Travestiet of niet?

[Joy]

mijn visie:

hoe harder je roept ontzettend passabel te zijn en in feite beweerd 1 van die wonderen te zijn die het lukt een enigszins normaal bestaan als vrouw op te bouwen, en de behoefte hebt dat keer op keer te vertellen, hoe duidelijker je onzekerheid naar voren komt

en ik denk, waarom eigenlijk

niks mis met onzekerheid, je bent mens, met al je gevoelens, ik zie liever een onzekermens die dat laat zien dan iemand die krampachtig probeerd dat verborgen te houden, en dat bedoel ik in zijn algemeenheid

Joy

[Ciska Lacomte]

Ik heb het traject omgekeerd aan de gemiddelde ts afgelegd

Als ik de toon, het venijn mag ik wel zeggen, van je postings eens rustig proef geldt dat niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk.
Werkelijk, Mila... Ik wil je niet kwetsen, bezeren, uit je tent lokken of wat dan ook. Het dreigt namelijk een sport te worden: Mila zieken....
Maar ik zou je willen vragen: Probeer eens te begrijpen wat jouw boodschap met ons, lelijkerds, doet.......



Ciska.

[Forumwatch]

Er wordt nu langzaam aan van meerdere kanten de volgende forumregels overtreden:

Forum Reglement

Het forum is bedoeld om op vriendelijke wijze te discussieren, lief en leed te delen en informatie te vergaren. Om het forum zo leuk mogelijk te houden word je geacht je aan de volgende regels te houden. Een aantal spreekt voor zich, maar voor de duidelijkheid noemen we ze toch even. De volgende zaken vallen onder de algemene netiquette:

• Denk aan je medebezoekers, heb respect voor ze en wees niet onnodig kwetsend tegenover anderen.
• Probeer geen aanzet te geven tot onzinnige of vervelende discussies.
• Vermijd en voorkom flamewars (scheldpartijen/ negatieve discussies over en weer)
• Slowchatten (chatten per postings). Chatten kan via de chat, of desnoods via PB, MSN, enz.
• Persoonlijke aanvallen of beledigingen van welke aarde dan ook worden niet getolereerd.
• On topic blijven (niet tever van het onderwerp / vraag afwijken). Topics die volledig en totaal off-topic raken maken het forum er niet overzichtelijker op en zelfs onaantrekkelijk om nog langer te lezen.

[Joy]

daar wil aan toevoegen dat er imo geen sprake is van iemand bewust zieken, ok mila niet

wel kun je felle reacties verwachten als je zelf ook fel bent in bewoordingen

verder wil ik er aan toevoegen dat ik wel begrijp wat het met iemand doet als een ander haar schoonheid keer op keer - in dit geval virtueel -etaleerd

de tip:

vermijd slachtofferrol, en kijk naar jezelf, hoe je er het beste mee om kan gaan, want ook dat hoort bij het sterker worden en groeien in dit traject, en minstens zo belangrijk, klop jezelf op je schouder als je een ' probleem' hebt aangepakt en 'overwonnen' hebt

je kan een ander nu eenmaal niet veranderen

Joy

[Frederique_]

Voor alle duidelijkheid: ik heb mijn laastste bericht hier niet geschreven met als doel om op Mila in te hakken. Ik hoop ook echt dat dit niet zo overkomt. Ik lees de laatste berichten van Joy en Ciska ook niet zo.

Groetjes,

Frederique

[mina]

want hoe beter het een ander lukt om passabel te zijn, hoe minder jij geconfronteerd wordt met je eigen jeugd...

Dat kun je natuurlijk ook aan Mila vragen, ipv het zo stellen alsof het waar is. Net als dat iedereen er maar vanuit gaat dat Mila's meningen enkel voortkomen uit haar angst of onzekerheid. En iedereen lijkt ook te weten in hoeverre en op wat voor manier dat bij haar aanwezig is. Vind ik een beetje ver gaan hoor.

Maar anyway...
Ik herken haar manier van naar de wereld kijken, (en door mijn ervaringen in de wereld)...kan ik haar op veel punten alleen maar gelijk geven.


Groeten,
Mina

[Frederique_]

Da's waar...

[Joy]

want hoe beter het een ander lukt om passabel te zijn, hoe minder jij geconfronteerd wordt met je eigen jeugd...

Dat kun je natuurlijk ook aan Mila vragen, ipv het zo stellen alsof het waar is. Net als dat iedereen er maar vanuit gaat dat Mila's meningen enkel voortkomen uit haar angst of onzekerheid. En iedereen lijkt ook te weten in hoeverre en op wat voor manier dat bij haar aanwezig is. Vind ik een beetje ver gaan hoor.

Maar anyway...
Ik herken haar manier van naar de wereld kijken, (en door mijn ervaringen in de wereld)...kan ik haar op veel punten alleen maar gelijk geven.


Groeten,
Mina

Zolang Mila daar geen helderheid in geeft zullen die conclusies als vanzelf volgen

Het is mensleijk dat men op basis van eigen ervaringen en interpretaties conlusies trekt, die niet waar hoeven te zijn, maar dat is nu eenmaal wat mensen doen


Joy

[Frederique_]

@Mina:

Aan de ene kant heb je gelijk, aan de andere kant is mijn conclusie ook weer niet "nergens op gebaseerd":
* Bij angst schrijven mensen gemiddeld heel erg zeker en vooral ook heel erg fel: alsof er maar één mening de juiste is, en dat is hun mening
* Bij angst schrijven mensen heel sterk zwart/wit. Alsof er geen enkele nuance mogelijk is.
* Angst is opvallend vaak een reactie op iets waar je in het verleden geen antwoord op had en waarbij je dat in het heden probeert recht te trekken. En dat zie ik binnen Mila's bericht waar ik op quote ook gebeuren.

En hoe kan ik anders angst herkennen als ik er zelf ook geen last van heb/had?

Maar nogmaals: je hebt gelijk, 't KAN ook anders in elkaar zitten.

@Joy: niemand is verplicht om berichten op het forum te beantwoorden. Je moet mensen daar m.i. ook niet toe dwingen...

Groetjes,

Frederique

[Joy]

@Mina:


@Joy: niemand is verplicht om berichten op het forum te beantwoorden. Je moet mensen daar m.i. ook niet toe dwingen...

Groetjes,

Frederique

klopt, alleen zie ik niet waar ik zou dwingen

je kan mijn schrijven zowel opvatten al dwingen dan wel als nieuwsgierigheid, ik ben werkelijk benewd wie mila in werkelijkheid is en ik hoop dan ook dat ze aanwezig is op de meet en greet

magoedl ik heb een hekel aan lullen over derden ook al zitten ze op hetzelfde forum, dus, einde

truste

Joy

[mina]

* Bij angst schrijven mensen heel sterk zwart/wit. Alsof er geen enkele nuance mogelijk is.

Ik zie die nuance wel in Mila's postjes.
Ik vermoed dat ze uitgaat van waarschijnlijkheid en dat ze niet gelooft dat er veel uitzonderingen zullen zijn op de regel.

En misschien is het wel goed dat ze dat doet zo nu en dan. Why not?
Want .....het is helemaal niet gezegd is dat we hier allemaal uitzonderingen zullen kunnen zijn op die regels.

Er zijn namelijk regels. Ik vermoed dat Mila blij is dat ze zich daaraan kan houden, gunt dat een ander ook (weet hoe het is niet om niet passabel te zijn),
maar ik denk ook dat ze het prachtig vindt wanneer een ander die regels aan zijn of haar laars lapt, geen probleem, maakt niets eens uit wat voor laars. Maar weet waar je aan begint.

In die zin kun je haar berichtjes ook positief opvatten.

Dat je leuke buren hebt is echt heel fijn, ik gun het iedereen, maar daardoor is het niet per se sterk als argument in deze discussie.

Want ...het is "waarschijnlijk" dat ook die buren daar een aandeel in hebben gehad en niet alleen de manier waarop jij transgender bent.

Mina

[Frederique_]

Hoi Mina,

De nuance van "je kunt niet-passabel zijn en toch gelukkig zijn" heb ik echt nog nooit in Mila's berichten gelezen. Dat is de noot die ik hier altijd bij haar berichten schrijf...

Ik gun het iedereen ook om passabel te zijn, maar zie het niet als voorwaarde voor geluk en ook niet als een MUST om dan te proberen zo passabel mogelijk over te komen. Mijns inziens is het erger om jezelf in het vakje vrouw te wurmen (want: wat is het verschil tussen een sociaal kooitje dat je had als man en een sociaal kooitje waar je als vrouw in gaat zitten?) dan om ergens tussenin te leven en daar jezelf te kunnen zijn. Dat is een punt waar Mila en ik fundamenteel van mening verschillen: voor Mila is er (sociaal gesproken) geen leven tussen de vakjes man en vrouw. Voor mij wel. Ik bewijs het ook - dagelijks. En ik ben niet de enige: lees Tim de Jong's "man of vrouw, min of meer" en je hebt tientallen mensen die dat lukt/gelukt is. En voor ieder mens dat daar inmiddels anders in zit zul je vast ook een mens vinden die juist in volle opluchting tussen de genders is gaan zitten...

Dat je buren een aandeel hebben in het leuk zijn geldt voor alles.

Als je fijne collega's hebt dan ligt dat zowel aan die collega's als aan jou.
Als je een fijne familie hebt dan ligt dat ook zowel aan je familie als aan jou.
Als je in een fijne buurt woont, dan ligt dat ook zowel aan je buren als aan jou.

Als je geen fijne collega's hebt, dan is het aan jou om uit te zoeken of dat aan jou of aan je collega's of aan beide ligt - en dan is het zeker aan jou om daar wel-of-niet wat aan te doen en in uiterste geval te overwegen om te vertrekken.
Als je geen fijne familie hebt, dan is het aan jou om uit te zoeken of dat aan jou of aan je familie of aan beide ligt - en dan is het zeker aan jou om daar wel-of-niet wat aan te doen en dan heb je ook nog de keus om elkaar minder (of niet) te ontmoeten.
Als je geen fijne buurt hebt, dan is het aan jou om uit te zoeken of dat aan jou of aan je buurt of aan beide ligt - en dan is het zeker aan jou om daar wel-of-niet wat aan te doen en dan is het zeker aan jou om te overwegen om te verhuizen.

Omstandigheden zijn er nooit zo maar.
Het handhaven van slechte omstandigheden is een situatie waar je zelf ook (vaak) een rol in speelt.

Groetjes,

Frederique

[Ciska Lacomte]

Dat vind ik toch een beetje merkwaardig om van jou te horen, frederique. Jouw standpunt heeft bij mij altijd de grondtoon: "Ik doe wat ik doe, en als men daar moeite mee heeft is dat niet mijn probleem..."

Hier voer je argumenten aan dat je zelf de sfeer in je omgeving zou bepalen...
Misschien wel. Maar volgens mij mag je daar best grenzen trekken. Bijvoorbeeld: Ik wens geen contact meer met mijn moeder. Ze heeft niet alleen mij als kind mishandeld; maar ook mijn kindern, dus maling aan de sfeer in de familie: De lichamelijke integriteit van mijn telgjes gaat voor.
Ander voorbeeld: Ik ging werken in een omgeving waar men er trots op was dat er géén vrouwen op de afdeling werkten en het was een soort erezaak om dat zo te houden. Ook al had ik mijn vrouwzijn nog niet geaccepteerd, ik voelde mij daar toch misplaatst. Moet ik nog uitleggen dat ik er geen zin in had lekker macho mee te gaan doen en dus niet gelukkig was op die plek?
Tot slot: Ik vind Twice in a lifetime toch teveel om mij een uitzondering te noemen.

Ciska.

[Frederique_]

Als je geen fijne collega's hebt, dan is het aan jou om uit te zoeken of dat aan jou of aan je collega's of aan beide ligt - en dan is het zeker aan jou om daar wel-of-niet wat aan te doen en in uiterste geval te overwegen om te vertrekken.
Als je geen fijne familie hebt, dan is het aan jou om uit te zoeken of dat aan jou of aan je familie of aan beide ligt - en dan is het zeker aan jou om daar wel-of-niet wat aan te doen en dan heb je ook nog de keus om elkaar minder (of niet) te ontmoeten.

Misschien wel. Maar volgens mij mag je daar best grenzen trekken. Bijvoorbeeld: Ik wens geen contact meer met mijn moeder. Ze heeft niet alleen mij als kind mishandeld; maar ook mijn kindern, dus maling aan de sfeer in de familie: De lichamelijke integriteit van mijn telgjes gaat voor.

Oftewel: ik ben het roerend met je eens.

Groetjes,

Frederique

[Ciska Lacomte]

Sorry. Het is erg vroeg. Ik heb denk ik nog best een boel slaap in de oogjes.

Maar gelukkig zijn we het eens. Ik schrok al, was bang dat jij je strijdbaarheid had opgegeven. Dat kon ik me al moeilijk voorstellen.

Ciska.