Moderator: Moderators
Dat is de grote vraag, Irene: wat is 'goed' voor je? Wie laat je dat bepalen? Hoe kom je er achter? .... Meer vragen dan je in één mensenleven kan beantwoorden, lijkt het soms.Irene schreef:Die remmende factor heeft ook zo zijn voordelen hoor, zonder die handrem zou ik me waarschijnlijk veel verder mee laten slepen dan goed voor me is.
Hoewel het onze 'moderne' westerse maatschappij niet geaccepteerd is om verschillen te maken tussen mannen en vrouwen, is de praktijk nog altijd anders. Ondanks de dolle mina's en de sexuele revolutie worden vrouwen nog altijd lager ingeschaald dan mannen. Vandaar dat het voor een vrouw makkelijker is zich mannelijk te gedragen (status verhogend) dan het voor een man is om zich vrouwelijk te gedragen (status verlagend).Dit is zeker niet de eerste keer dat ik hoor beweren dat een man zijn sociale status verlaagt door in vrouwenkleren te lopen.
Vrouwen een lagere status dan mannen; Ik moet toegeven dat het daar wel op lijkt in ons moderne 21e eeuwse Nederlandje. Zo fout, ergens riekt dat toch naar iets dat lijkt op een standenmaatschappij of een kastenstelsel.Irene schreef:Ondanks de dolle mina's en de sexuele revolutie worden vrouwen nog altijd lager ingeschaald dan mannen.
Het staat wat mij betreft iedereen vrij om wat voor kledinglijn dan ook, voor wat voor doelgroep dan ook te maken. Maar ik vind wel heel principieel dat iedereen alles moet kunnen kopen en dragen. En voor een groot deel is dat eigenlijk wel verwezenlijkt: Wie kleding van het andere geslacht wil kopen, wordt in heel veel winkels geen strobreed meer in de weg gelegd (al ben ik mij er natuurlijk van bewust dat veel T*'s daarvoor wel drempelvrees hebben). En het is tegenwoordig ook niet meer verboden om erin over straat te gaan. En dat gebeurt ook, zowel m/v als v/m. Toen ik nog baliewerk deed, had ik een vrouwelijke collega (zij gebruikte ook altijd een vrouwennaam, en daarom refereer ik aan haar als een zij) die altijd in een mannenpak gekleed was, met mannenschoenen en kort haar. Dat was voor haar de gewoonste zaak van de wereld en ik heb eigenlijk nooit iemand gezien die haar daarop aankeek (maar ja dat was wel hartje Amsterdam, en ik kan me jammer genoeg wel voorstellen dat dat in ergens in onooglijk provinciaal dorpje toch anders is). Juist omdat ik haar heb gekend, ben ik het er niet mee eens dat het voor een v/m T zoveel makkelijker is om met alleen kleren een transformatie te doen slagen. Een v in m-kleren is nog geen transformatie. Voor Jan met de Pet (zeg maar) is zo iemand eng, iemand die niet in een hokje past.Irene schreef: Voor m/v T is dit misschien nog wel gemakkelijker dan voor v/m T omdat het alleen al door kleding mogelijk is om de transformatie te doen slagen. Vandaar dat ik ook niet zo'n voorstander ben van een vrouwelijke kledinglijn voor de man. Dat compliceert de zaak alleen maar.
Frederique_ schreef:...of accepteer van elkaar dat je toch niet anders kunt dan verder gaan en vraag van elkaar (en geef elkaar) de ruimte om uit elkaar te gaan.
Ik heb zelf een oom en tante die werkelijk alle eigenheid opgeven om toch maar bij elkaar te blijven. Met alle respect (echt waar: ik snap niet waar je de energie vandaan haalt om dat vol te houden!), maar daar zou ik op een gegeven moment toch voor mijzelf gaan kiezen...
Daar schuilt het antwoord, Frederique. De een is de ander niet. De ene situatie is de ander niet. Iedereen bepaalt voor zichzelf wat echt belangrijk is. Soms is de liefde voor iemand sterk genoeg om offers te kunnen maken. En soms is de pijn te groot voor zelfs de sterkste liefde.Cynthia schreef:Sommige mensen zitten nu eenmaal anders in elkaar dan anderen.
