zijn transen gek?

[petra_]

Het beloofde onderzoek, vertaald uit het engels door Minx en in oktober 2002 gepost in nst. Waar er staat ik, is het dus niet ik, maar Minx.

Delen uit de publicatie 'Symptom profiles of gender dysphoric patients of
transsexual type compared to patients with personality disorders and healthy
adults'.

Een studie naar symptomatische verschillen tussen transseksuelen,
borderliners en 'normalen'. Oorspronkelijk gepubliceerd in de Acta
Psychiatrica Scandinavica in 2000. Auteurs zijn Haraldsen en Dahl, verbonden
aan de Universiteit van Oslo en het Aker Ziekenhuis, Afdeling Psychiatrie,
Noorwegen.

Ik heb gemeld dat ik niet zou vertalen, maar ik ben van gedachten veranderd.
De tekst is nogal gecompliceerd en ik vermoed dat wanneer ik niet vertaal,
de meeste lezers al gauw zullen afhaken. Eventuele bronnen plaats ik meteen
in de tekst, voor de liefhebbers. Als ik aan de vertaling twijfel, vermeld
ik de originele tekst. Als een woord me vrij onbekend toeschijnt, vermeld ik
de betekenis tussen de regels door. Ik citeer:

INTRODUCTIE:

Gender identiteits stoornis van het transseksuele type (aan te duiden als
transseksualiteit, TS) is gedefiniëerd als een geestelijke stoornis die zich
karakteriseert door een langdurig (long-standing), hardnekkig gevoel dat je
biologische sekse niet overeenkomt met je seksuele identiteit. TS wordt al
sedert de oudheid in de literatuur vermeld

(Foucault M. The history of sexuality. The uses of pleasure. New York:
Random, 1986),

en in sommige culturen had TS zelfs een positieve sociale status

(Stevensen M. The Zuni Indians: their mythology, esoteric, fraternities and
ceremonies. 23de Annual Report of the American Ethology, 1901-1902.
Washington DC: Govern Printing Office, 1904:374).

Toen TS eenmaal binnen het aandachtsveld van de psychiatrie viel, werd het
beschouwd als een uiting van ernstige psychopathologie, echter zonder
empirisch bewijs. Zo zijn bijvoorbeeld vermeende stoornissen die gewoonlijk
geassocieerd worden met schizofrenie, bipolaire of ernstige PD (personality
disorder) niet overtuigend beschreven in de paar gepubliceerde studies

( Hoenig J. Kenna JC. The nosological position of transsexualism. Arch Sex
Behav 1974;3:273-287 - Brems C, Adams RL, Skillman GD. Person drawings by
transsexual clients, psychiatric clients, and nonclienst compared:
indicators of sex-typing and pathology. Arch Sex Behav 1993;22:253-264 -
Cohen L, de Ruiter C, Ringelberg H, Cohen-Kettenis P. Psychological
functioning of adolescent transsexuals: personality and psychopathology. J.
Clin Psychol 1997;53:187-196).

Echter, waandenkbeelden aangaande gender, pre-oedipale psychodynamische
conflicten of vroege stoornissen van de psychoseksuele ontwikkeling en
borderliner persoonlijkheids ordening (organization) zijn geopperd als
mogelijke aetiologische of pathogenetische verklaringen van TS

(Lothstein L. Sex reassignment surgery. Am J Psychiatry 1982;139:417-426).

(Minx: nosologie = ziektenleer aetiologie = leer van de oorzaken van
ziekten pathogenie = leer van het ontstaan van de ziekten).

Verder zijn ook anatomisch-functionele hersenverschillen tussen de seksen en
gender oriëntaties (orientations) geopperd als biologische verklaringen,
maar bevestigend (confirmatory) bewijs is nog niet gepubliceerd

(LeVay PF, Hamer DH. Evidence for a biological influence in male
homosexuality. Sci Am 1994;270:44-49 - Zhou JN, Hofman MA, Gooren L, Swaab
DF. A sex difference in the human brain and its relation to transsexuality.
Nature 1995;378:63-69).

(Minx: ten tijde van deze studie was nog niet bekend, dat er aanwijzigingen
gevonden zouden worden, die een biologische oorzaak vanwege een anatomische
overeenkomst minder waarschijnlijk maken.)

Daarenbij, transseksuele mannen die vrouwen wilden worden werden geacht meer
onderhevig te zijn aan ernstige psychopathologie dan vrouwen die mannen
wilden worden

(Kockott G, Fahrner, EM. Male to female and female to male transsexuals: a
comparison. Arch Sex Behav 1988;17:539-546 - Tsoi W. Development profile of
200 male and 100 female transsexuals in Singapore. Arch Sex Behav
1990;19:595-606).

Deze studies beschreven hoofdzakelijk sekse-verschillen volgens
psychosociale parameters en leverden geen bewijs voor een verschil in
psychopathologie gemeten naar sekse. Desalniettemin heeft de visie op
transseksualiteit, als zijnde een ernstige geestesstoornis, de
behandelingsmogelijkheden beïnvloed.

...

Als TS-patiënten zouden lijden aan ernstige psycho-pathologie, dan viel een
hoger percentage te verwachten voor wat betreft spijt, verlangen naar (of
daadwerkelijk) een herstel-operatie, ziekenhuisopnames en zelfmoorden. Het
gemis aan doorwrochte studies is ook merkbaar aan de uiteenlopende
resultaten als het gaat om de mate waarin TS voor zou komen

(Hoenig J, Kenna JC. The prevalence of transsexualism in England and Wales.
Br J Psychiatry 1974;124:181-190 - Bakker A, Van Kesteren PJ, Gooren LJ,
Bezemer PD. The prevalence of transsexualism in the Netherlands. Acta
Psychiatr Scand 1993;87:237-238 - Walinder J, Lundstrom B. Prevalence,
incidence. Acta Psychiatr Scand 1996;93:221-223).

Gebaseerd op ons werk met TS-patiënten die een SRS aanvroegen in Noorwegen,
hadden wij de klinische impressie dat de meeste patiënten geestelijk normaal
leken, met een minimale aanwezigheid van psychopathologie. Om onze hypothese
empirisch te testen verspreiden wij gestandariseerde zelf-rapportages onder
TS-patiënten voor en na de SRS. We gebruikten patiënten met PD en 'normale'
mensen (Healthy Controls: HC) als contrastgroepen.

MATERIAAL EN METHODE

[Samenstelling TS-groep] Al de patiënten voldeden aan de criteria voor
gender dysforie van het transseksuele type volgens de DSM-III-R (voor hen
die onderzocht werden in 1987-89) of DSM-IV (1996-98), als ook de officiële
Zweedse selectie criteria voor SRS

(Walinder J, Luft R, Hult B, Sundberg D, Fahlberg G. Transsexualism,
Lakartidningen 1977;44:3857-3860)

in twee onafhankelijke evaluaties door ervaren (senior) psychiaters. De
groep bestond uit 35 v/m-transseksuelen en 51 m/v-transseksuelen.

[Samenstelling PD-groep (borderliners)] [voldeden eveneens aan de nodige
criteria] De groep bestond uit 101 personen, 27 mannen met een gemiddelde
leeftijd van ongeveer 34 jaar, en 74 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van
ongeveer 32 jaar.

De meetmethode:

De Hopkins Symptom Controlelijst (SCL-90/90-R) is een algemeen geaccepteerde
onderzoekslijst voor systematische beoordeling van psychopathologie.

RESULTATEN

[een hoeveelheid (grafische) statistieken en uitweiding over details,
gerelateerd aan de statistieken; zie DISCUSSIE, waar het meest relevante
samengevat wordt, op de volgende statistiek na]

Zware depressie: PD 57 TS 15
Bipolaire verwarring (disorder): PD 7 TS 2
Dysthymia (Minx: ik weet niet wat dit betekent): PD 5 TS 4
Eetstoornis: PD 18 TS 1
Substance Abuse (Minx: ?): PD 17 TS 14
Angststoornis: PD 60 TS 16
Overige: PD 0 TS 2

DISCUSSIE

Dit onderzoek toont aan dat de SLC-90 score van TS-patiënten opmerkelijk
(remarkably) gelijk is aan die van de controle-groep ('normale' mensen).
TS-patiënten als een groep scoorden beduidend lager dan de PD-groep op al de
subschalen van de SCL-90 en de GSI (Global Severity Index). Bij een
onderzoek naar geestesstoornissen door middel van gestructureerde
interviews, bleek de frequentie van ... ongeregeldheden lager in de TS-groep
te zijn dan in de PD-groep.

Een mogelijke verklaring hiervoor kan zijn, dat de nauwgezette
selectie-criteria voor SRS in Noorwegen de meer ernstig zieke TS-patiënten
buiten het bereik van onze studie heeft gehouden ... Psychosen, geestelijke
stoornissen, substance abuse en PD met ernstige impulsiviteit zijn de
belangrijkste psychiatrische contra-indicaties voor een SRS.

Het was niet mogelijk om het aantal afgewezen verzoeken voor een SRS door
transseksuelen te achterhalen voor de periode tussen 1961 en 1987, maar wel
voor de periode 1996-1998. 27 pre-operatieve transseksuelen werden
geselecteerd uit 34 (100 %) gevallen van transseksualiteit volgens
zelfdiagnose. 7 van hen (21 %) werd de SRS geweigerd. 3 (9%) voldeed niet
aan de cirteria v.w.b. transseksualiteit , maar wel voor andere stoornissen
en werden daarom buitengesloten. 4 van 7 gevallen (12%) voldeed aan criteria
betreffende realiteitsstoornissen (delusional disorder).

Er waren slechts kleine verschillen tussen TS-pre en TS-post groepen.

Het argument dat TS-patiënten zo 'normaal mogelijk' probeerden te scoren om
het groene licht te krijgen, werd in het verdere verloop niet bevestigd.
Bovendien, er waren minder verschillen tussen TS-groepen en HC-groepen (de
'normalen') wanneer werd uitgegaan van matige waarden dan bij gemiddelde
waarden. Deze bevinding komt overeen met het in het algemeen lage niveau van
psychopathologie bij de meeste TS-patiënten.

De verschillen tussen de PD- (persoonlijkheidsstoornis) en TS-groepen waren
statistisch zeer significant, zelfs als we TS-pre vergeleken met PD-post
groepen. Men zou echter kunnen stellen dat de patiënten van de PD-groepen
hogere scores kenden dan de TS-groepen, omdat zij onderworpen waren aan een
dagbehandeling in een ziekenhuis.

Niettemin, alle Noorse TS-patiënten die in aanmerking kwamen voor de SRS
hebben scores dichter bij die van de 'normalen' dan die van de PD-patiënten.

Het hogere aantal depressies in de PD-groep zou de scores kunnen
beïnvloeden. Echter, wanneer TS werden vergeleken met een andere groep van
PD-patiënten zonder een gemoedsstoornis, waren de verschillen nog steeds
significant.

Het niveau van de GSI (Global Severity Index) en andere subschalen
(subscales) neemt af, behalve voor somatisering (somatization), die over de
tijd gemeten toeneemt. We ontdekten hetzelfde verloop bij zowel de TS-post
groep (gemiddeld 36.8 jaren oud) en de TS-Pre groep (gemiddeld 27 jaren
oud). Verder konden wij geen bewijs vinden, dat m/v's meer onderhevig waren
aan ernstige psychopathologie dan v/m's.

We ontdekten dat gender dysfore patiënten van het transseksuele type een
gemiddeld niveau van stress meldden, namelijk 0.56 voor mannen en 0.67 voor
vrouwen, vergeleken met met 0.32 voor 'normale' mannen en 0.41 voor
'normale' vrouwen in de Noorse controle-groep. Deze levels komen overeen met
een vergelijkbare Amerikaanse groep (van 'normalen').

CONCLUSIE

Noorse TS-patiënten die een SRS hebben ondergaan of in aanmerking komen voor
een SRS vertoonden slechts een iets hogere score dan vergelijkbare, qua
leeftijd, 'normalen'. Daarentegen hadden PD-patiënten beduidend hogere
gemiddelde scores vergeleken met de TS-patiënten. Deze resultaten
ondersteunen onze hypothese dat TS-patiënten die in aanmerking komen voor
behandeling minder onderhevig zijn aan psychopathologie dan tot dusver in
eerdere studies werd aangenomen. De veronderstelling dat de meeste
TS-patiënten lijden aan PD kon niet worden bevestigd.

(Conclusie vermeld in inleiding van de studie:)

TS-patiënten die in aanmerking komen voor de SRS vertoonden een relatief
laag niveau van psychopathology voor en na de behandeling. Deze bevinding
maakt de bewering dat transseksualiteit een ernstige geestelijke stoornis is
twijfelachtig.

[petra_]

Shit, ik heb destijds 2 aanvullingen op de vertaling gegeven en die staan natuurlijk niet in de originele posting. Substance abuse is alcohol en drugs misbruik en dysthemie is is een mildere, chronische vorm van depressie, dit kan mogelijk gepaard gaan met periodes van zware depressie, men spreekt
dan van dubbele depressiviteit.

[Anne D]

dank je violet,
zoiets had ik net nodig

volgens dit is ts is geen psychopathalogische stoornis, zoals een aantal (te) negatieve artikelen die ik net gelezen heb wel vond, wat me nogal deprimeerde.

nogmaals dank,

anne