Travestie en kinderen

[Irene]

Het is dus nooit te laat , dank je wel Florence.

Irene

[Elsa]

Het is voor mij (opnieuw) een actueel thema omdat er bij de partnergroep ook over gesproken wordt. Florence, had je een reden om te wachten met het vertellen? Jouw zoon heeft er moeite mee zeg je, hoe laat hij dat merken? Nog een vraag, willen jouw kids jou zien als 'zij' ??
groetjes elsa

[Florence]

[quote="Elsa"]Het is voor mij (opnieuw) een actueel thema omdat er bij de partnergroep ook over gesproken wordt. Florence, had je een reden om te wachten met het vertellen? Jouw zoon heeft er moeite mee zeg je, hoe laat hij dat merken? Nog een vraag, willen jouw kids jou zien als 'zij' ??
groetjes elsa[/quote]

Beste Elsa,

Ik heb het altijd verzwegen voor mijn kinderen,ook omdat mijn ex partner er niets van wilde weten en ik altijd dacht dat het voor de kinderen niets extra,s zou toevoegen,ik kleedde me dan ook alleen als er niemand thuis was,totdat ik betrapt werd door mijn op een na jongste zoon, deze was toen 18 jaar en nam het heel lakoniek op.Ik hem hem toen wat documentatie verschaft en hij heeft dat positief ontvangen.kort daarna heb ik het de andere kinderen verteld.alleen mijn jongste heeft er veel moeite mee,en noemt het een handicap en wil er absoluut niets over horen of over praten. maar wordt ook sterk door mijn ex beinvloed.Inmiddels woon ik sinds 1,5 jaar alleen en als zij op bezoek komen bellen zij van tevoren en dan ben ik gekleed als hun vader .Ik vind zelf dat ,dat de makkelijkste weg is,voor mij en voor hen,dus zij zien me nooit omgekleed en ik denk dat ze daar ook geen behoefte aan hebben,maar die vraag ga ik hun nu stellen.

Groetjes Florence.

[transsofie]

Ik heb ze het nooit verteld ,maar ze zijn er gewoon mee opgegroeid .Nee nooit heb ik iets verborgen voor mijn kinderen .Ja hoor ze hebben vele vragen gesteld ,maar ik heb er altijd eerlijk op geantwoord .En nu staan ze er niet meer bij stil dat ik zo ben ,papa is gewoon zo .De oudste is er 17 ,de tweede is er bina 16 ,en de jongste is er 14 . Echte pubers dus !
Groetje Sofie

[Elsa]

Dat lijkt mij nu de meest ideale manier, je kids er mee laten opgroeien. Dan is het ook niet zo beladen allemaal. Als ze van niets weten en op een dag te horen krijgen dat papa af en toe vrouw wil zijn, is dat heel wat . Als je als partner er onverwachts 'achterkomt' dan heb je eerst zelf tijd nodig dit te verwerken, een plaats te geven. Helaas gebeurt het maar al te vaak op deze manier. Openheid naar de kinderen is wel mijn keuze.
groetjes elsa

[petrag]

Mijn ex accepteerd het niet echt(ze kan er niets mee).
De kinderen weten het niet, en mijn ex en ik hebben afgesproken dat we het voorlopig niet zullen vertellen.
Als de kinderen bij mij zijn zien ze wel eens pumps staan of dameskleding hangen. Als er dan naar gevraagd wordt zeg ik gewoon dat die kleren van Petra zijn, als ze dan vragen wie Petra is vertel ik gewoon dat dat mijn vriendin is.
Op een gegeven moment gaan ze natuurlijk verder denken, ze horen wel over mijn vriendin maar zien haar nooit. Dan zullen ze vast wel verder vragen, op dat moment zal ik er niet om liegen en vertel het hun. Volgens mij zijn ze er dan aan toe om te weten van mijn 'hobby'.

[Anne-Claire]

Mijn ex kon er ook niet mee omgaan. In het begin van de relatie heb ik 't haar meteen verteld. Toen heeft ze me één keer opgetut gezien. Daarna nooit meer. Heb ik 't zeven jaar stiekum moeten doen.

Tijdens de scheiding heeft ze zelfs bij de rechter een foto gebruikt van mij, opgetut tijdens carnaval op de stoep van een Groningse kroeg met een paar andere tv's om me zo zwart te maken en de kids te kunnen claimen......Hoe ziek ben je dan... Toen wisten op slag meer mensen van mijn t-zijn. Maar ik moet zeggen, niemand deed raar. hahaha

Ze heeft het in een kwade bui toen ook aan miijn kinderen verteld. En ik heb het zo goed en zo kwaad als t ging toen aan ze uitgelegd. Schotten dragen toch ook een rok? Nou je vader ook soms. Geen punt vonden ze. Daarna nooit meer over gehad.

M'n pruiken en kleding zitten allemaal in een afgesloten kast en zo blijft het ook. Tis een stuk van mijn leven en niet van het hunne. Ik ga ze er niet mee opzadelen.

Mijn huidige echtgenote vind het prima dat ik tut, ze vraagt me vaak om advies qua make-up en bijelkaar passende kleding of neemt iets leuks voor me mee.

Ze wil alleen niet dat ik zo de deur uit ga en die afspraak heben we dan ook gemaakt. Ik kan mijn pruiken dragen wanneer ik wil, mijn hakken laten slingeren in mijn werkkamer of opgetut zijn als ze thuiskomt. Ik ben een tevreden mens

[Elsa]

.


Ze wil alleen niet dat ik zo de deur uit ga en die afspraak heben we dan ook gemaakt. Ik kan mijn pruiken dragen wanneer ik wil, mijn hakken laten slingeren in mijn werkkamer of opgetut zijn als ze thuiskomt. Ik ben een tevreden mens

Kun jij je goed aan die gemaakte afspraak houden, dat je de deur niet uitgaat? Wat ik lees en zelf meemaak is dat het nu juist zo geweldig is om en femme buiten de deur te gaan. Wij, als partners vinden dat stuk ontwikkeling vaak moeilijk, wat kan er niet allemaal gebeuren. Al ben ik voor mijzelf zover dat het mij beter afgaat, het is hier geen Amsterdam maar een redelijk rustig dorp.
groetjes elsa

[Anne-Claire]

Ja, ik hou me er strikt aan. Afspraak = afspraak.

Mocht ik me toch buitenhuis vertonen dan weet ik dat deze actie én nadelig voor mij, én voor mijn vrouw én voor mijn huwelijk kan zijn .
Dus je gooit je eigen glazen in als je het wél doet

Ik beleef mijn tv zijn wel op een andere manier. No problemo

Liefs,

Claire

[chantal-tg]

hoi hoi,

om gelijk maar met de deur in huis te vallen; onze dochter van 11 weet het al vanaf het begin dat ik transgender ben.

Ze vindt het prachtig en wil dan ook graag samen 'make-uppen' zoals zij het noemt.

Wat wij haar wel heel duidelijk gemaakt hebben, is dat de maatschappij er echter heel anders tegenover staat én dat de kinderen op school haar mogelijk anders zouden gaan behandelen als die het zouden weten..... het is dus 'ons familie geheim' ....

liefs,

Chantal

[joy-ts]

Mijn ex heeft het kids verteld en uitgelegd waarom. Ze zijn bijna 9 nu.
Ze gaan er wonderlijk goed mee om, hoewel er een het raar vind dat ze er een mama bij krijgen. MOet ze dus wel blijven zeggen dat papa , papa blijft. Een noemt me zelfs al Joy , omdat ze dat een mooie naam vind. En ze is gek op mijn klerenkast. Ik leg ze ook alles uit ,stap voor stap. Ik vind dat ze daar het recht toe hebben. Ik kan niet zegen dat ik het niet tref, maar ik ben er nog niet.

Joy-ts

[joy-ts]

even een kleine update.

Inmiddels zijn mijn kids ook gewend aan mijn verloofde. Ze weten zelfs dat Wendy W. een post-op is. Dat geeft mij veel rust en ik hoef me niet zorgen te maken over wie voor gaat of niet. Eind deze maand(maart) komen ze een weekend naar Arnhem. Dan ga ik ze ze vertellen dat ik ga samenwonen. Ben benieuwd hoe ze dat vinden, maar verwacht dat ze het goed oppakken.

En dat mijn lichaam veranderd, zien ze wel, niets lijkt meer op dat van een half jaar terug.

[natasja]

Durfde ik het maar Joy.
Op één of andere manier ben ik toch een slappe trut die het de kids niet dur te vertellen.
Ik zou ook niet weten hoe!!
Ik weet wel, dat als ze het weten, het balletje snel zal rollen en ik binnen de kortste keren weer bij het VU zit