Hier ff een wat linkjes die ik iedereen hier aanraad om goed te lezen, het gaat over gender-variantie.
http://home.hetnet.nl/~mikage/trans0183.htm
tot en met
http://home.hetnet.nl/~mikage/trans0187.htm
ik vind zelf dat auteur van dit artikel wel een punt heeft, wat vinden jullie?
Liefs Neech.
gender-variantie
Moderator: Moderators
-
Isabelle Raulin dAymeries
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 230
- Lid geworden op: za aug 31, 2002 14:33
- Locatie: Noord-Holland
- Contacteer:
Hoi Nee-Chan,
Ik ben het er punt voor punt mee eens. Ik vind alleen dat het beter uitgelegd staat in "My Gender Workbook" van Kate Bornstein, te koop bij Vrolijk, een GLBT-boekwinkel in de Paleisstraat in Amsterdam.
In dat boek
- staan niet zoveel overbodig schofferende aanvallen op mensen die onder de invloed staan van de peptalk van een genderteam. Zelfs al is het niet allemaal waar; die peptalk is nodig om mensen zonder al te veel morele schade door de slopende behandeling heen te slepen.
- wordt heel grondig, zij het militant, geanalyseerd waarom zowat de hele samenleving defensief reageert op genderdiversiteit. En zonder dat daar een complottheorie bij nodig is.
- wordt ook aangegeven: als niet, wat dan wel? Of: wat doe je ermee, als je dit uiteindelijk snapt? Een preview: eerst een beetje lol hebben, en daarna de uitdaging aangaan van het leven in een genderexpressie, die uit je eigen gevoel en creativiteit voortkomt. En je "sense of destiny" ontwikkelen.
- wordt wel erkend dat de wens van sommige "gender outlaws", om een verregaande fysieke aanpassing na te streven, dwingend is.
De theorie van de genderdiversiteit lees je steeds vaker, en ligt voor zover ik kan overzien, aan de frontlijn van de wetenschap. Ik heb zin om weer te studeren: psychologie, sociologie, of culturele antropologie. Mijn therapeute neemt de wetenschappelijke ondergrond van haar aanpak zeer serieus, en zij heeft nog nooit in een richting gestuurd die haaks staat op die theorie. Gooi het kind dus niet met het badwater weg: veel hulpverleners zitten al lang niet meer in de tredmolen van "Wil je geen man zijn? Dan maken we een vrouw van je!"
Nog even over "het punt". Het "als niet, wat dan wel?" De auteur geeft slechts mondjesmaat aan wat dan wel de goede richting is, maar hier en daar staat er wel wat in, dat ik ondertussen ook geleerd heb. Doe iets op een podium, ga de creatieve uitdaging aan. Kies een technisch-creatief beroep. Ijver voor het saamhorigheidsgevoel tussen de verschillende groepen in de T*-gemeenschap. Doe heel veel moeite om sociaal gezond te functioneren: eenzaamheid is de grootste vijand. Maak er geen probleem van als blijkt dat je sexuele belangstelling wel heel breed is. Leer acteren: genderexpressie zit in meer dan alleen kleding. Leer zowel een man als een vrouw neer te zetten, en verzin ook eens iets daarbuiten. En vooral: alles met humor, en in feeststemming. De mensen verwachten het gewoon van je, en het is een essentieel deel van je sociale functie, als je ver buiten de genderdichotomie valt.
Duidelijk? Vraag maar.
Isabelle
Ik ben het er punt voor punt mee eens. Ik vind alleen dat het beter uitgelegd staat in "My Gender Workbook" van Kate Bornstein, te koop bij Vrolijk, een GLBT-boekwinkel in de Paleisstraat in Amsterdam.
In dat boek
- staan niet zoveel overbodig schofferende aanvallen op mensen die onder de invloed staan van de peptalk van een genderteam. Zelfs al is het niet allemaal waar; die peptalk is nodig om mensen zonder al te veel morele schade door de slopende behandeling heen te slepen.
- wordt heel grondig, zij het militant, geanalyseerd waarom zowat de hele samenleving defensief reageert op genderdiversiteit. En zonder dat daar een complottheorie bij nodig is.
- wordt ook aangegeven: als niet, wat dan wel? Of: wat doe je ermee, als je dit uiteindelijk snapt? Een preview: eerst een beetje lol hebben, en daarna de uitdaging aangaan van het leven in een genderexpressie, die uit je eigen gevoel en creativiteit voortkomt. En je "sense of destiny" ontwikkelen.
- wordt wel erkend dat de wens van sommige "gender outlaws", om een verregaande fysieke aanpassing na te streven, dwingend is.
De theorie van de genderdiversiteit lees je steeds vaker, en ligt voor zover ik kan overzien, aan de frontlijn van de wetenschap. Ik heb zin om weer te studeren: psychologie, sociologie, of culturele antropologie. Mijn therapeute neemt de wetenschappelijke ondergrond van haar aanpak zeer serieus, en zij heeft nog nooit in een richting gestuurd die haaks staat op die theorie. Gooi het kind dus niet met het badwater weg: veel hulpverleners zitten al lang niet meer in de tredmolen van "Wil je geen man zijn? Dan maken we een vrouw van je!"
Nog even over "het punt". Het "als niet, wat dan wel?" De auteur geeft slechts mondjesmaat aan wat dan wel de goede richting is, maar hier en daar staat er wel wat in, dat ik ondertussen ook geleerd heb. Doe iets op een podium, ga de creatieve uitdaging aan. Kies een technisch-creatief beroep. Ijver voor het saamhorigheidsgevoel tussen de verschillende groepen in de T*-gemeenschap. Doe heel veel moeite om sociaal gezond te functioneren: eenzaamheid is de grootste vijand. Maak er geen probleem van als blijkt dat je sexuele belangstelling wel heel breed is. Leer acteren: genderexpressie zit in meer dan alleen kleding. Leer zowel een man als een vrouw neer te zetten, en verzin ook eens iets daarbuiten. En vooral: alles met humor, en in feeststemming. De mensen verwachten het gewoon van je, en het is een essentieel deel van je sociale functie, als je ver buiten de genderdichotomie valt.
Duidelijk? Vraag maar.
Isabelle
Get over it.
-
Monica Dreamgirl
- ForumFan
- Berichten: 447
- Lid geworden op: wo apr 30, 2003 20:12
- Locatie: Rotterdam
gender-variantie
Hoi,
Ja, de auteur heeft wel een punt, al vind ik soms wat ze schrijft inmiddels achterhaald, in elk geval door mijn eigen ervaringen. Die komen er op neer dat ik merk dat steeds meer mensen wél openstaan voor de uitdaging aan de bi-polaire wereld die T-mensen vormen. Ben daarom benieuwd wanneer het is geschreven. De auteur (Laura Lansberry) is blijkens het zinnetje onderaan inmiddels overleden.
Waaraan staat er niet bij. Ze was in elk geval erg boos toen ze het schreef. (En waarschijnlijk niet alleen toen.)
groetjes,
Monica
Ja, de auteur heeft wel een punt, al vind ik soms wat ze schrijft inmiddels achterhaald, in elk geval door mijn eigen ervaringen. Die komen er op neer dat ik merk dat steeds meer mensen wél openstaan voor de uitdaging aan de bi-polaire wereld die T-mensen vormen. Ben daarom benieuwd wanneer het is geschreven. De auteur (Laura Lansberry) is blijkens het zinnetje onderaan inmiddels overleden.
Waaraan staat er niet bij. Ze was in elk geval erg boos toen ze het schreef. (En waarschijnlijk niet alleen toen.)
groetjes,
Monica
Oké,
Ik heb het gelezen tot ik dit tegen kwam (toen ben ik afgehaakt.::
"Ze lijken in niets op travestieten, mannen die vrouwenkleding dragen, omdat travestieten inherent perverse mensen zijn. En ondanks dat zijn travestieten nog beter dan de zogenaamde DragQueen, de man met de grote tieten en liters make-up, die zijn pik stopt in alles wat loopt. Dat is de minste van allemaal."
Ze = transseksuelen
Tja, Ik ben travestiet ben (al vind ik het een k* woord), dan wordt ik dus niet blij met dit soort uitspraken.
Maaaarrr. Ze heeft een punt, en brengt het heel direct.
Toch twijfel ik, ze strijkt heel veel mensen (ja dat zijn we per slot van rekening gewoon allemaal), tegen de haren in.
Ik weet nog niet wat ik er mee moet. Wie weet komt het nog.
Liefs, Nicole
Ik heb het gelezen tot ik dit tegen kwam (toen ben ik afgehaakt.::
"Ze lijken in niets op travestieten, mannen die vrouwenkleding dragen, omdat travestieten inherent perverse mensen zijn. En ondanks dat zijn travestieten nog beter dan de zogenaamde DragQueen, de man met de grote tieten en liters make-up, die zijn pik stopt in alles wat loopt. Dat is de minste van allemaal."
Ze = transseksuelen
Tja, Ik ben travestiet ben (al vind ik het een k* woord), dan wordt ik dus niet blij met dit soort uitspraken.
Maaaarrr. Ze heeft een punt, en brengt het heel direct.
Toch twijfel ik, ze strijkt heel veel mensen (ja dat zijn we per slot van rekening gewoon allemaal), tegen de haren in.
Ik weet nog niet wat ik er mee moet. Wie weet komt het nog.
Liefs, Nicole
Het is een vertaling en het citaat is uit z'n verband gerukt 
Als je de hele alinea leest lees je dat het geen opinie van Ilse is maar een 'maatschappelijke algemeen aanvaarde' opinie die de Engelstalige schrijfster wijlen Laura Lansberry neerzet om ons aan het denken te zetten.
In het eerste gedeelte waarschuwt Ilse voor de uitgesproken opvattingen die in het artikel staan, speciaal voor personen die hiervoor emotioneel niet sterk zijn.
Het is evenwel zeer klare wijn en gezien dat het geschreven is vanuit het perspectief van individuen en niet vanuit groepen, collectieven, enz.
Het is geen gemakkelijk artikel. Je moet het echt vaker doorlezen. Ook nuttig voor zij die geen TS of TG zijn.
De conclusie die ík trek uit dit artikel is dat je je T* gevoelens gerust de ruimte kan geven in die hoedanigheid die het best bij je past en dan ook weet wat je nog wel en wat je niet meer wilt. Heb je T*-gevoelens, wees er trots op, berg ze niet op. En zoals in de woorden van Ilse: geeft expressie aan je ware aard
Lees maar verder op deel 3 (http://home.hetnet.nl/~mikage/trans0183.htm )
Als je de hele alinea leest lees je dat het geen opinie van Ilse is maar een 'maatschappelijke algemeen aanvaarde' opinie die de Engelstalige schrijfster wijlen Laura Lansberry neerzet om ons aan het denken te zetten.
In het eerste gedeelte waarschuwt Ilse voor de uitgesproken opvattingen die in het artikel staan, speciaal voor personen die hiervoor emotioneel niet sterk zijn.
Het is evenwel zeer klare wijn en gezien dat het geschreven is vanuit het perspectief van individuen en niet vanuit groepen, collectieven, enz.
Het is geen gemakkelijk artikel. Je moet het echt vaker doorlezen. Ook nuttig voor zij die geen TS of TG zijn.
De conclusie die ík trek uit dit artikel is dat je je T* gevoelens gerust de ruimte kan geven in die hoedanigheid die het best bij je past en dan ook weet wat je nog wel en wat je niet meer wilt. Heb je T*-gevoelens, wees er trots op, berg ze niet op. En zoals in de woorden van Ilse: geeft expressie aan je ware aard
Lees maar verder op deel 3 (http://home.hetnet.nl/~mikage/trans0183.htm )
liefs, Josette
ola
ook ik kan me voor een heel groot deel vinden in het artikel, ik begreep wat er bedoeld werd, en het is niet verkeerd eens een wat minder florisante kijk (is de gangbare kijk wel florisant?)op het begrip generdysforie te krijgen
na posting van betreffende url opts-nl ondervond ik een hele berg weerstand van de meeste Transseksuelen/transgenderisten, een enkel vond het zelfs rommel
begrijpelijk, het artikel kan hard aankomen,alle (gangbare)gedachtengangen die je zelf kan hebben (aangeleerd hebt) mbt transseksualiteit worden op een hellend vlak gezet, behorlijk confronterend ook, de waarheid die beschreven werd was zo mogelijk nog harder dan de waarheid die je tot nu toe voor waarheid aanzag
zelf vond ik het artikel zeer de moeite waard, bracht me tot andere invalshoeken en dat kan nooit kwaad , in proeces naar wie of wat ben ik nu eigenlijk en wat geeft mij het recht/mogelijkheid mijn lichaam en geest met geweld (hormonen etc is heavy stuff)aan te pakken
stof tot nadenken, weer
shalomm
Joy
ook ik kan me voor een heel groot deel vinden in het artikel, ik begreep wat er bedoeld werd, en het is niet verkeerd eens een wat minder florisante kijk (is de gangbare kijk wel florisant?)op het begrip generdysforie te krijgen
na posting van betreffende url opts-nl ondervond ik een hele berg weerstand van de meeste Transseksuelen/transgenderisten, een enkel vond het zelfs rommel
begrijpelijk, het artikel kan hard aankomen,alle (gangbare)gedachtengangen die je zelf kan hebben (aangeleerd hebt) mbt transseksualiteit worden op een hellend vlak gezet, behorlijk confronterend ook, de waarheid die beschreven werd was zo mogelijk nog harder dan de waarheid die je tot nu toe voor waarheid aanzag
zelf vond ik het artikel zeer de moeite waard, bracht me tot andere invalshoeken en dat kan nooit kwaad , in proeces naar wie of wat ben ik nu eigenlijk en wat geeft mij het recht/mogelijkheid mijn lichaam en geest met geweld (hormonen etc is heavy stuff)aan te pakken
stof tot nadenken, weer
shalomm
Joy
Hoi allemaal
Chips! Daar werd in dat artikel dus in een klap mijn hele beleving van mijn transsexualiteit neergezet. Ik heb me altijd verzet tegen het idee dat ik een vrouw ben want dat ben ik niet al lijk ik er veel op. Tijdens mijn transitie heb ik op TS-NL verscheidene discussies gehad waarin ik mij bewust trans noemde of lid van het derde geslacht. Daar stuitte ik net als jij bij het plaatsen van dit artikel, Joy op behoorlijk wat weerstand. Kennelijk is die bi-polaire gedachten gang dus ook sterk in de gendervariante wereld aanwezig. Verder weiger ik pertinent te zwijgen over mijn transsexualitiet omdat het "niemand wat aan zou gaan" Ik voel me zelf een uniek persoon met het beste van both worlds en zo treed ik ook naar buiten toe in mijn directe omgeving. Ik ben er zelfs trots op al ben ik door mijn nogal duidelijke aanwezigheid soms ook behoorlijk onzeker. Ik loop af en toe (gelukkig niet zo vaak waarbij ik de stelling van Monica Dreamgirl dat mensen best bereid zijn van die bi-polariteit af te stappen als een waarheid ervaar) tegen die bi-polaire muur aan maar geef het niet op. Ik ben Joanne een trans in hart en nieren het enige probleem wat ik heb is hoe noem ik mezelf want het woord trans vind ik soms wat denigrerend. Misschien dat we daar eens een balletje over moeten opgooien. Ik voel mij in ieder geval erg gesterkt in mijn belevingen door dit artikel.
Chips! Daar werd in dat artikel dus in een klap mijn hele beleving van mijn transsexualiteit neergezet. Ik heb me altijd verzet tegen het idee dat ik een vrouw ben want dat ben ik niet al lijk ik er veel op. Tijdens mijn transitie heb ik op TS-NL verscheidene discussies gehad waarin ik mij bewust trans noemde of lid van het derde geslacht. Daar stuitte ik net als jij bij het plaatsen van dit artikel, Joy op behoorlijk wat weerstand. Kennelijk is die bi-polaire gedachten gang dus ook sterk in de gendervariante wereld aanwezig. Verder weiger ik pertinent te zwijgen over mijn transsexualitiet omdat het "niemand wat aan zou gaan" Ik voel me zelf een uniek persoon met het beste van both worlds en zo treed ik ook naar buiten toe in mijn directe omgeving. Ik ben er zelfs trots op al ben ik door mijn nogal duidelijke aanwezigheid soms ook behoorlijk onzeker. Ik loop af en toe (gelukkig niet zo vaak waarbij ik de stelling van Monica Dreamgirl dat mensen best bereid zijn van die bi-polariteit af te stappen als een waarheid ervaar) tegen die bi-polaire muur aan maar geef het niet op. Ik ben Joanne een trans in hart en nieren het enige probleem wat ik heb is hoe noem ik mezelf want het woord trans vind ik soms wat denigrerend. Misschien dat we daar eens een balletje over moeten opgooien. Ik voel mij in ieder geval erg gesterkt in mijn belevingen door dit artikel.