Op welke leeftijd begon het,
Moderator: Moderators
-
- ff weer wat posten
- Berichten: 75
- Lid geworden op: do nov 10, 2005 10:14
- Locatie: noord Belgie
Op welke leeftijd begon het,
Beste vriendinnen,
kunnen jullie herrinneren op welke leeftijd er de eerste T.gevoelens waren?
Bij mij zelf was dit met een jaar of drie/vier dat ik achter een wasketel zat en stiekem het ondergoed van mijn moeder aandeed,het voelde wel heel fijn,maar ik voelde ook dat dit niet juist was.
Groetjes Florence.
kunnen jullie herrinneren op welke leeftijd er de eerste T.gevoelens waren?
Bij mij zelf was dit met een jaar of drie/vier dat ik achter een wasketel zat en stiekem het ondergoed van mijn moeder aandeed,het voelde wel heel fijn,maar ik voelde ook dat dit niet juist was.
Groetjes Florence.
- Kathleentje
- ff weer wat posten
- Berichten: 30
- Lid geworden op: di dec 06, 2005 9:37
- Locatie: België
Hey Florence,
Ik denk dat ik toen een jaar of 5 was. Ik was op bezoek bij een nichtje en nieuwsgierig als alle kinderen van die leeftijd zijn ben ik in een tent gekropen die daar stond opgesteld en vond het badpakje van mijn nichtje. Ik weet nog dat het een warme dag was en ik heb toen dat badpakje eens aangetrokken en dat voelde werkelijk heerlijk aan. Heel wat anders dan een jongenzwembroek. Toen wist ik natuurlijk niet wat T-gevoelens inhield. Tot op de dag van vandaag heb ik nog altijd een zwak voor badpakken en bikini's...
Liefs,
Ariana.
Ik denk dat ik toen een jaar of 5 was. Ik was op bezoek bij een nichtje en nieuwsgierig als alle kinderen van die leeftijd zijn ben ik in een tent gekropen die daar stond opgesteld en vond het badpakje van mijn nichtje. Ik weet nog dat het een warme dag was en ik heb toen dat badpakje eens aangetrokken en dat voelde werkelijk heerlijk aan. Heel wat anders dan een jongenzwembroek. Toen wist ik natuurlijk niet wat T-gevoelens inhield. Tot op de dag van vandaag heb ik nog altijd een zwak voor badpakken en bikini's...
Liefs,
Ariana.
- Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Verder terug dan een jaar of 11 kan ik het me niet herinneren. Ik weet nog wel dat ik dacht het heel normaal was, dat iedere jongen van die leeftijd dat wel zou doen, maar ik kwam er al snel (gelukkig niet al te pijnlijk) achter dat dat niet zo was. Ik denk dat ik al wel een jaar of 17 was voor ik wist dat het travestie heette en dat ik niet de enige was. Transseksualiteit ben ik nog later pas tegen gekomen, maar toen dacht ik nog dat dat iets heel anders was.
Irene
Irene
Kleine stapjes
-
- ForumFan
- Berichten: 489
- Lid geworden op: ma dec 19, 2005 19:34
- Locatie: Groningen (dorpje in groningen)
in mijn jeugd jaren veel met meisjes gespeeldt. Eerste ervaring met kousen aantrekken was rond mijn 17e. Toen alle gevoelens weggestopt tot mijn 30e. Daarna langzamerhand meer toegestaan en toegepast. Verder eigenlijk 6 jaar terug dit meer en meer gaan toepassen, via internet onderzoeken en vanaf vorig jaar echt geaccepteerd in mijn leven.
With Love and Lightness.
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum
Hoi hoi,
bij mij begon het zo rond m'n vijfde of zesde: ik was bij m'n tante in Amsterdam uit logeren en die had van die grote BH's in de kast en ook kousen. Ik weet nog goed dat die dingen mij mateloos fascineerden, en het gevoel van kousen vond ik heerlijk. En dat is tot op de dag van vandaag nog zo. Later begon ik ook wel de rokjes van m'n jogeren zusjes te dragen als die niet thuis waren, maar daar kleefden toch wel de nodige risico's aan. Het was zeker niet iets dat bij ons thuis bespreekbaar was.
Liefs,
Babette.
De liefde voor de vrijheid is de liefde voor anderen.
bij mij begon het zo rond m'n vijfde of zesde: ik was bij m'n tante in Amsterdam uit logeren en die had van die grote BH's in de kast en ook kousen. Ik weet nog goed dat die dingen mij mateloos fascineerden, en het gevoel van kousen vond ik heerlijk. En dat is tot op de dag van vandaag nog zo. Later begon ik ook wel de rokjes van m'n jogeren zusjes te dragen als die niet thuis waren, maar daar kleefden toch wel de nodige risico's aan. Het was zeker niet iets dat bij ons thuis bespreekbaar was.
Liefs,
Babette.
De liefde voor de vrijheid is de liefde voor anderen.
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 168
- Lid geworden op: di nov 16, 2004 22:11
Bij mij begon het in 2003, en ik ben uit de jaren '60... heb het al eens gepost dat ik blijkbaar een uitzondering op de regel ben. Vroeger heb ik nooit iets gedaan, gezocht of gehad met de wereld die omschreven wordt met een grote T. heb er vaak over nagedacht maar kan het mij niet heugen, ennehh ik moet zeggen er is een wereld voor mij open gegaan
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi Nancy,
Je bent niet de enige. Als iemand voor 2004 mij verteld had dat ik me (al-dan-niet deels) vrouw voelde dan had ik hem voor gek verklaard. 't Is wel zo dat na begin 2004 allerlei herinneringen bovenkwamen aan situaties waarbij ik me er al eerder van bewust was dat ik iets moest uitzoeken (oftewel: dat ik me de vraag stelde waarom ik het niet gewoon eens zou proberen om een rok te gaan dragen). Telkens kwam ik dan uit op: mijn ouders of zus die dat dan zouden ontdekken - en telkens heb ik het dan weer weggestopt. In die zin is het gevoel dat ik iets anders wil dan er van me verwacht wordt (en de jaloezie op vrouwen) veel ouder dan het gevoel om (grotendeels) vrouw te zijn. Pas begin 2004 ben ik allerlei informatie gaan zoeken, heb toen ook voor het eerst vrouwenkleren gedragen - en vanaf april 2004 ben ik op forums gaan meelezen en meeschrijven.
Groetjes,
Frederique
Je bent niet de enige. Als iemand voor 2004 mij verteld had dat ik me (al-dan-niet deels) vrouw voelde dan had ik hem voor gek verklaard. 't Is wel zo dat na begin 2004 allerlei herinneringen bovenkwamen aan situaties waarbij ik me er al eerder van bewust was dat ik iets moest uitzoeken (oftewel: dat ik me de vraag stelde waarom ik het niet gewoon eens zou proberen om een rok te gaan dragen). Telkens kwam ik dan uit op: mijn ouders of zus die dat dan zouden ontdekken - en telkens heb ik het dan weer weggestopt. In die zin is het gevoel dat ik iets anders wil dan er van me verwacht wordt (en de jaloezie op vrouwen) veel ouder dan het gevoel om (grotendeels) vrouw te zijn. Pas begin 2004 ben ik allerlei informatie gaan zoeken, heb toen ook voor het eerst vrouwenkleren gedragen - en vanaf april 2004 ben ik op forums gaan meelezen en meeschrijven.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Hallo allemaal,
Ook ik was heel jong. Alles kan ik me niet meer herinneren maar gelukkig vertelt mijn moeder mij nu ook het één en ander. Ik speelde veel met poppen en poppenwagens. Mijn moeder liet me rustig hier mee spelen totdat de buurt er mee ging bemoeien. Mijn moeder heeft vanaf dat moment mij verboden om nog langer met poppen en poppenwagens te spelen. Vriendjes had ik nooit. Vriendinnetjes des te meer. Dit ging door tot het einde van de lagere school. Dus touwtjespringen met de meisjes in plaats van voetballen. De pubertijd heeft uiteindelijk een einde gemaakt aan mijn meisjesgedrag. Mijn toneelspel als "man" was niet van al te beste kwaliteit want toen men kreeg te horen dat ik transseksueel ben, kwam dit niemand vreemd over.
Groetjes,
Edith
Ook ik was heel jong. Alles kan ik me niet meer herinneren maar gelukkig vertelt mijn moeder mij nu ook het één en ander. Ik speelde veel met poppen en poppenwagens. Mijn moeder liet me rustig hier mee spelen totdat de buurt er mee ging bemoeien. Mijn moeder heeft vanaf dat moment mij verboden om nog langer met poppen en poppenwagens te spelen. Vriendjes had ik nooit. Vriendinnetjes des te meer. Dit ging door tot het einde van de lagere school. Dus touwtjespringen met de meisjes in plaats van voetballen. De pubertijd heeft uiteindelijk een einde gemaakt aan mijn meisjesgedrag. Mijn toneelspel als "man" was niet van al te beste kwaliteit want toen men kreeg te horen dat ik transseksueel ben, kwam dit niemand vreemd over.
Groetjes,
Edith
Edith
Zo in het algemeen hebben we allemaal dezelfde soort ervaringen.
En voor mensen die door je spel heen kunnen kijken komt zoiets nooit als een verrassing. Maar er zijn ook mensen die nooit aan TS denken en daarom ook nooit die link zullen leggen.
Bij mij waren ook mensen die het al gedacht hadden. Maar de meerderheid plaatste mij in het vakje homoseksueel. Terwijl ik nog nooit iets met een man heb gehad.
Zo in het algemeen hebben we allemaal dezelfde soort ervaringen.
En voor mensen die door je spel heen kunnen kijken komt zoiets nooit als een verrassing. Maar er zijn ook mensen die nooit aan TS denken en daarom ook nooit die link zullen leggen.
Bij mij waren ook mensen die het al gedacht hadden. Maar de meerderheid plaatste mij in het vakje homoseksueel. Terwijl ik nog nooit iets met een man heb gehad.
Cyn.
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 168
- Lid geworden op: di nov 16, 2004 22:11
Hoi Frederique,
Ik heb het ook een beetje gekregen, de jarloersie naar (mooie) vrouwen, de kleding het uiterlijk.. vind dat leuk en mooi om te zien... daar is het, na een hele leuke en interessante chat sessie met een TV, mee begonnen in 2003, stelde mezelf de vraag, hoe zal het zijn als ik eerder of later was gemaakt en ik een meisje was geweest, stelde mezelf ook de vraag hoe ik er dan uit zou zien... het was spannend om dat te ontdekken. Nu leef ik er wel bij en heb ik m'n 2e eigen ik gevonden.
Ik heb het ook een beetje gekregen, de jarloersie naar (mooie) vrouwen, de kleding het uiterlijk.. vind dat leuk en mooi om te zien... daar is het, na een hele leuke en interessante chat sessie met een TV, mee begonnen in 2003, stelde mezelf de vraag, hoe zal het zijn als ik eerder of later was gemaakt en ik een meisje was geweest, stelde mezelf ook de vraag hoe ik er dan uit zou zien... het was spannend om dat te ontdekken. Nu leef ik er wel bij en heb ik m'n 2e eigen ik gevonden.
Leuk om te zien dat het begin voor iedereen al in de jonge jaren is, maar ook redelijk vaag is aan te geven. Ik wilde op de lagere school graag het mooie haar hebben van een meisje dat één klas hoger zat. (2 klassen in 1 lokaal, dus ik zag haar dagelijks) Ik wilde ook graag met haar lichaam ruilen, maar wist niet precies hoe dat zou moeten want ik wilde geen andere ouders en het zou niet mogen opvallen. ("Lekker eenvoudig") Achteraf denk ik het toch nog wel te kunnen verklaren. De travestie zat er toen vast al in, maar moest nog ontwaken.
Groetjes
Amber
Groetjes
Amber
Be yourself- who else is better qualified?
- Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
Ik kan me niet 'het eerste moment' herinneren. Wel dat ik al heel jong vond dat de manier waarop jongetjes behandeld en benaderd worden door hun omgeving voor mij niet prettig aanvoelde. Ik was als kleuter van 4 of 5 al jaloers op álle meisjes. Kleding en uiterlijk stond daar los van. Het was vooral het gevoel. Pas later drong zo'n beetje tot me door dat iemands uiterlijk bepalend is voor de sociale omgang.
Ik denk dat ik zeven was toen ik in een jurkje van mijn zus naar buiten wilde om te proberen hoe ik dan behandeld zou worden, maar het ging niet door omdat ik me bedacht dat voor 'hun' een jongetje in een jurk nog steeds een jongetje is. Die vernedering wilde ik mezelf besparen.
Maar 'het gedoe' met jurkjes en dergelijke is nooit overgegaan, als ik het zo uit mag drukken.
Blij toe.
Carla
Ik denk dat ik zeven was toen ik in een jurkje van mijn zus naar buiten wilde om te proberen hoe ik dan behandeld zou worden, maar het ging niet door omdat ik me bedacht dat voor 'hun' een jongetje in een jurk nog steeds een jongetje is. Die vernedering wilde ik mezelf besparen.
Maar 'het gedoe' met jurkjes en dergelijke is nooit overgegaan, als ik het zo uit mag drukken.
Blij toe.
Carla
Everybody's got something to hide except me and my monkey.