.....
- haarborstel
- nagelknipper
- nagelvijl
- pincet
- pleisters
- spiegel
- mobiel
- mobiel van m'n werk
- palmtop
- pillendoosje
- mascara 2X
- oogschaduw 2X
- foundation (vloeibaar)
- foundation (stick)
- kwastje
- lippenstift 3X
- lipgloss 2X
- lippotlood
- wenkbrauwgel
- sterilon
- en een pen die schrijven ken
Dat is het zo'n beetje wat ik elke dag meezeul....
Amanda
Handtassen
Moderator: Moderators
-
Adeline_
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 136
- Lid geworden op: ma okt 20, 2003 15:12
- Locatie: Antwerpen
handtassen
jullie lijken allemaal hutkoffers mee te slepen en ik dacht dat ik een rommel bak meezeulde
Groetjes Adeline
Groetjes Adeline
-
Isabelle Raulin dAymeries
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 230
- Lid geworden op: za aug 31, 2002 14:33
- Locatie: Noord-Holland
- Contacteer:
Joost,
Nu vraag je erom: everything you always wanted to know about... Mijn tassen houden het vol, omdat ik ze bij het geringste onraad naar de schoenmaker breng. En ik heb er maar zeven, bijna allemaal classics, die overbleven, nadat mijn vrouw ze beu- of stukgedragen had. Dan neem ik ze ook een keer mee naar de schoenmaker hier om de hoek, die ook tassen verkoopt, en die weet wel raad met dit soort gevallen. Komt hier in Heemstede zó vaak voor...
Net zoals Cynthia draag ik er maar één, of eigenlijk twee, want als man draag ik er nu ook een. Dat is handig en praktisch, en als man word je geacht handig en praktisch te zijn. Mannen die bang zijn dat een tas hun mannellijkheid aantast, zijn mietjes. Zo, dat is eruit.
Een paar maanden terug stond in de trein een vrouw minutenlang met een dromerige blik naar me te staren. Ik dacht "O, nee", vergeten de nagellak eraf te halen? Mascara nog op? Armbandjes of zo? Zij merkte dat ik onrustig werd, en zei glimlachend: "O, ik stond gewoon naar je tas te kijken, vin'k zó mooi..."
Toen ging de treindeur open, maar mijn dag was goed. Dank zij de steun van o.a. Joy en Marcha op het TG-forum, vindt mijn mannelijke ik complimentjes ook weer leuk. Weet iemand overigens hoe het met Joy is? Back to topic: het is een 15 jaar oude, bruine Fred de la Bret met een lange schouderriem, waar een paar mapjes A4tjes in kunnen. Mijn vrouw kocht hem bij de Bijenkorf in het begin van de yuppentijd, toen yuppen ook nog veel werk mee naar huis namen.
Mijn favoriete damestas is niet de echte Prada, en ook niet de nepchanel van Laimböck, maar iets ertussenin: een lange schouderriem, 24 cm hoog en 21 cm breed, van zwart glad nappa, zoals driekwart van mijn kleding. Het is minstens 5 jaar geleden dat zoiets nog mode was, maar zoals de meeste T-girls, heb ik een "taps toelopend" silhouet, met brede schouders en een grote cupmaat, en maatje 38 billen. Op een goede dag krijg ik met moeite een 40 vol. En dat onder een maat 44 jasje, met 85 Dtjes erin.
De tas op heuphoogte corrigeert dat silhouet. Ga maar eens met en zonder zo'n tas voor de spiedel staan. Hij is ook weer niet zo groot dat mijn billetjes erbij in het niets vallen, Dat effect heeft mijn "mannentas" bijvoorbeeld wel, en ook de donkerbruine, lage brede Mexx-tas met nepbont-overslag, bekend van alle stijlgidsjes van de damesbladen, waar mijn liefste eergisteren mee thuis kwam.
Tassen van T-girls moeten dus vaak het tegenovergestelde doen, als je ze vergelijkt met damestassen. De superhippe schoudertasjes van de laatste drie jaar heb ik overgeslagen, en eigenlijk komt er maar om de 5 of 10 jaar iets bruikbaars in de mode.
Daarom loop ik dus steeds met dezelfde tas. Het scheelt ook een hoop overladen, en wat Cynthia schreef, een tas moet "lekker" zijn. Moeilijk uit te leggen. Als je je tas oppakt, ga je je veilige huis uit, de kou in, en bovendien zeul je dan het gewicht mee, en heb je je handen niet meer vrij. Je pakt dus altijd de tas, die je het meeste zelfvertrouwen geeft.
Duidelijk?
Isabelle
Nu vraag je erom: everything you always wanted to know about... Mijn tassen houden het vol, omdat ik ze bij het geringste onraad naar de schoenmaker breng. En ik heb er maar zeven, bijna allemaal classics, die overbleven, nadat mijn vrouw ze beu- of stukgedragen had. Dan neem ik ze ook een keer mee naar de schoenmaker hier om de hoek, die ook tassen verkoopt, en die weet wel raad met dit soort gevallen. Komt hier in Heemstede zó vaak voor...
Net zoals Cynthia draag ik er maar één, of eigenlijk twee, want als man draag ik er nu ook een. Dat is handig en praktisch, en als man word je geacht handig en praktisch te zijn. Mannen die bang zijn dat een tas hun mannellijkheid aantast, zijn mietjes. Zo, dat is eruit.
Een paar maanden terug stond in de trein een vrouw minutenlang met een dromerige blik naar me te staren. Ik dacht "O, nee", vergeten de nagellak eraf te halen? Mascara nog op? Armbandjes of zo? Zij merkte dat ik onrustig werd, en zei glimlachend: "O, ik stond gewoon naar je tas te kijken, vin'k zó mooi..."
Toen ging de treindeur open, maar mijn dag was goed. Dank zij de steun van o.a. Joy en Marcha op het TG-forum, vindt mijn mannelijke ik complimentjes ook weer leuk. Weet iemand overigens hoe het met Joy is? Back to topic: het is een 15 jaar oude, bruine Fred de la Bret met een lange schouderriem, waar een paar mapjes A4tjes in kunnen. Mijn vrouw kocht hem bij de Bijenkorf in het begin van de yuppentijd, toen yuppen ook nog veel werk mee naar huis namen.
Mijn favoriete damestas is niet de echte Prada, en ook niet de nepchanel van Laimböck, maar iets ertussenin: een lange schouderriem, 24 cm hoog en 21 cm breed, van zwart glad nappa, zoals driekwart van mijn kleding. Het is minstens 5 jaar geleden dat zoiets nog mode was, maar zoals de meeste T-girls, heb ik een "taps toelopend" silhouet, met brede schouders en een grote cupmaat, en maatje 38 billen. Op een goede dag krijg ik met moeite een 40 vol. En dat onder een maat 44 jasje, met 85 Dtjes erin.
De tas op heuphoogte corrigeert dat silhouet. Ga maar eens met en zonder zo'n tas voor de spiedel staan. Hij is ook weer niet zo groot dat mijn billetjes erbij in het niets vallen, Dat effect heeft mijn "mannentas" bijvoorbeeld wel, en ook de donkerbruine, lage brede Mexx-tas met nepbont-overslag, bekend van alle stijlgidsjes van de damesbladen, waar mijn liefste eergisteren mee thuis kwam.
Tassen van T-girls moeten dus vaak het tegenovergestelde doen, als je ze vergelijkt met damestassen. De superhippe schoudertasjes van de laatste drie jaar heb ik overgeslagen, en eigenlijk komt er maar om de 5 of 10 jaar iets bruikbaars in de mode.
Daarom loop ik dus steeds met dezelfde tas. Het scheelt ook een hoop overladen, en wat Cynthia schreef, een tas moet "lekker" zijn. Moeilijk uit te leggen. Als je je tas oppakt, ga je je veilige huis uit, de kou in, en bovendien zeul je dan het gewicht mee, en heb je je handen niet meer vrij. Je pakt dus altijd de tas, die je het meeste zelfvertrouwen geeft.
Duidelijk?
Isabelle
Get over it.