een kerstverhaal.

[Gerdi]

Anders.
Hans werkte op een kantoor bij een groothandel in metaalwaren. Hij was al jaren getrouwd met Lieke en ze hadden het best goed. Lieke werkte parttime, ook op een kantoor en ze waren de ouders van twee gezonde meisjes van toen nog 7 en 10 jaar oud. Hans fietste ook graag en klungelde samen met Lieke graag in hun tuin. Voor iedereen die hen kende leek het een perfect plaatje. Ze waren gezien in de buurt en maakten graag een praatje. Ook met zijn collega’s kon Hans goed overweg, vooral de twee dames waarmee hij het kantoor deelde, Ilse en Marieke, vonden hem leuk. Hij was dan ook niet zo’n macho man die steeds stoer deed of populair als hij bij de dames in de buurt was. De beide dames op kantoor waren het er over eens dat hij een leuke en lieve man was. En ze mochten hem graag. Hijzelf deed er niets bijzonders voor eigenlijk, maar hij voelde zich prima thuis bij hun.
Het leek allemaal bijna perfect en dat al jaren, maar Hans veranderde. Het ging eigenlijk heel langzaam en eerst had niemand het in de gaten. Hij had namelijk al jaren een geheim wat hij met niemand durfde te delen, bang voor de gevolgen die het voor hem en zijn omgeving zou kunnen hebben. Hij kleedde zich af en toe om als vrouw en dat deed hij stiekem. Eerst met kleding van zijn moeder en zusters en later met kleding van Lieke en verder waar hij links en rechts de hand op kon leggen. Het drukte zwaar op hem door het schuldgevoel wat hij al jaren had en de schaamte die hij voelde. Hij werd stiller en trok zich ook meer en meer terug bij feestjes en andere activiteiten, zowel op het werk als in de buurt en hoewel het heel geleidelijk ging begon het op een gegeven moment toch op te vallen. Lieke viel het als eerste op natuurlijk want zij kende hem al jaren en ze vroeg steeds weer aan hem wat er toch was. Maar Hans wuifde alle vragen weg en noemde steeds stress en te druk zijn als oorzaak, en het zou wel over gaan. Hij kon het haar niet vertellen want dan zou ze weggaan bij hem en de kinderen meenemen.
Lieke boekte een paar uitjes en ook een weekje vakantie zonder de kinderen, die inmiddels al behoorlijk zelfstandig waren. Dat in de hoop dat hij er van op zou knappen, maar ook daar was hij niet die vrolijke Hans waarmee ze getrouwd was. Dat gaf spanningen en het begon steeds meer te schuren tussen hun twee. Hans was steeds vaker stil, of onrustig, en sprong dan maar weer op zijn fiets om even weg te zijn. Lieke voelde zich steeds meer verwaarloosd door hem en dat ontaarde dan in ruzies en slaande deuren. Hans werd steeds stiller en ook op zijn werk merkten ze dat er iets moest zijn, maar hoe de collega’s ook probeerden; Hans wuifde alles weg. Zo ging het een hele tijd door.
Op een dag werd hij bij zijn chef geroepen. Hij moest, samen met zijn collega Ilse, naar een ander filiaal om het computersysteem te updaten en andere zaken bij te werken. De volgende morgen kwam Ilse voorrijden en Hans stapte in. Lieke keek ze na. Zou hij soms met Ilse iets hebben? Ze konden erg goed met elkaar en ze woonde niet zo ver weg eigenlijk. De achterdocht groeide bij Lieke. Ze zou er Hans naar vragen als hij terugkwam vanavond.
Hans en Ilse gingen ontspannen op pad want het werk was routine en waarschijnlijk binnen één morgen al klaar, dus ze konden het rustig aan doen. Ilse merkte wel weer dat er iets met Hans was. Er vielen ongemakkelijke stiltes die er vroeger niet waren en waarbij hij zo afwezig leek. Er is iets met hem en weet je, ik vraag het hem gewoon dacht ze. Wat is er toch met je Hans? Je bent zo stil de laatste tijd. Eerst negeerde hij het vragen maar Ilse gaf niet zo snel op en vroeg door, maar hij wilde het er niet over hebben. De klus verliep die dag verder prima en ze waren vroeg klaar. Maar toen ze op de terugweg waren begon ze er toch weer over want ze zag dat hij onrustig zat te draaien op de autostoel. Wat is er nou Hans? Ik ken je gewoon niet meer terug de laatste tijd. Er is iets met je en je kan me alles vertellen, dat weet je. Er zit je iets dwars, dat merk ik aan je, dus gooi het er maar uit want dat is beter dan zo te lopen zuchten en draaien. Hans zuchtte een keer en keek naar Ilse.

[Gerdi]

Dit moet echt absoluut geheim blijven. Ik weet dat ik je kan vertrouwen maar dit is voor mij heel belangrijk. Het moet absoluut geheim blijven. Ilse draaide een parkeerplaats op en zette de motor af. Nou, voor de draad ermee Hans. Je hebt me bezorgd gemaakt. Kom op. Hans keek haar aan, zuchtte een keer diep en besloot het maar gewoon te vertellen. Ik kleed me graag om in vrouwenkleding, als vrouw en zo. Zo, dat was eruit. Hans voel Je hebt gelijk. Eh…goed, stop de auto dan maar dan zal ik het vertellen, maar wat ik je vertel moet de zich opgelucht maar ook schaamde hij zich. Hij keek strak voor zich uit en durfde niet naar Ilse te kijken. Hij zuchtte een paar keer diep en keek toen opzij naar Ilse.
Die keek hem aan met een wat verwonderde blik en glimlachte toen. Is dat alles, ach joh, dat is toch helemaal niets bijzonders. Dat doen toch wel meer mannen, maar ben je dan gay of bi? Nee, zei hij, ik ben een man en voel me niet tot andere mannen aangetrokken. Ik vind het gevoel van jullie kleding zo fijn, die zachte stoffen, hoe het zit of valt. Ja, dat is het gewoon. Ilse vroeg, je wilt geen, eh, hoe heet dat ook alweer, transformatie tot vrouw, ik bedoel, je laat je niet ombouwen of zo? Nee, echt niet. Ilse keek even voor zich uit. Weet Lieke dit ? Nee, ze weet van niks, ik doe het stiekem als ze er niet is. En het loopt tussen ons niet zo lekker momenteel dus ik ga het haar ook niet vertellen. Dadelijk gaat ze nog weg. Ilse keek naar Hans, nou, dit is toch wel iets Hans. Ik zou het toch vertellen. Ik wil je wel helpen anders. Hans keek haar aan. Nee, dat durf ik gewoon niet. Als ze er achter komt gaat ze bij me weg, dat weet ik gewoon. Rij nou maar verder.
Ilse startte de auto en ze reden verder. Ga je anders nog even mee naar mijn huis zei Ilse, dan drinken we nog wat. Lieke verwacht je toch niet voor vanavond. Ja, is goed, zei Hans. Eenmaal daar aangekomen zaten ze op de bank met een kop thee toen Ilse zei, je mag je hier wel omkleden eigenlijk. Dan hoef je dat niet thuis stiekem te doen. Je hebt ongeveer mijn maat. Hans keek haar verbaasd aan, He, nu? Vroeg hij. Ja, kom op, dan zoeken we wat uit. Hans was overdonderd. Maar, hoe bedoel je, wil je dit echt? Ja, kom op, ik zal je wel helpen. Ilse stond op, pakte zijn hand en nam hem mee naar haar slaapkamer. Zoek maar wat uit. Ze pakte een jurkje en hield hem dat voor en daarna een andere. Kom op Hans, doe het maar gewoon. Ik vind het helemaal niet erg, en zo zochten ze samen van alles bij elkaar en paste hij het ene na het andere aan. Hans vond het geweldig. Een half uurtje later liep hij met lingerie, een panty en een jurkje van Ilse rond door haar huiskamer. Dat staat je best goed Hans. Nu nog make up en een pruik en dan ben jij helemaal een vrouw, zei Ilse. Ik heb nog een pruik ergens, wacht maar even. Na nog een tijdje bezig te zijn geweest was Hans getransformeerd in een best leuk uitziende vrouw. Ilse pakte een spiegel en hield hem die voor. Hij keek erin en zag een vrouw, niet de knapste maar toch een vrouw. Hij begon ontroerd te huilen zodat zijn make up doorliep. Ilse sloeg troostend een arm om hem heen en gaf hem een doekje. Sorry, het is allemaal erg veel ineens. Geeft niks Hans. Ik vind je een mooi mens, ook als vrouw. Ik laat je even alleen, dan kun je genieten van je vrouw zijn. Hans keek haar aan. Ik voel me zo gelukkig nu. Ik weet het, ik zie het, geniet nou maar want je moet je zo weer omkleden en naar huis toe, zei Ilse.
Eenmaal terug omgekleed bracht Ilse Hans weer naar huis terug. Hans zat naast haar, in een roes en voelde zich gelukkiger dan hij in jaren was geweest. Dit kunnen we wel vaker doen als je dat wilt, bijvoorbeeld tijdens je fietstochtjes, want dan heeft Lieke er ook geen last van en hoeft ze het ook nog niet te weten, zei Ilse. Hans vond dat geweldig en zo spraken ze af dat Hans elke zaterdagmiddag naar Ilse zou gaan. Hij was helemaal gelukkig en thuis merkte Lieke dat ook. Het viel gewoon op dat hij ineens zo vrolijk was, weer de oude grapjes maakte en lief was tegen haar en de kinderen. Ook praatte hij honderduit. Lieke vond het wel fijn maar voelde ook steken van jaloezie opkomen. Zou hij dan toch met Ilse? Zal ik het hem vragen of niet. Ze vroeg het toch maar niet.

[Gerdi]

Zo ging het een aantal maanden door. Hij fietste steeds meer en langer leek het. Vaak was hij de hele zaterdagmiddag weg en Lieke merkte aan hem dat dat hem goed leek te doen. Hij kwam altijd zo vrolijk weer terug. Ze was blij met hem zoals hij nu was maar eigenlijk voelde ze diep van binnen wantrouwen en ook jaloezie groeien. Wat als hij toch met Ilse vreemd ging. Hij zei van niet toen ze het hem gevraagd had, maar ze voelde dat er iets aan de hand was met hem. Waar fietste hij steeds naartoe? Als ze het hem vroeg kwam er een vaag antwoord en praatte hij gauw over wat anders. Er klopte gewoon iets niet. Als hij terugkwam van zijn fietstochten op zaterdag dan was hij de oude Hans, maar in het verloop van de week werd hij tegelijk stiller en ook onrustiger. Dat viel gewoon op. Er was iets en dat leek in verband te staan met die tochtjes van hem. Op een personeelsfeest vroeg ze er Ilse naar, maar die deed erg terughoudend en zei dat ze dat toch echt met Hans over moest hebben. Ze probeerde ook nog om Hans mee te krijgen naar een therapeut, vooral om haar wantrouwen en jaloezie weg te nemen, maar hij wilde niet, hij hield van haar en het ging toch weer goed. Ze moesten gewoon af en toe een beetje geduld hebben met hem. Lieke vroeg nog een keer of hij vreemd ging met Ilse maar dat ontkende hij weer in alle toonaarden. Nee, zij was echt de enigste waar hij van hield.
Op een zaterdagmiddag werd de jaloezie en het wantrouwen welke Lieke nog steeds voelde te erg en ze besloot om achter Hans aan te gaan als hij ging fietsen. Ze wilde weten waar hij naar toe ging want haar achterdocht bleef maar groeien en ze moest het weten. Dus toen hij op zijn fiets stapte ging ze op de hare achter hem aan. Dat viel nog niet mee want Hans had een goede conditie en zij niet bepaald, maar het lukte toch. Hans zette koers recht op de stad af die ongeveer tien kilometer van hun af lag en eenmaal daar fietste hij rechtstreeks naar een woning toe waar de fiets werd gestald en hij aanbelde. Maar dat was toch het huis van Ilse? de deur ging open en Lieke zag dat het Ilse was die Hans daar hartelijk begroette. Hij glipte naar binnen en de deur ging weer dicht. Dus toch. Lieke ontplofte bijna. Eerst wilde ze aanbellen en hem confronteren, maar ze besloot het niet te doen maar hem aan te pakken op haar eigen terrein, in haar keuken, en ze fietste, nog steeds woedend, weer naar huis terug. Even had ze zelfs de neiging om zijn koffers in te pakken en ze buiten de deur te zetten maar ze besloot dat niet te doen maar eerst te horen wat hij te zeggen had. De meiden waren gelukkig een nachtje logeren dus die zouden er niks van merken.
Tegen de avond kwam Hans thuis. Hij leek moe maar leek tevreden. Hij trok zijn jasje uit en liep naar de keuken voor een glas water. Daar stond Lieke hem op te wachten. Leuk gefietst vroeg ze. Eh, jawel hoor, antwoorde hij. Ik ben je achterna gefietst en je ging bij Ilse naar binnen. Je gaat verdomme vreemd, klootzak die je bent, ontplofte Lieke. Hans schrok zich wezenloos. Nee, nee, dat is het niet, en begon te huilen. Als een zielig hoopje zakte hij op de keukenstoel in elkaar terwijl Lieke helemaal los ging op hem. Alle frustratie, alle woede en ergernis kwam die middag naar buiten toe en Hans huilde maar en zei niks terug, tot ze wat kalmeerde en vroeg wat hij daarop te zeggen had. En stop met dat gejank beet ze hem toe.
Ik ga niet vreemd, echt niet. Hans dronk een paar slokken water en vroeg Lieke te gaan zitten. Ik ga naar Ilse toe inderdaad, maar niet om vreemd te gaan. Ze helpt me om een deel van mezelf te ontdekken van iets wat ik al sinds mijn puberteit voel. Bij haar mag ik dat doen en we praten erover. Ik wist nooit goed wat ermee te doen en ze heeft me geholpen. Wat doe je dan, vroeg Lieke, wat is er dan wat ik niet mag weten? Wacht even, zei Hans, laat me eerst uitpraten alsjeblieft. Dit is voor mij heel moeilijk en ik ben erg bang dat je, als je het eenmaal weet, je bij me weggaat en ik je kwijt ben. Hans begon weer te huilen.
Ben je stiekem homo of bi? Of wil je SM of zo? Ik snap het niet. Je bent al jaren anders en ik snap het niet. Lieke huilde nu ook en Hans sloeg troostend een arm om haar heen. Ze duwde hem weg en sprong op met betraande ogen. Nou, zeg het dan, riep ze, Ik heb er genoeg van.

[Gerdi]

Hans zuchtte. Ilse helpt me om af en toe vrouw te worden. Dat wil zeggen, ze leert me om me goed, om te kleden,make up op te doen en ze helpt ook met styling en zo en hoe je je moet gedragen als vrouw. Ik ben namelijk een crossdresser, een travestiet zoals dat in de volksmond heet en kleed me één keer in de week om, bij haar en we gaan dan samen iets drinken op de bank of zelfs de stad in, als twee vriendinnen. Lieke was verbijsterd. Haar Hans, een travestiet. Ze kreeg meteen een beeld van dansende drag queens op een boot in de grachten van Amsterdam en zei hem dat ook.
Nee, nee, dat is het niet. Hans begon weer te huilen. Je begrijpt het niet, zie je wel. Ik had het nooit moeten zeggen. Liekes verbijstering zakte. Maar waarom doe je dat dan? Ik snap het gewoon niet, en hoe lang al?
Hans nam een slok water. Luister, ik wil het je graag uitleggen, dus onderbreek me even niet alsjeblieft. Ik heb één en ander opgezocht op het internet, en ik ben genderdysfoor zoals dat heet. Een klein beetje maar eigenlijk. Het betekend dat ik af en toe het onbedwingbare verlangen heb om me als persoon van het andere geslacht om te kleden. Om de vrouw in mij zichtbaar te laten zijn via kleding. Dat is iets wat in de genen zit of in de hersenen en niet weg te redeneren is , of te bedwingen. Er zijn geen medicijnen voor en er zijn zeker 20.000 mannen in Nederland die dit ook hebben en doen, in allerlei gradaties. De één gaat elke dag als vrouw en de ander, zoals ik af en toe.
Het is de vrouw, de vrouwelijke kant in mij die soms erg sterk is en expressie zoekt, en ik kan er niks aan doen. Ik worstel er al mee sinds mijn twaalfde en heb me eerst altijd stiekem omgekleed tot ik hulp kreeg van Ilse . Dat is het dus. Ik hou niet van mannen, ga niet vreemd, maar voel me er goed bij om me af en toe als vrouw te kleden. Ik durfde het nooit te vertellen omdat ik bang was en ben om je daarmee kwijt te raken. Hans huilde weer. Lieke kreeg medelijden met hem. Ze zag nu wel dat het hem vreselijk dwars zat en sloeg haar arm om hem heen. Nou, dit moet even landen hoor. Jij als vrouw. Dat had ik nooit verwacht. Lieke was verbaasd maar ook opgelucht. Hij hield nog steeds van haar, en zij ook van hem en belangrijker nog, er was geen ander. Ze pakte zijn hoofd tussen haar handen en keek hem aan. Geef me even tijd want dit moet even landen. Ze liep de tuin in, zowel verbaasd als opgelucht. Ja, hier was ze blijer mee dan als hij vreemd zou zijn gegaan of stiekem met mannen zou hebben …. En het is ook maar kleding wat hij aantrekt. Ze haalde diep adem en liep weer naar binnen toe. Hou je van me? Vroeg ze. Ja, zei Hij, zielsveel. Dan komt het wel weer goed. Hoewel ik er nog wel heel erg aan moet wennen hoor. Hans huilde weer, maar nu van opluchting. Hij voelde dat ze niet bij hem weg zou gaan. Je moet het me nog wel een keer uitleggen allemaal, maar nu even niet. En ik wil ook een keer mee naar Ilse.
Later die avond lag ze nog lang wakker. Hij was eigenlijk altijd al een zachtaardige man geweest. Hij hield ook niet van die typische mannendingen zoals voetbal of bierzuipen bij de BBQ, en met de opvoeding van de meiden was hij onbetaalbaar zo goed als dat ging. Hij kon zo goed met ze overweg, ook nu ze puberden. Dat was dus die vrouw in hem. Ze had het nooit gemerkt dat hij dergelijke verlangens had. Ze kon zich ook wel voorstellen dat hij bang was geweest voor haar reactie. En het was ook nogal wat. Wat als anderen het zouden merken. Ze zouden door iedereen uitgelachen worden. Nee, dat moest toch eigenlijk niet gebeuren. Hij ging met Ilse de stad in nog wel. Wat als iemand hem zou herkennen? De schrik sloeg haar om het hart.

[Gerdi]

Nu ze erover nadacht had ze inderdaad kleding wel eens wat anders in de kast zien liggen, maar ze dacht dat de meiden weer eens iets van haar wilden lenen en had er verder niet bij stil gestaan. Goh, die Hans toch. Maar wat nu. Kon ze dit aan? En hoe moet dit nu verder? Moest ze hem nog steeds naar Ilse laten gaan of moest hij hier in huis…? En de meiden, vertellen we het aan hun, en wanneer dan. En wat als die het niet zien zitten en het overal rondbazuinen. De ene na de andere vraag kwam in haar op. Na nog een tijdje peinzen viel ze in slaap.
De volgende morgen vroeg ze Hans naar de informatiebronnen op het internet. Ze las van alles en kwam al gauw tot de conclusie dat hij er dus echt niks aan kon doen. En ook dat er veel gradaties waren, veel manieren om er mee om te gaan. Ook las ze dat ze er beter goede afspraken over konden maken, om wrijvingen en misverstanden te voorkomen. Er waren best veel huwelijken op gestrand en ze nam zich voor om dat bij hun niet te laten gebeuren. Ze konden dit aan. Ze hield veel van hem en hij ook van haar, dat wist ze en voelde ze, dus dit konden ze hebben. Maar dat stiekeme moest eraf. Ilse was een leuke vrouw en eigenlijk was ze zelfs een beetje opgelucht dat hij bij haar was geweest voor dit. Het had ook heel anders kunnen gaan.
Later die ochtend zaten ze beiden aan tafel. Luister Hans, ik heb me ingelezen. Ik begrijp het nog niet helemaal maar dat komt nog wel. Ik accepteer dat je dit doet en vind het zelfs goed dat je hiermee door gaat. Ik ga niet bij je weg om dit, maar we moeten goede afspraken maken. Zoals hoe vaak, en hoe ver ga je, en wie mag het weten, en vertellen we het de meiden en wanneer dan. Snap je. En wie wast je kleding en waar koop je het en zo zullen er nog meer vragen komen. Hans was blij, zo blij als hij in jaren niet was geweest. Dit betekend heel veel voor me Lieke. Ik hou zo veel van jou. Was zo bang je kwijt te raken, dat je me nooit meer wilde zien en zo, en nu zitten we hier, aan tafel, en praten erover. Zeg maar wat je wel en niet wilt. En zo overlegden ze die morgen hoe het verder zou gaan. Ilse werd er bij betrokken doordat ze er al vanaf wist. Lieke ging de eerstvolgende zaterdagmiddag mee en hoewel het eerst even ongemakkelijk was hadden ze al gauw de grootste lol met zijn drieën. Toch kleedde Hans zich na die keer thuis om want ze hadden besloten het aan de meiden te vertellen.
Nu was het allemaal zo lastig om het geheim te moeten houden. Hans zag er eerst als een berg tegenop maar de meiden haalden beide de schouders op, Leuk pap, maar wil je dat niet doen als onze vrienden hier zijn. Nou, daar kon Hans mee leven en zo liep hij vanaf dat moment regelmatig als zijn vrouwelijke deelpersoon door het huis. Lieke deed dan wel de gordijnen dicht en de deuren op slot want de buurt mocht het niet weten, maar Hans was gelukkiger dan ooit. Hij kon eindelijk helemaal zichzelf zijn. Ook op het werk was hij weer de oude Hans hoewel Ilse wel moest lachen toen Marieke dat ter sprake bracht. We hebben een herboren Hans en niet meer de oude zei ze, waarop ze Hans een knipoogje gaf. En Hans? Die deed het maar af met een grapje, maar gaf Ilse wel een dankbare blik terug. Tenslotte had hij veel aan haar te danken. Na een aantal maanden was Lieke er al helemaal aan gewend om hem ook eens in een jurkje of rok te zien. Het opmaken ging hem ook steeds beter af en de meiden hielpen hem zelfs af en toe. Ze noemden hem dan Hansje en ze vonden dat best een mooie naam als hij getransformeerd was.
Op een zaterdagmorgen net voor de kerstdagen pakte Lieke de telefoon en belde Ilse. Zullen we met zijn drieën de stad in gaan naar de kerstmarkt? Met zijn drieën? vroeg Ilse. Ja, jij, ik en Hansje. Hansje? Ja dat is Hans, maar dan anders……De drie vrouwen hadden een geweldige dag, en tijdens het kerstdiner zat Hans als Hansje aan tafel, met Lieke en hun dochters en ook Ilse. Ze droegen alle vijf dezelfde kerstjurk. Het werd een prachtig kerstfeest.

[jose6]

Wat een leuk verhaal en een fantasie voor velen denk

[kelsey]

Voorlopig heb ik er even doorheen gescrold... en het eii nde gelezen.... Dat lijkt me inderdaad de ultieme droom..... Met mijn vrouw en dochter, die van haar leven geen rok aan wil, met een paar vriendinnen van van mijn vrouw een ladies night.... en dan ik in mijn lange witte kokerrok....en alleen maar vrouwen dingen bespreken.... tutten met haren en make-up....
Dromen Dromen Dromen