De spot met transen drijven is o zo geestig
Moderator: Moderators
- Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Ik kan me heel goed voorstellen, dat iemand het af wil hebben al dan niet voor de rest passabel, maar dat het al dan niet hebben van een penis je hele sociale leven beinvloed wil er bij mij niet in. In verreweg de meeste gevallen zal de buitenwereld daar sowieso niets van merken, behalve dan dat voorbeeld van Mila van de medische keuring, maar zoals zij al zegt als je daar zelf relaxt mee omgaat hoeft dat ook geen probleem te zijn. En hoe vaak wordt je nou medisch gekeurd in je leven.
Het voorbeeld van Melina van de eierstokken die je niet ziet is volgens mij dan ook niet erg steekhoudend. Dat er vrouwen zijn die ze weg laten halen klopt, maar uitsluitend omdat ze niet anders kunnen om te overleven en vaak gaat het gepaard met een traumatische ervaring, die direct verband houdt met hun gevoel van vrouwelijkheid.
Of de discussie iets oplevert weet ik niet, maar het is wel verhelderend dat er bijna net zoveel meningen als T's zijn
Irene
Het voorbeeld van Melina van de eierstokken die je niet ziet is volgens mij dan ook niet erg steekhoudend. Dat er vrouwen zijn die ze weg laten halen klopt, maar uitsluitend omdat ze niet anders kunnen om te overleven en vaak gaat het gepaard met een traumatische ervaring, die direct verband houdt met hun gevoel van vrouwelijkheid.
Of de discussie iets oplevert weet ik niet, maar het is wel verhelderend dat er bijna net zoveel meningen als T's zijn
Irene
Kleine stapjes
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Ik denk niet dat het een kwestie is van mening maar van beleving. Het vermogen om relaxed om te kunnen gaan met het idee dat er een penis tussen je benen zit zou zeer waarschijnlijk meer te maken hebben met de manier waarmee het genderdysforie bij de persoon in kwestie zich manifesteert dan met meningen.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat er mensen zijn die aanwezigheid van een penis als een continu herinnering van het feit dat 'er iets niet klopt' ervaren en ervanaf willen. Ik kan mij voorstellen dat men zich geremd voelt om intiem te worden met iemand -- en hiermee bedoel ik niet alleen fysiek intiem maar ook emotioneel -- omdat zij zich daarvoor schamen en bang zijn dat wanneer men erachter komt ze afgewezen zullen worden. Dat zijn diep gevoelens waar geen logica tegen bestand is en voor hen is er maar een denkbare oplossing dan.
Joy is -- net zoals Frederique trouwens -- erg lang bezig geweest in het forum voordat ze tot het besluit is gekomen om volledig voor te gaan. Terug lezend in haar postings kan je de worsteling zien waarmee ze zich langzaam van androgyn transgender tot volledig transseksueel is gekomen. Als een rode draad door haar postings loopt haar ongemak met de mannelijkheid waarmee ze is geboren. Haar standpunt verbaasd mij niet; wel bevreemdt het mij dat het lijkt alsof ze niks van de twijfel en zelf-onderzoek die ze zelf heeft ondergaan terugziet in Frederique (hoewel Frederique het vanaf een heel andere invalshoek benadert).
Groetjes
Lisa
Ik kan mij heel goed voorstellen dat er mensen zijn die aanwezigheid van een penis als een continu herinnering van het feit dat 'er iets niet klopt' ervaren en ervanaf willen. Ik kan mij voorstellen dat men zich geremd voelt om intiem te worden met iemand -- en hiermee bedoel ik niet alleen fysiek intiem maar ook emotioneel -- omdat zij zich daarvoor schamen en bang zijn dat wanneer men erachter komt ze afgewezen zullen worden. Dat zijn diep gevoelens waar geen logica tegen bestand is en voor hen is er maar een denkbare oplossing dan.
Joy is -- net zoals Frederique trouwens -- erg lang bezig geweest in het forum voordat ze tot het besluit is gekomen om volledig voor te gaan. Terug lezend in haar postings kan je de worsteling zien waarmee ze zich langzaam van androgyn transgender tot volledig transseksueel is gekomen. Als een rode draad door haar postings loopt haar ongemak met de mannelijkheid waarmee ze is geboren. Haar standpunt verbaasd mij niet; wel bevreemdt het mij dat het lijkt alsof ze niks van de twijfel en zelf-onderzoek die ze zelf heeft ondergaan terugziet in Frederique (hoewel Frederique het vanaf een heel andere invalshoek benadert).
Groetjes
Lisa
If all else fails, buy new shoes
Tuurlijk wel, tot op 1 punt, mbt het al dan niet willen behouden van geslacht, maar daarover kan ook mijn visie veranderen
Verder denk ik dat het minstens zo vaak voorkomt dat iemand met zijn /haar gevoelens aan de slag gaat, en langzaamaan merkt dat er verschuiving in zit, niet uitgaand evan de gedachte. ik ben trans,dan dat iemand van kindsafaan duidelijk weet, ik zit in verkeerde lijf en op dat moment bij machte is iets mee te doen
Ik vind het volstrekt logisch dat mensen gaan onzerzoeken en stap voor stap verder komen en uiteindelijk een srs ondergaan, ik vind het zelfs een verstandige manier (als je ervanuitgaat dat je verstandelijk kunt beredeneren, je volgt in feite alleen maar wat je voelt) om op die manier jezelf te gaan ontdekken
Gelukkig babbel ik nu met iemand die hetzelfde denkt als ik ,en niet het labeltje TS als uitgangspunt neemt
Het geeft je vrijheid alle kanten op te denken die je wilt binnen het genderkader
Ook al weat je waar je eindigt, of denkt te weten, er is niets mis met open houden van opties
Daarin kan ik frederique prima volgen
vergelijking met kleurenpaletje als je bijv gordijnen gaat uitzoeken
wit is man
zwart is vrouw
zit aardig wat tussenin
Verder denk ik dat het minstens zo vaak voorkomt dat iemand met zijn /haar gevoelens aan de slag gaat, en langzaamaan merkt dat er verschuiving in zit, niet uitgaand evan de gedachte. ik ben trans,dan dat iemand van kindsafaan duidelijk weet, ik zit in verkeerde lijf en op dat moment bij machte is iets mee te doen
Ik vind het volstrekt logisch dat mensen gaan onzerzoeken en stap voor stap verder komen en uiteindelijk een srs ondergaan, ik vind het zelfs een verstandige manier (als je ervanuitgaat dat je verstandelijk kunt beredeneren, je volgt in feite alleen maar wat je voelt) om op die manier jezelf te gaan ontdekken
Gelukkig babbel ik nu met iemand die hetzelfde denkt als ik ,en niet het labeltje TS als uitgangspunt neemt
Het geeft je vrijheid alle kanten op te denken die je wilt binnen het genderkader
Ook al weat je waar je eindigt, of denkt te weten, er is niets mis met open houden van opties
Daarin kan ik frederique prima volgen
vergelijking met kleurenpaletje als je bijv gordijnen gaat uitzoeken
wit is man
zwart is vrouw
zit aardig wat tussenin
Dat is ook precies de reden waarom ik niet nog eens 3 jaar wil wachten bij het vu. Ik wil er niet elke keer als ik naar het toilet ga, of onder de douche sta of als een jongen mij leuk vindt en ik hem... aan dat ding te worden herinnerd. Ik ga het zelf betalen en kan ik in de zomer worden geholpen. Het is een groot verschil om op mijn 19de helemaal door te kunnen gaan met mijn leven of op mijn 22ste.Lisa met een S schreef:
Ik kan mij heel goed voorstellen dat er mensen zijn die aanwezigheid van een penis als een continu herinnering van het feit dat 'er iets niet klopt' ervaren en ervanaf willen. Ik kan mij voorstellen dat men zich geremd voelt om intiem te worden met iemand -- en hiermee bedoel ik niet alleen fysiek intiem maar ook emotioneel -- omdat zij zich daarvoor schamen en bang zijn dat wanneer men erachter komt ze afgewezen zullen worden. Dat zijn diep gevoelens waar geen logica tegen bestand is en voor hen is er maar een denkbare oplossing dan.
Maar iedereen is zoals hij/zij is en daar hoeft niemand over te oordelen...
Op deze site staat een artikel over iemand die er voor kiest zich niet te laten opereren en de gedachtegang van die gene (in het engels):
Misschien interesant voor sommigen om te lezen?
http://www.xs4all.nl/~txtbreed/gender/nonop.htm
En om zo min mogelijk problemen te hebben met identificatie enzo en wel te worden geaccepteerd als meisje bij zoveel mogelijk instanties als school of vereniging etc heb ik ook een aantal pasjes in mijn portemonnee zelf verbouwd: sportpas, pasje van het ziekenfonds, pasje van school etc (alleen mijn id-kaart nog niet...)
Zo hoef ik mezelf ook niet overal uit te leggen. Bij mijn ziekenfondspasje heb ik bijv de twee staafjes van de M weggekrast met een pincet en er staat nu een V
Hieronder nog een een stukje hierover uit een Engels boek van een moeder die een transseksuele dochter heeft:
In my own mind, when I tried to justify the lying about names and gender, I decided it was necessary to make the corrections now because the true facts were not known when she was born. I began to call it truthing - the truth as I saw it. Sometimes you have to do what you have to do. Getting her safely situated was more important to me than the information the school officials or the state bureaucrats needed to know. When we claimed Danielle was a new student, all her previous records went to the unclaimed record file, wherever that is
Uit : Mom, I Need to Be a Girl door Just Evelyn, page 25
-
- ForumFan
- Berichten: 489
- Lid geworden op: ma dec 19, 2005 19:34
- Locatie: Groningen (dorpje in groningen)
Namasté Joy
Haal de brei van woorden,reacties en tegenreacties gevoelens e.d weg en je zult zien dat de kern van het verhaal draait om angst i.p.v liefde naar het geheel toe. Overigens geldt dit denk ik voor iedereen hoor
En daar ging deze discussie alleen maar over, een reflectie van jezelf naar anderen toe om een bevestiging te krijgen van jouw eigen manier van omgang van jou met jou gevoelens en problemen.De belemmering zit puur in mijzelf, het structureel ongemakkelijke gevoel rond te lopen met dat mannenlichaam
Haal de brei van woorden,reacties en tegenreacties gevoelens e.d weg en je zult zien dat de kern van het verhaal draait om angst i.p.v liefde naar het geheel toe. Overigens geldt dit denk ik voor iedereen hoor
With Love and Lightness.
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum
mwah ik kan alleen voor mijzelf spreken en srs lijkt mij nogal wiedes dat je dat wil (moet wel mooi worden).
aan de andere kant is het ook niet zo dat dit mijn ultieme doel is want ik besef dat het nooit zo zal voelen als een biologische poes (ook al is men steeds verder hierin?) . lol een biologische poes kon even niks anders bedenken maar jullie vatten hem
en dan ook nog een geweldige man, kinderen, een tuin en 2 x p jaar naar frankrijk en en en en
hoog Libelle gehalte weet ik
liefs
Dorine
aan de andere kant is het ook niet zo dat dit mijn ultieme doel is want ik besef dat het nooit zo zal voelen als een biologische poes (ook al is men steeds verder hierin?) . lol een biologische poes kon even niks anders bedenken maar jullie vatten hem
en dan ook nog een geweldige man, kinderen, een tuin en 2 x p jaar naar frankrijk en en en en
hoog Libelle gehalte weet ik
liefs
Dorine
haha Leuk bedacht: biologische poesDorine schreef:mwah ik kan alleen voor mijzelf spreken en srs lijkt mij nogal wiedes dat je dat wil (moet wel mooi worden).
aan de andere kant is het ook niet zo dat dit mijn ultieme doel is want ik besef dat het nooit zo zal voelen als een biologische poes (ook al is men steeds verder hierin?) . lol een biologische poes kon even niks anders bedenken maar jullie vatten hem
en dan ook nog een geweldige man, kinderen, een tuin en 2 x p jaar naar frankrijk en en en en
hoog Libelle gehalte weet ik
liefs
Dorine
Maar goed de chirurgen en de technieken worden ook steeds beter dus zal het verschil met een gemaakte poes of een biologische poes steeds kleiner worden.
Heb al veel plaatjes gekeken van verschillende chirurgen en bij sommige chirurgen zie je in veel gevallen niet eens verschil met hoe het bij andere meiden is...
En over je libelle gehalte...ik herken het wel.
kwil later als ik groot ben ook gwn huisje-boompje-beestje. Een leuke man, leuk huisje en misschien een leuk gezinnetje
Groetjess laura
Hoihoi Joy,
en toch......blijf ik er bij dat een setje genitalieën niet bepalend is, dus is mijn meidenpiemel niet een 'herinnering' aan de man *die ik nooit was of geweest ben*, *ondanks mijn meidenpiemel*.
Ik kan me het wel voorstellen dat het setje genitalieën van cruciaal belang word *als je werkelijk van de ene kant naar de andere gaat, om wat voor reden dan ook*. Dwz: als je als onverdachte, passabele man geleefd hebt, en helemaal vrouw wilt worden.
Ik ben altijd al vrouwelijk geweest, en als zodanig behandeld, ook pre op ja, dus in die zin heb ik geen last van 'bewijsdrang' of 'compleet willen worden'. Die piemel heeft mij indertijd zeer zeker niet tot 'man'gemaakt, integendeel zou ik bijna zeggen.
Ik wil hierbij wel even aantekenen dat ik aan de hormonen gegaan ben om baardgroei en lichaamshaar ed *te voorkomen*, en dus niet te bestrijden. Als ik alsnog op latere leeftijd was vermannelijkt, dan had ik daar beslist niet mee kunnen leven. Een soort omgekeerde trans dus.
Kortom: mijn meidenpiemel zit me sociaal en maatschappelijk niet in de weg, dus waarom zou ik een lichamelijk en geestelijk zware operatie ondergaan? Uit aanpassing? Of om 'compleet' te worden? Dat geldt misschien voor anderen, maar niet voor mij. Ik beschouw mezelf namelijk al als compleet, en vrouwelijk in alle verdere opzichten, en zo word ik ook gezien en behandeld.
Nee, ik blijf voor wat dat betreft liever 'overcompleet', en daarbij: ik ga door het leven als vrouw, wie, behalve mijn minnaars, ziet er nou wat er zich precies tussen mijn benen bevind? Daarbij: who cares? Als ik maar tevreden en gelukkig ben toch? En ik sleep er geen andere mensen zoals een partner of kinderen in mee.
Om kort te gaan: het hebben van een piemel maakt je nog niet tot 'man', net zo min als het hebben van een vagina je 'tot vrouw maakt'. Een m/v/tv/ts/tg mens bestaat uit meer dan geslachtsdelen alleen namelijk. Er bestaat nog altijd iets als sociale perceptie, dwz: mensen zien me in de eerste instantie als een vrouw, pas daarna als TS.
Maar eerlijk is eerlijk: zoals jij een piemel ziet als een reminder aan mannelijkheid, zo zie ik een neovagina bij ettelijke transen die ik real life ken, als een entiteit binnen hun verschijning.
Sommigen zijn zo mannelijk in alles, dat ik, idd, omgekeerd van jou, ze zie als mannen met borsten en een neovagina, simpelweg omdat ik geen vrouwelijkheid bij ze aanvoel, en dan heb ik het niet over uiterlijkheden, maar over manier van spreken, redeneren, denken, bewegen, enz.
Ik ga nu eens 'a non op explains' lezen, die link die gepost werd, lijkt me interessante materie.
Groetjes Mila.
en toch......blijf ik er bij dat een setje genitalieën niet bepalend is, dus is mijn meidenpiemel niet een 'herinnering' aan de man *die ik nooit was of geweest ben*, *ondanks mijn meidenpiemel*.
Ik kan me het wel voorstellen dat het setje genitalieën van cruciaal belang word *als je werkelijk van de ene kant naar de andere gaat, om wat voor reden dan ook*. Dwz: als je als onverdachte, passabele man geleefd hebt, en helemaal vrouw wilt worden.
Ik ben altijd al vrouwelijk geweest, en als zodanig behandeld, ook pre op ja, dus in die zin heb ik geen last van 'bewijsdrang' of 'compleet willen worden'. Die piemel heeft mij indertijd zeer zeker niet tot 'man'gemaakt, integendeel zou ik bijna zeggen.
Ik wil hierbij wel even aantekenen dat ik aan de hormonen gegaan ben om baardgroei en lichaamshaar ed *te voorkomen*, en dus niet te bestrijden. Als ik alsnog op latere leeftijd was vermannelijkt, dan had ik daar beslist niet mee kunnen leven. Een soort omgekeerde trans dus.
Kortom: mijn meidenpiemel zit me sociaal en maatschappelijk niet in de weg, dus waarom zou ik een lichamelijk en geestelijk zware operatie ondergaan? Uit aanpassing? Of om 'compleet' te worden? Dat geldt misschien voor anderen, maar niet voor mij. Ik beschouw mezelf namelijk al als compleet, en vrouwelijk in alle verdere opzichten, en zo word ik ook gezien en behandeld.
Nee, ik blijf voor wat dat betreft liever 'overcompleet', en daarbij: ik ga door het leven als vrouw, wie, behalve mijn minnaars, ziet er nou wat er zich precies tussen mijn benen bevind? Daarbij: who cares? Als ik maar tevreden en gelukkig ben toch? En ik sleep er geen andere mensen zoals een partner of kinderen in mee.
Om kort te gaan: het hebben van een piemel maakt je nog niet tot 'man', net zo min als het hebben van een vagina je 'tot vrouw maakt'. Een m/v/tv/ts/tg mens bestaat uit meer dan geslachtsdelen alleen namelijk. Er bestaat nog altijd iets als sociale perceptie, dwz: mensen zien me in de eerste instantie als een vrouw, pas daarna als TS.
Maar eerlijk is eerlijk: zoals jij een piemel ziet als een reminder aan mannelijkheid, zo zie ik een neovagina bij ettelijke transen die ik real life ken, als een entiteit binnen hun verschijning.
Sommigen zijn zo mannelijk in alles, dat ik, idd, omgekeerd van jou, ze zie als mannen met borsten en een neovagina, simpelweg omdat ik geen vrouwelijkheid bij ze aanvoel, en dan heb ik het niet over uiterlijkheden, maar over manier van spreken, redeneren, denken, bewegen, enz.
Ik ga nu eens 'a non op explains' lezen, die link die gepost werd, lijkt me interessante materie.
Groetjes Mila.
Holamila schreef:Hoihoi Joy,
en toch......blijf ik er bij dat een setje genitalieën niet bepalend is, dus is mijn meidenpiemel niet een 'herinnering' aan de man *die ik nooit was of geweest ben*, *ondanks mijn meidenpiemel*.
Ik kan me het wel voorstellen dat het setje genitalieën van cruciaal belang word *als je werkelijk van de ene kant naar de andere gaat, om wat voor reden dan ook*. Dwz: als je als onverdachte, passabele man geleefd hebt, en helemaal vrouw wilt worden.
Ik ben altijd al vrouwelijk geweest, en als zodanig behandeld, ook pre op ja, dus in die zin heb ik geen last van 'bewijsdrang' of 'compleet willen worden'. Die piemel heeft mij indertijd zeer zeker niet tot 'man'gemaakt, integendeel zou ik bijna zeggen.
Ik wil hierbij wel even aantekenen dat ik aan de hormonen gegaan ben om baardgroei en lichaamshaar ed *te voorkomen*, en dus niet te bestrijden. Als ik alsnog op latere leeftijd was vermannelijkt, dan had ik daar beslist niet mee kunnen leven. Een soort omgekeerde trans dus.
Kortom: mijn meidenpiemel zit me sociaal en maatschappelijk niet in de weg, dus waarom zou ik een lichamelijk en geestelijk zware operatie ondergaan? Uit aanpassing? Of om 'compleet' te worden? Dat geldt misschien voor anderen, maar niet voor mij. Ik beschouw mezelf namelijk al als compleet, en vrouwelijk in alle verdere opzichten, en zo word ik ook gezien en behandeld.
Nee, ik blijf voor wat dat betreft liever 'overcompleet', en daarbij: ik ga door het leven als vrouw, wie, behalve mijn minnaars, ziet er nou wat er zich precies tussen mijn benen bevind? Daarbij: who cares? Als ik maar tevreden en gelukkig ben toch? En ik sleep er geen andere mensen zoals een partner of kinderen in mee.
Om kort te gaan: het hebben van een piemel maakt je nog niet tot 'man', net zo min als het hebben van een vagina je 'tot vrouw maakt'. Een m/v/tv/ts/tg mens bestaat uit meer dan geslachtsdelen alleen namelijk. Er bestaat nog altijd iets als sociale perceptie, dwz: mensen zien me in de eerste instantie als een vrouw, pas daarna als TS.
Maar eerlijk is eerlijk: zoals jij een piemel ziet als een reminder aan mannelijkheid, zo zie ik een neovagina bij ettelijke transen die ik real life ken, als een entiteit binnen hun verschijning.
Sommigen zijn zo mannelijk in alles, dat ik, idd, omgekeerd van jou, ze zie als mannen met borsten en een neovagina, simpelweg omdat ik geen vrouwelijkheid bij ze aanvoel, en dan heb ik het niet over uiterlijkheden, maar over manier van spreken, redeneren, denken, bewegen, enz.
Ik ga nu eens 'a non op explains' lezen, die link die gepost werd, lijkt me interessante materie.
Groetjes Mila.
Het is niet zo extreem dat ik het haat, wel doet het pijn omdat juist een penis een ultiem kenmerk is van man zijn en dat staat mij uiteraard momenteel enorm tegen
Ik kan me net als in jouw verhaal best voorstellen dat naarmate je vervrouwelijkt , in combi met je profilering naar buiten, het hele plaatje,het plaatje langzaamaan kompleet wordt zoals je het voelt, het van minder belang gaat worden
Het zaakje zal sowieso slinken, krimpen, en iig niet meer functioneren na langdurig hormoongebruik, dat zal al wat rust geven
Een neovagina is ook niet alles, maar de best gunstige optie, of iig, er zal iets kunstmatigs geconstrureerd moeten worden, tis niet anders, net als hormonen, epilatie etc
Dat is ook trans zijn, zo dicht mogelijke benadering van het vrouw zijn
Ik heb er geen problemen mee als iemand besluit, ik neem geen neovagina, why not
De enige reden die geldig is om wel een neovagina te nemen (nemen?) is simpelweg, een vrouw heeft geen penis
Joy
-
- Eredivisie
- Berichten: 874
- Lid geworden op: di aug 29, 2006 19:19
haha Leuk bedacht: biologische poes
Maar goed de chirurgen en de technieken worden ook steeds beter dus zal het verschil met een gemaakte poes of een biologische poes steeds kleiner worden.
Heb al veel plaatjes gekeken van verschillende chirurgen en bij sommige chirurgen zie je in veel gevallen niet eens verschil met hoe het bij andere meiden is...
Inderdaad hoor.
Ik kan het enkel bevestigen .......
Ik heb nu toch al enkele referenties.
Mannen blijken het verschil niet te zien en blijkbaar ook niet te voelen !
Maar ok, mannen kijken niet zo naar details.
Wat voor mij een heel relevante referentie is, is de dame waar ik ga voor mijn braziliaanse ontharing.
Na mijn correctie op de schaamlippen (uitgevoerd 9 maand na de SRS) ziet zij geen enkel verschil meer met een bio-vrouw.
En die dame doet dus al vele jaren braziliaanse ontharingen.
Ja ze staan dus heel ver.
EN dus niet enkel naar het uitzicht toe, maar dus ook naar het gevoel toe.
AL kan ik dus enkel spreken over mijn eigen resultaat, ik heb geen idee of elke trans na haar operatie een perfect resultaat heeft naar uitzicht en gevoel toe.
DAT is dus mijn realiteit en is het resultaat is dus mogelijk ook afhankelijk van persoon tot persoon en van chirurg tot chirurg
Groeten,
Melina
Maar goed de chirurgen en de technieken worden ook steeds beter dus zal het verschil met een gemaakte poes of een biologische poes steeds kleiner worden.
Heb al veel plaatjes gekeken van verschillende chirurgen en bij sommige chirurgen zie je in veel gevallen niet eens verschil met hoe het bij andere meiden is...
Inderdaad hoor.
Ik kan het enkel bevestigen .......
Ik heb nu toch al enkele referenties.
Mannen blijken het verschil niet te zien en blijkbaar ook niet te voelen !
Maar ok, mannen kijken niet zo naar details.
Wat voor mij een heel relevante referentie is, is de dame waar ik ga voor mijn braziliaanse ontharing.
Na mijn correctie op de schaamlippen (uitgevoerd 9 maand na de SRS) ziet zij geen enkel verschil meer met een bio-vrouw.
En die dame doet dus al vele jaren braziliaanse ontharingen.
Ja ze staan dus heel ver.
EN dus niet enkel naar het uitzicht toe, maar dus ook naar het gevoel toe.
AL kan ik dus enkel spreken over mijn eigen resultaat, ik heb geen idee of elke trans na haar operatie een perfect resultaat heeft naar uitzicht en gevoel toe.
DAT is dus mijn realiteit en is het resultaat is dus mogelijk ook afhankelijk van persoon tot persoon en van chirurg tot chirurg
Groeten,
Melina
Een vrouwenlichaam heeft geen penis!Joy schreef:
De enige reden die geldig is om wel een neovagina te nemen (nemen?) is simpelweg, een vrouw heeft geen penis
Joy
En waarom enige *geldige* reden?
Nou zal wel aan mij liggen, maar het maakt het
best lastig je berichtjes juist te "interpreteren"...
ik heb nl het idee dat je het toch anders bedoelt...
Zo lijkt het net alsof jij jezelf geen vrouw vind/voelt met penis. (?)
groetjes,
Mina
mina schreef:Een vrouwenlichaam heeft geen penis!Joy schreef:
De enige reden die geldig is om wel een neovagina te nemen (nemen?) is simpelweg, een vrouw heeft geen penis
Joy
En waarom enige *geldige* reden?
Nou zal wel aan mij liggen, maar het maakt het
best lastig je berichtjes juist te "interpreteren"...
ik heb nl het idee dat je het toch anders bedoelt...
Zo lijkt het net alsof jij jezelf geen vrouw vind/voelt met penis. (?)
groetjes,
Mina
vruit, je nuance neem ik mee
ik bedoel idd vrouwenlichaam
maar inmiddels sta ik weer geheel open voor alles wat zich bevind op gendergebied, en dat beslaat wonderwel het type:
mens
kortom, ik vinnut allemaal best hoe men eruit ziet/wil zien
Best raar, mijn tolerantie naar buitenwereld beslaat al vanaf kidsafaan alles, ik vind werkelijk niets vreemd, raar, afwijkend, not done of om het even wat
Als ik dan vervolgens naar mezelf kijk ben ik lang nie zo tolerant naar mezelf, maar er is altijd ruimte om die tolerantielat een heel end te verschuiven, ga ik meteen doen
Joy
-
- ForumFan
- Berichten: 489
- Lid geworden op: ma dec 19, 2005 19:34
- Locatie: Groningen (dorpje in groningen)
Nee hoor niet raar voor mij (heb er ervaring mee) Vaak laten we aan de buitenwereld zien of geven we het, wat we zoeken voor onszelf. In dit geval is het tolereren van anderen in al zijn/haar doen en laten en projectie van jezelf dat jezelf wilt accepteren zoals je wilt worden of bent maar hier in wezen erg veel moeilijkheden mee hebt. Je zoekt als het ware tolerantie van anderen door het te geven in de hoop dat je het terugkrijgt.
Bij mij was het "houden van" wat zich uitte in een verzorgende houding, beroep etc Heb er lang over moeten doen om van mijzelf te houden wat als resultaat heeft gehad dat ik mijzelf accepteerde en vandaar uit op een zachte liefdevolle manier bezig ben om mijzelf te ontwikkelen en datgene naar voren laat komen wat sterk vertegenwoordig is in mij nl. mijn vrouwelijke kant.
Wat mij overigens ook opvalt dat er hier in de diverse treads heel erg gestreefd wordt naar perfectie Nu weet ik van mijzelf dat ik daar moeilijkheden mee heb en merk dat ik af en toe behoorlijk negatief reageer op de diverse opmerkingen zoals: je moet passabel zijn, alles moet kloppen, als je dat of dit niet gedaan hebt ben je geen tv, tg of trans. En is wezen zijn we alleen maar bezig om de vrouwelijke kant van ons wezen naar voren te laten komen. Hier ligt een mooi traject voor mijzelf om te reflecteren en te zien hoe ik daar mee om kan gaan.
Bij mij was het "houden van" wat zich uitte in een verzorgende houding, beroep etc Heb er lang over moeten doen om van mijzelf te houden wat als resultaat heeft gehad dat ik mijzelf accepteerde en vandaar uit op een zachte liefdevolle manier bezig ben om mijzelf te ontwikkelen en datgene naar voren laat komen wat sterk vertegenwoordig is in mij nl. mijn vrouwelijke kant.
Wat mij overigens ook opvalt dat er hier in de diverse treads heel erg gestreefd wordt naar perfectie Nu weet ik van mijzelf dat ik daar moeilijkheden mee heb en merk dat ik af en toe behoorlijk negatief reageer op de diverse opmerkingen zoals: je moet passabel zijn, alles moet kloppen, als je dat of dit niet gedaan hebt ben je geen tv, tg of trans. En is wezen zijn we alleen maar bezig om de vrouwelijke kant van ons wezen naar voren te laten komen. Hier ligt een mooi traject voor mijzelf om te reflecteren en te zien hoe ik daar mee om kan gaan.
With Love and Lightness.
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum