net zoals iemand de overtuiging heeft dat transseksualiteit (gender dysforie) het volgen van je gevoel is zo is het nu ook het geval waarbij de eerlijkheid en oprechtheid naar jezelf toe de basis is, volg je dit gevoel niet (in beide situaties) en vul de vervolgens je leven hiernaar niet in, dan kom je toch in ernstige problemen.
Ik heb bewondering dat je de consequenties durft te trekken en gewoon je gevoel blijft volgen, ook al zou dat je tegenover sommige mensen minder geloofwaardig maken.
Geloofwaardig is het verhaal niet, maar ik heb zeker niet de illusie dat ik de enigste ben die uiteindelijk tot een andere konklusie kwam, alleen denk ik, die komen niet met hun verhaal.
begrijp ik goed, ik had wel wat twijfels (wie niet) maar in feite niet aan het eindresultaat, heb ongelijk gehad.
Maar mijn verbazing ligt in het feit, dat je zolang op de ingeslagen weg doorging, weliswaar in je eigen tempo, maar niet met twijfels aan het eindresultaat (althans zo kwam het bij mij niet over).
Uiteraard ben ik blij (en ook anderen) dat het niet verder is gegaan en het "normale" leven weer is opgepakt. Voor de duidelijkheid ik kon zelf bepalen wanneer het groen zou worden, had temaken met opgeven van mijn werk (kon niet gekombineerd worden met RLE).
Het is alleen maar gemakkelijker wanneer je niet die hele transitie en operaties doorhoeft. Maar als iemand zover was als jij, en dan ook nog eens groen licht had gekregen, hoe betrouwbaar vind jij dan dat het screeningsproces bij de VU eigenlijk is? Want mijn ervaring is, dat het niet in je voordeel werkt als je je eigen bedenkingen ventilleert.
Is dat "verdampen" van je gevoel nu in een kort tijdsbestek op komen zetten of heeft dat volgens jou al langer gespeeld?
In ieder geval wens ik je een gelukkige toekomst en denk ik aan je terug als een schrijfster die altijd zinvolle issues wist neer te schrijven.
We waren verder uitgepraat en gedaan.
Ik ben positief over het VU en ben van mening dat men diegene die denken TS te zijn maar een gendysforie hebben die niet al te zwaar is, dat men die geen groen zal geven, enz. Dus het volste vertrouwen, blijft wel dat zoals TS niet is aan te tonen, het blijft jouw verhaal en gedrag. Het om de tuin leiden van een psych is niet onmogelijk, hierover zijn wel ervaring beschreven.
Ik vind het juist wel in je voordeel is als je je bedenkingen uit, het helpt de psych om tot een betere analyse tekomen waarbij je gebaad bent. Het is nooit mijn uitgangspunt geweest om groen te krijgen, groen is geen doel op zich, wel een zelfanalyse met "professionele" hulp om een oplossing te zoeken voor de aangetoonde genderdysforie, waarna zal moeten blijken ofdat groen de oplossing is als begin is van een definitieve geslachts aan passing. Ik was niet op zoek naar TS maar naar mijzelf en als dat TS zou zijn, dan moest daar een invulling (geslachts aan passing) aan gegeven worden.
het "verdampen" is van de laatste 7 maanden en begon na een bezoek in jan. aan een van mijn dochters ( in Amerika), er waren geen problemen ze steunde me erg goed, maar ik hoefde niet meer.
Waarom, ik weet het antwoord wel maar kan helaas hier er niet op ingaan, de periode is niet verloren geweest, heb veel plezier gehad, leuke mensen ontmoet en het is echt iets waar je dag en nacht mee bezig bent bent , dus "never a dull moment", integendeel.
Wens je ook veel geluk en sterkte op de weg die nu gaat,
groetjes, Adriana
) in plaats van zwart wit.
Als het er na de srs wel een keer van gaat komen met een man, dan is het voor hem wel te hopen dat ie niet al te kleinzerig is.
