COGIATI - schok!!

[Ciska Lacomte]

Ik heb net -in het kader van: vroeger of later doe je het toch- de COGIATI test gedaan. Bij zo'n beetje alle test van dit soort (Beroepskeuze, IQ en andere sh*t) weet ik me wel de kant op te liegen die ik er zelf uit wil laten komen. Hier heb ik bewust bij geen enkele vraag nagedacht over welke uitkomst bij welke antwoorden boven zal komen drijven. Ik heb oprecht en eerlijk alles ingevuld.
En nu zit ik helemaal te shaken:

It is very possible that you are a candidate for a diagnosis of transsexualism.

Ik dacht net dat ik het wel voor elkaar had: Beetje de hobbytut uithangen, s'avonds met de gordijnen dicht zo nu en dan een knap jurkje aan. Misschien binnenkort maar eens af en toe een rokje ofzo laten slingeren zodat de kinderen ook gaan 'ontdekken' dat pappa........ En verder tralala, gezellig samen met J. oud worden; niks aan de hand.

Ik zit nu bijna te janken, echt waar.
Tuurlijk, tuurlijk... het is weer zo'n dingetje op internet, je kletst er eens over, je lacht er eens om..ha ha... en morgen is er weer een dag.

Dat stemmetje waar je liever niet naar luistert zegt nu zachtjes: Tsja, je houdt het sowieso niet endeloos vol jezelf voor de gek te houden, he?
Je weet best dat elke dag migraine niet komt door teveel koffie, he?
Je wilde toch al met iemand gaan praten.........

Ik wil het nu even echt niet meer weten....

[gast]

Stel je van die Cogiati-test niet al te veel voor en hang er niet te veel aan vast. Het is aardig om het eens te maken, gewoon voor de lol. Ik kwam toen, 4 jaar terug, op androgyn uit. Toen klopte dat redelijk, nu niet meer.

Je zegt dat je het echt even niet meer wilt weten. Ik denk dat je aan de andere kant het toch wel wilt weten. Als je min of meer zeker weten wilt wat je bent, bezoek dan eens een gendertherapeute (bijvoorbeeld http://www.pig-net.nl/default.htm, Tanja van Hengel) Ik heb er goede ervaringen mee.

Liefs, Kitty.

[Irene]

Herkenbaar verhaal Cala, ook ik heb die test natuurlijk al (meer dan eens) gedaan, in de hoop dat er uit zal komen dat er niks aan de hand is, en dan schrik je toch wel van de uitkomst. Echter zegt die test ook weer niet zoveel hoor, wat Kitty al aangaf.

Morgen is er weer een dag en even laten bezinken kan echt geen kwaad hoor. Je moet uiteindelijk toch met jezelf in het reine komen en daar kan geen een test je bij helpen, dat moet je echt helemaal zelf doen, al kan wat hulp van een therapeut natuurlijk geen kwaad.

Irene

[Ciska Lacomte]

Dank voor jullie reactie. Ik heb nu e.e.a. een dagje kunnen laten bezinken. Ik baalde er vooral van omdat ik het er nu echt niet 'bij' kan hebben. Op een of andere manier heb ik sinds mijn pubertijd te maken gehad met mensen en situaties waar Jan & Jannie met de Pet doorgaans niks van willen weten. Dat is goed te doen tot er heftige dingen gebeuren die te dichtbij je tere zieltje komen. Dan loopt de emmer over en niet een beetje ook.
Zodoende ben ik al een paar jaar aan het dweilen, dus dan liever niet met de kraan open.
Aan de andere kant heb ik nu toch een beetje het gevoel alsof er een glazen flesje wat ik heel lang heel zorgvuldig bewaard heb is stukgevallen. Nu kan ik beter zien wat erin zat. Het valt helemaal niet tegen.
Ik heb het profiel van Kitty eens rustig bekeken, haar manier is ook wel mijn manier. Als ik iets echt wil, als het diepste ik me ergens toe drijft zal ik er zeker niet mee naar iemand gaan die me keurig het afgebakende weggetje wil laten volgen. Zal me ook niks aan laten praten of wijs laten maken.
Dat geldt in extremis voor het 'T*- iets' in mij.
Ben al genoeg 'peuten en vakjesgeleerden tegengekomen die hun 'verheven' vakkennis alleen maar hebben vergaard omdat ze vooral (hebben) willen leren met zichzelf te leven.
Ik geloof dat de ziel eindeloos veel wijzer is dan het verstand, daarom is het vaak beter om onverstandig te zijn. Zal ik naar een therapeut gaan? zeker wel, maar dan alleen degene die míj betaalt voor het consult. Hij/zij léért er toch immers van, ik gééf zo iemand toch iets waardevols.
Snap je dat niet? Jij pech !!

[gast]

Ik heb het profiel van Kitty eens rustig bekeken, haar manier is ook wel mijn manier. Als ik iets echt wil, als het diepste ik me ergens toe drijft zal ik er zeker niet mee naar iemand gaan die me keurig het afgebakende weggetje wil laten volgen. Zal me ook niks aan laten praten of wijs laten maken.

Zal ik naar een therapeut gaan? zeker wel, maar dan alleen degene die míj betaalt voor het consult. Hij/zij léért er toch immers van, ik gééf zo iemand toch iets waardevols.
Snap je dat niet? Jij pech !!

Dat je een andere route wilt dan het afgebakende weggetje, dat doe ik ook, zoals in je in mijn profiel hebt gelezen. Toch ontkom je niet helemaal een bepaalde "regeltjes". Zo wilde mijn endo mij alleen estradiol voorschrijven als ik "groen" heb van mijn psych, maar intussen krijg ik wel Androcur voorgeschreven. Via mijn psych krijg ik dus precies dezelfde vragenlijsten voor transseksualiteit mee als bij de VU. Ook een psychologische test hoort bij de diagnostische fase. Alleen de gesprekken gaan veel sneller dan bij de VU: bijna elke week.

Of je naar en therapeut gaat... maid, dat moet je echt zelf gaan uitmaken. Er zal er echter geen een te vinden zijn die jou betaalt vrees ik...

Liefs, Kitty.

[Ciska Lacomte]

Snap ik helemaal Kit. Zelf 'dokteren' is en blijft erg gevaarlijk (helaas van heel dichtbij meegemaakt hoe rampzalig dat af kan lopen) mijn wens is dat mensen als Bram Bakker meer regel dan uitzondering zullen zijn.
Voorlopig wil ik T* geen hele hoge prioriteit in m'n leven geven (ja ja, de klok tikt door..., weet ik wel) Maar er is zo veel meer voor me: 2 heerlijke pubers die mij Pappa noemen, die zes boeken in mijn hoofd die nu onderhand toch écht eens geschreven moeten worden, om maar wat te noemen.
Niet dat ik er helemaal niks mee doe, hoor. Mezelf registreren op deze site is toch een daad op zich, bijvoorbeeld.

Raar eigenlijk, of beter: Wonderlijk. Ik tikte op de computer: Hallo, ik ben Carla, en nu voelt het of ik er een vriendin bij heb ......