van het jaar volop mee bezig zal zijn. Een flinke club van die standaardhetero’s dus, ik denk dat ik die vooral in mijn eigen familie en naaste omgeving ga zoeken en vinden. Werkt voor die lui beslist geest- en blikverruimend. Maar uiteraard ook een lekkere mix van lgbti’ers. Wie zouden er mee willen. Kandidaten genoeg, lijkt me, maar ik denk dat ik juist die er bij wil hebben die moeten worden overgehaald. Lekker spannend of het lukt om een Loiza Lamers erbij te krijgen, en nog een paar van die mensen uit TV-programma’s als Hij is een zij van Arie Boomsma. Of die gekke meid Ryanne van Dorst. Lastig typje, maar ze zal het zich niet willen laten ontgaan.
Natuurlijk moet je ook een paar echte rolfiguren erbij hebben. Dus een paar drag queens. Wordt nog zoeken want die vrij ordinaire types die ik bij de Lellebel zag, met veel te grote breast plates en suikerspinpruiken, heb ik liever niet. Kenmerken van het genre drag queen zijn overdrijving en uitvergroting, maar dat moet, vind ik, wel niveau, stijl en klasse hebben. Verder nodig ik zeker ook een paar drag kings uit, een opkomend genre, heb ik me laten vertellen. Wel onder dezelfde voorwaarden die voor de queens gelden.
Op z’n best
Het allermooist vind ik de jongens en meisjes die zich voor de Canal Parade zodanig (ver)kleden en opmaken dat je vanaf de kant niet kunt zien of het een man of een vrouw is. Dat is gendermix op z’n best. Ik wil er de boot voor zeker een kwart mee vol hebben. Er worden een paar visagisten, bodypainters en stylisten ingehuurd om ze er zo genderdivers mogelijk uit te laten zien. Een beetje bloot mag erbij, zeker met wat bodypaint wordt dat een prachtplaatje.
Inmiddels is de boot aardig vol. We maken het compleet met serieuze ambassadeurs uit de gay, lesbian, bi, trans, queer en inter scene en dan is het op – zaterdag 3 augustus 2019 ? – trossen los !
En ikzelf. Nee, ik kleed me niet om, ik blijf mezelf. Wel zet ik een kapiteinspet op en ga ik aan het roer staan. Want dat doe ik graag, het roer in handen hebben.
Zo droom ik verder, want mijn lot is dat ik nooit een loterij win. Ook deze maand was het niet meer dan een tientje.
Auteur: Nomi de Pluum
