Hulp bij Gender-problemen

[betteke]

Dan ben je in mijn ogen geen trans... Je weet het of je weet het niet... Als je je misplaatst voelt in je lichaam weet je dat. Geen haar op je hoofd die daar dan over twijfelt...

Je weet m.i. niet dat je trans bent , maar je weet dat je een vrouw bent, zij het met een lichaam wat niet bij je past. Ik heb ook lang lopen emmeren eer ik had geaccepteerd dat ik transseksueel zou zijn.

Kit

Ik wist op mijn 12e dat ik ts was, maar het moeilijkst vond ik de periode tot mijn 18e, toen er pas actie ondernomen ging worden(en dat was voor mij nauwelijks te accepteren!) , en mezelf tot mijn afgrijzen in die periode alleen maar "mannelijker"zag worden.Getwijfeld heb ik nooit! was alleen maar blij dat het bestond, en ik geholpen kon worden!(ik was dus niet gek)

liefs,
Betteke

[Juliette]

terwijl het na een paar gesprekken met psychologen voor jezelf 100% zeker bent.

Daar zou ik niet al te veel vertrouwen in hebben. Er is maar 1 iemand die jou het beste kent, en dat ben jij. Die beste man (/vrouw) kan je wel helpen met zoeken, maaar heeft geen blaadje met daarop:'Tijn = Trans'

[Silvia_]

Weet je of je transseksueel bent...? Nee, niet altijd. Je weet dat je in een verkeerd lichaam zit. Dat wel. Toen ik dat begon te beseffen, dus zeg maar rond mijn 20e jaar, had ik geen computer, laat staan internet. Ik had nog nooit van de term transseksualiteit gehoord. Pas veel later begreep ik dat ikzelf dus mogelijk transseksueel zou zijn, maar het heeft nog een hele poos geduurd eer ik dat had geaccepteerd.

Ik denk dat je, wat Chantal ook schreef, niet kan twijfelen. Dat gevoel in het verkeerde lichaam te zitten heb je of je hebt dat niet. Wel kun je twijfelen of het traject wat voor je is en of dat jou biedt wat je ervan verwacht.

Ook ik liet al op hele jonge leeftijd laten blijken dat ik anders was dan andere jongetjes van mijn leeftijd. Mijn ouders hebben meermaals d.m.v. tharepiën geprobeerd om van mij een normale jongen te maken. Maar om aan mijn ouders te vertellen dat ik liever een meisje was geweest zou ik nooit gedurfd hebben. Bovendien was zoiets toch ook helemaal niet mogelijk! Ik was immers een jongetje!

Een uitzending van Sonja Barend, toen ik een jaar of 12 was, heeft zoveel indruk op me gemaakt alsof de uitzending gisteren was uitgezonden. Sonja interviewde een transseksueel die spijt had van haar transitie. Van het woord transseksueel had ik nog nooit gehoord. Sinds de komst van internet is er heel veel bij mij veranderd. Ik kon heel veel informatie vinden over transseksualiteit. Mede doordat ik heel erg teruggetrokken en verlegen was, was het voor mij des te moeilijker om mezelf te accepteren. Helemaal omdat ik bang was hoe mijn ouders zouden reageren. Mijn ouders hebben immers een zoon en daar verwachten ze het één en ander van. Door de hulp van andere transseksuelen heb ik me eindelijk durven te accepteren dat ik transseksueel ben.

Op jongere leeftijd wist ik dus wel dat ik anders was en dat ik het veel beter kon vinden met meisjes en ook veel liever meisjesdingen deed, wist ik absoluut niet dat ik transseksueel was.


Groetjes,
Edith

[Silvia_]

hmm, ik merk ook weer even een flinke fout in mn bericht.
Er staat "Vergeet niet de travestieten die later ook transseksueel blijken te zijn, lijkt me niet dat die zich dan eerst travo noemen en later trans." die 'niet' in het tweede zinnetje moet weg.

Je maakt het nu allemaal wel heel erg ingewikkeld.

Groetjes,
Edith

[Chantal C.]

Een uitzending van Sonja Barend, toen ik een jaar of 12 was, heeft zoveel indruk op me gemaakt alsof de uitzending gisteren was uitgezonden.

Dat had ik met Vinger aan de Pols met Ria Bremer... Was toen een jaar of 11... Mja pas op mijn 34e durfde ik over mijn angsten heen te stappen. Bang dat ik alles en iedereen zou kwijt raken...

[Silvia_]

edith: volgens mij was het inderdaad die virgin groep of iets dergelijks, ik ken via m'n stiefmoeder een v->m trans ( kun je die dan trouwens aanspreken als mannelijke trans of moet dat met het geboortegeslacht ) en die vertelde mij een tijdje geleden al dat ie met drie anderen dit gaat organiseren, zou dan iedere 2de zondag van de maand zijn vlakbij de A-kerk, en hij had het ook over humanitas

Tijn,
Het gebouw van Humanitas is inderdaad vlakbij de Der Aa-kerk. Om precies te zijn: Aa-kerkhof ZZ 22. Overigens, ik heb van de initiatiefnemers, twee hele goede kennissen van mij, gehoord dat de eerste bijeenkomst op zondag 8 oktober is. En via een e-mail hebben ze mij laten weten dat ik verplicht ben om te komen.

Je kunt natuurlijk ook altijd op een T&T avond komen. Het is een informele manier om in contact te komen met transseksuelen. Het aantal transseksuelen op de T&T avond in Groningen is weer aan het toenemen en ook de gemiddelde leeftijd van de transseksuele bezoekster begint lager te worden. Vorige maand was het gezellig. Samen met een transseksuele psychologie-studente van een jaar of 22 ben ik na afloop nog ff gaan stappen. Om twee uur was ik thuis en om zes uur ging de wekker al weer. Dus in het vervolg neem ik de volgende dag een paar uurtje vrij.

Groetjes,
Edith

[Tijn]

Overigens, ik heb van de initiatiefnemers, twee hele goede kennissen van mij, gehoord dat de eerste bijeenkomst op zondag 8 oktober is.

die bedoel ik ook
en zo'n T&T avond lijkt me dus echt geen reet aan

[Juliette]

Overigens, ik heb van de initiatiefnemers, twee hele goede kennissen van mij, gehoord dat de eerste bijeenkomst op zondag 8 oktober is.

die bedoel ik ook
en zo'n T&T avond lijkt me dus echt geen reet aan

Waarom niet?

[Tijn]

a: omdat ik het zie als uitgaan net als naar een kroeg ofzo, en daar verveel ik me iedere keer enorm, dus zie ik hier ook al tegenop
b: een vriend van me is er eens een paar keer geweest, kwam terug met het verhaal dat de leeftijd zo'n 40 jaar hoger is dan de mijne en dat het vooral over kleding en make-up gaat, vind ik nou niet bijzonder boeiend om dan met 20 anderen iedere keer weer over te kwebbelen.

maar a is toch wel het belangrijkst, want ik heb een best diepe hekel aan uitgaan

[Frederique_]

Geinig, dat heb ik ook!

Groetjes,

Frederique

[Juliette]

Me 3, ik heb er ook weinig mee op. Ook nooit echt gehad. Ik voelde me altijd als een kat in een vreemd pakhuis.
Maar dan beginnen we zelf een T&T met jonkies? Allemaal rond de 20 ofzo, en dan praten we over alles behalve make-up

[Cynthia]

maar a is toch wel het belangrijkst, want ik heb een best diepe hekel aan uitgaan

Tijn

Wat zou jouw dan leuk lijken om te doen? Als je niet uit wilt gaan, hoe wil je dan lotgenoten ontmoeten?
En nog belangrijker: waar zou je het dan wel over willen hebben?
Want jij bepaalt toch mede de gespreksonderwerpen in zo'n situatie?
Of laat je alles maar over je heen komen?

[Tijn]

@ Janneke: haha, ja, de T&T <20

@ Cynthia: De dingen die ik leuk vindt om te doen met een groep zijn meer een beetje rondhangen bij iemand thuis met een krat bier ofzo en dan gewoon over de meest idiote dingen praten die je kunt bedenken dan met mensen die ik niet ken ( waar ik meestal sowieso niet bepaald veel mee praat ofzo ) gaan praten over wat je allemaal draagt.

als ik nu iets zou moeten voorstellen om met een groep T*'s te gaan doen zou dat gewoon iets actievers zijn, een pretpark bezoeken ofzo, maar niet een avond in een kroeg zitten

[Chantal C.]

maar niet een avond in een kroeg zitten

Best leuk hoor... Zaterdag nog gedaan (weliswaar niet met T*'s) en me echt weer een breuk gelachen... Alhoewel ik me ook wel kan vermaken in een discotheek.

Thuiszitten kan je doen als je 65+ bent... Ik neem het er nog liever even van!

[Tijn]

ja, et kan best leuk zijn, maar dat is mij na best wat pogingen nog niet gelukt dus ik ga alvast oefenen voor mn pensioen