Travestiet of niet?

[mila]

Hoihoi,

ik heb zo de indruk dat het TG forum vooral als vehikel gebruikt word door tg's/ts'en die niet als zodanig kunnen leven, om wat voor reden dan ook, en hun tg/ts zijn (vrijwel uitsluiten) virtueel uiten. Daar kan ik inkomen, heel begrijpelijk, want je zet nogal wat op de helling als je real life als tg/ts gaat leven.
Ik kan daar wel inkomen dus, en ik kan er ook in mee gaan.

Maar persoonlijk vind ik dat Joy's Forum Diva beter vervangen kan worden door 'Drama Queen of eternal repetition'.
Het lijkt erop dat Joy aan een gebrek aan aandacht lijdt in real life, en dat hier door eindeloos door te posten over 1 onderwerp, namelijk zijzelf versus forumwatch, dit forum als vehikel gebruikt om dat gebrek aan aandacht te compenseren. En dus niet eens zozeer om haar gelijk te halen. En dat zie ik ook op het algemene forum gebeuren trouwens.

Daar kan ik niet inkomen, ik stoor me eraan, en dan met name op het TG forum. Dat slow chatten, ach, daar las ik gewoon overheen.

Anyway, ik post hier weer als het ergens over gaat, en dan dus *niet* over Joy.

Groetjes Mila.

[Frederique_]

ik heb zo de indruk dat het TG forum vooral als vehikel gebruikt word door tg's/ts'en die niet als zodanig kunnen leven, om wat voor reden dan ook, en hun tg/ts zijn (vrijwel uitsluiten) virtueel uiten.

Ik heb die indruk ook, en zie hier net als jij niet zoveel bezwaar in: vrijwel ieder forum heeft een scheefgegroeide verhouding tussen mensen die net beginnen of mensen die al wat langer bezig zijn. Ik weet van mijzelf dat ik in mijn beginperiode ook een ongelofelijke behoefte had om berichten te schrijven omdat dat mijn toenmalige gedachtenwereldje een beetje in balans hielp - in die zin zou ik tegen iedereen willen zeggen: "leef je uit, zolang het maar ergens over gaat".

En verder zullen beginners ooit verder vorderen en van de meeste van ons verwacht ik dan ook wel dat die over kortere danwel langere tijd wel 24h/7dg in een andere-dan-geboren-vorm over straat gaan lopen. Ik heb er wel begrip voor dat dat niet van de ene op de andere dag lukt, het heeft mijzelf ook meerdere maanden (ja, zelfs meerdere jaren) gekost voordat ik zonder angst op straat kon lopen.

Groetjes,

Frederique

[mila]

Hoi Frederique,

idd, ik kan het ook helemaal begrijpen, het is niet nix om real life als tg/ts te gaan leven.
En die 'scheefgegroeide verhouding tussen beginners/virtuelen en gevorderden vind ook meer dan ok hoor, als het alleen virtuelen zou betreffen, dan zou dit forum in een soort vacuüm trekken.

Groetjes Mila.

[Babette]

Hoi hoi,

Hoi Frederique,

idd, ik kan het ook helemaal begrijpen, het is niet nix om real life als tg/ts te gaan leven.
En die 'scheefgegroeide verhouding tussen beginners/virtuelen en gevorderden vind ook meer dan ok hoor, als het alleen virtuelen zou betreffen, dan zou dit forum in een soort vacuüm trekken.

Groetjes Mila.

volgens mij is het zo dat je als real-life tg/ts geboren wordt, en als zodanig ook in die zin leeft. Het gaat mijns inzien om je eigen, persoonlijke gevoel (ik leef, en daarom ben ik!), en de uitingsvorm is dan toch volstrekt secundair? Bovendien zou je bovenstaande uitlatingen (die scheefgegroeide verhouding bv.) heel gemakkelijk als een waarde-oordeel kunnen beschouwen, en mijns inziens zijn waarde-oordelen alles behalve constructief. Dat is het prediken van ongelijkwaardigheid en dat vind ik persoonlijk geen uitgangspunt.

Groetjes en liefs,

Babette.

[mila]

Hoi Babette,

<Het gaat mijns inzien om je eigen, persoonlijke gevoel (ik leef, en daarom ben ik!), en de uitingsvorm is dan toch volstrekt secundair?>

Nou, niet helemaal hoor, het maakt nogal een verschil of je je gevoel alleen virtueel laat blijken, of het in real life beleeft. Al dan niet gekleurd/ingevuld, versus actie/interactie met de buitenwereld (als tg/ts).

Het gevoel kan natuurlijk heel primair en echt zijn, maar vacuüm getrokken, als de tg/ts in kwestie als man leeft in real life. Dan leef je op een 'soort onbewoond eiland'.
Stel je nou voor dat er geboren doof/blinde transen bestaan die via 'gevoelstaal', dwz kleine 'alfabetkneepjes' in bv handen communiceren?
Het lijkt mij meer dan interessant om te vernemen hoe zo iemand haar TS zijn zou omschrijven en beleven.

Groetjes Mila.

[Babette]

Hoi hoi,

Hoi Babette,

<Het gaat mijns inzien om je eigen, persoonlijke gevoel (ik leef, en daarom ben ik!), en de uitingsvorm is dan toch volstrekt secundair?>

Nou, niet helemaal hoor, het maakt nogal een verschil of je je gevoel alleen virtueel laat blijken, of het in real life beleeft. Al dan niet gekleurd/ingevuld, versus actie/interactie met de buitenwereld (als tg/ts).

Het gevoel kan natuurlijk heel primair en echt zijn, maar vacuüm getrokken, als de tg/ts in kwestie als man leeft in real life. Dan leef je op een 'soort onbewoond eiland'.
Stel je nou voor dat er geboren doof/blinde transen bestaan die via 'gevoelstaal', dwz kleine 'alfabetkneepjes' in bv handen communiceren?
Het lijkt mij meer dan interessant om te vernemen hoe zo iemand haar TS zijn zou omschrijven en beleven.

Groetjes Mila.

ik herken mezelf niet echt in datgene wat je beschrijft, dus is het lastig om er iets zinnigs over te zeggen, maar ik zal het proberen. Voor mij persoonlijk is het tg/ts-zijn/mens-zijn, net zoals m'n leven overigens, een groeiproces dat nog steeds gaande is. Ik ervaar m'n tg/ts-zijn zeker niet als een vacuüm of een onbewoond eiland: gelukkig niet! Gedurende de heftigste periode van dit groeiproces heb ik altijd de steun van m'n partner en vriendenkring gehad, en daar ben ik ze zeer erkentelijk voor. Ik ben echt iemand van "eerlijk zullen we alles delen!"

Dat ik op bepaalde momenten keuzes maak die wellicht anders zijn dan andere mensen heeft meer met m'n mens-zijn, en de perceptie van het leven dan met m'n tg/ts-zijn te maken, maar dat maakt die keuzes niet minder essentieel of belangrijk. Wel vind ik dat m'n tg/ts-zijn mijn mens-zijn en leven heeft vervolmaakt, en dat vind ik heel bijzonder.

Groetjes en liefs,

Babette.

[Joy]

Lieve Mila

Wat denk je

Dat jou reacties een positieve bijdrage leveren aan de sfeer op het forum?of een negatieve?

2 voorbeelden:

-Maar persoonlijk vind ik dat Joy's Forum Diva beter vervangen kan worden door 'Drama Queen of eternal repetition'.

-Het lijkt erop dat Joy aan een gebrek aan aandacht lijdt in real life, en dat hier door eindeloos door te posten over 1 onderwerp, namelijk zijzelf versus forumwatch, dit forum als vehikel gebruikt om dat gebrek aan aandacht te compenseren. En dus niet eens zozeer om haar gelijk te halen. En dat zie ik ook op het algemene forum gebeuren trouwens.



Joy

[Babette]

Hoi hoi Mila,

ik wil nog even doorborduren op datgene wat er eerder geschreven is:

als je ter wereld komt als kleine hummel ben je nog helemaal open en nieuw. Vervolgens wordt je totaal volgepropt met allerlei troep, hetgeen overwegend uit de wereld van je ouders afkomstig is. Dit proces heet socialisatie. Ik ben aan het eind van de "baby-boom" geboren in een situatie die het beste te beschrijven is als een hierarchisch patriarchaat. Het verschil in opvoeding tussen mij (als oudste en enigst "zoon") en mijn zusjes was dramatisch. Na mijn pubertijd ben ik zover als ik maar kon weggegaan van die situatie (Australie). Dat loste natuurlijk helemaal niets op, maar dat wist ik toen nog niet: je problemen reizen 1ste klas met je mee! Ik heb er, nadat ik op m'n 16e uit huis ben gegaan, meer dan 25 jaar over gedaan om me los te maken van die hele socialisatie. Dat hele gebeuren staat dus helemaal los van m'n tg/ts-zijn. Overigens wil ik geen seconde de indruk wekken dat ik een "slachtoffer" ben, want zo ervaar ik m'n leven niet.

Wat ik dus probeer te zeggen is dat er zoveel meer zaken mee spelen in m'n levens- en groeiproces dan alleen het tg/ts-zijn. Ik ben nu in een stadium in m'n leven dat ik redelijk zicht op al die facetten van m'n mens-zijn heb, en ze ook kan relativeren. Dat geeft weer ruimte tot groei!

Wat ik best wel leuk vind is dat jij een katalysator bent in het verwerken en verwoorden van die essentie: dank daarvoor! Ik stond namelijk onder de douche m'n benen te scheren (diepe zucht!), en na te denken over onze "correspondentie" toen dit alles zo op een rijtje boven kwam drijven...

Alvast een fijn weekend toegewenst!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Frederique_]

Hoi Babette,

Ik heb wel eens ergens geschreven dat mijn uiterlijk maar 1/3 van mijn totale proces is en mijzelf tegenkomen + allerlei oude troep uit het verleden opruimen 2/3. Het is wel leuk om te lezen dat jij schijnbaar ook zo'n dubbel-traject lijkt te volgen!

Groetjes,

Frederique

[Babette]

Hoi hoi Frederique,

ik denk dat je wel heel voorzichtigjes kunt stellen dat dit proces voor ons allemaal geldt! Wat ik verzuimd had te vermelden in m'n vorige "epistel", is dat ik al deze dingen volledig samen met m'n partner bespreek en samen komen wij tot dit groeiproces. Ook is het zo dat naarmate je steeds verder in zo'n proces vordert, er allerlei hele mooie dingen op je pad komen, èn dat er meer ruimte komt voor je eigen ontplooing.

Groetjes en liefs,

Babette.

[Ciska Lacomte]

@ Joy: zaag......zeur.........eindeloos herhalen.......hier en elders....
Mila.

Je zou hier het woord "Joy" moeileloos mogen vervangen door "Mila" en het klopt zelfs nog beter.
Uitgerekend op het punt dat alles kalmeert, iedereen weer 'on speaking terms' is, komt zoiets. Moet Forumwatch (en de rest) dan ook maar eens wat 'extra aandacht' aan sommige anderen gaan besteden?

Wat ik hier doe haat ik werkelijk om te doen; op een plaats als deze mensen bij de naam noemen, maar er wordt zo nadrukkelijk om gevraagd, dat ik niet anders kan.

Het spijt me oprecht, Mila dat jij degene bent die hier zo'n prachtig voorbeeld geeft van een houding die ik bij best veel forumdames aantref. No offence.

Ik bedoel maar:

"Zij die zonder zonde is......"

Met andere woorden: Denk nog eens tien keer na eer je weer eens op een ander (impliciet of expliciet) begint te hakken.

Ik zal dat zeker ook proberen.

Een treurige Cis.

[Frederique_]

ik denk dat je wel heel voorzichtigjes kunt stellen dat dit proces voor ons allemaal geldt!

Ik vraag me dat wel eens af. Ik denk dat er ook mensen die "zo maar" van het vakje "man" in het vakje "vrouw" duiken. En die hun angsten meenemen...

Wat ik verzuimd had te vermelden in m'n vorige "epistel", is dat ik al deze dingen volledig samen met m'n partner bespreek en samen komen wij tot dit groeiproces. Ook is het zo dat naarmate je steeds verder in zo'n proces vordert, er allerlei hele mooie dingen op je pad komen, èn dat er meer ruimte komt voor je eigen ontplooing.

Dan is het wel weer mooi om een partner te hebben ('k ben vrijgezel en tot dusver heb ik als ik alle verhalen zo lees en vergelijk met mijn eigen verhaal sterk het gevoel dat het met een partner veel moeilijker is om je eigen weg te vinden dan daarzonder). Meer ruimte voor ontplooiing voel ik ook zo.

Groetjes,

Frederique

[Babette]

Hoi hoi,

ik denk dat je wel heel voorzichtigjes kunt stellen dat dit proces voor ons allemaal geldt!

Ik vraag me dat wel eens af. Ik denk dat er ook mensen die "zo maar" van het vakje "man" in het vakje "vrouw" duiken. En die hun angsten meenemen...

Wat ik verzuimd had te vermelden in m'n vorige "epistel", is dat ik al deze dingen volledig samen met m'n partner bespreek en samen komen wij tot dit groeiproces. Ook is het zo dat naarmate je steeds verder in zo'n proces vordert, er allerlei hele mooie dingen op je pad komen, èn dat er meer ruimte komt voor je eigen ontplooing.

Dan is het wel weer mooi om een partner te hebben ('k ben vrijgezel en tot dusver heb ik als ik alle verhalen zo lees en vergelijk met mijn eigen verhaal sterk het gevoel dat het met een partner veel moeilijker is om je eigen weg te vinden dan daarzonder). Meer ruimte voor ontplooiing voel ik ook zo.

Groetjes,

Frederique

In mijn geval, en ik prijs me daar bijzonder gelukkig mee, is de ruimte voor zelfontplooing juist veel groter geworden nadat ik met m'n huidige partner samen verder ging: een kwestie van nog meer gestimuleerd worden, en we hebben er allebei veel baat bij.

Wat betreft het meenemen van angsten: dat is een hele persoonlijke kwestie die een ieder op zijn/haar eigen manier zal moeten oplossen, ongeacht welke stappen men ook neemt. "Nothing to defend" is een leuk motto.

Groetjes en liefs,

Babette.

[Babette]

Hoi hoi Cis,

@ Joy: zaag......zeur.........eindeloos herhalen.......hier en elders....
Mila.

Je zou hier het woord "Joy" moeileloos mogen vervangen door "Mila" en het klopt zelfs nog beter.
Uitgerekend op het punt dat alles kalmeert, iedereen weer 'on speaking terms' is, komt zoiets. Moet Forumwatch (en de rest) dan ook maar eens wat 'extra aandacht' aan sommige anderen gaan besteden?

Wat ik hier doe haat ik werkelijk om te doen; op een plaats als deze mensen bij de naam noemen, maar er wordt zo nadrukkelijk om gevraagd, dat ik niet anders kan.

Het spijt me oprecht, Mila dat jij degene bent die hier zo'n prachtig voorbeeld geeft van een houding die ik bij best veel forumdames aantref. No offence.

Ik bedoel maar:

"Zij die zonder zonde is......"

Met andere woorden: Denk nog eens tien keer na eer je weer eens op een ander (impliciet of expliciet) begint te hakken.

Ik zal dat zeker ook proberen.

Een treurige Cis.

Jammer dat je treurig bent; het is zulk mooi weer. Bovendien ben je echt niet afhankelijk van anderen voor jouw geluk, maar ik begrijp het wel een beetje! En het is zeker een kunst om zonder voor- of waardeoordelen en scherp debat proberen te voeren en ook nog eens bij jezelf te blijven!

Heel veel liefs,

Babette.

[Ciska Lacomte]

Wat is deze draad op een heerlijk levendige manier off-topic geraakt, maar ik heb er weer wat nieuwe vriendinnetjes aan overgehouden, geloof ik. Er zit opeens heel veel post in mijn pb-vakje. Ik heb niet alles beantwoord omdat ik eerlijk gezegd met sommige reacties niet weet wat ik ermee moet. Ik word er zelfs eeen beetje verlegen van: Al dat vertrouwen, terwijl ik soms nog dacht als ik iets postte: "Dit is niet aardig, maar ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen". Het valt me op dat jullie privé uiteindelijk allemaal hele aardige, gevoelige mensen zijn.

Dus : @Babette: Dank voor je bezorgdheid , maar mijn treurigheid komt niet buiten het forum. Ik heb nu en in het verleden mijn zieltje een paar keer blootgelegd op Travestie.org en ik heb daar geen spijt van. Door de reacties die ik krijg, soms uit de meest onverwachte hoeken, voel ik me enorm geaccepteerd, daardoor durf ik soms een grote mond op te zetten, gekke dingen te roepen en reacties te geven die er hopelijk toe bijdragen dat we wat meer geduld hebben met elkaar. Laat ons zijn als bange kindjes in het donker en elkaars handje vasthouden om verder te durven gaan.

Ik stel mezelf nog elke dag de vraag: Travestiet of niet?
Maar dan onder het motto: Was ik het maar. Aan de ene kant vind ik het nog steeds een sprookje om steeds weer (als) een meisje te mogen zijn, aan de andere kant betekent transseksueel zijn vooral: Onbehagen, afzien. Elke stap van M naar V moet je alleen nemen, niemand mag iets voor jou beslissen want je eigen gevoel is je enige leidraad. Dat is wat je volgt. Je zoekt goede raad en goede voorbeelden. Die zijn er volop, maar je moet ernaar durven zoeken. De moeilijkste stappen zijn de muren van angst die je moet doorbreken. Allemaal je eigen angsten, onzekerheden en steeds weer merk je dat je vooral bang bent voor... de angst.
En hier zie ik tussen de regels vooral de angst oplaaien. Je mag niet hardop zeggen: "Ik ben een lelijk wijf, ik zal nooit passabel zijn", want dan gaan bij iedereen de stormluiken ervoor....
Want dat is ons aller grootste angst: Niet passabel zijn, na de transitie een hopeloos leven moeten leiden....misschien zelfs erger dan nu........

Of juist blijven zitten waar je zit: In een gezond maar ongewenst lijf en dan zien hoelang het vol te houen is. Op zaterdagavond naar de T&T, de rimpels in die kop steeds dieper en hoekiger zien worden, steeds meer jaloesie voelen voor alles wat vrouwelijker is dan jezelf......

Ik trek een plank voor mijn hoofdje, doe net of ik het niet snap en ga ervoor. Een mislukte transitie is niet erger dan geen transitie, want in allebei de gevallen biedt het dak van het Hilton (mijn vriend Herman indachtig) uitkomst.

Maar geef mij op het minst mijn eigen redenen om tot wanhoop gedreven te worden, in elk geval niet dat stomme geruzie om niks.

Ciska with a smile....

P.S. Ik begin me aardig thuis te voelen op de tent (vanavond was mijn derde) Misschien is het niet eens zo'n slechte optie...LOL