eindelijk verteld!
Moderator: Moderators
Janiek, min of meer zou je dat kunnen vergelijken. Wanneer iemand in een sekte terecht komt b.v Daar zijn vaak erg strakke scheidingen waarin men eist om familie te verlaten wanneer die niet meewillen. Maar geloven an sich vind ik toch meer een verrijking van je innerlijk leven en daaruit voortvloeiend respect voor de ander. Je partner deelt dan wel in jouw verandering, maar het is toch wel iets anders dan travestie. Misschien is het wel niet te vergelijken. Wanneer je je man als vrouw ziet is hij zo totaal anders dan de persoon waar je verliefd op werd. Op dat moment moet je even de knop omdraaien. Samenvattend denk ik dat het toch heel anders is.
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Hoewel de vraag niet aan mij is gesteld, wil ik graag hierop antwoorden, want ook hier kan ik uit eigen ervaring putten en kan dus een vergelijking trekken.
Wanneer je zo in elkaar steekt, dat je geen tolerantie op kan brengen voor een andere geloof (of als je zelf geen geloof hebt, geen tolerantie hebt voor mensen die er wel in geloven), dan zou dat problemen opleveren in een relatie naarmate je partner meer fanatiek dat geloof gaat belijden. Ook het tegenovergestelde is mogelijk: wanneer je partner dusdanig fanatiek wordt in haar geloof dat ze er geen genoegen kan nemen met jouw houding daartegenover, kan dat grote problemen veroorzaken.
Beide situaties kan je vergelijken met een T* en haar partner.
Groetjes,
Lisa
Wanneer je zo in elkaar steekt, dat je geen tolerantie op kan brengen voor een andere geloof (of als je zelf geen geloof hebt, geen tolerantie hebt voor mensen die er wel in geloven), dan zou dat problemen opleveren in een relatie naarmate je partner meer fanatiek dat geloof gaat belijden. Ook het tegenovergestelde is mogelijk: wanneer je partner dusdanig fanatiek wordt in haar geloof dat ze er geen genoegen kan nemen met jouw houding daartegenover, kan dat grote problemen veroorzaken.
Beide situaties kan je vergelijken met een T* en haar partner.
Groetjes,
Lisa
If all else fails, buy new shoes
Dank Lisa en Elsa voor jullie antwoorden.
Waarom ik eraan dacht (behalve wat ik uit eigen ervaring heb meegemaakt van mensen in mijn omgeving, hoe verschillend geloven binnen een relatie kan uitpakken), is dat ik me een tv-programma herinner over een vrouw die altijd nogal depressief was geweest en plotseling door een geloofservaring ging veranderen. Haar man voelde zich duidelijk erg buitengesloten, omdat hij er met de beste wil van de wereld zich niets bij voor kon stellen wat dat met zijn vrouw deed. En ik denk dat het voor hem ook iets had van jaloezie: waarom kan ik haar niet gelukkig maken en die Jezus wel?
Dat hoor ik ook wel eens van partners van travestieten: waarom heeft hij niet genoeg aan mij?
Uit eigen ervaring nog dit: mijn eigen veranderingen hebben ons erg duidelijk ermee geconfronteerd (wat we eigenlijk wel wisten), dat wij meer dan een gemiddeld koppel gewend waren alles met elkaar te delen. En als er dan zoiets naar de oppervlakte dringt, waarbij dat zo goed als onmogelijk blijkt, dan begint je relatie aan alle kanten scheuren te vertonen. Het lukt niet meer om die eenheid te zijn die je (dacht dat je) was.
<<groetjes
Waarom ik eraan dacht (behalve wat ik uit eigen ervaring heb meegemaakt van mensen in mijn omgeving, hoe verschillend geloven binnen een relatie kan uitpakken), is dat ik me een tv-programma herinner over een vrouw die altijd nogal depressief was geweest en plotseling door een geloofservaring ging veranderen. Haar man voelde zich duidelijk erg buitengesloten, omdat hij er met de beste wil van de wereld zich niets bij voor kon stellen wat dat met zijn vrouw deed. En ik denk dat het voor hem ook iets had van jaloezie: waarom kan ik haar niet gelukkig maken en die Jezus wel?
Dat hoor ik ook wel eens van partners van travestieten: waarom heeft hij niet genoeg aan mij?
Uit eigen ervaring nog dit: mijn eigen veranderingen hebben ons erg duidelijk ermee geconfronteerd (wat we eigenlijk wel wisten), dat wij meer dan een gemiddeld koppel gewend waren alles met elkaar te delen. En als er dan zoiets naar de oppervlakte dringt, waarbij dat zo goed als onmogelijk blijkt, dan begint je relatie aan alle kanten scheuren te vertonen. Het lukt niet meer om die eenheid te zijn die je (dacht dat je) was.
<<groetjes
"Wil je niet anders worden?"
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
Ik zie het dan misschien wat cru, maar als een partner niet accepteerd dat hij/zij over een bepaalt item denkt(geloof), is die relatie al gedoemd te mislukken. zoiets krijg je nooit meer gelijmd. Mocht dit alsnog gelijmd worden dan zouden ze wel eens erg ongelukkig kunnen worden.
Enjoy
Enjoy
enjoy the life you chose to live
Janiek, die vrouw dat is wel een extreem voorbeeld voor mij. Enigsinds kan ik haar man wel begrijpen, maar hij heeft wel de mogelijkheid om ook deel te nemen aan het geloven. Dat stukje kan ik niet, wel kan ik 'delen' in de rust die ontstaat nu alles open en vrij is. Maar echt dichterbij komen kan niet. In de eerste fase van hét weten dacht ik ook dat de eenheid stuk was, maar juist nu voel ik mij meer verbonden door datgene wat ons nu bindt.
Elsa, ik vind het mooi om te horen hoe jij het beleeft, dat het ook verdieping aan jullie relatie heeft gegeven.
Maar om op dat geloof terug te komen, denk ik dat je het niet helemaal begrijpt hoe diep die dingen in kunnen grijpen. In het voorbeeld wat ik gezien heb, en daarom haalde ik het ook aan, was het voor die man volstrekt onmogelijk om daarin mee te gaan. Geloven is volgens mij ook iets wat je net als verliefdheid niet kunt beleven als het niet uit je hart komt. Zoals ik het in dat programma zag gebeuren, leek het ook alsof die vrouw a.h.w. verliefd was geworden op de Heer; en dat dat haar een gevoel van vervulling bracht, waar haar man enerzijds de vruchten wel van kon plukken, maar zich anderzijds ook sterk van haar vervreemd kon voelen.
Misschien is nu de vergelijking duidelijker?
<<groetjes
Maar om op dat geloof terug te komen, denk ik dat je het niet helemaal begrijpt hoe diep die dingen in kunnen grijpen. In het voorbeeld wat ik gezien heb, en daarom haalde ik het ook aan, was het voor die man volstrekt onmogelijk om daarin mee te gaan. Geloven is volgens mij ook iets wat je net als verliefdheid niet kunt beleven als het niet uit je hart komt. Zoals ik het in dat programma zag gebeuren, leek het ook alsof die vrouw a.h.w. verliefd was geworden op de Heer; en dat dat haar een gevoel van vervulling bracht, waar haar man enerzijds de vruchten wel van kon plukken, maar zich anderzijds ook sterk van haar vervreemd kon voelen.
Misschien is nu de vergelijking duidelijker?
<<groetjes
"Wil je niet anders worden?"
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
Inderdaad Elsa,
Geen bericht is goed bericht.
Maar toch mijn relaas van die avond. Met knikkenke knieen naar binnen toe en gedacht dat alle ogen wel op mij gericht zouden zijn. Niet dus.
Daarna omgekleed en lekker aan de bar gezeten en met Nicole en Jaenine even gebabbel.
Door deze dames werd het gevoel al beter. Verder wat gepraat met Marjolein, Wietske en nog een paar andere over het gevoel van.
Na afloop nog wat gepraat met Nicole over hoe het was geweest en ook gezegd dat het gevoel goed was en ik zeker een keertje terugkom.
In ieder geval heb ik het trapje binnen hoger gevonden dan de welbekende drempel. Wel gaat mijn dank uit naar Hendrika en Jannie, die toch een stukje hebben mee geholpen om mijn eerste keer buiten de huiskamer, als vrouw te zijn. Daarvoor ook dank.
Voor de dames die ik heb leren kennen in Grunn, ik kom zeker nog een paar keer terug, het was erg gezellig.
Enjoy
Geen bericht is goed bericht.
Maar toch mijn relaas van die avond. Met knikkenke knieen naar binnen toe en gedacht dat alle ogen wel op mij gericht zouden zijn. Niet dus.
Daarna omgekleed en lekker aan de bar gezeten en met Nicole en Jaenine even gebabbel.
Door deze dames werd het gevoel al beter. Verder wat gepraat met Marjolein, Wietske en nog een paar andere over het gevoel van.
Na afloop nog wat gepraat met Nicole over hoe het was geweest en ook gezegd dat het gevoel goed was en ik zeker een keertje terugkom.
In ieder geval heb ik het trapje binnen hoger gevonden dan de welbekende drempel. Wel gaat mijn dank uit naar Hendrika en Jannie, die toch een stukje hebben mee geholpen om mijn eerste keer buiten de huiskamer, als vrouw te zijn. Daarvoor ook dank.
Voor de dames die ik heb leren kennen in Grunn, ik kom zeker nog een paar keer terug, het was erg gezellig.
Enjoy
enjoy the life you chose to live
Inderdaad is een gezellige groep he? Wie weet zie ik je daar ook eens in de toekomst, groeten elsa.