Hoihoi,
Langs deze weg wil ik jullie even wat voorleggen. Zoals intussen veel van jullie weten heb ik een voorliefde voor het fenomeen "zeemeermin" en daar draait het op mijn website om. Ik wind er geen doekjes om dat ik androgyn / transgender ben, en dat wordt in Nederland over het algemeen wel geaccepteerd.
Nu is mijn website tweetalig, omdat verreweg de meeste fans van Kitty Mermaid in de VS zitten. Ik heb een leuk contact met hen via een "meermin discussie board", en diverse Yahoo-groepen.
Begin april is mijn website indirect gelinked (dus niet via de index, maar naar bijvoorbeeld de "gallery") via buitenlandse fora. Binnen 4 dagen hebben 19700 bezoekers die gallery gevonden en de site overbelast. Als het nou echt mensen waren die geintresseerd zouden zijn in mijn activiteiten, had ik daar niet zo'n moeite mee, maar het blijken van die jongeren te zijn (van hooguit 18 jaar) die de draak steken met mijn eigenschappen. Jongeren die het fenomeen transgender niet begrijpen en helemaal niet accepteren.
Ondanks dat ik vrij nuchter ben over reacties, heb ik het er toch even moeilijk mee gehad. Ik heb mijzelf de vraag gesteld wat ik er eigenlijk mee aan moest. Ik ben erg open, maar het blijkt dat dat soms tegen mij gaat werken. Moet ik hier mee doorgaan, of juist niet? Ik stel niet graag mijn fans, die mij wel begrijpen en accepteren, teleur.
Wat moet ik hiermee aan? De website staat intussen wel weer online, zij het dat delen beperkt toegangkelijk zijn, en dat de Engelse versie tijdelijk buiten gebruik is.
Groetjes, Kitty.
Negatieve berichten
Moderator: Moderators
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Re: Negatieve berichten
Wat ontzettend vervelend allemaal!Kitty Mermaid schreef:Ondanks dat ik vrij nuchter ben over reacties, heb ik het er toch even moeilijk mee gehad. Ik heb mijzelf de vraag gesteld wat ik er eigenlijk mee aan moest. Ik ben erg open, maar het blijkt dat dat soms tegen mij gaat werken. Moet ik hier mee doorgaan, of juist niet? Ik stel niet graag mijn fans, die mij wel begrijpen en accepteren, teleur.
Ik hoop dat je ermee door wilt gaan, ik vind het een prachtige website (en je website helpt anderen ook om zichzelf te vinden).
Groetjes,
Frederique
- Nicole MacKay
- daar ben ik weer
- Berichten: 15
- Lid geworden op: zo apr 17, 2005 11:39
- Locatie: Eindhoven
Hoi Kitty,
Dit klinkt misschien wat belerend en zo is het niet bedoeld hoor, maar besefte je wel dat vanaf het moment dat je met je transgenderisme (ongeacht welke vorm je daarin kiest) in de openbaarheid kwam, je mensen daarmee uitnodigde om op je te reageren?
Dat je nu reacties krijgt die minder leuk zijn is natuurlijk jammer maar wel begrijpelijk, tenslotte zijn er net zoveel meningen als er mensen zijn. De manier waarop wij als transgender omgaan met soort reacties wordt in grote mate bepaald door ons zelfvertrouwen en de mate waarin wij onszelf geaccepteerd hebben.
Volgens mij worden wij als mens gedefinieerd door en via de acties van ons zelf en de reacties hierop van onze omgeving, ongeacht wie of wat we zijn.
In plaats van negatief hierop te reageren zou je dit ook kunnen zien als een kans om een veel groter publiek te bereiken en je stem te laten klinken voorbij de grenzen van je transgender zijn...
En geloof me, ik weet een beetje waarover ik spreek...
Toen ik een aantal jaren geleden een bedrijfje begon als vrouw en ook nog eens als vrouw in een winkel ging werken in het centrum van Eindhoven, waren de reacties niet altijd onverdeeld positief. Doordat ik echter de gesprekken bleef aangaan, en mijzelf bleef voorhouden dat deze reacties voortkwamen uit het onbekend zijn met iets, gaf ik met plezier mijn tijd aan hen om hen uit te leggen wat dat nu betekende om transgender te zijn. Hierdoor ontstond vaak (niet altijd, maar dat is ook onmogelijk) begrip bij diezelfde mensen die mij uitlachten en vanuit begrip kun je verder communiceren.
Dat je een vorm hebt gekozen die bijzonder is draagt vaak extra bij aan het onbegrip. Bedenk echter één ding, alle grote geleerden en kunstenaars die vernieuwend zijn geweest (en nog steeds zijn) werden uitgelachen om hun ideeën, bespot en soms zelf aan het kruis genageld. Toch bleven zij geloven in zichzelf, bleven volhardend verder werken aan hun ideeën, uitvindingen en kunstwerken terwijl het bij sommigen wel eens 400 jaar duurde voor zij als genieën werden erkent...
Geef nooit op, blijf het gesprek aangaan met je "tegenstanders", kies ervoor om in jezelf te blijven geloven dan gaan anderen dat zeker doen (ook al kost het misschien een paar jaar). Ik heb je website gezien en ben zeer onder de indruk geraakt van de manier waarop jij je presenteerd, je hebt niet de makkelijkste weg gekozen (alhoewel jij nooit het probleem zult hebben welke schoenen je moet dragen bij die ene jurk ) maar wel de weg die het dichtst bij jezelf staat en alleen daarvoor al complimenteer ik je!!!
Heel veel sterkte en lieve groetjes,
Nicole
ps.
En dan ineens, terwijl ik het stukje nog eens nalees besef ik dat jouw verschijningsvorm de ultieme naam is voor transgenderisme en het compromis wat wij sluiten tussen het mannelijke en vrouwelijke: meer/min
Dit klinkt misschien wat belerend en zo is het niet bedoeld hoor, maar besefte je wel dat vanaf het moment dat je met je transgenderisme (ongeacht welke vorm je daarin kiest) in de openbaarheid kwam, je mensen daarmee uitnodigde om op je te reageren?
Dat je nu reacties krijgt die minder leuk zijn is natuurlijk jammer maar wel begrijpelijk, tenslotte zijn er net zoveel meningen als er mensen zijn. De manier waarop wij als transgender omgaan met soort reacties wordt in grote mate bepaald door ons zelfvertrouwen en de mate waarin wij onszelf geaccepteerd hebben.
Volgens mij worden wij als mens gedefinieerd door en via de acties van ons zelf en de reacties hierop van onze omgeving, ongeacht wie of wat we zijn.
In plaats van negatief hierop te reageren zou je dit ook kunnen zien als een kans om een veel groter publiek te bereiken en je stem te laten klinken voorbij de grenzen van je transgender zijn...
En geloof me, ik weet een beetje waarover ik spreek...
Toen ik een aantal jaren geleden een bedrijfje begon als vrouw en ook nog eens als vrouw in een winkel ging werken in het centrum van Eindhoven, waren de reacties niet altijd onverdeeld positief. Doordat ik echter de gesprekken bleef aangaan, en mijzelf bleef voorhouden dat deze reacties voortkwamen uit het onbekend zijn met iets, gaf ik met plezier mijn tijd aan hen om hen uit te leggen wat dat nu betekende om transgender te zijn. Hierdoor ontstond vaak (niet altijd, maar dat is ook onmogelijk) begrip bij diezelfde mensen die mij uitlachten en vanuit begrip kun je verder communiceren.
Dat je een vorm hebt gekozen die bijzonder is draagt vaak extra bij aan het onbegrip. Bedenk echter één ding, alle grote geleerden en kunstenaars die vernieuwend zijn geweest (en nog steeds zijn) werden uitgelachen om hun ideeën, bespot en soms zelf aan het kruis genageld. Toch bleven zij geloven in zichzelf, bleven volhardend verder werken aan hun ideeën, uitvindingen en kunstwerken terwijl het bij sommigen wel eens 400 jaar duurde voor zij als genieën werden erkent...
Geef nooit op, blijf het gesprek aangaan met je "tegenstanders", kies ervoor om in jezelf te blijven geloven dan gaan anderen dat zeker doen (ook al kost het misschien een paar jaar). Ik heb je website gezien en ben zeer onder de indruk geraakt van de manier waarop jij je presenteerd, je hebt niet de makkelijkste weg gekozen (alhoewel jij nooit het probleem zult hebben welke schoenen je moet dragen bij die ene jurk ) maar wel de weg die het dichtst bij jezelf staat en alleen daarvoor al complimenteer ik je!!!
Heel veel sterkte en lieve groetjes,
Nicole
ps.
En dan ineens, terwijl ik het stukje nog eens nalees besef ik dat jouw verschijningsvorm de ultieme naam is voor transgenderisme en het compromis wat wij sluiten tussen het mannelijke en vrouwelijke: meer/min
"Net mijn uiterlijk veranderd, nu mijn innerlijk nog.."
Hoihoi, Nicole
Ja, ik heb indertijd wel degelijk beseft dat mijn weg niet altijd rozegeur zou zijn. Echter, met mensen in Nederland kan ik een en ander wel uitleggen, en veelal wordt dat wel gewaardeerd.
In het Engels is het een ander geval - mijn woordenschat is helaas niet groot genoeg om mij goed te kunnen uitdrukken. Ik heb dat nooit goed gekend, ik heb dus geen talenknobbel. Wat er in het Engels stond op de site is door drie mede-meerminnen grondig nagekeken, voor het online kwam te staan. Het simpele e-mail contact met hen heb gaat over het algemeen wel goed, maar met een 'tegenstander' een gesprek aangaan is wat lastiger. (ik heb intussen merdere keren bijles Engels gehad, maar kennelijk ben ik er niet voor in de wieg gelegd)
In ieder geval dank voor je complimenten en steun. Ik ga er ook zeker mee door: ten eerste omdat ik het gevoel niet weg kan drukken, maar ook omdat ik - zoals je al schreef - dit echt ben.
Liefs, Kitty.
P.S.: Ik heb weinig jurk maar ik worstel wel eens met de vraag welke kleur staart past het beste bij mijn haar??
Ja, ik heb indertijd wel degelijk beseft dat mijn weg niet altijd rozegeur zou zijn. Echter, met mensen in Nederland kan ik een en ander wel uitleggen, en veelal wordt dat wel gewaardeerd.
In het Engels is het een ander geval - mijn woordenschat is helaas niet groot genoeg om mij goed te kunnen uitdrukken. Ik heb dat nooit goed gekend, ik heb dus geen talenknobbel. Wat er in het Engels stond op de site is door drie mede-meerminnen grondig nagekeken, voor het online kwam te staan. Het simpele e-mail contact met hen heb gaat over het algemeen wel goed, maar met een 'tegenstander' een gesprek aangaan is wat lastiger. (ik heb intussen merdere keren bijles Engels gehad, maar kennelijk ben ik er niet voor in de wieg gelegd)
In ieder geval dank voor je complimenten en steun. Ik ga er ook zeker mee door: ten eerste omdat ik het gevoel niet weg kan drukken, maar ook omdat ik - zoals je al schreef - dit echt ben.
Liefs, Kitty.
P.S.: Ik heb weinig jurk maar ik worstel wel eens met de vraag welke kleur staart past het beste bij mijn haar??
Hoihoi,
Inmiddels is de bron gevonden waar alle ellende rondom mij en mijn website om begonnen is. Daar is geen goed gesprek mee mogelijk, al had ik wel goed Engels gesproken / geschreven. Ik heb mij er bij neergelegd dat dat niet de laatste keer zal zijn, maar zoals Nicole al schreef: ik heb gekozen (nou, ja, gekozen... is meer het volgen van mijn gevoelens) voor niet de makkelijkste weg. Ik zal daar aan moeten wennen, het is niet anders.
Inmiddels staat vrijwel alles weer online, maar nu wat beter beveiligd dat voorheen. Delen ervan kun je alleen per e-mail opvragen, zodat videoclips, grotere foto's e.d. alleen voor echt ge-intresseerden te zien zijn.
Daarnaast kwam ik erachter dat het woord "transgender" (waarbij ikzelf gemakshalve de uitleg zoals hier op Travestie.org hanteer) in andere landen een overkoepelende naam schijnt te zijn voor alles wat T* is. In hoeverre, en in welke landen dat wordt gebruiikt weet ik echter niet. Maar goed, dat valt buiten deze thread.
Groetjes, Kitty.
Inmiddels is de bron gevonden waar alle ellende rondom mij en mijn website om begonnen is. Daar is geen goed gesprek mee mogelijk, al had ik wel goed Engels gesproken / geschreven. Ik heb mij er bij neergelegd dat dat niet de laatste keer zal zijn, maar zoals Nicole al schreef: ik heb gekozen (nou, ja, gekozen... is meer het volgen van mijn gevoelens) voor niet de makkelijkste weg. Ik zal daar aan moeten wennen, het is niet anders.
Inmiddels staat vrijwel alles weer online, maar nu wat beter beveiligd dat voorheen. Delen ervan kun je alleen per e-mail opvragen, zodat videoclips, grotere foto's e.d. alleen voor echt ge-intresseerden te zien zijn.
Daarnaast kwam ik erachter dat het woord "transgender" (waarbij ikzelf gemakshalve de uitleg zoals hier op Travestie.org hanteer) in andere landen een overkoepelende naam schijnt te zijn voor alles wat T* is. In hoeverre, en in welke landen dat wordt gebruiikt weet ik echter niet. Maar goed, dat valt buiten deze thread.
Groetjes, Kitty.