Mijn afgelopen week

[Kathleen]

Savannah,

Je gaf even aan dat je weer een tijdje privé je meidengevoelens wil beleven. Eerlijk gezegd, van wat ik al heb gelezen, lijkt me het een goed idee om je partner even wat ademruimte te geven. Alleen moet je er op letten dat ze niet de indruk krijgt dat je female-feelings over zijn, want later kom je er toch weer mee voor de dag en dan is de schok voor haar misschien helemaal niet meer te verwerken. Het is een kans om je relatie weer wat nieuw leven in te blazen. Ik vind dat voorlopig misschien een wijs besluit. Mijn bescheiden mening hoor, misschien denkt iemand anders daar weer helemaal anders over. Geef haar niet te vlug op meid, denk eraan!!! Alleen is ook maar alleen!

Ik heb mijn female-feelings zo van rond mijn puberteit. Het is te zeggen, vanaf dan kon ik het een beetje plaatsen. Als kind was ik ook al zachter en had een hekel aan 'macho' en 'geweld'.

Nu heb ik eigenlijk een hele tijd zowel als man en als vrouw me goed gevoeld. Het was allemaal stiekem en omdat ik me verder toch niet kon uiten dacht ik eigenlijk er niet aan de dingen nodeloos ingewikkelder te maken.

Toen kwam de dag dat ik het mijn partner vertelde, en in grote lijnen heb ik en ook zij hetzelfde doorgemaakt als jullie nu doen. Daarom, meid, hou vol. Mijn biecht bracht wel de vrouw in mij helemaal naar buiten. Eerst dacht ik het enigzins in de hand te hebben. Er werden afspraken gemaakt wanneer wel en niet en dat ging een tijdje goed. Maar op den duur kon ik het niet meer opbrengen me daaraan te houden. En nu ben ik op een punt beland dat ik voor 70 procent van de tijd dat ik thuis ben als vrouw gekleed ga. Alles went, dus mijn partner heeft er zich bij neergelegd en heeft enkel nog moeite met de vraag: 'waar eindigt het', iets waar ik zelf niet op kan antwoorden. De man binnen in mij is in elk geval helemaal verdwenen.

Waarom is ze nog bij mij? Gewoon omdat we nog steeds dol zijn op elkaar, Kathleen of geen Kathleen. Na 16 jaar huwelijk durven we nog steeds elkaar lieve woordjes toe te fluisteren en lopen we nog altijd hand in hand door de winkelstraten. Of het voor eeuwig blijft duren, is maar de vraag. Maar voor het moment hunkeren we nog steeds naar elkaar. LIEFDE, dat is de sleutel!

Ik zou het erg vinden als jullie uit elkaar zouden gaan, al ken ik jullie niet in real life. Probeer eraan te werken meid! Sterkte!

Allerliefste groetjes,

[XXX]

Hallo meiden,

is alweer effies geleden dat ik hier postte, inderdaad vanwege eventjes proberen tot rust te komen, of even ik weet het eigenlijk ook nie zo goed.

waar zal ik beginnen; we zijn dus inmiddels samen naar humanitas geweest. Ik heb voornamelijk m'n mond gehouden, opdat zij haar ei kwijt kon, en kon vragen wat ze wilde.het verhaal zoals de hulpverleenster het bracht, had haar schijnbaar goed gedaan, en ze heeft zich tot nu toe goed gevoeld bij mijn uitingen de afgelopen tijd. 1 voorbeeld daarvan was dan wel afgelopen zaterdag, toen ik eigenlijk een vrijbrief kreeg van haar om als savannah mee te gaan winkelen.......... ja daar was ik helemaal stil van.... Ik heb helaas niet de moed gehad, en ben enigszins als Savannah meegegaan. Wel makeup opgehouden, zij het dan zonder oogschaduw.
Ik vond het te plotseling, en ben nog steeds niet helemaal gerust om uit m'n veilige hoekje te komen.
Ik weet, ik heb een kans aan me voorbij laten gaan, maar dan weer, je moet het wel aandurven. Ik heb net dat programma op canvas zitten kijken over die 2 travestieten. Eentje kwam met de opmerking, dat ze vrouwelijker dan vrouwelijk waren en ook wilden opvallen. Ik wil dat helemaal niet! Ik wil gewoon mezelf zijn!
Ik merk dat ik boos wordt, meer boos op mijn eigen gevangenschap. waarschijnlijk ook zelf gecreeerd, maar hij is er toch.

Wat me wel goed deed, was het feit dat vorige week mijn goeie vriend bij mij thuis m'n profiel hier heeft zitten bekijken, was dan wel op mijn voorstel, maar hij kwam toch. Hij had er totaal geen problemen mee, en voelde me ook gewoon op m'n gemak, zij het wat onwennig.

En zoals ik al eerder opmerkte, mijn vriendin vind ik nog steeds zeer stil. Maar volgens haar is er totaal niets waar ze zich aan gestoord heeft.
Misschien word ik een beetje onnodig achterdochtig of zo.
Ik weet ook allemaal niet waar de gedachtes heenleiden hoor meiden, probeer alles eigenlijk zo neer te zetten zoals ik het in m'n gedachten heb. Ik zou eigenlijk graag eventjes willen ontploffen, om met schone heldere gedachten verder te kunnen.

elke dag koppijn is ook nie echt gezond he? Maar ga deze week ook weer naar m'n huisarts om te kijken of daar wat aan te doen is.

nou dat was het weer eventjes,

Ik wil jullie toch allemaal even een knuffel geven, lief van jullie dat ik me naar jullie kan en mag uiten

liefs,

Savannah

[Kathleen]

Hoi Savannah,

Dat van dat vrouwelijker dan vrouwelijk uit die uitzending heb je volgens mij verkeerd begrepen. Het ging erover dat zij als man veel meer moeite moesten doen dan de bio-vrouwen om vrouwelijker over te komen. Dat uitte zich in een meergebruik van make-up en het meer moeite moeten doen om vrouwelijke gewoontes aan te kweken. Op die manier waren ze eigenlijk dus meer met hun vrouwzijn bezig dan de biovrouwen zelf, dus vrouwelijker dan vrouwelijk.

Naar mijn mening was hun look en gedrag wel geslaagd, maar hun gang, vooral die van die blonde dame, was nog te veel mannelijk terwijl de andere dan weer overdreef. Maar wie weet, misschien heb ik zelf nog een boel foutjes waar me iemand anders op attent kan maken.

Wat betreft je winkeldagje uit met je partner. Misschien heb je er goed aan gedaan om gedeeltelijk als Savannah te gaan. Op die manier went je partner geleidelijk aan aan de Savannah die mee uit gaat. Je krijgt dan misschien minder negatieve reacties en zo krijgt je partner misschien zin om zo'n shoppingdagje te herhalen. Jij kan dan telkens een ietsje meer Savannah worden. Ik weet het zeker, uiteindelijk ga je voor de volle honderd procent.

Allerliefste groetjes,

[XXX]

Hallo meiden,

Inmiddels is het niet meer afgelopen week, zoals de draad begon.

Ik heb vandaag weer een zoveelste gepsrek bij humanitas gehad,en weet steeds minder wat ik daar aan heb, hooguit weer m'n gedachten op een rij te zetten, en dan nog. Wat ik er wel aan heb gehad, is het feit dat ze me nu voor een groep heeft aangemeld. praatgroep voor transsexuelen wel te verstaan. Ik heb een t&t avond meegemaakt, wat ik zeker leuk vond, vanwege het zien van alle lieve mensen van de chat/forum, en zal het ook zeker nog een keertje overdoen en dan toch wel m'n vriendin meenemen. Keerzijde was wel dat ik ook iets miste daar.... Heb helaas niet echt kunnen praten waar ik over wilde praten, en dat hoop ik dan wel in die groep bij humanitas te kunnen doen.
Heb wel flink problemen met mezelf, als man naar buiten treden voel ik me niet (meer) prettig, als vrouwelijke verschijning voel ik teveel druk op me.... maar het gaat steeds meer die kant op. Binnenkort zullen we ( vriendin en ik ) toch de stap naar schoonmoeder maken, om erover te beginnen, want zo doorgaan kunnen we beide niet volhouden. T'is dus afwachten straks, hoe de reactie zal zijn. Nu zit ik me maar zorgen te maken wat voor reaktie er komt, straks hoop ik dan in ieder geval duidelijkheid te hebben, moet toch beter gevoel geven......

Dat was het eventjes

liefs,

Savannah

[Lisa Hart]

Hoi Savannah,

Ik weet niet uiteraard hoe het nu met je gevoelens staat hoor en hoe ver je inmiddels bent maar kan alleen maar bewondering voor je opbrengen.
Wilde je alleen zeggen dat ik met herkenning je verhalen op het forum heb zitten lezen en dat ik zeker goede dingen aan je woorden heb gehad hoor en zeker ook naar mezelf kijkende denk van ja dingen die zij bereikt hebt moet ik nog maar zien te doen.
Kortom ik moet de koe bij de horens vatten alleen ja raak ik dan niet meer in een isolement als dat ik nu al sociaal zit??????
Ik wilde je alleen heel veel succes wensen in het hele proces omdat ik weet dat je dat heel hard nodig zal hebben.
Heel veel liefs:Lisa Hart

[XXX]

Hallo lieve meiden,

Laat ik om te beginnen zeggen, dat ik het heel moeilijk vind, om mee te praten in de meeste discussies hier, hetzei het komt omdat ik er geen antwoord op weet, hetzei ik denk niet dat ik een zinnig antwoordt heb. Vind dat wel jammer, maar vind ook tegelijkertijd dat ik niet mee moet doen en alleen maar onzin zou opschrijven.

Wat ik wel kan vertellen, is beetje hoe het nu met me is. Heb in december dus besloten om te beginnen met definitieve haarverwijdering van gelaat en hals. ben vorige week voor de tweede keer geweest, en ben gek genoeg al van erg veel haar af.
Ja, wat doet dat met me....... voel wel een kleine zonnestraal opkomen, door het feit, dat ik in de spiegel geen gezicht meer zie die niet op me lijkt. Het geeft me wel iets van rust. Tegelijkertijd gaat dit ontharen ook weer niet egaal, zodat ik nu laatste week een paar losse donkere plekjes heb in m'n gezicht, wat me weer niet vrolijk maakt. Na ja.... t'is maar 1 deeltje van m'n hele beleving. Ik heb een navelpiercing laten zetten, ben steeds bezig met uiterlijk, maar innerlijk kan ik dus geen kant mee op, innerlijk is zoals het is, maar ermee naar buiten treden..... Ze wil wel, maar is bang voor gevolgen die negatief kunnen uitpakken, en dan bedoel ik vooral in sociale zin.
De mooie gedachten die ik heb, om te kunnen zijn wie ik ben, worden telkens verstoord door externe factoren, ik trek me alles zo erg aan altijd. Zoals bijvoorbeeld heel dicht bij mij, m'n vriendin. Op de een of andere manier komen er in gesprekken steeds weer, en hopelijk onbewust, van die geslachtsrolbepalende opmerkingen uit haar mond, en wordt daar helemaal gek van. Heb haar al eens gevraagd om ermee op te houden, ik vind het niet leuk. En ja, tís ook moeilijk voor haar, want ze ziet me soms echt wel meer als een concurente en niet meer als geliefde, en ik zie dat dus niet.
Van de andere kant, we hebben besloten om toch maar niets tegen mijn schoonouders te zeggen voorlopig, accepteren zij weer wel dat ik groot deel bv dameskleding draag, we hebben er namelijk nog over gepraat, en vonden dat helemaal niet erg. Maar het blijven uiterlijkheden.

Wat wil ik nou eigenlijk zeggen???
Help, wie zou echt wat voor me kunnen betekenen, bij humanitas heb ik niet het idee dat ik er zo uitkom, maar wil zo ook nie verder. En nee ik denk niet aan rare dingen, maar wordt wel heeel moedeloos van alle indrukken die ik van mezelf achterlaat op mezelf.............

liefs,

een radeloosje

[Lisa Hart]

Hoi Radeloosje
Ja ik lees net je bericht over hoe het nu met je gaat.
Vind toch dat je vorderingen maakt ook al is dat je uiterlijk maar net zo belangrijk toch?
En aan de andere kant je toch ook weer geestelijk een beetje stil blijf staan hoe jammer het ook is.
Zoals je weet was dit weekend bedoelt als het moment van de waarheid maar alsof me moeder er een antenne voor hebt en merkt dat ik iets wil gaan vertellen wat ze eigenlijk al weet maar niet horen wil wordt er weer een hoop stampij gemaakt.
Ze zal best wel zien op welke site ik zit als ik even van me kamer afloop en zij ineens schone kleren in me kast legt.
(Ik doe tegenwoordig het scherm maar uit maar goed valt ook op.)
Vind het wel jammer te horen dat Humanitas niet veel voor je uitrichten kan,ik wilde diezelfde kant uit maar als ik het dan zo van jou verneem dat ze je eigenlijk met meer vragen opschepen dan ze van je weg te nemen denk ik dat ik het maar op andere manieren zelf zal moeten uitdokteren.
Ik hoop voor je dat er iemand is die je goed kan helpen en die je meer duidelijkheid kan geven.
Aangezien ik op een andere manier de weg bewandel dan jijzelf ben ik bang dat je aan mij weinig tot niets hebt.
Niet omdat ik je niet begrijp maar gewoon omdat ik er niet genoeg ervaring in heb in dit uitermate complexe proces.
Vond het wel goed dat je je gedachten weer even van het forum heb afgeschreven en ons daarin deelgenoot heb gemaakt.
Toen ik zo je stukje zat te lezen knikte ik wel een paar keer met koppie dat ik dacht ja zo voel/beleef ik dat ook dus je hebt me weer zeker aan het denken gezet:-)))
Trouwens nog bedankt voor je tip bij mijn stukje over de nagels,ik heb er echt wat aan gehad alleen door te stoppen met roken wat ik dus probeer hoop ik het probleem bij de wortel te tackelen.

Heel veel liefs en sterkte bij het vinden van meer hulp:Lisa

[capt haok]

Ha die Savannah,

Leuke foto heb je trouwens, en nou niet denken die wil me even vrolijk maken...hihi nou ja wel een beetje hoor.
Ja, je zit nu in een kuttijd waar je helemaal niets mee kunt.
Ik vergelijk het met als je van kort haar naar lang wil.
Op een gegeven moment krijg je een lengte, echt daar kun je niets mee worden...zit nergens na....staartje in lukt niet, het is niet te vangen in een haarklemmetje...
Afschuwelijk, maar je wil er toch toonbaar uit zien...
Yep, niet je haar, die is laaang genoeg....maar jezelf is nog in een verhipte tussenfase waar je even niet uitkomt.
Voel helemaal met je mee, heb dit ook gehad, misschien een schrale troost..een hele schrale dan maar want je schiet er helemaal niets mee op.
Het is allemaal ook zo ***, je ziet je geliefde van je verwijderen, en je doet dit met tegenzin ook.
Alles wat je lief hebt dat ben je bang om te verliezen.
En met jezelf kun je ook geen kant uit, hoe kan ik ontsnappen uit mijn omhulsel.
Its a crime, waar je niet zo maar uit komt.
Praten en nog eeens praten,en je zult zeker verdikkie zeggen dat doe ik al zoveel.
Ik wordt er knetter van, en anderen ook...
Het maalt maar, mijn hele leven wordt er door bepaalt.
Kijk, dit is niet gek, het is zo ingrijpend, is dan niet verwonderlijk, nee toch??
Je zult geduld met jezelf hebben, het hoort er allemaal bij, in het bewust worden van wie je bent en wat je daar mee moet...
Toch veel denk en praatwerk, maar vergeet ook niet om lekker uittegaan...en dan als jezelf...niet steeds dubben, maar geniet, neem een voorschot van wat je over een tijd bent...
Simpel...ach soms moet je het leven simpel houden, dit zegt anouk die ook wel eens verzuipt in haar zorgen.
Maar volgende weekend ga ik weer lekker stappen, in een disco. Heerlijk, zit nu al te denken hoe maak ik me op en wat voor een kleding doe ik aan...kijk daar wil ik aan denken, en not alone the shit..enne misschien, wie weet komen we elkaar nog tegen....en vraag ik je om met me te dansen...of dans je niet met meisjes
Houd je ons op de hoogte, leven met je mee, en denk misschien net zoals Joanne .....vond ik een opmerking om in te lijsten...TT trotse trans..
Ben ik ook een lange tijd niet geweest....misschien is dit het geheim.
Van je houden, en dan dooor.....

anouk
x

[Lisa met een S]

Op de een of andere manier komen er in gesprekken steeds weer, en hopelijk onbewust, van die geslachtsrolbepalende opmerkingen uit haar mond, en wordt daar helemaal gek van. Heb haar al eens gevraagd om ermee op te houden, ik vind het niet leuk. En ja, tís ook moeilijk voor haar, want ze ziet me soms echt wel meer als een concurente en niet meer als geliefde, en ik zie dat dus niet.

Savannah,
Helaas kan ik je hiervoor geen troost bieden, maar misschien wat advies. Vergeet niet, jouw vriendin is ooit verliefd geworden op een man. Een man, weliswaar, met heel veel zachte, vrouwelijke eigenschappen, maar desalniettemin een man. Sterker nog, het beeld dat ze van jou had, was in zijn essentie, man -- de vrouwelijkheid was maar een gedeelte daarvan, en was misschien niet eens zichtbaar, in het begin. Nu verliest ze, stuk voor stuk, delen waarop ze ooit verliefd is geworden, en het is de vraag of ze ook verliefd kan zijn, op wat er in de plaats komt. Nu wordt je in haar ogen iets totaal anders. Je bent inderdaad een concurrente, want je beroofd haar van dat waarop ze verliefd is geworden -- jou.

Als je haar kunt overtuigen, dat datgene waarop ze verliefd is, dat jou essentie, niet is veranderd, maar dat je van binnen blijft wat je altijd bent geweest, dan heb je een kans. Meer niet, want ze moet het ook aankunnen. Maar het is de moeitie waard om te proberen.

Lisa

[Isabelle Raulin dAymeries]

Hee Savannah,

Ik heb vier ervaringen die misschien iets helpen, maar eerst sluit ik me aan bij het compliment van Anouk: die foto is hot, en jij ook.

1) Mijn vrouw verwachtte ook steeds dat ik een mannelijke rol op me nam. Mijn therapeute (Marjan Brokking, Praktijk voor Psychotherapie Amsterdam e.o., Parnassusweg 203, 1077 DG, of Utrechtsedwarsstraat 121) was daar in een uurtje mee klaar. Zij vroeg ons allebei helemaal uit over wat wij precies verstonden onder een mannelijke en een vrouwelijke rol. Toen vroeg ze heel rustig of het ons ook opgevallen was, dat we bij elk voorbeeld dat we opnoemden, onze ouders en grootouders erbij haalden. Je vriendin verwacht gewoon dat je je zoals haar vader of opa gedraagt. Als ze dat begrijpt, kan ze zelf aan de slag met de reden waarom ze één van die twee nog steeds zo hard nodig heeft. En jij kan eens proberen of je niet wat vrouwelijk gedrag kan nabootsen dat die vaderfiguur van haar ook vertoonde. Het is namelijk niet uitgesloten dat die helemaal niet zo "mannelijk" was...

2) Wanneer je iets lekkers kookt, afwast, haar kleren wast, stofzuigt, of een bed opmaakt, wacht ze heus wel af tot je daarmee klaar bent, voor ze weer mannelijk gedrag van je verwacht. Precies hetzelfde als je echt naar haar luistert, en doorvraagt om echt te begrijpen waar ze het over heeft. Of als je haar bij thuiskomst net zo lang in een knuffel houdt, tot ze weer bijkomt. Of haar troost als dat nodig is. Lijkt een hoop werk allemaal, maar ze is te verleiden om van jouw vrouwelijke kant te genieten. Het loont de moeite.

3) Verzin een soort codewoord, waarmee je altijd meteen aangeeft dat ze het weer doet. Als ik als man ben, wil zij mij altijd middenin een horecagelegenheid neerzetten, liefst "in de loop", zodat iedereen bijna over me struikelt. Dan zeg ik "Kijk, dit heb ik gevangen". Of ze wil me op de foto. Dan zeg ik dat ik niet "als een kip zonder veren" op de foto wil. Het gaat haar heus wel opvallen dat ze erg vaak zoiets van je eist.

4) Als je een beetje gevorderd bent met 1, 2, en 3, begin je haar te verleiden, om Savannah leuk te vinden. Ga vroeg slapen, en maak de slaapkamer ijskoud: alle ramen open. Als ze rillend onder het dekbed kruipt, strengel je je pas geschoren benen om die van haar heen, en streel je of krab je haar rug, wat zij prettig vindt. En net zo lang als zij het prettig vindt. Wanneer je 's ochtends wakker wordt: tanden poetsen, snel even scheren, plantenspuit met conditioner door je haar, deo. Dan terug in bed, om haar zachtjes wakker te maken. Opnieuw die rug. Koop een Brise "Victorian Rose" spuitbus voor op het toilet, en gebruik die. Ontbijt op bed in het weekend. Appeltaartje van de nachtbakker (A.M. de Rond op de Overtoom, die redt mijn huwelijk) als je thuiskomt na een nacht stappen als Savannah.

Enfin, je begrijpt het wel...

Isabelle

[capt haok]

Hee Savannah,


4) begin je haar te verleiden, om Savannah leuk te vinden. Ga vroeg slapen, en maak de slaapkamer ijskoud: alle ramen open. Als ze rillend onder het dekbed kruipt, strengel je je pas geschoren benen om die van haar heen, en streel je of krab je haar rug, wat zij prettig vindt. En net zo lang als zij het prettig vindt. Wanneer je 's ochtends wakker wordt: tanden poetsen, snel even scheren, plantenspuit met conditioner door je haar, deo. Dan terug in bed, om haar zachtjes wakker te maken. Opnieuw die rug. Koop een Brise "Victorian Rose" spuitbus voor op het toilet, en gebruik die. Ontbijt op bed in het weekend. Appeltaartje van de nachtbakker (A.M. de Rond op de Overtoom, die redt mijn huwelijk) als je thuiskomt na een nacht stappen als Savannah.

Enfin, je begrijpt het wel...

Isabelle

Mmmmm Isabelle, zo zou ik ook wel verleid willen worden...lekker hoor!

Dag,
anouk
x

[XXX]

Tnx meiden......

Jullie zullen wel gedacht hebben, waarom geen antwoord, hmmzz ja ik heb het diverse keren gelezen, en heb ff geen woorden.
Lief en herkenbaar, is wat me door m'n gedachten schieten....

Ja Lisa, zoals jij een concurrente omschrijft, ik was zelf zo niet opgekomen. Maar ja, ze zal me idd toch moeten accepteren, anders gaat het fout.

Anouk, ik dans wel graag met meisjes hoor, eigenlijk meestal maar met 1 specifiek meisje, maar goed.........
Ja praten praten praten, heb ook ff een tijdje dus niet gepraat vanwege ff rust, maar had het haar ook niet uitgelegd, dus toen weer praten over niet praten.....hmmm....... het liefst zou ik het er dus ook helemaal niet over willen hebben, maar gewoon m'n leventje leiden, maar blijkbaar is dat te hoog gegrepen.

Isabelle,
Je antwoorden zijn altijd onverwacht maar heel duidelijk en partnergericht, je hebt een heel lief karakter, je vrouw moet wel gek zijn om bij je weg te willen, dat terzijde........
1 psychotherapie. In ieder geval denk ik dat samen in therapie gaan, geen kwaad kan, gezien onze huidige (wisselende) stemmingen. Denk dat we wel beter iemand in onze buurt kunnen zoeken en mocht dat niet lukken, kunnen we altijd nog bekijken of marjan brokking een optie is, maar zowiezo zullen we daar eerst eens over moeten "praten" zucht....
2 haar troosten doe ik met alle liefde als het nodig is..... maar ik snap wat je met alinea 2 bedoelt......
3 Ik had de berichten natuurlijk al eerder gelezen, en ben hier nog over aan het verzinnen. Ja het kan ook misschien zo zijn dat ik alleen maar denk dat ze dit zo vaak doet, omdat ik nu echt overal op let, bij iedereen trouwens, hoe vaak iedereen niet over mannelijke en vrouwelijke dingen spreken.
voorbeeldje, als bv mijn baas op de werkvloer is, en hij wil ons wat meedelen, dan begint hij altijd met "mannen!......" , of als hij mail stuurt naar alle medewerkers, "mannen, hebben jullie hier iets aan?..."
nou ja, dat gaat zo elke dag weer, en dan thuis ook nog eens........maar ja, op m'n werk is dat natuurlijk niet hetzelfde.
4 dit doe ik wel vaker ja. tís ook wel mogelijk voor me, om als savannah met haar het bed te delen hoor, dat ben ik heeeel blij mee. vaak kan dat dus, soms niet. maar of ze er echt altijd van geniet, denk eigenlijk niet zo vaak, wat ik dan weer heel vervelend vind. naja, tís elke keer weer afwachten he.

Lisa, ook jij dank voor je begrip en steun, maar dat wist je al.......

Ik heb me ertoe gezet, om dit toch even tegen jullie te zeggen, wil jullie toch laten weten, dat ik het enorm waardeer.


tot slot....... heb zo her en der hier en elders al tijdje zitten lezen over die alternatieve natuurlijke vormen van oestrogenen (zijn "echte" oestrogenen dan niet natuurlijk?) en heb al meerdere malen gedacht, nu ga ik naar de drogist. Maar had er helemaal niets over verteld aan m'n vriendin. Toch moest ik het kwijt, en ben er eergisteren voorzichtig over begonnen. we hadden het er al ooit eens over gehad, maar toch moest ze er ff voor haar zelf over nadenken. Ze was nog bezig met het verwerken van mijn haarverwijdering, en zei dat ik wel te hard voor haar liep nu. Ik weet wel dat ze gelijk heeft, maar zijn we niet altijd al veel stappen verder dan onze partner? ook dit moeten we eerst bepraten, hoewel het voor mij de eerstvolgende stap is die ik wil doen.


ik stop ff,

veel liefs,

Sav

[Cynthia]

Sav,

tot slot....... heb zo her en der hier en elders al tijdje zitten lezen over die alternatieve natuurlijke vormen van oestrogenen (zijn "echte" oestrogenen dan niet natuurlijk?)

Echte zijn van menselijke herkomst, en deze zijn plantaardig.

en heb al meerdere malen gedacht, nu ga ik naar de drogist. Maar had er helemaal niets over verteld aan m'n vriendin. Toch moest ik het kwijt, en ben er eergisteren voorzichtig over begonnen. we hadden het er al ooit eens over gehad, maar toch moest ze er ff voor haar zelf over nadenken. Ze was nog bezig met het verwerken van mijn haarverwijdering, en zei dat ik wel te hard voor haar liep nu.

Ik ben bang dat jij nu teveel tegelijk wil in een te korte tijd.

Ik weet wel dat ze gelijk heeft, maar zijn we niet altijd al veel stappen verder dan onze partner? ook dit moeten we eerst bepraten, hoewel het voor mij de eerstvolgende stap is die ik wil doen.

Dat is het hem juist. Wij zijn er in gedachten al heel erg mee bezig, en op het moment dat je eigenlijk een besluit genomen hebt kom je er mee naar buiten. Maar dan zou je dus je partner minstens zoveel tijd moeten gunnen als je er zelf over gedaan hebt om die beslissing te nemen. En dat is nu juist zo moeilijk. Want eenmaal besloten, dan moet het ook direct gebeuren.
Dus is het verstandiger om je partner erbij te betrekken wanneer je erover aan het nadenken bent. Verwacht er overigens geen snelle resultaten van hoor.

Sav, kijken jullie wel een beetje uit?

[Janiek]

Hoi Savannah,

met heel veel bewondering heb ik je belevenissen van de laatste tijd op dit forum gelezen. Veel bewondering ook voor je vriendin: dat ze zover al met je meegaat mag je hoop geven voor de toekomst. Ik hoop dat het je lukt om in de nabije toekomst een beetje tot rust te komen, zodat jullie ook meer de leuke kanten en de nieuwe mogelijkheden voor jullie relatie kunne beleven.
Bij Humanitas ben ik een poosje geleden ook geweest en ik vond het ook heel confronterend. Misschien ligt dat ook wel een beetje aan Petra (tenminste ik neem aan dat je haar gesproken hebt) en niet alleen aan hoe het nou met jou zit en verder moet. Nu heb ik gesprekken met een andere therapeute, die een heel andere aanpak heeft, die mij persoonlijk goed bevalt. Als je wilt kan ik je haar adres wel geven (mail me dan even).

Veel van je onrust komt me erg bekend voor. Ik was vorig jaar ook erg geschrokken van mezelf en verschrikkelijk onzeker opeens, toen mijn eigen mid-life crisis mijn transgevoelens naar boven bracht. Na een poos, en als het lukt om af en toe wat afstand te nemen van jezelf, zal het je wel helderder worden. Proberen steun te zoeken bij mensen die je dierbaar zijn kan ook geen kwaad.

In jouw beroep lijkt het me trouwens niet een-twee-drie makkelijk om anderes te zijn. Ik ben zelf mijn werkende leven ook al monteur begonnen, maar vond dat toen al moeilijk tussen al die kerels.

Heel veel sterkte, Jeanet

[Isabelle Raulin dAymeries]

Savannah, Cynthia,

Vergis je niet: "echte" estrogenen in pillen of pleisters zijn puur synthetisch. Op zichzelf is dat geen probleem, maar ik wantrouw de hormonenmaffia, die ook de veemesterij bedient, en aan die kant een heel slechte reputatie heeft. Ook zijn er in het verleden gruwelijke fouten gemaakt, zoals toen DES, ook een hormoon uit de mesterij, in pilletjes voor mensen gestopt werd. Voorzichtig dus.

En Savannah,

Je kan de paniek bij je vriendin een beetje sussen, door haar tegemoet te komen. Wij zijn ook eens in zo'n situatie terechtgekomen, toen ik mij half-man-half-vrouw begon te kleden. Toen zei zij botweg dat zij verwachtte dat ik een man was als ik met haar de deur uit ging.

Toen ben ik weer het travestietenbestaan ingedoken. Voor het uitgaan als vrouw, maar dan veel meer "over the top" dan voorheen: blonde krullen tot op mijn billen, minstens 13 cm hakken, alleen nog D-cups, en plakwimpers. Het werd daardoor makkelijker om in evenwicht te blijven, terwijl ik ondertussen mijn mannelijke presentatie verbeterde. Zij knipte mijn haar kort, ik mijn nagels, en ik droeg alleen nog derbyschoenen en jasje-dasje of een pak. De scheiding tussen "Isabelle" en "hij" is nu weer wat minder scherp, maar toen heeft het geholpen.

Toch weer even wat theorie: de scherpe scheiding tussen een "mannelijke" en een "vrouwelijke" genderpresentatie is aangepraat. Dat komt omdat de baas in een bedrijf makkelijker de wind eronder kan houden als al zijn medewerkers "mannelijke" "kwaliteiten" willen ontwikkelen. En voor reclamedoeleinden is het ook handig als mensen parfum van merk x of een auto van merk y gaan kopen, gewoon omdat hun gezegd wordt dat je er meer vrouw of meer man van wordt.

Op termijn is het in ons voordeel als we door activisme vrijheid van genderexpressie kunnen bepleiten. Maar tot het zover is, is het verontrustend voor je vriendin als jij er niet uit ziet zoals de mannen in de reclamespotjes. En zelfs als zij dat zelf niet eens zó erg vindt, proberen jaloerse vriendinnen en haar moeder haar aan te praten dat ze zich toch wel zorgen moet maken, want je bent misschien wel homo of zo.

Voor mijn vrouw is het makkelijker als ik er overdag als een keurige man bij loop, en als Isabelle één en al leer, lingerie, hakken, haar, en make-up. Zelfs die Isabelle-look is voor haar zo rustgevend, dat zij nu ook die dingen begint te kopen, en ze ook draagt. En onze hulp ook. Want zo hóren vrouwen erbij te lopen. Dat is hun altijd verteld. En wat feministen, genderactivisten en Humanitastherapeuten vertellen, is eigenlijk veel vermoeiender dan de beau Monde, de Glossy, de Startstyle, of RTL 4.

Het wordt dus rustiger bij jou thuis, als je naast Savannah ook je mannelijke presentatie weer uit de kast haalt, en zelfs verbetert. Als je dat niet leuk vindt, kan je een voorbeeld nemen aan de humor van drag kings. Club Casanova in New York is helaas gesloten, maar hun site is er nog wel. Ga daar eens kijken: ook voor een meisje is het leuk om eens met een pak, hoed, snorretje, stropdas, bretels en pochet te spelen.

Succes!

Isabelle