'ik voel me man'

[Josette]

Geen van beide, Mara

[leontine]

Mara, terecht dat je nogmaals probeert om deze thread leven in te blazen, maar ik vrees dat het een beetje onmogelijke vraag is. Waarom voel ik een bepaalde emotie, daar kan ik nog wel antwoord op geven. Maar een vraag als waarom voel ik mij man of vrouw? Dat is, in ieder geval voor mij, zoiets van waarom voel ik mij mens.

Ik voel me niet mens, ik ben van jongsafaan niet anders gewend dan om aangeduid te worden als mens. Net zo min voel ik mij man of vrouw. Ik ben van jongsafaan gedrild in bepaalde verwachtingen rond het 'man' zijn. Daarom denk ik ook, naast bepaalde uiterlijke kenmerken, dat ik een man ben. Dat ik niet gelukkig ben in mijn huidige zijn kan ik ook benoemen. Maar helaas ben ik dus nog steeds te beperkt in mijn eigenbeeld om aan te kunnen geven wat mij man maakt en niet vrouw en of ik wel man ben.

Eh, ik hoop dat jij het nog kunt volgen, maar beter kan ik het niet verwoorden.

[Mara]

Goeie antwoord Leontine, maar je begrijp ook waarom ik die draad weer wil laten aanwakkeren, het is gewoon achter te komen waarom iemand liever een rol nastreeft maar toch de andere behoud, of om het beter te zeggen, met een mannenlichaam genoegen te hebben maar toch vrouw leven en daarmee een evenwicht te vinden, ik begrijp heel goed dat er genoeg mensen zijn die met de opgedruktde rollenpatronen problemen hebben en dat dan door uitingsvormen tonen, dat ze ertussen zitten! Ik heb het toch ook lang geprobeerd, maar ben er niet in evenwicht geweest, nu kom ik er wel uit, maar daarvoor gooi ik alles 'mannelijke' weg wat mijn lichaam mannelijk maakt en ga duidelijk mijn weg, had altijd maar de pest aan mijn mannelijke lichaam, maar wat ik dus vermoed, zijn hier onder de vele gebruiksters toch een heleboel, die er toch niet afwillen van hun mannelijkheit en dat dus willen behouden, ook voelen ze zich toch zo vrouwelijk, voor mij is deze strijt niet te doen, zich dat ene voelen maar toch het andere moeten leven, voor andere blijkbaar dus wel, dus en dat begrijp ik niet zo, dan moet je toch erg aan je manbody gehecht zijn, waarom!???

Of is het, ik wil hier niemand op de tenen trappen, puur de opwinding voor een man om ook zo, als hij in vrouwenkleren kruipt, in een vrouw in te dringen???? Immers lees ik in de profielen, dat het voor sommigen een prettig gevoel opleverd en ook een hoge vorm van opwinding met zich meebrengt, zich in typerende vrouwenkleren te hullen, dan kan ik ook erder begrijpen waarom dit dan maar af en toe gedaan werd en waarom men blij is met een mannenlichaam...........

Mara

[Lisa met een S]

Mara,
Het is ook altijd mijn bedoeling geweest om hier een antwoord te schrijven; het is een zeer goede vraag en hoort inderdaad bij de discussie over "ik voel mij vrouw". Het is ook heel lastig te beantwoorden. Want, net zoals Elsa zegt over vrouwen, de meeste mannen staan er niet bij stil dat ze man zijn, en hoe dat voelt. Ze zijn het gewoon. Bij een primaire trans zal dat vraag ook niet opkomen, behalve dan als "ik ben een vrouw -- waarom ziet mijn lichaam dan niet zo uit als dat van een vrouw". De travestiet, daarentegen, voelt zich aangetrokken tot het vrouw-zijn (of aangetrokken tot de kleren van een vrouw en kan die twee soms niet altijd van elkaar onderscheiden), en zal zich eerst gaan afvragen of hij inderdaad wel of niet voor altijd vrouw wilt worden. Iedere weldenkend mens kan zien, dat het transitie traject zwaar is en veel offers vraagt; ook na de transitie is de prijs dat je daarvoor moet betalen, voor de rest van je leven, zwaar. Het is dus niet een kwestie van wikken en wegen, en waar wordt je gelukkiger. Een trans neemt het besluit om de transitie te ondergaan, omdat ze denkt dat dat haar enige kans op geluk is, omdat ze nooit echt gelukkig kunt zijn met een mannenlichaam. Een travestiet heeft dat niet, en of dat door zijn man-zijn, of ondanks zijn man-zijn, zou voor verschillende mensen anders zijn.

Mara, ik besef dat ik geen afdoende antwoord op je vraag heb gegeven. Ik wil er een poging aan wagen, maar moet veel doen vandaag en heb helaas niet de tijd om met mijzelf in beraad te gaan en een antwoord te formuleren. Ik hoop dat je hier in ieder geval wat hebt om verder te discussieren.

Groetjes,
Lisa

[Mara]

Lisa, zeker weten, heb er wat aan, en dank je dat je hieraan meedoet of nog wilt, het moet toch verwoord kunnen worden lijkt me, waarom je met je lijf prima overweg kunt ondanks dat je genderidentiteit niet helemaal erop lijkt, heb immers bewondering voor die mensen bvb in die tenten waar ik uithang, ze leven trots hun vrouwenleven en hebben geen enkel bezwaar om dat met een mannenlijf te doen, misschien hebben hun het ook makkelijker vanwege hun androgene verschijning, zou kunnen, maar er zijn hier en dat zie je als je door de profielen scrollt, menige die toch wel duidelijk masculien zijn en zich eraan niet zo storen, lijkt me tenminste, en dan toch hun vrouwlijkheit graag met kledij of andere dingen naar buiten brengen, bvb, er zit zelf ene ertussen, daar zie je heel duidelijk dat die erg op spiermassa getraint is, zich maar toch in duidelijke, vrouwentypische kleren hult, nou weet ik ook dat er veel vrouwen zijn die erg gespiert zijn of daarop trainen, maar dat zijn in mijn ogen duidelijke mannenattributen die deze mensen nastreven, toch!?

Mara

[leontine]

Goeie antwoord Leontine, maar je begrijp ook waarom ik die draad weer wil laten aanwakkeren, het is gewoon achter te komen waarom iemand liever een rol nastreeft maar toch de andere behoud, of om het beter te zeggen, met een mannenlichaam genoegen te hebben maar toch vrouw leven en daarmee een evenwicht te vinden, ik begrijp heel goed dat er genoeg mensen zijn die met de opgedruktde rollenpatronen problemen hebben en dat dan door uitingsvormen tonen, dat ze ertussen zitten! Ik heb het toch ook lang geprobeerd, maar ben er niet in evenwicht geweest, nu kom ik er wel uit, maar daarvoor gooi ik alles 'mannelijke' weg wat mijn lichaam mannelijk maakt en ga duidelijk mijn weg, had altijd maar de pest aan mijn mannelijke lichaam, maar wat ik dus vermoed, zijn hier onder de vele gebruiksters toch een heleboel, die er toch niet afwillen van hun mannelijkheit en dat dus willen behouden, ook voelen ze zich toch zo vrouwelijk, voor mij is deze strijt niet te doen, zich dat ene voelen maar toch het andere moeten leven, voor andere blijkbaar dus wel, dus en dat begrijp ik niet zo, dan moet je toch erg aan je manbody gehecht zijn, waarom!??? Mara

Mara, ik vrees dat het wat dat betreft toch zo veel zielen zo veel smaken is. Dit nog afgezien van het gegeven dat een mens van nature vasthoud aan datgene wat vertrouwd is. Onbekend terein maakt onzeker en dat is geen prettig gevoel, dus ontwijken we dat het liefst. En dan zijn er nog genoeg die zoveel op zien tegen een transitie dat ze er maar liever niet over willen nadenken. Dat mag je dan dus gerust vluchtgedrag noemen, maar wel heel natuurlijk en begrijpelijk vluchtgedrag. Wat dat betreft zijn er hier denk ik genoeg die dus niet echt gehecht zijn aan hun mannenlichaam, zonder dat ze er zo'n afkeer van hebben dat de transitie een optie wordt.

Of is het, ik wil hier niemand op de tenen trappen, puur de opwinding voor een man om ook zo, als hij in vrouwenkleren kruipt, in een vrouw in te dringen???? Mara

Ik heb als puber regelmatig gedacht dat ik dit deed omdat ik geen vriendinnetje had en het een vorm van surogaat vriendinnetje was. Voor mezelf weet ik nu wel beter.

Immers lees ik in de profielen, dat het voor sommigen een prettig gevoel opleverd en ook een hoge vorm van opwinding met zich meebrengt, zich in typerende vrouwenkleren te hullen, dan kan ik ook erder begrijpen waarom dit dan maar af en toe gedaan werd en waarom men blij is met een mannenlichaam...........

Mara

Niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen beleeft het TV zijn op dezelfde manier. Tja en dat sommige er opwinding uithalen... Wat dat betreft als ik zo op internet naar de verschillende sexuele 'voorkeuren' van mijn medemensen kijk, kan ik me bij de meeste heel weinig voorstellen. Maar ik heb zo iets van zolang alle participanten er plezier aan hebben en ik er geen last van heb, laat ze dan maar lekker hun gang gaan. Voor mij betekend dit dus dat ik het ****** van een hamster afkeur omdat daar duidelijk een van de participanten er geen plezier aan beleefd en ook nooit zal kunnen beleven.
Een ander puntje is dat de meeste fettishistische (ik hoop dat ik het enigszins goed gespeld hebt maar je zult het wel begrijpen) zich niet echt nadrukkelijk (durven te ?) manivesteren in het forum. En juist in die groep zou je nog de meeste kans maken op een antwoord waarom ze zo blij zijn met hun mannelijkheid.

[petra_]

Het is ook altijd mijn bedoeling geweest om hier een antwoord te schrijven; het is een zeer goede vraag en hoort inderdaad bij de discussie over "ik voel mij vrouw". Het is ook heel lastig te beantwoorden. Want, net zoals Elsa zegt over vrouwen, de meeste mannen staan er niet bij stil dat ze man zijn, en hoe dat voelt. Ze zijn het gewoon.

Uhuh, ze zijn gewoon. Net zoals jij gewoon travestiet bent, dat zijn je eigen woorden, soms man, soms vrouw, altijd travestiet. Waarom dan gaan zitten twijfelen? Wees jezelf, geniet ervan. Ga niet zitten twijfelen. Dat heeft geen nut.

Bij een primaire trans zal dat vraag ook niet opkomen, behalve dan als "ik ben een vrouw -- waarom ziet mijn lichaam dan niet zo uit als dat van een vrouw". De travestiet, daarentegen, voelt zich aangetrokken tot het vrouw-zijn (of aangetrokken tot de kleren van een vrouw en kan die twee soms niet altijd van elkaar onderscheiden),

De travestiet bestaat niet. Net zoals de man of de vrouw niet bestaat. Het is een uiterst individuele beleving. Wat ik als vrouwelijk ervaar, zou jij mannelijk kunnen vinden. Neem nou de bodybuildster, door het vele trainen hebben die een enorme in mijn ogen mannelijke spiermassa, dat zou bij mij aanleiding zijn tot een enorme zelhaat, zij zijn er geen grammetje minder vrouw om.

en zal zich eerst gaan afvragen of hij inderdaad wel of niet voor altijd vrouw wilt worden.

Of niet, want als je travestie beleving fetishistisch van aard is dan moet je er niet aan denken om medicijnen te gaan slikken die seksuele opwinding vrijwel onmogelijk maken. Het klinkt tegenstrijdig, maar voor sommige mensen is travestie een viering van de mannelijkheid. Zelf je eigen lustobject proberen te zijn. Niet iedere trava doet dat, maar het komt wel voor. Ik heb er ook niks op tegen, sterker nog, sommige trava's slagen er erg goed in een geile vrouw neer te zetten. Het is alleen wel een mannelijke interpretatie van vrouw zijn.

Iedere weldenkend mens kan zien, dat het transitie traject zwaar is en veel offers vraagt; ook na de transitie is de prijs dat je daarvoor moet betalen, voor de rest van je leven, zwaar. Het is dus niet een kwestie van wikken en wegen, en waar wordt je gelukkiger. Een trans neemt het besluit om de transitie te ondergaan, omdat ze denkt dat dat haar enige kans op geluk is, omdat ze nooit echt gelukkig kunt zijn met een mannenlichaam. Een travestiet heeft dat niet, en of dat door zijn man-zijn, of ondanks zijn man-zijn, zou voor verschillende mensen anders zijn.

En toch posten ze hier, de wikkende en wegende trava's. De ik zie wel waar het eindigt en sluit niks uit mensen. Ik vind dat eng. Travestie is een topsport, een hobby voor sommigen. Hou het daarbij en ga geen haat ten opzichte van je lichaam zitten koesteren.

[Mara]

Mara, ik vrees dat het wat dat betreft toch zo veel zielen zo veel smaken is. Dit nog afgezien van het gegeven dat een mens van nature vasthoud aan datgene wat vertrouwd is. Onbekend terein maakt onzeker en dat is geen prettig gevoel, dus ontwijken we dat het liefst. En dan zijn er nog genoeg die zoveel op zien tegen een transitie dat ze er maar liever niet over willen nadenken. Dat mag je dan dus gerust vluchtgedrag noemen, maar wel heel natuurlijk en begrijpelijk vluchtgedrag. Wat dat betreft zijn er hier denk ik genoeg die dus niet echt gehecht zijn aan hun mannenlichaam, zonder dat ze er zo'n afkeer van hebben dat de transitie een optie wordt.

----De transitie ga je in als je geen man bent maar zo'n lijf hebt, het is geen optie voor een man die af en toe zijn best doet om een vrouw neer te zetten, uit welke redenen dan ook! Als je als TS de transitie niet ingaat, heb je een vet probleem voor dat je niet kunt vlugten!

Ik heb als puber regelmatig gedacht dat ik dit deed omdat ik geen vriendinnetje had en het een vorm van surogaat vriendinnetje was. Voor mezelf weet ik nu wel beter.

---Heb je het gevoel in een vrouw te moeten indringen, ben je een man! Als je af en toe voor je opwinding vrouwenkleren draagt, ben je man! Mijn mening, het waren vragen die me een TG aan stellen was om eruit te krijgen of ik wel trans ben, kon ze allebei met neen beantwoorden!


Niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen beleeft het TV zijn op dezelfde manier. Tja en dat sommige er opwinding uithalen... Wat dat betreft als ik zo op internet naar de verschillende sexuele 'voorkeuren' van mijn medemensen kijk, kan ik me bij de meeste heel weinig voorstellen. Maar ik heb zo iets van zolang alle participanten er plezier aan hebben en ik er geen last van heb, laat ze dan maar lekker hun gang gaan. Voor mij betekend dit dus dat ik het ****** van een hamster afkeur omdat daar duidelijk een van de participanten er geen plezier aan beleefd en ook nooit zal kunnen beleven.
Een ander puntje is dat de meeste fettishistische (ik hoop dat ik het enigszins goed gespeld hebt maar je zult het wel begrijpen) zich niet echt nadrukkelijk (durven te ?) manivesteren in het forum. En juist in die groep zou je nog de meeste kans maken op een antwoord waarom ze zo blij zijn met hun mannelijkheid.

----Ik zeg niet dat ieder man zich moet identificeren met de mannelijke medemens qua seksuele behoeftes, maar ik wil ook geen antwoorden op dat gebied, er moet toch meer zijn dan sex om zich man te voelen of is dat het het enige reden alles met een seksuele achtergrond te beschouwen, zonder mijn enorme drang op dat gebied ben ik geen man, ben ik dood, of wat!? Ik weet, zijn er ook andere die hun TV-gevoelens op een andere basis opbouwen, zich daadwerkelijk soms vrouwlijker in staat zijn over te komen dan menige vrouw, maar het blijft travestie, ze blijven man en vinden dit heerlijk, en daar is mijn vraag weer...........

Liefs Mara

[leontine]

---Heb je het gevoel in een vrouw te moeten indringen, ben je een man!
Liefs Mara

Mara, ik ben bang dat ik je niet goed begrijp of niet goed begrepen heb. Als jij met "in een vrouw te moeten indringen" de paring bedoelt, dan had ik je dus verkeerd begrepen. Mijn interpretatie was anders, n.l. meer in het vrouw zijn in te dringen, je verplaatsen in een vrouw(sverpersoon). Ik heb de vrouwenkleren nooit gedragen om op die manier een paringsgevoel te krijgen.

Een ander punt is dat ik toch enige bedenkingen heb bij deze stelling. Bij mij weten zijn er genoeg vrouwen die met een dildo andere vrouwen binnendringen of evt. hun mannelijke partner. Zijn die daardoor meteen man?

[Mara]

Jij schreef: Een ander punt is dat ik toch enige bedenkingen heb bij deze stelling. Bij mij weten zijn er genoeg vrouwen die met een dildo andere vrouwen binnendringen of evt. hun mannelijke partner. Zijn die daardoor meteen man?

---Deze vrouwen doen het om een ander genot te brengen, ik bedoel, of diegene die me dat aan vragen was, of ik nu het gevoel of de wens heb om met mijn paal in iemand te moeten indringen, snap je het nu??? Zijn wel heel weinig mannen die dat niet graag doen!!
En nog iets om over na te denken, ik ben vrouw en wil dat dat ook gezien werd ook als ik naakt ben, hoe vrouwelijk is een naakte TV!!?????

Mara

[leontine]

En nog iets om over na te denken, ik ben vrouw en wil dat dat ook gezien werd ook als ik naakt ben, hoe vrouwelijk is een naakte TV!!?????

Mara

Mara, volgens mij doet dit stuk heel weinig in deze discussie. Het is een retorische vraag, waar ik dus verder ook geen antwoord op zal geven.

Ik heb geprobeerd om zo goed als in mijn mogelijkheden ligt antwoord te geven op je vraag. Vervolgens verloren we ons langzamerhand steeds meer in omzwervingen die niet echt to the point waren. Kennelijk ben ik niet in staat om jou een bevredigend antwoord te geven en wel om je te iriteren, dus doe ik er voorlopig hier maar het zwijgen toe.

[Mara]

Leontine, ik snap je dat het moeilijk is als man te beschrijven hoe het is man te zijn, als je mijn antwoord leest in Lisa's draad ''ik voel mij vrouw'', ben ik ook niet in staat te beschrijven hoe het is vrouw te zijn! Jammer dan maar!

Misschien weet het een andere het in woorden te vatten

Mara

[Lisa met een S]

En nog iets om over na te denken, ik ben vrouw en wil dat dat ook gezien werd ook als ik naakt ben, hoe vrouwelijk is een naakte TV!!?????

Mara

Mara, volgens mij doet dit stuk heel weinig in deze discussie. Het is een retorische vraag, waar ik dus verder ook geen antwoord op zal geven.

Mara,
Ik snap ook niet, eerlijk gezegd, wat dit vraag te maken heeft met het onderwerp 'ik voel mij man' en wat voor soort antwoord je hier verwacht, dus ik hoop dat je het mij niet kwalijk neemt, dat ik het niet meeneem in mijn overpeinzingen.

Lisa

[Mara]

En nog iets om over na te denken, ik ben vrouw en wil dat dat ook gezien werd ook als ik naakt ben, hoe vrouwelijk is een naakte TV!!?????

Mara

Mara, volgens mij doet dit stuk heel weinig in deze discussie. Het is een retorische vraag, waar ik dus verder ook geen antwoord op zal geven.

Mara,
Ik snap ook niet, eerlijk gezegd, wat dit vraag te maken heeft met het onderwerp 'ik voel mij man' en wat voor soort antwoord je hier verwacht, dus ik hoop dat je het mij niet kwalijk neemt, dat ik het niet meeneem in mijn overpeinzingen.

Lisa

Ik ga de hele tijd ervan uit dat de meesten hier een mannenlichaam hebben en er alleen maar camoufleren om hem het gevoel tussen de oren aan te passen, daarom deze opmerking, ik wil van mijn mannelijke kenmerken af, andere niet, laat daarom de kleren maar buiten om het wat duidelijker te maken hoe ik mijn vraag bedoelde, want niet iedereen wil in transitie maar toch het ideaal ''vrouw'' nastreven! Daarom, hoe veel blijft dan van de vrouw die zich iemand voelt over, en ik bedoel hier zeker niet dat wij allemaal naakt moeten rondlopen of zow, maar er zijn toch ook die momenten waar men uit de kleren gaat en daar mag je/jullie weer denken wat bij jou/jullie het beste uitkomt, wat ik daar nou weer mee bedoel!

Is spiderman zonder zijn pak nog spiderman?
Of zoiets had ik nu in gedachte!

Mara

[Lisa met een S]

Mara, -- het is misschien een legitieme vraag, maar "hoe vrouwelijk is een naakte TV", ook gezien in het kader waarin je het plaatste, is misplaatst binnen deze thread. Het was misschien meer op z'n plaats binnen een discussie over onze vrouwelijkheid, dus in de thread 'ik voel mij vrouw', dan hier. En daar heb ik het, voor mij dan, dacht ik, al beantwoord: wanneer ik mijzelf naakt in de spiegel zie, zie ik een man, en daar heb ik geen afkeer van.

... maar als dat ooit gebeurt, dan weet ik inmiddels wat mij te doen staat.

Groetjes,
Lisa