shoppen

[Lisa met een S]

neeuh, zo bijzonder zijn ze niet, hoor.

Lisa

[Frederique_]

WAT valt er voor vrouwen nog te kiezen? Ze lopen al in lange broeken en overhemden (die, omdat ze voor vrouwen zijn, blouses genoemd worden), als aanvulling op al die andere leuke vrouwelijke kleding zoals rokjes en jurkjes.

Ik sprak laatst met een biologische vrouw die oprecht een groot verlangen had een man te zijn, ook om de kleding en om het baardje/snorretje (ze zou die van mij zo mogen krijgen als dit mogelijk was, maar dit terzijde). En heb jij ooit een vrouw met een (mannen-)stropdas in een (mannen-)colbert gezien?

Vind je het misschien vreemd dat IK er geen barst meer van snap, vandat z.g. Vrije Westen? Hoezo "vrijheid van meningsuiting", waar het Vrije Westen zo prat op gaat, WELKE VRIJHEID VAN MENINGSUITING? Voor mij valt "kleden zoals men zich prettig voelt" ook onder vrijheid van meningsuiting, alleen worden "wij T's in alle voorkomende soorten " (niet negatief bedoeld overigens) nog steeds gediscrimineerd om wat wij prettig vinden om te dragen/ fijn vinden om te doen en laten wie we graag zouden willen zijn.

Zowel in het boek "man of vrouw, min of meer" van Tim de Jong als in het boek "een goede travestiet zie je niet" van Rene Stoute vind je mensen die ik ongelofelijk bewonder omdat ze inderdaad als man met *(deels) vrouwenkleren door het leven gaan. Het kan dus wel! Ook op internet zijn voorbeelden te vinden (bijv: http://www.transgender.be, hij/zij heeft een dagboek bijgehouden dat heel lezenswaardig is).

Mijn voorzichtige conclusie is dan ook dat de reden dat ik nu (nog) niet overdag met een rok over straat durf meer bij mij dan bij de maatschappij ligt.

Ik hoop ook niet dat Mohammed en z'n vriendjes het in de wereld voor het zeggen krijgen, hetgeen ook geldt voor de afstammelingen van Koning David. Dan word het voor de T-commune niet echt Hemel op Aarde. Oh ja, mocht je misschien denken dat ik gelovig ben, NEE DUS!!!!!!!! Ik gebruik bovengenoemde religieuze term slechts, omdat het bijna iedereen tot de verbeelding spreekt.

Ik denk dat het best ook mee kan vallen. Het probleem met alle geloven is dat je met name de extremistische kanten ervan goed ziet: bij het Jodendom de Joden in Israël die op een heel erg vervelende manier met Palesteinen omgaan, bij het christendom vooral de zwarte kousenkerken waar op zondag totaal niets mag en bij de islam denken we vooral aan meisjes in burka's. Natuurlijk, elke vorm die ik net beschreef bestaat.

Maar er bestaat ook iets anders: moslima's met hoofddoekje en in spijkerbroek, bijvoorbeeld (ik zie ze regelmatig in de bus, ze zijn beter geintegreerd in Nederland dan menige taxichauffeur). En christenen die openstaan voor wat er in de wereld gebeurt en dat niet direkt per definitie veroordelen (kijk bijvoorbeeld eens naar de uitzendingen van zowel de Ikon als de EO). En denk bij Joden eens aan de Joods-Palestijnse samenwerking die protesteren bij zowel pro-Israel als pro-Palestijnse betogingen.

Ik vind schoppen tegen geloven en kerken dan ook te gemakkelijk, ofschoon ik best wel weet dat er een hoop (terechte) onvrede over bestaat. Er is meer tussen hemel en aarde, zelfs binnen het geloof.

Groetjes,

Annegreet
N.B: Speciaal voor Josette: Pim mag hopen dat er een God bestaat: wie weet leeft'ie daar dan nog een aanzienlijk tijdje verder. Of is hij verworden tot een engeltje en is ons aldus "at our service"

[Lisa met een S]

Ik denk dat het best ook mee kan vallen. Het probleem met alle geloven is dat je met name de extremistische kanten ervan goed ziet: bij het Jodendom de Joden in Israël die op een heel erg vervelende manier met Palesteinen omgaan, bij het christendom vooral de zwarte kousenkerken waar op zondag totaal niets mag en bij de islam denken we vooral aan meisjes in burka's. Natuurlijk, elke vorm die ik net beschreef bestaat.

Annegreet,
Niet alle vormen van extremisme is af te leiden van het godsdienst. Hoewel er een geloofskwestie de oorsprong is van de conflicten tussen Israel en Palestina (overigens weet je dat voor velen die zich joods noemen, de woord "Jood" als scheldnaam wordt ervaren?), vloeit de extremistische denkbeelden en misdadige akties voort uit een politieke overtuiging, en niet uit een godsdienstige. Dit geldt ook voor bijvoorbeeld de PLO, de mensen van de IRA en hun protestantse tegenpolen, net zoals voor de ETA in Baskenland, de Koerden en ook, oorspronkelijk, de tsjetjenen, of de Hutu's en Tutsi's in Afrika. Er wordt misschien een beroep gedaan op de Bijbel of Koran, maar de extremistische denkbeelden die de mensen erop aanhouden voeren ze niet terug op hun geloof. De Beeldenstorm, bijvoorbeeld, was een extremistische reaktie van een godsdienstige soort, tegen de onderdrukking door katholieke spanje, maar was meer geworteld in politieke extremisme dan godsdienstige extremisme. Dit in tegenstelling tot groeperingen als de Taliban, en Al-Qa'ida. Net zoals bepaalde vormen van de "zwarte-kousen-kerken" en extremistische joodse sekten zoals de chassidim die je in Antwerpen weleens zie, staat voor hen hun hele leven en elke beweging dat ze maken in het tegen van hun geloof. Extremisme heeft veel vormen; niet alle vormen zijn gerelateerd aan godsdienst, en niet alle vormen zijn misdadig.

En denk bij Joden eens aan de Joods-Palestijnse samenwerking die protesteren bij zowel pro-Israel als pro-Palestijnse betogingen.

Zo zie je onder de joodse deelnemers aan pro-palestijnse demonstraties chassidim die de Israelische staat verwerpen omdat het geen recht van bestaan heeft omdat het niet door God is gesticht. Maar ook Gandhi was op zijn manier een extremist met zijn totaal afkeer van alle vormen van geweld.

Lisa

[leontine]

Tsja Lisa, als je het zo wilt zien dan is iedereen met een mening een extremist. Volgens mijn woordenboek mag je Gandhi gerust een visionair noemen, ook leider, goeroe (letterlijk leraar) etc. vind ik prima. Je mag hem van mij ook een fanaticus of extremist noemen, maar ik kan er alleen absoluut niet mee eens zijn.

Extremisme heeft in mijn beleving een andere klank, namelijk dat je een ander niet zijn/haar mening gunt en dat is iets waar je Gandhi, mijn's inziens, niet van mag beschuldigen. Bij extremisten denk ik toch eerder aan een dominee Paisley en zielsverwanten.

[Vivian Michelle]

Annegreet,

Om even terug te komen op de door jou geplaatste reactie,

Ook in het Midden-Oosten lopen er Moslim dames met hoofddoek en spijkerbroek (Syrie, Libanon, Jordanie), maar als de Islamieten zoals ik ze ken uit Saudi Arabie het voor het zeggen krijgen (en ik heb 2 jaar lang langs de kusten, Rode Zee en Perzische Golf, red., gewerkt), houd de T-gemeenschap op te bestaan, daar deze religieuze stroming onderscheid maakt in geslacht. Het is dus levensgevaarlijk (letterlijk) om als man betrapt te worden in een Abaya (zwarte overgooier voor vrouwen). Waar ik nu zit (Verenigde Arabische Emiraten, in het bijzonder Dubai) is men wel soepeler t.o.v. Westerlingen, alleen wordt ik hier gearresteerd als ik gekleed als vrouw over straat ga, daar mijn voorkomen dan niet overeenkomstig het in mijn paspoort vermelde geslacht is. En inderdaad, in Abu Dhabi was enkele maanden geleden een Fashion Show in de tuin van het Meridien Hotel, waarbij de dames aan mannelijke colberts gelijkende damescolberts showden MET AAN MANNELIJKE STROPDASSEN GELIJKENDE DAMES STROPDASSEN! Dus daar het antwoord op 1 van jouw vragen.

Zoals ik al wel vaker tegen anderen heb gezegd/geschreven die niet aan dit Forum deelnemen of helemaal niet van het bestaan van deze site afweten, Het Midden-Oosten is een aparte wereld, zo goed als niet te vergelijken met de Westerse wereld die wij kennen. En vergeet niet, ze lopen hier "een paar jaar" achter in de ontwikkeling van de beschaving zoals wij die kennen. Bij ons was het in de Middeleeuwen ook niks als je geen Katholiek was, hier reageert men net zo omdat een persoon geen moslim is.

Begrijp me niet verkeerd, er is nog steeds een hoop onduidelijkheid over "mijn wereld", maar dat is goed te begrijpen, ze willen het ook allemaal voor zichzelf houden (in zo goed als alle opzichten).

Hoop dat ik weer wat verduidelijking heb gebracht!

Groetjes,

Vivian

[Frederique_]

Ook in het Midden-Oosten lopen er Moslim dames met hoofddoek en spijkerbroek (Syrie, Libanon, Jordanie), [...]. Het is dus levensgevaarlijk (letterlijk) om als man betrapt te worden in een Abaya (zwarte overgooier voor vrouwen).

Wat ik met name bedoelde was dat het niet aangaat om vrouwen daar te vergelijken met vrouwen hier (en dus de conclusie te trekken dat de sociale controle zoals die daar geldt ook voor alle vrouwen met hoofddoekjes hier geldt en dat iedereen met een hoofddoekje in het westen zo'n sociale druk ook zonder enig nadenken accepteert).

Ik vind het voor mijzelf ook te gemakkelijk om direkt met een oordeel klaar te staan over de intolerantie en kleedgedrag in oosterse/zuidelijke landen zoals jij die beschrijft: het kan (en zal!) binnen de cultuur daar best een functie hebben.

Ook mogen we (wij westerlingen bedoel ik dan) m.i. niet verwachten dat men eeuwenlange gewoontes in een paar jaar afbouwt: dat is gewoon niet realistisch. En misschien zijn de oplossingen in het westen (vrijheid - blijheid, durf gewoon jezelf te zijn) daar (nog?) wel niet uitvoerbaar en zijn andere oplossingen (eigen T*-dorpen/wijken?) door mensen die hun nek durven uit te steken daar beter uitvoerbaar?

Vergeet ook niet dat onze emancipatie en gelijke rechten voor iedereen eigenlijk pas begin 20e eeuw begon (vrouwenstemrecht in Westerse landen begint pas rond 1910 gemeengoed te worden, het recht om je te organiseren in vakbonden eind 19e eeuw). De adel in West-Europa verdween pas echt rond de tweede wereldoorlog. De "echte" emancipatie tussen mannen en vrouwen ontstond hier tussen 1960 en 1970, dus 60-70 jaar later. Ik ben er van overtuigd dat wij nu de vruchten plukken van dit soort ontwikkelingen: daarzonder bestond er nu geen travisage/mariposa, daarzonder zouden wij niet als vrouw over straat durven en bestond ook deze website niet.

Het zijn allemaal ontwikkelingen die hier pas in de laatste 100 jaar opgekomen zijn. Allemaal ontwikkelingen die niet zonder slag of stoot gegaan zijn. En waar de tijd hier toen rijp voor was. In oorsterse/zuidelijke landen heeft men die ontwikkeling niet of veel minder gehad. Ik ben er buitengewoon huiverig voor om zo maar een oordeel te hebben over de manier waarop die mensen hier tegenaan kijken. En moeten we die mensen niet ook de mogelijkheid geven om in hun omstandigheden (veel heter/stoffiger dan hier) hun eigen oplossingen te kiezen?

Het enige waar ik wel een duidelijke mening over heb is over mishandeling, marteling, moord, gedwongen verminking enz. Dat keur ik ten alle tijde af.

Groetjes,

Annegreet