waarom heb ik gelogen tegen mijn twee eerdere partners

[transcommunity-girl2]

weg

[Lisa met een S]

Hoi Kendra,

Natuurlijk is het zo dat als je ergens voor schaamt, dan wil je het ook niet aan iemand anders vertellen. Dat je het ontkent tegenover jezelf -- tja, je wil natuurlijk ook niet geloven dat er iets mis met je is. En dan hoop je ook dat het overgaat, en je pakt elke strohalm aan om dat te geloven.

En je onderdrukt het. Met als resultaat dat het terugkomt, sterker dan daarvoor.

Is dat herkenbaar? uhhhhhhhm, tja, wat zal ik daarop zeggen

Groetjes,
Lisa

[Nathalie]

Beste Kendra,

I've been there... heb er dan ook wel een mening over. Ik denk dat het niet vertellen of zelfs glashard ontkennen het best verklaart kan worden m.b.v. een aantal theorietjes.

1. het beleven van gevoelens en uitingen van het andere geslacht gaat voor veel mensen gepaard met sexuele fantasieën of ideeën. Sommige mensen zijn geneigd die voor zichzelf te houden. Om wat voor reden dan ook.
2. Het brengt een zekere spanning met zich mee door iets te doen waarvan je denkt dat het eigenlijk niet mag. Deze spanning is soms verkeerd maar soms maakt dat het ook juist leuk. Door het opbiechten verdwijnt de spanning.
3. Het opbiechten van iets 'verkeerds' aan je partner vereist een goede verstandhouding met die partner. Dit is niet altijd het geval.
4. Het zelf niet in het reine zijn met je eigen gevoelens en daarmee dit ook maar moeilijk kan verklaren aan een ander.

Kun je je hierin vinden ?

[Cynthia]

Kendra,

Hoewel ik tegen mijn tweede partner "eerlijker" ben geweest (wij hebben elkaar leren kennen via een advertentie van mij in een T-blaadje) had ik een deel van je verhaal zo zelf kunnen schrijven. maar ja, dat wist je eigenlijk al.
Ik denk inderdaad dat de ontkenning komt omdat je er geen weg mee weet, het niet voor jezelf toe weet te geven enzovoorts.
Ik kan mij nog ged herinneren dat aan het einde van mijn 1e huwelijk (we hadden al besloten om te scheiden) we toch nog troost bij elkaar zochten. Ik maakte op een gegeven ogenblik een opmerking in de trant van "als jij nu lesbisch zou zijn en ik een vrouw zou het misschien beter kunnen zijn tussen ons". Maar op haar reactie "had je dat gewild dan" moest dit dommerdje natuurlijk direct weer ontkennend antwoorden. Het heeft bijna 10 jaar geduurd voordat ik haar durfde te vertellen wat er echt in mij omging. Stom he? En zo herkenbaar allemaal.

En in mijn tweede huwelijk heb ik haar ook voor de gek gehouden door het toe te staan dat Cynthia weggestopt werd. Achteraf allemaal zinloos natuurlijk.

Misschien stap ik ook nog wel op die trein naar huis als ik klaar ben met reizen.

[racine]

Hallo Kendra,

Heel herkenbaar, bijna een kopie van mijn verhaal, met dat verschil dat punt 4 zoals Nathalie aangeeft bij mij erg lang (zo'n 30 jaar) van toepassing is geweest en het aantal partners bij mij lager is. De huidige is de 1ste. Die 4 punten van Nathalie zijn m.i. een goede samenvatting van het geheel. Zoals bekend heb ik e.e.a. een paar maanden geleden verteld aan mijn partner en op dit moment is onze relatie aanmerkelijk verbeterd. Ik laat haar overigens wel het tempo bepalen en dat gaat bij ons in positieve zin.

Met vriendelijke groet,
Racine

[transcommunity-girl2]

weg

[Lisa met een S]

Kendra,

Natuurlijk is het liegen als je zulke gevoelens, zulke drangen, verbergt van je partner. Maar als iemand zelf in een ontkennende fase is, als hij ervoor schaamt, en van zijn gevoelens af wilt, of hoopt op een of andere manier ervan af te komen, is het moeilijk om de kracht op te brengen om dat op te biechten. Als hij zich schaamt, of zichself haat voor zijn gevoelens, dan zal hij waarschijnlijk verwachten dat zijn partner dat ook voelt. En als zijn partner een liefdevolle, begripvolle partner is, dan is de kans groot dat de partner hem steunt in zijn streven ervanaf te komen, en hem aanmoedigt om op die weg door te gaan (ook al gelooft niemand hier dat dat mogelijk is). Misschien zijn er zulke mensen, maar ik twijfel of je ze hier zien.

Ik ben met je eens, het hoort zo dat wij eerlijk zijn met onze partners. Maar wij zijn niet perfect en soms maken wij fouten.

Lisa