Genderdysforie kweken

[Janiek]

We hebben het net allemaal gehad: geharrewar over de overeenkomsten en verschillen tussen trava's en transen, over grenzen en hokjes, over waar je aan moet voldoen om je vrouw te mogen voelen. Violet heeft haar bezorgdheid geuit over de mogelijkheid dat sommigen hier bezig waren "genderdysforie te kweken" en Elsa poste een bezorgde topic over (toenemende) omkleedbehoefte na het lezen van Uit een oude jas vol stenen van Renate Stoute. En elders stelt Violet weer dat het voor trava's steeds moeilijker zal worden om op een vrouw te lijken, terwijl dat voor transen steeds makkelijker wordt.

Een vraag, of een nieuwe knuppel in ons hoenderhok:

"Genderdysforie kweken: kán dat eigenlijk wel en zo ja, is dat aanbevelenswaardig of juist niet en hoe doe je het of hoe voorkom je het?"

Als motto wil ik graag een grapje citeren dat in Amerika onder transen de ronde schijnt te doen"

Q: What's the difference between a transvestite and a transsexual?
A: "Two years."

Nog een citaat om de discussie aan te wakkeren. Één van de hokjes die de wetenschappers hebben bedacht om te zorgen dat wij elkaar niet teveel in de haren vliegen:

Group Three: Transvestitic Transsexual

Gender Identity: Ambivalent gender identity. Value male sex organs but feel feminine. "She-Male"
Gender Role: Dresses as much as possible depending on life circumstances. Dressing not necessarily sexual. Impulses often intensify with age and may crystalize into a transsexual picture.
Eroticism: Genital and breast.
Biological Feminization: Spironolactone for demasculinization + gynecomastia. Some may need hormones for emotional balance.
Conflicts: Confusion and personality disorganization, dual personality with male and female names and disassociated personality components.
Desire for Re-assignment: May consider late if very inadequate as males, dependent on commitments.
Treatment: Integrative psychotherapy to stabilize androgeny. Support for re-assignment if appropriate.

Zo, eens kijken hoe stil of hoe luidruchtig het nu wordt .

Groetjes, Jeanet

[Martiene]

Weet je, ik heb helemaal geen behoefte om hierover te discuseren.
ik noem me wat het dichtst bij mijn gevoel komt en dat is transgender. Als ik dan niet helemaal in het hokje pas wat daarbij hoort dan is dat dan maar zo.
Ik heb al genoeg met aan gevoelens om me ook nog eens druk te maken over dit soors mutsen geneuzel.

Sorry hoor, moest er even uit.

Liefs,
martiene

[leontine]

We hebben het net allemaal gehad: geharrewar over de overeenkomsten en verschillen tussen trava's en transen, over grenzen en hokjes, over waar je aan moet voldoen om je vrouw te mogen voelen. Violet heeft haar bezorgdheid geuit over de mogelijkheid dat sommigen hier bezig waren "genderdysforie te kweken" en Elsa poste een bezorgde topic over (toenemende) omkleedbehoefte na het lezen van Uit een oude jas vol stenen van Renate Stoute. En elders stelt Violet weer dat het voor trava's steeds moeilijker zal worden om op een vrouw te lijken, terwijl dat voor transen steeds makkelijker wordt.

Een vraag, of een nieuwe knuppel in ons hoenderhok:

"Genderdysforie kweken: kán dat eigenlijk wel en zo ja, is dat aanbevelenswaardig of juist niet en hoe doe je het of hoe voorkom je het?"

Je zult het vast wel kunnen kweken, o.a. door het te onderdrukken. Als reactie daarop kun je verwachten dat de droom zich opblaast.
Wat, naar mijn gevoel, veel vaker voorkomt is niet kweken, maar (h)erkennen. Dat je langzamerhand steeds meer voor jezelf durft te erkennen dat je er toch wel een (grote) behoefte aan hebt en/of dat je eigenlijk helemaal niet gelukkig bent met je eigen verpakking. We zijn tenslotte allemaal geconditioneerd, de een wat meer dan de ander en niet allemaal in dezelfde richting, maar toch. En op sommige (nonconformistische) uitzonderingen na vinden de meeste van ons het, in ieder geval in het begin, toch moeilijk om tegen de heersende normen en waarden in te gaan.

Als motto wil ik graag een grapje citeren dat in Amerika onder transen de ronde schijnt te doen"

Q: What's the difference between a transvestite and a transsexual?
A: "Two years."

Mag ik dit een simplistisch mopje noemen? Ik kon er in elk geval niet om lachen en ik vind dat de mensen die een operatie hebben durven te ondergaan hiermee tekort gedaan worden. Al kan ik me aan de andere kant prima voorstellen dat dit de mopjes zijn die je juist op zo'n zaal kunt horen.

Nog een citaat om de discussie aan te wakkeren. Één van de hokjes die de wetenschappers hebben bedacht om te zorgen dat wij elkaar niet teveel in de haren vliegen:

Vind je het erg dat ik ieder zijn hokje gun maar er zelf niet in wil? Ik weet maar al te goed dat het een volkomen natuurlijke reactie is om alles in hokjes te willen proppen, omdat dat onze omgeving voor ons heerlijk overzichtelijk houdt en dat ook ik er helaas last van heb, maar ik hou niet van hokjes en andere erfafscheidingen.

Group Three: Transvestitic Transsexual

Gender Identity: Ambivalent gender identity. Value male sex organs but feel feminine. "She-Male"
Gender Role: Dresses as much as possible depending on life circumstances. Dressing not necessarily sexual. Impulses often intensify with age and may crystalize into a transsexual picture.
Eroticism: Genital and breast.
Biological Feminization: Spironolactone for demasculinization + gynecomastia. Some may need hormones for emotional balance.
Conflicts: Confusion and personality disorganization, dual personality with male and female names and disassociated personality components.
Desire for Re-assignment: May consider late if very inadequate as males, dependent on commitments.
Treatment: Integrative psychotherapy to stabilize androgeny. Support for re-assignment if appropriate.

Sorry, maar kun je dit s.v.p. voor me ondertitelen? Ik ben dagelijks de hele dag met (bancair) engels bezig, maar hier snap ik dus echt geen worst van.

Zo, eens kijken hoe stil of hoe luidruchtig het nu wordt .

Groetjes, Jeanet

Nou, ik heb niet op de tijd gelet waarop je dit poste, maar toen ik begon te tikken was ik in elk geval nog de eerste

[Lisa met een S]

Ik begrijp het wel, behalve dan de "Spironolactone":

Spironolactone is a type of medication called a "potassium sparing" diuretic. Diuretics are used to remove a surplus of fluid from the body's bloodstream or tissues. It also acts as an aldosterone inhibitor (prevents salt retention), and is used to treat advanced heart failure when symptoms persist after other drug therapies are maximized. When it is used in this manner, it is not used as a diuretic to remove extra fluid from the body.

WHY is this drug prescribed?
Spironolactone is used to treat high blood pressure, congestive heart failure, kidney and liver disease and conditions in which there are abnormally low levels of potassium in the blood.

Snap niet wat dit hier te maken heeft.

Het antwoord op jouw vraag staat m.i., in onderstaande citaten:

Gender Identity: Ambivalent gender identity. Value male sex organs but feel feminine. "She-Male"

Desire for Re-assignment: May consider late if very inadequate as males, dependent on commitments.
Treatment: Integrative psychotherapy to stabilize androgeny. Support for re-assignment if appropriate.

Die ambivalentie is het grote verschil met een transseksueel. De wens is er om vrouw te worden maar de afkeer van het man-zijn bestaat niet. Voor zo een iemand is, in tegenstelling tot de trans, de GAB een keus.

Het is een keus dat hij (of zij, zoals je wilt), afwijst zolang hij/zij tevreden genoeg is met zijn/haar huidige leven, of denkt niet dat hij/zij gelukkiger zou zijn wanneer hij/zij kiest voor een transitie. Dus kan er maar twee redenen zijn om van mening te veranderen: een verandering van levenssituatie waarbij het huidige niveau van tevredenheid lager wordt dan wat hij/zij verwacht van een GAB, of een veranderde (verhoogde) inschatting van het geluk dat een GAB zou brengen. Ik denk niet dat de eerste te kweken valt. De tweede misschien wel.

Ik vind dat de postings die transen hier over hun ervaringen plaatsen een niet al te rooskleurig beeld schetsen van wat men te wachten staat wanneer men voor een transitie kiest; en zodoende in het algemeen, geen valse verwachtingen kweken; in die zin is misschien het woord "kweken" wel op z'n plaats, maar niet de connotatie daarvan: dat zo een keus kunstmatig is en dus een onjuiste keus.

n.b. Overigens heb ik, na de laatste discussies, de indruk gekregen (dus duidelijk niet een stellige mening), dat de trans niet zozeer een duidelijk drang heeft om vrouw te worden, maar meer een duidelijk afkeer van het man-zijn (en is er maar een andere keus). Is dit een juiste indruk?

Lisa

[Frederique_]

n.b. Overigens heb ik, na de laatste discussies, de indruk gekregen (dus duidelijk niet een stellige mening), dat de trans niet zozeer een duidelijk drang heeft om vrouw te worden, maar meer een duidelijk afkeer van het man-zijn (en is er maar een andere keus). Is dit een juiste indruk?

Ook Paul Vennix kwam in zijn boek "Travestie in Nederland en Vlaanderen" (wat overigens ook over transseksualiteit en transgenderisme ging) tot een soortgelijke conclusie.

Om voor mijzelf te spreken: ik ben het helemaal met Leontine eens dat genderdysforie alleen te kweken is door gevoelens te onderdrukken. Naar mijn mening ontstaat genderdysforie door het (bewust en langdurig) niet willen luisteren naar je eigen gevoel. De meest logische oplossing is dan ook: wel luisteren naar je gevoel en de conclusies die je daaruit trekt serieus nemen.

Ik denk, dat als gevoelens van anderen (zoals bijvoorbeeld angstgevoelens als "je moet er mannelijker/vrouwelijker uitzien anders accepteert de maatschappij je niet") te lang de boventoon voeren dat je jezelf dan opnieuw in een positie stelt waarin je je eigen gevoel niet, en een ander zijn/haar gevoel wel volgt. Een grotere genderdysforie zal dan m.i. het gevolg zijn.

En, om een van de vragen te beantwoorden, genderdysforie is niet aanbevelenswaardig: het voelt gewoon niet prettig om lang onrustig te zijn of vaak fysieke steken in de buik te hebben en rare, onrealistische, gedachtes over vrouwen te hebben.

Groetjes,

Annegreet

[Janiek]

mutsen geneuzel.

Sorry hoor, moest er even uit.

Liefs,
martiene

Geliukkig is het geen must .

Groetjes, Jeanet

[Janiek]

Group Three: Transvestitic Transsexual

Gender Identity: Ambivalent gender identity. Value male sex organs but feel feminine. "She-Male"
Gender Role: Dresses as much as possible depending on life circumstances. Dressing not necessarily sexual. Impulses often intensify with age and may crystalize into a transsexual picture.
Eroticism: Genital and breast.
Biological Feminization: Spironolactone for demasculinization + gynecomastia. Some may need hormones for emotional balance.
Conflicts: Confusion and personality disorganization, dual personality with male and female names and disassociated personality components.
Desire for Re-assignment: May consider late if very inadequate as males, dependent on commitments.
Treatment: Integrative psychotherapy to stabilize androgeny. Support for re-assignment if appropriate.

Het grapje is voor zover ik weet afkomstig uit een zelfhulpgroep voor transen.

De vertaling viel mijzelf ook moeilijk, dat jargon:

Gender identiteit: Ambivalente gender identiteit. Waardeert zijn mannelijke geslachtsorganen maar voelt zich vrouwelijk.
Gender rol: "Kleedt" zich zoveel mogelijk, afhankelijk van levensomstandigheden. "Kleden" heeft niet noodzakelijkerwijs een sexuele betekenis. Behoefte neem dikwijls toe naarmate men ouder wordt en kan uitkristalliseren tot een transseksueel beeld.
Erotiek: Genitaal en borst.
Biologische feminisatie: Spirolactone voor ontmannelijking en borstgroei. Sommigen hebben hormonen nodig voor emotionele balans.
Klachten: Verwarring en persoonlijkheidsdisorganisatie, dubbele persoonlijkheid met mannnelijke en vrouwelijke naam en afgesplitste persoonlijkheidskenmerken.
Streven naar geslachtsaanpassing: Kan dat op latere leeftijd overwegen indien slecht geslaagd als man, afhankelijk van verbintenissen.
Behandeling: Integratieve psychotherapie om mannelijkheid te stabiliseren. Steun voor geslachtsaanpassing indien aanbevolen.

Groetjes, Jeanet

[esther1]

En, om een van de vragen te beantwoorden, genderdysforie is niet aanbevelenswaardig: het voelt gewoon niet prettig om lang onrustig te zijn of vaak fysieke steken in de buik te hebben en rare, onrealistische, gedachtes over vrouwen te hebben.

Annegreet, waarom plak je hier genderdysforie aan "onrealistische gedachtes over vrouwen"?

Vertolk je hiermee je persoonlijke gevoel?

[Janiek]

Ik begrijp het wel, behalve dan de "Spironolactone":

Is dat niet de werkzame stof in androcur?

Dus kan er maar twee redenen zijn om van mening te veranderen: een verandering van levenssituatie waarbij het huidige niveau van tevredenheid lager wordt dan wat hij/zij verwacht van een GAB, of een veranderde (verhoogde) inschatting van het geluk dat een GAB zou brengen. Ik denk niet dat de eerste te kweken valt. De tweede misschien wel.

Ik vind dat de postings die transen hier over hun ervaringen plaatsen een niet al te rooskleurig beeld schetsen van wat men te wachten staat wanneer men voor een transitie kiest; en zodoende in het algemeen, geen valse verwachtingen kweken; in die zin is misschien het woord "kweken" wel op z'n plaats, maar niet de connotatie daarvan: dat zo een keus kunstmatig is en dus een onjuiste keus.



Lisa

Dat vind ik een mooie, heldere uiteenzetting. Voor degene die voor die keus staat kost het doorgaans enige moeite om zo'n helderheid en afstand t.o.v. de eigen gevoelens te bereiken. Daarbij is de nuchterheid van degenen die aan de éne kant staan (trava's) en de ervaringsdeskundigheid van hen die aan de andere kant staan (transen) van grote waarde. Ziedaar ook de waarde van de diversiteit op dit forum .

Groetjes, Jeanet

[Frederique_]

Annegreet, waarom plak je hier genderdysforie aan "onrealistische gedachtes over vrouwen"?

Vertolk je hiermee je persoonlijke gevoel?

Inderdaad: ik merkte dat ik in de loop van de jaren al vaker jaloerse steken in de buik kreeg als ik vrouwen zag lopen, ik dacht bij meisjes van 3 "die heeft nog een heel leven voor zich waarin ze in een rok(je) of jurk(je) mag lopen", bij een vrouwtje van 80 dacht ik "die heeft een heel leven achter de rug waarin ze in rok(jes) en jurk(jes) mocht stralen". En bij meisjes van 5 in een badpak dacht ik: "die turf mag met 5 jaar al wat ik met 90 jaar nog steeds niet zal mogen, nl in een badpak lopen".

Als dat geen onrealistische gedachtes zijn weet ik het ook niet meer . Die gevoelens en gedachtes namen snel af toen ik mijzelf wel toestond om in rok(jes) en in een badpak te lopen.

Groetjes,

Annegreet
... typend in een mooie, lange, zwarte rok ...

[esther1]

n.b. Overigens heb ik, na de laatste discussies, de indruk gekregen (dus duidelijk niet een stellige mening), dat de trans niet zozeer een duidelijk drang heeft om vrouw te worden, maar meer een duidelijk afkeer van het man-zijn (en is er maar een andere keus). Is dit een juiste indruk?

Lisa

Ik kan alleen voor mezelf spreken Lisa, en dan heb je een duidelijk verkeerde indruk. Je draait de zaken om. De afkeer van manzijn wordt bij transen veroorzaakt door het vrouwzijn.
De afkeer alleen van manzijn kan met een beetje goede therapie best leefbaar zijn. Bij transseksualiteit werkt die therapie niet. Dat kent maar 2 mogelijkheden, een gab of er een einde aan maken. En mijn leven bood en biedt nog teveel mooie mogelijkheden om voor de laatste optie te kiezen.

[Janiek]

Als dat geen onrealistische gedachtes zijn weet ik het ook niet meer . Die gevoelens en gedachtes namen snel af toen ik mijzelf wel toestond om in rok(jes) en in een badpak te lopen.

Groetjes,

Annegreet

Annegreet, ik zie echt niet wat daar onrealistisch aan is. Of het moet zijn dat jij denkt dat jij dat nooit zult mogen. Je geeft zelf al aan dat je van die jaloezie snel genezen raakt als je eraan begint om plek in te ruimen in je leven voor je eigen verlangens.

Groetjes, Jeanet

[Janiek]

Dat kent maar 2 mogelijkheden, een gab of er een einde aan maken.

Als mensen uit de groep die ik als uitgangspunt voor deze draad koos, er niet in slagen zich aan te sluiten bij een subcultuur die hen ondersteunt in het ontwikkelen van een leefstijl die past bij hun specifieke genderidentiteitsbeleving, dan is de kans niet gering dat zij ook op dit punt aanlanden. Alleen zal het opbouwen van een bestaan als post-op transvrouw hen waarschijnlijk zwaarder vallen dan degenen die "echt transsexueel" zijn (als ik dat zo mag zeggen).

Groetjes, Jeanet

[Lisa met een S]

Ik kan alleen voor mezelf spreken Lisa, en dan heb je een duidelijk verkeerde indruk. Je draait de zaken om. De afkeer van manzijn wordt bij transen veroorzaakt door het vrouwzijn.

Het hoort misschien toch in de draad 'ik voel mij vrouw', maar zou je kunnen toelichten hoe dat bij jou manifesteert, behalve dan het afkeer van het manzijn?

Lisa

[Frederique_]

Annegreet, ik zie echt niet wat daar onrealistisch aan is.

Het onrealistische zat in het beeld dat ik van een 3-jarig meisje/80-jarige vrouw had. En onrealistisch dan niet in de zin van: "het is niet waar dat een 3-jarig meisje haar hele leven nog in rok(jes) en jurk(jes) mag rondlopen", maar meer "het klopt niet dat ik vrouwen in de allereerste plaats beoordeel als mensen die in bepaalde kleren mogen lopen".

Tegenwoordig zijn mijn eerste gedachten anders: meer in de zin van "die kleren vind ik mooi, die zouden ook bij mij kunnen passen" of "die kleren staan haar leuk maar passen niet bij mij". Dat vind ik veel prettiger gedachten omdat die gedachten vrouwen meer beoordelen op datgene wat die vrouwen van zichzelf laten zien. Mijn vroegere gedachten projecteerden mijn verlangens op iedere willekeurige vrouw. Dat vond ik (in combinatie met de steken in mijn buik) uiteindelijk erg vervelend.

Groetjes,

Annegreet