Een nieuwe naam...

Anne D · Bericht door **Anne D** » do dec 02, 2004 14:00

ja het 'zucht-gezicht' is ook iets wat ik vaak op moet zetten.
dus maar weer de verbeter strijd ingaan, pffff
ik vind het af en toe maar vermoeiend

Mara · Bericht door **Mara** » do dec 02, 2004 14:14

Ik heb vooral in Hattingen/Ruhr en omstreken nog een nickname en die mensen verklappen daar gewoon me anders te noemen, da's pas vervelend, kon met die naam al toen niet opschieten, maar wat eraan doen, ze noemen mij al 15 jaar zo, maarja heb ook niet meer zo veel met die mensen daar te doen, ze waren toen allemaal aan roepen dat ze me verder accepteren maar ik hoor nu maar weing van die gasten, ben ook erder in Essen/Bochum te vinden nu, daar hoor ik wel bij een hechte groep "twijfelgeslachten" en daar voel ik me thuis, daar heeft ook niemand of maar weinige, probleme met de voornaamwoorden of überhaupt met die naam, sommige daar kennen ook nog niet us mijn oude naam

Da's pas handig.....

Anne D · Bericht door **Anne D** » do dec 02, 2004 14:29

Ik heb soms dat ik zelf nog moet wennen aan mijn nieuwe naam. Dat vind ik toch echt bizar.
Ik wil mijn oude naam niet horen, heb er een hekel aan, maar mijn nieuwe naam is er in mijn eigen hoofd nog niet 100% ingesleten.
Toch vreemd.

Het prettige aan nieuwe mensen ontmoeten is wel dat ze niet hoeven te wennen aan een andere naam. Toch heb ik besloten om wel op dezelfde plek te blijven wonen, mensen doen maar een beetje moeite voor me hoor, het is tenslotte zo leuk om me te kennen

Mara · Bericht door **Mara** » do dec 02, 2004 15:04

Dat met jezelf aan je nieuwe naam moeten wennen, ken ik ook, maar elke keer dat iemand Mara roept, reageer ik wel, zover ben ik al lang, deze naam is alweer meer dan 2 jaar aktueel, maar ook betrap ik me zelf erop foute voornaamwoorden of foute endingen te gebruiken

Achja, en dan is er nog de botte Dennis uit de "Wohngemeinschaft" in Bochum, die me bij nieuwe mensen daar altijd overdreven met "das ist der Mara" voorstelt, maarja, ik weet nog hoe ik met de ellenboog zijn maag kan raken

Anne D · Bericht door **Anne D** » do dec 02, 2004 15:51

Och hemel ja, in het Duits kan het nog gecompliceerder, pff blij dat we hier met ons boerentaaltje zitten waar alle grammatica uitgehaald is om het de arbeiders in de 19e eeuw makkelijk te maken.

Het ziot voor mij trouwens niet in het reageren op, ik merk het vooral in mijn hoofd hoe die oude naam daar doorheen golft af en toe.
Als ik mijn nieuwe naam gebruikt hoor, zeker door mensen die ik al lang ken, word ik daar voornamelijk blij van.

Mara · Bericht door **Mara** » do dec 02, 2004 16:07

Anne D schreef:Och hemel ja, in het Duits kan het nog gecompliceerder, pff blij dat we hier met ons boerentaaltje zitten waar alle grammatica uitgehaald is om het de arbeiders in de 19e eeuw makkelijk te maken.

was ook niet zooo moeilijk dit taaltje te leren, hoor

Anna D schreef:Het ziot voor mij trouwens niet in het reageren op, ik merk het vooral in mijn hoofd hoe die oude naam daar doorheen golft af en toe.
Als ik mijn nieuwe naam gebruikt hoor, zeker door mensen die ik al lang ken, word ik daar voornamelijk blij van.

Ja, het blijft je oude naam je achtervolgen

, helemaal verdwijnen zal die zeker niet zo snel

ik stel zelf, als je voor de mensen erg overtuigend bent, dan hebben ze het wel makkelijker met je nieuwe situatie, maarja, ik zeg/stel dit maar zo!

En naarmate je pasjes en papieren zijn omgeschreven, gaat ook je oude naam meer en meer op achtergrond spoken

Joanne · Bericht door **Joanne** » do dec 02, 2004 17:19

Vreemd genoeg reageer ik niet eens meer op mijn oude naam. Vond het in het begin heel raar mijn nieuwe naam te horen en soms reageerde ik daar niet eens op omdat het nog niet eigen was. Nu is dat dus andersom. Grappig he. En als iemand mijn oude naam gebruikt dan geef ik ze gewoon een klap hehehe...

marjan · Bericht door **marjan** » do dec 02, 2004 17:57

Anne D schreef:Ik heb soms dat ik zelf nog moet wennen aan mijn nieuwe naam. Dat vind ik toch echt bizar.
Ik wil mijn oude naam niet horen, heb er een hekel aan, maar mijn nieuwe naam is er in mijn eigen hoofd nog niet 100% ingesleten.
Toch vreemd.

Zo vreemd is dat dus niet en dan begrijp je ook dat mensen in je naaste omgeving er ook tijd voor nodig hebben. Dat neemt niet weg dat je ze best mag corrigeren, al kan het ertoe leiden dat sommigen dat als vervelend zullen ervaren. Voor jou is dat dan wellicht een gelegenheid om nog eens duidelijk te maken dat het je ernst is.

Het prettige aan nieuwe mensen ontmoeten is wel dat ze niet hoeven te wennen aan een andere naam. Toch heb ik besloten om wel op dezelfde plek te blijven wonen, mensen doen maar een beetje moeite voor me hoor, het is tenslotte zo leuk om me te kennen

Het zal echt van de persoon afhangen of dat gaat lukken. Zelf heb ik maar een paar goede vriendinnen overgehouden. Voor de rest heb ik nogal wat contacten deels bewust laten verwateren. Het is mijn ervaring dat als je teveel onder mensen uit je vorige leven blijft vertoeven het lastiger is om je nieuwe zelf te kunnen zijn.

Marjan

Joanne · Bericht door **Joanne** » do dec 02, 2004 18:14

Ben het daar niet helemaal mee eens Marjan. Ik woon nog steeds in dezelfde stad als voor mijn transitie en hoewel het moeilijk is geweest begint men nu eindelijk te wennen aan het idee dat Jeroen nu Joanne is en niet Jeroen meer. Blijft natuurlijk wel lastig maar men ziet ook dat het werkt en dat ik er met sprongen op vooruit ben gegaan. En uiteindelijk is dat mijn doel geweest.

marjan · Bericht door **marjan** » do dec 02, 2004 18:36

Joanne schreef:Ben het daar niet helemaal mee eens Marjan. Ik woon nog steeds in dezelfde stad als voor mijn transitie en hoewel het moeilijk is geweest begint men nu eindelijk te wennen aan het idee dat Jeroen nu Joanne is en niet Jeroen meer. Blijft natuurlijk wel lastig maar men ziet ook dat het werkt en dat ik er met sprongen op vooruit ben gegaan. En uiteindelijk is dat mijn doel geweest.

Op den duur zal het ook wel lukken, maar ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat het een stuk sneller en makkelijker gaat als je van omgeving verandert. Heb je trouwens het idee dat al die mensen die jou nog van vroeger kennen je nu als vrouw zijn gaan zien?

Marjan

Lisa met een S · Bericht door **Lisa met een S** » do dec 02, 2004 19:20

Mara schreef:Ja, het blijft je oude naam je achtervolgen

Toen wij trouwden, heeft mijn vrouw mijn achternaam aangenomen. Ondanks dat we heeeeeeel veeeeeeeeel jaartjes getrouwd zijn, zijn er nog steeds mensen die haar bij haar meisjesnaam noemen. Sommige mensen leren het nooit. Gelukkig storen wij er daar niet aan, hoewel het natuurlijk anders ligt voor jullie dan voor haar.

Lisa

Anne D · Bericht door **Anne D** » do dec 02, 2004 19:36

Hoi Marjan,

het wennen hier aan mijn nieuwe naam gaat behoorlijk snel in mijn direkte omgeving. 2 maanden geleden heb ik mijn publieke coming-out gehad, (de meeste mensen wisten het al) en sindsdien heet ik gewoon zoals ik nu heet.
Ik kies er wel voor om hier te blijven, en neem gewoon de ruimte te zijn wie ik ben, gelukkig is er veel begrip, maar ik had ook niet anders verwacht, zit in de kunsten en de linkse hoek, dus onbegrip had me wat vreemd geleken.
Toch zijn de persoonlijk voornaamwoorden het moeilijkst voor mensen merk ik.

En of het me achtervolgt? Tsja, da's me te vroeg om te stellen, en zal ook wel verschillen per persoon.

marjan · Bericht door **marjan** » do dec 02, 2004 19:49

Anne D schreef: Toch zijn de persoonlijk voornaamwoorden het moeilijkst voor mensen merk ik.

En dat duidt er volgens mij toch echt op dat men je uiteindelijk nog steeds als man ziet. Zoals ik al zei is de eerste indruk die je van iemand hebt in de meeste gevallen blijvend en daar verander je helaas weinig aan. Het maakt daarbij weinig uit of je in een begripvolle omgeving verkeert.

Ik zal je een voorbeeld geven. Vorige jaar had ik een borrelafspraak met vrouwelijke collega uit mijn vorige werkkring (links en artistiek georienteerd) die mijn gehele proces heeft meegemaakt. Opeens ging haar telefoon en ik hoorde haar zeggen "Marjan is hier en hij..." waarop ik wel door de grond kon zakken. Ik vroeg haar toen of ze in het bijzijn van anderen wel vaker "hij" gebruikte als ze het over mij had en dat moest ze schoorvoetend toegeven. Ik heb toen gezegd dat dit voor mij zo pijnlijk is dat het een reden zou kunnen zijn om het contact met iemand te verbreken. Je moet daarbij ook weten dat ik toen al behoorlijk passabel was. Sindsdien heb ik dan ook niets meer van haar gehoord.

Marjan

Anne D · Bericht door **Anne D** » do dec 02, 2004 20:08

Ja ik geloof ook wel dat men nog steeds een man ziet.
helaas, maar weinig aan te doen. Ik hoop voornamelijk dat mijn lichaam zich snel aan de hormonen aanpast, want borstprotheses dragen is niet echt iets voor mij. Dus dat doe ik dan ook niet. (ik heb al een hekel aan mijn ene contactlens)

Ze accepteren wel dat ik vrouw ben, alleen is het nog zo'n abstracte periode, ik kleed me vrouwelijk, maar ja het lichaam loopt nogal achter

Jouw voorbeeld is wel heel cru inderdaad. Goede bedoelingen hoeven niet per sé te helpen zoals je laat zien.
Ik kan slechts hopen op wat er komen gaat.

marjan · Bericht door **marjan** » do dec 02, 2004 20:49

Anne D schreef:Ze accepteren wel dat ik vrouw ben, alleen is het nog zo'n abstracte periode, ik kleed me vrouwelijk, maar ja het lichaam loopt nogal achter

Kan het niet zo zijn dat ze accepteren dat jij je vrouw voelt? Daarmee is namelijk nog niet gezegd dat ze je ook daadwerkelijk als vrouw accepteren, ook al ben je op een gegeven moment nog zo passabel. Dat laatste is natuurlijk sowieso het streven lijkt me, maar de echte vruchten daarvan pluk je vooral bij mensen die je nog niet kennen. Dat is tenminste mijn ervaring. Toen ik onlangs voor een kleine ingreep in het ziekenhuis lag en de kamer deelde met nog twee vrouwen, werden wij door de verpleegkundigen steevast aangesproken met "dames" of "meisjes" en dat is erg prettig.

Marjan