Hoi meiden,
Ik ben onlangs gescheiden. Volgens mijn ex was een van de oorzaken, dat ik veel meervan mijn alter-ego hield (al was die dan jaren weggestopt) en niet van haar. Sinds we uit elkaar zijn komt Cynthia weer tevoorschijn, en ik moet zeggen, steeds minder schuchter. Bionnenkort hoop ik jullie es op een avond te ontmoeten.
Maar nu mij vraag : ze dreigt regelmatig met de rechter om de omgangsregeling aan te laten passen (die we in onderling overleg hebben afgesproken en bij haar advocaat hebben getekend), met als argument dat het voor een kind niet goed is om "zo'n soort vader" te hebben. Overigens heb ik me tot nu toe steeds aan de afspraak gehouden, dat mijn kind (6 jaar oud) niet zal worden geconfronteerd met mijn andere ik.
Zij is degene die mijn docher heeft ingelicht over mijn andere ik, en zonder mijn voorkennis of toestemming.
Heeft iemand hier ervaring mee, of raad op? Hoewel ik denk, dat ze geen poot heeft om op te staan word ik er zo langzamerhand erg moe van.
Ik wacht met spanning op jullie reacties (maakt niet uit hoe die zijn).
Mailen mag ook.
Oorlog?
Moderator: Moderators
Hoi Cynthia,
Ik heb er zelf geen ervaring mee, gelukkig.
Maar ik denk, in geval je er nog geen hebt, dat je het beste zelf een advocaat in de hand kan nemen. die kan je zeker ook veel meer vertellen of dat zomaar kan.
Het lijkt mij persoonlijk niet erg inteligent van een moeder die niet wilt dat een kind aan de travestie gevoelen van de vader blood gesteld mag worden dat ze dat dan zelf gaat zitten vertellen. daarmee confronteerd zij zelf het kind juist met dat gene waar ze het voor wil beschermen.
Ik hoop dat je er iets mee kunt.
Groetjes,
Franciska.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, gelukkig.
Maar ik denk, in geval je er nog geen hebt, dat je het beste zelf een advocaat in de hand kan nemen. die kan je zeker ook veel meer vertellen of dat zomaar kan.
Het lijkt mij persoonlijk niet erg inteligent van een moeder die niet wilt dat een kind aan de travestie gevoelen van de vader blood gesteld mag worden dat ze dat dan zelf gaat zitten vertellen. daarmee confronteerd zij zelf het kind juist met dat gene waar ze het voor wil beschermen.
Ik hoop dat je er iets mee kunt.
Groetjes,
Franciska.
Groetjes,
There's got to be a way
To make a better day
I'm gonna find a way
To make a better day
There's got to be a way
To make a better day
I'm gonna find a way
To make a better day
Ha Cynthia,
Art 377e, BW1 zegt hier het volgende over:
De rechtbank kan op verzoek van de ouders of van een van hen een beslissing inzake de omgang alsmede een door de ouders onderling getroffen omgangsregeling wijzigen op grond dat nadien de omstandigheden zijn gewijzigd, of dat bij het nemen van de beslissing van onjuiste of onvolledige gegevens is uitgegaan.
Het betr. kind (evt. kinderen) heeft hierin een eigen stem vanaf het 12e levensjaar.
Misschien kan je voor jezelf de huidige situatie eens toetsen aan art 377e.
Het argument "zo'n soort vader" lijkt me overigens weinig kans van slagen te hebben hoor.
Groetjes,
Esther
Art 377e, BW1 zegt hier het volgende over:
De rechtbank kan op verzoek van de ouders of van een van hen een beslissing inzake de omgang alsmede een door de ouders onderling getroffen omgangsregeling wijzigen op grond dat nadien de omstandigheden zijn gewijzigd, of dat bij het nemen van de beslissing van onjuiste of onvolledige gegevens is uitgegaan.
Het betr. kind (evt. kinderen) heeft hierin een eigen stem vanaf het 12e levensjaar.
Misschien kan je voor jezelf de huidige situatie eens toetsen aan art 377e.
Het argument "zo'n soort vader" lijkt me overigens weinig kans van slagen te hebben hoor.
Groetjes,
Esther
Hoi Esther,
Bedankt voor je reactie. Er is hier volgens mij geen sprake van gewijzigde omstandigheden., en de gegevens waren al lang bekend nog voordat er sprake was van een kind (nu 6 jaar oud).
Ook heb ik mij steeds aan onze afspraken daarover gehouden.
Ik denk dan ook nog steeds dat ze geen enkele kans maakt, maar het dreigement alleen al maakt je onzeker.
Bedankt voor je reactie. Er is hier volgens mij geen sprake van gewijzigde omstandigheden., en de gegevens waren al lang bekend nog voordat er sprake was van een kind (nu 6 jaar oud).
Ook heb ik mij steeds aan onze afspraken daarover gehouden.
Ik denk dan ook nog steeds dat ze geen enkele kans maakt, maar het dreigement alleen al maakt je onzeker.
Cyn.
Hoi Cynthia,
Sterkte,
Liefs, Es
Dat idee kreeg ik ook uit je postje.Er is hier volgens mij geen sprake van gewijzigde omstandigheden., en de gegevens waren al lang bekend nog voordat er sprake was van een kind (nu 6 jaar oud).
Die onzekerheid kan ik me goed voorstellen, maar ik denk dat het allemaal best mee gaat vallen. Voorlopig gewoon even lekker niets doen en afwachten.Ik denk dan ook nog steeds dat ze geen enkele kans maakt, maar het dreigement alleen al maakt je onzeker
Sterkte,
Liefs, Es
Re: Oorlog?
Hoi Cynthia,
Het begint me al lezende langzamerhand te dagen in wat voor situatie jij aanbeland bent.
De realiteit is helaas, dat je TS gevoelens op een gegeven moment zo sterk worden dat je uiteindelijk vastloopt tenzij je eraan gaat toegeven. En daar dreigt dan een ander gevaar. Want als jij, door niet toe te geven aan je diepste verlangens, helemaal vastloopt, wellicht zelfs je baan kwijtraakt, ontstaat er de situatie waar jij zo bang voor bent, namelijk de kwestie of je nog wel in staat bent voor je kind te zorgen. LAAT DAT NIET GEBEUREN. Je zorgt het beste voor je kind door goed voor jezelf te zorgen.
Ik vind het intens gemeen van je partner dat ze "over het graf van jullie huwelijk" nog wil meeregeren, door te bedingen dat je niet mag toegeven aan je transseksuele gevoelens omdat je dochtertje daarvoor "beschermd" zou moeten worden. Ik kan me goed voordtellen dat je je daardoor helemaal klem voelt zitten. Het advies van Esther, om dat eens met een advocaat te bespreken lijkt me dan ook geheel op zijn plaats.
Verder moet je je heel sterk afvragen waarom je nu eigenlijk nog wacht met toegeven aan je transseksuele gevoelens. Anders gezegd, stel dat je volledige vrijheid van handelen had: wat zou je dan doen? Als het antwoord daarop luidt: proberen als vrouw te gaan leven, DOE HET DAN. NU!
Ontzettend veel sterkte gewenst!
Liefs,
Jolanda
Het begint me al lezende langzamerhand te dagen in wat voor situatie jij aanbeland bent.
Dit argument heb ik vaker gehoord bij exen. Ze verwijten je dat je egoïstisch bent, en vergeten voor het gemak dat je jarenlang, ten behoeve van de relatie, je diepste gevoelens opzij hebt gezet. Hoe kun je dat nu ooit egoïsme noemen!!!Ik ben onlangs gescheiden. Volgens mijn ex was een van de oorzaken, dat ik veel meervan mijn alter-ego hield (al was die dan jaren weggestopt) en niet van haar. etc.
De realiteit is helaas, dat je TS gevoelens op een gegeven moment zo sterk worden dat je uiteindelijk vastloopt tenzij je eraan gaat toegeven. En daar dreigt dan een ander gevaar. Want als jij, door niet toe te geven aan je diepste verlangens, helemaal vastloopt, wellicht zelfs je baan kwijtraakt, ontstaat er de situatie waar jij zo bang voor bent, namelijk de kwestie of je nog wel in staat bent voor je kind te zorgen. LAAT DAT NIET GEBEUREN. Je zorgt het beste voor je kind door goed voor jezelf te zorgen.
Ik vind het intens gemeen van je partner dat ze "over het graf van jullie huwelijk" nog wil meeregeren, door te bedingen dat je niet mag toegeven aan je transseksuele gevoelens omdat je dochtertje daarvoor "beschermd" zou moeten worden. Ik kan me goed voordtellen dat je je daardoor helemaal klem voelt zitten. Het advies van Esther, om dat eens met een advocaat te bespreken lijkt me dan ook geheel op zijn plaats.
Verder moet je je heel sterk afvragen waarom je nu eigenlijk nog wacht met toegeven aan je transseksuele gevoelens. Anders gezegd, stel dat je volledige vrijheid van handelen had: wat zou je dan doen? Als het antwoord daarop luidt: proberen als vrouw te gaan leven, DOE HET DAN. NU!
Ontzettend veel sterkte gewenst!
Liefs,
Jolanda
Je kunt het leven slechts vieren wanneer je het als een geschenk aanvaardt
Hoi Jolanda
Nog even per posting reageren
Je besloot met
Maar ben nu dus zoekende hoe ik een en ander kan combineren. Want nog eens wegstoppen is niet meer aan de orde; dat is zeker.
Verder heb ik je een mail beloofd. Die komt eraan, maar ik heb ondertussen besloten er een beknopt levensverhaal van te maken, dus ben nog wel even bezig.
Ik krijg nl. het gevoel dat ik steeds hetzelfde moet uitleggen of dieper ingaan op bepaalde punten, dus wil ik een persoonlijk standaardwerk hebben waar ik uit kan putten of dat ik iemand kan laten lezen.
Maar je hebt hem dus nog tegoed.
Nog even per posting reageren
Je besloot met
Het is natuurlijk niet zo simpel. Als ik volledige vrijheid had, zou ik er inderdaad voor kiezen om volledig als vrouw te gaan leven, maar die vrijheid heb ik nu eenmaal niet. En daardoor kunnen de keuzes die je voor jezelf hebt nu eenmaal anders komen te liggen.Verder moet je je heel sterk afvragen waarom je nu eigenlijk nog wacht met toegeven aan je transseksuele gevoelens. Anders gezegd, stel dat je volledige vrijheid van handelen had: wat zou je dan doen? Als het antwoord daarop luidt: proberen als vrouw te gaan leven, DOE HET DAN. NU!
Maar ben nu dus zoekende hoe ik een en ander kan combineren. Want nog eens wegstoppen is niet meer aan de orde; dat is zeker.
Verder heb ik je een mail beloofd. Die komt eraan, maar ik heb ondertussen besloten er een beknopt levensverhaal van te maken, dus ben nog wel even bezig.
Ik krijg nl. het gevoel dat ik steeds hetzelfde moet uitleggen of dieper ingaan op bepaalde punten, dus wil ik een persoonlijk standaardwerk hebben waar ik uit kan putten of dat ik iemand kan laten lezen.
Maar je hebt hem dus nog tegoed.
Cyn.
Hoi Cynthia,
Ik wens je heel veel sterkte,
Ik weet heel goed in wat voor moeilijke positie je zit, ik zit in een soort gelijk situatie.
Ben dan niet officeel gescheiden maar zie mijn kindjes ook al 3 maanden niet omdat ze met hen vandoor is naar het buitenland.
Als ik er niet mee ophoud en geen echte man word dan zie ik haar en mijn kindjes nooit meer.
Nog maals heel veel sterkte,
Derya
Ik wens je heel veel sterkte,
Ik weet heel goed in wat voor moeilijke positie je zit, ik zit in een soort gelijk situatie.
Ben dan niet officeel gescheiden maar zie mijn kindjes ook al 3 maanden niet omdat ze met hen vandoor is naar het buitenland.
Als ik er niet mee ophoud en geen echte man word dan zie ik haar en mijn kindjes nooit meer.
Nog maals heel veel sterkte,
Derya