Hoe ingewikkeld het kan zijn/worden , ff een copy/paste van karin spaink
Neem nu het geval, dat een vrouw die een kind heeft, een sekse-operatie laat uitvoeren. Zulke dingen komen voor, nietwaar. Daarna laat deze verse meneer zijn sekse wettelijk aanpassen. Aangezien hij nu legaal een man is, mag hij met een vrouw trouwen. Hij doet dat. Vanwege het verbod op een terugwerkende wettelijke status is deze meneer thans wettelijk de man van zijn echtgenote én de moeder van zijn kind. De genetische én de legale moeder van dat kind, let wel. Maar hij en zijn nieuwe echtgenote mogen dat kind niet adopteren van de wetgever, aangezien in dat geval 'de adoptie van het kind zou geschieden door twee vrouwen,en dat vinden wij niet goed.
Stel nu - dat de vrouw van deze nieuwbakken man zwanger raakt (bijvoorbeeld via de spermabank) en een kind krijgt. Omdat hij met haar getrouwd is, wordt het kind automatisch geëcht. Zo zit de wet nu eenmaal in elkaar: mannen worden wettelijk vader wanneer hun echtgenote bevalt, of het kind nu genetisch van hen is of niet. Van dit tweede kind is hij dus de wettelijke vader. Hij is derhalve tegelijkertijd wettelijk echtgenoot, wettelijk vader en wettelijk moeder. De wet heeft zichzelf vastgeredeneerd.
We hebben hier dan iemand die uiterlijk, sociaal en wettelijk een man is. Een man die legaal gezien zowel vader als moeder is. Die de genetisch moeder van z'n eerste kind is. Die, wanneer zijn eigen voortplantingsorganen als criterium worden genomen, überhaupt geen sekse heeft.
Het kan nog ingewikkelder. Voortplanting kan tegenwoordig via omwegen, de technologie ontwikkelt zich immers rap. Wanneer de transseksueel die hier als voorbeeld dient, voorafgaand aan de operatie haar eicellen zou laten invriezen, daarna van sekse verandert en trouwt, kunnen hij en zijn vrouw die eitjes laten bevruchten via een donatie van de spermabank en ze bij de echtgenote laten nestelen. (Let op: haar eicellen in de baarmoeder van zijn vrouw.) Dan is deze man zowel de wettelijke vader als de genetische moeder van dit nieuwe kind.
Denk alle betrokkenen er eens bij: want dit alles speelt zich uiteraard niet in een vacuüm af. Haar voormalige man (van wie ze scheidde toen zij een hij werd) is de genetische en wettelijke vader van het eerste kind. Ergens loopt een zaaddonor rond die de genetische vader is van het tweede kind, geboren na de operatie, waarvan onze trans de wettelijke vader is. De trans zelf is inmiddels niet langer de dochter van haar ouders, maar hun zoon. Hij is geen zusje meer, maar een broer. En de genetische en wettelijke moeder van zijn eerste kind.
Niet dat dat de mensen in kwestie problemen hoeft te berokkenen. Maar de wetgever kan het eenvoudig niet bijbenen. De wet baseert zich op registratie: ouderschap is legaal ouderschap indien geregistreerd. Door registratie te weigeren gebruikt de wet haar macht, maar tegelijkertijd blijkt daaruit haar beperking. Gezien de diversiteit in leefstijlen, keuzes en ervaringen die mensen tentoonspreiden, grenst het aan magisch denken wanneer de wetgever weigert iemands feitelijke situatie te documenteren en te denken dat de kous daarmee af is.
En o ja, een transseksueel die getrouwd is en een sekse-operatie laat uitvoeren, maar géén wettelijke sekse-verandering aanvraagt, kan natuurlijk gewoon getrouwd blijven. Het homohuwelijk is dus allang een feit. Wettelijk wordt weliswaar de fictie opgehouden dat dit nog altijd een heteroseksueel huwelijk is, maar sociaal gezien is het een huwelijk tussen twee mensen van dezelfde sekse.
De oplossing: simpelweg afstappen van de registratie van sekse. Wettelijk gezien gaat die toch nergens over, want de wet kijkt niet naar lichamen maar uitsluitend naar geboortebewijzen - naar papier, derhalve. De wet interesseert het niet welke sekse iemand is toegekend, de wet gaat pas kijken wanneer je je registratie daarvan wilt veranderen.
Ik stem voor
kan het toch niet laten