Ik heb laatst iemand ontmoet waar ik gevoelens voor heb. Ik wil deze persoon niet "verrassen" en een gedeelte van mijn "geheime" persoonlijkheid vetellen.
Ik weet dat ik het uiteindelijk zou moeten vertellen en dat naar mate de tijd verstrijkt het steeds moeilijker zal worden. Het is eigenlijk moeilijker dan een totaal vreemde vertellen (omdat je er geen enkele binding mee hebt).
De vraag is dan ook of het haar en hoe ik het haar ga vertellen maar ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen.
Voor jullie informatie ik ben een man en daar erg blij mee maar soms heb ik de behoefte om even te veranderen in een "alter ego" ,
m.a.w. ik ben een travestiet.
p.s. als je geen travestiet bent maar volgens jezelf iets anders reageer want ik ben erg benieuwd naar jullie ervaring.
coming out
Moderator: Moderators
-
Desi
- ff weer wat posten
- Berichten: 30
- Lid geworden op: vr jan 04, 2002 1:00
- Locatie: Boring Lelystad + Exciting Bangkok
Hoi Erik
Ik ken je dilemma, want ik heb daar ook mee te maken gehad. Ik had het haar aan het begin van onze relatie met veel angst en beven verteld. Het heeft uren geduurd voordat het hoge woord eruit was. Zij had al mijn angst aangevoeld en in afwachting van iets echt vreselijks ze reageerde eigenlijk opgelucht.
Ik ben toen met haar steun mijn travestie meer gaan ontwikkelen. We wisten echter geen van beiden wat het allemaal zou gaan inhouden en hoe ver het allemaal zou gaan. En aangezien ik het ook niet weet en haar niet de verzekering kan geven dat het alleen maar travestie is, en het ook niet al maar voor de buitenwereld verborgen kan (wil) houden, is onze relatie na 14 jaar huwelijk vorig jaar toch gestrand. Mijn transgenderidentiteit is niet de enige reden daarvan maar het was wel een grote belasting voor ons beiden en onze relatie.
Toch denk ik dat je het beste gelijk maar open en eerlijk kunt zijn, ook al is dat niet gemakkelijk. Het beste kom met je eigen, oprechte verhaal en gevoelens voor de dag. Als ze het niet kan accepteren, ben je snel klaar. En anders heb je de kans dat je het in je relatie kan intergreren.
Ik denk dat twee dingen belangrijk zijn: wees eerlijk tegenover je partner en wees bovenal eerlijk ten opzicht van je eigen gevoelens, want daarmee moet je ook leven.
Ik wens je veel sterkte,
Desirée
Ik ken je dilemma, want ik heb daar ook mee te maken gehad. Ik had het haar aan het begin van onze relatie met veel angst en beven verteld. Het heeft uren geduurd voordat het hoge woord eruit was. Zij had al mijn angst aangevoeld en in afwachting van iets echt vreselijks ze reageerde eigenlijk opgelucht.
Ik ben toen met haar steun mijn travestie meer gaan ontwikkelen. We wisten echter geen van beiden wat het allemaal zou gaan inhouden en hoe ver het allemaal zou gaan. En aangezien ik het ook niet weet en haar niet de verzekering kan geven dat het alleen maar travestie is, en het ook niet al maar voor de buitenwereld verborgen kan (wil) houden, is onze relatie na 14 jaar huwelijk vorig jaar toch gestrand. Mijn transgenderidentiteit is niet de enige reden daarvan maar het was wel een grote belasting voor ons beiden en onze relatie.
Toch denk ik dat je het beste gelijk maar open en eerlijk kunt zijn, ook al is dat niet gemakkelijk. Het beste kom met je eigen, oprechte verhaal en gevoelens voor de dag. Als ze het niet kan accepteren, ben je snel klaar. En anders heb je de kans dat je het in je relatie kan intergreren.
Ik denk dat twee dingen belangrijk zijn: wees eerlijk tegenover je partner en wees bovenal eerlijk ten opzicht van je eigen gevoelens, want daarmee moet je ook leven.
Ik wens je veel sterkte,
Desirée
Identifying flying objects: Is it a bird? Is it a plane? No, it's Superwoman!
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi,
Ik heb hier op het forum ooit mijn outingsverhaal naar mijn ouders en mijn zus verteld. Die outing is bij mij goed uitgepakt. Misschien heb je er wat aan?
Succes!
Groetjes,
Frederique
Ik heb hier op het forum ooit mijn outingsverhaal naar mijn ouders en mijn zus verteld. Die outing is bij mij goed uitgepakt. Misschien heb je er wat aan?
Succes!
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
kim dietrich
- ForumFan
- Berichten: 349
- Lid geworden op: za aug 13, 2005 20:33
- Locatie: Boven de grote rivieren
Hallo Erik,
waar doe je zo moeilijk over? Wat wil je precies vertellen? Dat je soms graag in rokken loopt? Nou en? Dat je het soms leuk vindt je helemaal als vrouw te verkleden? (Ik weet trouwens niet in jouw geval of dat laatste inderdaad helemaal van toepassing is.) Vroeg of laat zul je toch met de billen bloot moeten, dan kun je het maar beter onmiddellijk doen. Dat kan jou en haar veel tijd en ellende besparen.
In week 2 ben ik tegen mijn vriendin begonnen over waarom jongens geen rokjes zouden dragen. Ze was nogal snel van begrip en is steeds gebleven. Ergens vond ze het wel interessant, geloof ik.
Veel later had ik een meisje dat erg op me gesteld was, de sleutel van mijn huis gegeven. Na een wilde nacht van veel kleren passen e.d. zodat de woonkamer (gordijnen dicht) bezaaid lag met vrouwenkleren, kwam ze langs zonder dat ik thuis was. Vrij snel daarop verbrak ze het contact. Gezien de manier waarop ze ermee geconfronteerd werd, kon ik dat haar niet kwalijk nemen. Weer een tijd en een aantal vrienden later, kwam ze opnieuw langs. Ondanks die vreselijke kamer vond ze me kennelijk nog steeds aardig en de moeite waard.
Tenslotte vertelde ik 'het' een goeie vriend. Hij reageerde: 'Ja, dat wist ik jaren geleden al. Weet je niets interessanters te vertellen?'
Als je graag vrouwenkleren draagt, doe dat dan (met mate). Voor veel vrouwen is dat helemaal geen probleem, mits je het een beetje leuk doet. Mannen hebben daar problemen mee, die zien daar iets negatiefs in. Er zijn echt genoeg vrouwen die het ergens wel leuk vinden.
Als jij een vriendin wilt, moet je in de eerste plaats zorgen dat je een goeie vriend bent, dat zij zich lekker bij je voelt. Maar je kunt jezelf niet blijvend mooier voordoen, dan je bent, vrees ik. Als ze je wil, zal ze je uiteindelijk toch moeten accepteren zoals je bent. (Daarmee zeg ik niet dat je precies moet doen waar jij zin in hebt. Je moet in ieder geval altijd rekening met haar proberen te houden.) En precies hetzelfde geldt omgekeerd ook voor jou; jij moet haar accepteren zoals ze is. En op een gegeven moment kan dat best ontzettend moeilijk zijn.
Maar doe er niet al te dramatisch over. Je leven bestaat uit meer dan alleen verkleden. Het is 1 aspect van je persoonlijkheid. Er zijn vast ook nog wel andere dingen en die zijn misschien nog wel veel belangrijker, in ieder geval voor haar.
Groet, Kim.
waar doe je zo moeilijk over? Wat wil je precies vertellen? Dat je soms graag in rokken loopt? Nou en? Dat je het soms leuk vindt je helemaal als vrouw te verkleden? (Ik weet trouwens niet in jouw geval of dat laatste inderdaad helemaal van toepassing is.) Vroeg of laat zul je toch met de billen bloot moeten, dan kun je het maar beter onmiddellijk doen. Dat kan jou en haar veel tijd en ellende besparen.
In week 2 ben ik tegen mijn vriendin begonnen over waarom jongens geen rokjes zouden dragen. Ze was nogal snel van begrip en is steeds gebleven. Ergens vond ze het wel interessant, geloof ik.
Veel later had ik een meisje dat erg op me gesteld was, de sleutel van mijn huis gegeven. Na een wilde nacht van veel kleren passen e.d. zodat de woonkamer (gordijnen dicht) bezaaid lag met vrouwenkleren, kwam ze langs zonder dat ik thuis was. Vrij snel daarop verbrak ze het contact. Gezien de manier waarop ze ermee geconfronteerd werd, kon ik dat haar niet kwalijk nemen. Weer een tijd en een aantal vrienden later, kwam ze opnieuw langs. Ondanks die vreselijke kamer vond ze me kennelijk nog steeds aardig en de moeite waard.
Tenslotte vertelde ik 'het' een goeie vriend. Hij reageerde: 'Ja, dat wist ik jaren geleden al. Weet je niets interessanters te vertellen?'
Als je graag vrouwenkleren draagt, doe dat dan (met mate). Voor veel vrouwen is dat helemaal geen probleem, mits je het een beetje leuk doet. Mannen hebben daar problemen mee, die zien daar iets negatiefs in. Er zijn echt genoeg vrouwen die het ergens wel leuk vinden.
Als jij een vriendin wilt, moet je in de eerste plaats zorgen dat je een goeie vriend bent, dat zij zich lekker bij je voelt. Maar je kunt jezelf niet blijvend mooier voordoen, dan je bent, vrees ik. Als ze je wil, zal ze je uiteindelijk toch moeten accepteren zoals je bent. (Daarmee zeg ik niet dat je precies moet doen waar jij zin in hebt. Je moet in ieder geval altijd rekening met haar proberen te houden.) En precies hetzelfde geldt omgekeerd ook voor jou; jij moet haar accepteren zoals ze is. En op een gegeven moment kan dat best ontzettend moeilijk zijn.
Maar doe er niet al te dramatisch over. Je leven bestaat uit meer dan alleen verkleden. Het is 1 aspect van je persoonlijkheid. Er zijn vast ook nog wel andere dingen en die zijn misschien nog wel veel belangrijker, in ieder geval voor haar.
Groet, Kim.
T's aller landen, verenigt u en trekt ten strijde!
Kim,kim dietrich schreef:Maar doe er niet al te dramatisch over. Je leven bestaat uit meer dan alleen verkleden. Het is 1 aspect van je persoonlijkheid. Er zijn vast ook nog wel andere dingen en die zijn misschien nog wel veel belangrijker, in ieder geval voor haar.
Dat vind ik een erg goede uitspraak. Het is zeker waar.
Erik, misschien heb je ook nog wat aan de brochure 'Travestie een serieuze (nood)zaak' van de Rutgers stichting. Je kan 'm hier downloaden: http://www.rutgersnissogroep.nl/downloa ... odzaak.pdf
Er staan hele goede tips in voor zowel jezelf als ook voor je partner.
Groetjes,
Joyce
Bedankt zover voor jullie ervaringen en tips. Ik zal het uiteindelijk met eigenwoorden wel weten over te brengen.
Het moeilijkste gedeelte is niet hoe een ander er op reageert maar meer de angst van hoe je denkt dat de ander zou mogenlijk zou kunnen reageren en daarbij speelt voor mij ook nog mee dat ik mijn gevoelens nog niet helemaal kan plaatsen laat staan volledig accepteren.
Het moeilijkste gedeelte is niet hoe een ander er op reageert maar meer de angst van hoe je denkt dat de ander zou mogenlijk zou kunnen reageren en daarbij speelt voor mij ook nog mee dat ik mijn gevoelens nog niet helemaal kan plaatsen laat staan volledig accepteren.
-
kim dietrich
- ForumFan
- Berichten: 349
- Lid geworden op: za aug 13, 2005 20:33
- Locatie: Boven de grote rivieren
Hallo Erik,
ja, ik heb dat wel gezegd van: waar maak je je druk over, maar achteraf vind ik dat vrij gemakkelijk en nogal eenzijdig. Ik heb ook wel de nodige contacten gehad, die ik wel op prijs stelde en die door het simpele feit dat men hoorde of wist dat ik wel eens in travestie liep of in een rok liep, voorbij waren. En dat is best wel lullig. Sterkte, dus.
Kim D.
ja, ik heb dat wel gezegd van: waar maak je je druk over, maar achteraf vind ik dat vrij gemakkelijk en nogal eenzijdig. Ik heb ook wel de nodige contacten gehad, die ik wel op prijs stelde en die door het simpele feit dat men hoorde of wist dat ik wel eens in travestie liep of in een rok liep, voorbij waren. En dat is best wel lullig. Sterkte, dus.
Kim D.
T's aller landen, verenigt u en trekt ten strijde!