Drempels van man naar vrouw

[anjatheefee]

Naar aanleiding van een opmerking in een andere rubriek, en niet gekeken of het onderwerp al bestond (ja inderdaad, luie internetster). Wat waren de drempels die jullie moesten overwinnen tot waar je nu staat?
Bij mij waren dat grofweg (maar wel in de gevolgde stappenvolgorde):
1 bestellen bij postorder
2 voor dameswinkel heen en weer lopen tot ik naar binnen durfde
3 dameskleding kopen in rustige winkel zonder andere bezoekers
4 dameskleding in drukke winkel kopen
5 dameskleding passen in de winkel
6 als vrouw over straat (niet vanuit huis) en dus ook meteen shoppen natuurlijk
7 als vrouw over straat (wel vanuit huis)
8 als vrouw het huis verlaten en onverschillig of de buren het zien

Ik zit nu in deze laatste fase, soms durf ik wel dan weer niet.
Tussen deze stappen zit vaak een hele tijd, tussen 1 en 2 bijvoorbeeld een paar jaar en tussen 6 en 7 wel meer dan 10 jaar.

[Saartje]

1: Nooit gedaan, of je doet het (winkel) of niet vond ik.
2: En dan soms nog onverichterzake naar huis.
3: Als ik naar binnen ging, maakte druk dan ook niet meer uit.
4: zie 3
5: Ik weet mijn m(a)at(en), passen doe ik eigenlijk nooit.
6: Meteen vanuit huis.
7: zie 6
8: Zie 6, hoewel de eerste paar keer wel een beetje angstig.

1 t/m 3 jarenlang.

(4 echt druk en heel veel winkels in en uit, januari 2008 met vriendin de stad in en merken dat het echt geen reet uit maakt, toen was de beer los )

6, 7 en 8 vanaf eind 2007 t/m nu.

9: half 2008 t/m nu, elke dag in dameskleding, meestal wel in een broek, al dan niet met make up naar buiten.
Naar de supermarkt, etc.
Verder weg op de fiets, 2 weken geleden voor het eerst met openbaar vervoer. (En natuurlijk een volle bus en tram... )

[Irene]

1. Ooit wel gedaan heel lang geleden
2. Windowshopping doe ik nog steeds wel eens, als ik gehaast ben en ik zeker wil weten of naar binnen gaan de moeite loont
3. Altijd liever meer bezoekers gehad, dan wordt je niet zo in de gaten gehouden en kan je gewoon je ding doen
4. zie 3
5. Passen doe ik tegenwoordig altijd, ik wil niet alleen weten of het past, maar ook zien hoe het me staat
6. Heel regelmatig
7. vroeger wel gedaan, nu niet meer in verband met afspraken daarover
8. zie 7

Irene

[Saartje]

5. Passen doe ik tegenwoordig altijd, ik wil niet alleen weten of het past, maar ook zien hoe het me staat

Irene

Als ik het echt leuk vind, staat het me ook... =)
En er is niet zoveel dat ik echt leuk vind.
Trouwens, ik struin vaak de markt af met een vriendin, kost geen drol dus dan kan je wel eens iets op de gok kopen.

Schoenen passen hoeft niet, 41 is 41 en tot nu toe passen alle 20+ paar schoenen prima.
Jassen moet je wel passen vind ik ook, zoals gezegd in het make-up/etc forum.

Dit is toch geloof ik wel mijn favoriete onderwerp..., winkelen!

[Irene]

Saartje schreef:

Als ik het echt leuk vind, staat het me ook... =)

Herkenbaar, maar misschien vind ik het stiekem ook wel leuk

Saartje schreef ook:

Schoenen passen hoeft niet, 41 is 41 en tot nu toe passen alle 20+ paar schoenen prima.

Daar heb ik toch andere ervaringen mee, ik zag laatst nog een paar hartstikke leuke schoenen, maar ze waren me echt te groot, en in 39 hadden ze ze niet, die zouden dan misschien ook te klein geweest zijn.

Ik heb ooit ook een paar ongepast gekocht, en die zitten zo strak dat mijn voeten afklemmen, dus die heb ik zelden aan gehad.

Irene

[Saartje]

Herkenbaar, maar misschien vind ik het stiekem ook wel leuk

Aapie, mouwtje...

Ik heb ooit ook een paar ongepast gekocht, en die zitten zo strak dat mijn voeten afklemmen, dus die heb ik zelden aan gehad.

Irene

Sja, daar heb ik, gelukkig, nog geen last van gehad.

Wel een paar keer door domme acties blaren gehad.
Blote voeten in enkellaarsjes, en dan snel bij de hema toch even sokjes kopen en die uitgebreid op een terrasje aan doen.
Het puntje van de naad van een maillot op een teen terechtgekomen tijdens het lopen op laarzen, wat een behoorlijke blaar tot gevolg had.

[AM_ber_79]

1 bestellen bij postorder
Dat heb ik onlangs pas voor het eerst gedaan. Simpelweg omdat het vestje hrtstikke leuk is maar nergens anders te vinden was
2 voor dameswinkel heen en weer lopen tot ik naar binnen durfde
Nooit echt last van gehad. Deed altijd alsof t voor n ander was.
3 dameskleding kopen in rustige winkel zonder andere bezoekers
zie 3
4 dameskleding in drukke winkel kopen
zie 3
5 dameskleding passen in de winkel
Logisch gevolg van stap3, 4 en 5. Nooit echt veel last van gehad, was voor mij iets "natuurlijks"
6 als vrouw over straat (niet vanuit huis) en dus ook meteen shoppen natuurlijk
Sinds ik als vrouw over straat ga, doe ik dat vanuit huis
7 als vrouw over straat (wel vanuit huis)
8 als vrouw het huis verlaten en onverschillig of de buren het zien
Zie 7, aanvulling: vanavond kwm ik een collega tegen terwijl ik en femme bij de media mrkt was...[/i]

[anjatheefee]

Sinds ik als vrouw ga winkelen, koop/pas ik nooit meer als man en trouwens al geen 10 jaar iets van postorder besteld

[ik ben hier niet meer]

Voor mij was de moeilijkste stap het als vrouw naar buiten gaan. Die andere stappen niet zoveel problemen mee gehad, waarschijnlijk ook omdat mijn ex me wel goed kon steunen nog in dat deel van het proces.
Het andere wat ik ook moeilijk vond (maar dat is een sta verder nog) is het aanmelden bij het VU. Paar keer gebeld voor ik iets durfde te zeggen.

[Frederique_]

Ik heb nooit iets per postorder gekocht, ben direkt in de winkel begonnen. Eerst in een groot warenhuis (vanuit de verkeerde aanname dat daar mannen en vrouwenkleren wel door elkaar zouden hangen). Was reete eng...

Zie ook knopje WWW hieronder voor een beschrijving van de rest van mijn proces. 't Is niet gemakkelijk, maar als je de tijd neemt zodat je niet met VEEL te veel stress een stap zet (beetje stress mag) dan kom je er wel...

Groetjes,

Frederique

[Saartje]

Het andere wat ik ook moeilijk vond (maar dat is een sta verder nog) is het aanmelden bij het VU.

hmjah, daar zit ik nu dus.
De "succesverhalen" helpen ook niet echt...

[joandelynn]

1 voor het eerst meisjeskleren aantrekken (toen ik 8 jaar oud was)
2 bestellen bij postorder (toen ik 34,5 jaar oud was)
3 het VU bellen om naar een gendertherapeut te vragen (half jaar later)
4 als vrouw 's nachts blokje om gelopen (paar maanden later)

Stap 3 was moeilijker dan stap 4. Had de hele dag moed zitten verzamelen totdat ik eindelijk durfde te bellen en Jos aan de lijn kreeg. Ik kon nog amper iets zeggen, zo zenuwachtig was ik.

Ben benieuwd wat stap 5 gaat worden