Hoi Frederique, Dorine, and everybody,
Het is een beetje een gloomy sunday! Maar laat ik er maar een feestje van maken...Schubert op mijn koptelefoon en een beetje met jullie verder filosoferen over dit vermoeiende onderwerp, lol! Dat je er al over moet nadenken is al erg genoeg! Maar goed, hier zijn mijn gedachten dan.
Ik denk dat je androgyn voelen op zich helemaal niet zo'n probleem is. Misschien is het in bepaalde opzichten zelfs gunstiger (de afkeer van bepaalde mannelijke eigenschappen is soms wat minder groot).
There is a catch though: De regels van onze samenleving.
Als andogyn mens overtreed je voortdurend genderregels, terwijl je als TS bij wijze van spreken de spelregels van man verwisselt hebt voor die van de vrouw.
Omdat er geen afspraken zijn gemaakt voor en met transgenders, weet ook bijna niemand hoe met ze om te gaan. Wat hun relatie is, tov van een transgender. M.a.w. ze weten niet of ze het als een man of als een vrouw moeten behandelen, of ze het aantrekkelijk of juist afstotend moeten vinden, of ze zich ermee moeten identificeren of niet enz enz.
Het kan dus zijn dat mensen met onverwerkte genderissue's "op tilt" slaan als ze in contact komen met een transgender persoon. Dat gebeurt vrij regelmatig, wat je dus mogenlijk doet afvragen of dat niet betekent dat veel biomannen en vrouwen de genderregels gedurende de opvoeding ook wel eens als te "streng" of dwingend ervaren hebben? Hebben zij op bepaalde punten ook zichzelf aangepast en nemen ze het de ander mogelijk onbewust kwalijk dat hij/zij/het dat niet doet? Ze herkennen en erkennen het mogelijk eerder als een provocatie, dan als een authentieke geaardheid. Hoewel anderen die wel "well-gendered" zijn iets minder moeite lijken te hebben met transgenderisme, omdat ze weten wie en wat ze zijn, zij twijfelen niet meer. Vinden het een raar gezicht, een man in vrouwenkleding...maar ze vinden het geen bedreiging. Ze zijn tevreden met zichzelf. Ze vinden het dikwijls zelfs leuk, dapper, grappig of mooi. Dat zijn vaak de mensen waar je wel leuke reactie's van krijgt. Zij spreken soms heel bewust hun waardering uit. Zij vinden het belangrijk en goed dat je bent zoals je bent.
Degenen die wel twijfelen beroepen zich steeds op de spelregels...transgenders verstoren die afspraken en verschillen tussen mannen en vrouwen, en maken het zodoende ingewikkeld voor mensen die zelf niet zo zeker zijn van hun mannelijk- of vrouwelijkheid.
Daarnaast voert de man met de vrouw al eeuwenlang strijd...waarbij het "Zelf" van de man zichzelf wilde ervaren als van grotere waarde dan de vrouw. Je kunt je voorstellen dat dat niet zo'n geweldig huwelijk is geweest, en daar dragen wij nu met zijn allen nog de gevolgen van. Er wordt vandaag de dag nog gediscrimineerd tussen mannen en vrouwen.. Hoe diep geworteld zit dit probleem!
En hoe kan er ooit wereldvrede zijn als er nog geen vrede bestaat tussen de seksen?
Een transgender is een soort bemiddelaar of tussenpersoon, iemand die tussen de genders instaat, en daarmee zich geheel buiten beide grote partijen heeft plaatst, en dus ook (en ongewild) buiten hun respect, waardering en acceptatie. Maar trangenders mogen wel de problemen tussen beide partijen oplossen.
Op het woordje "acceptatie" kom ik later nog even terug.
Maar goed, je kunt je voorstellen dat het de nodige problemen op kan leveren voor een transgender persoon....Hij/zij/het leeft op de grens waar beiden partijen zichzelf hebben leren zien en identificeren als anders dan de "ander" (man - of vrouw respectievelijk).
Lees op dit forum bijv de afschuw eens van sommigen voor mannen met panties en/of rokken aan. Of bijv de reactie op Frederique's toiletverhaal (dat je als man zonder make-up absoluut niet naar het vrouwentoilet mag gaan).
Zelfs een TS heeft blijkbaar wel eens moeite met transgenderisme. Zij ziet zichzelf als vrouw en hecht veel waarde aan het onderscheid tussen zichzelf en "de man". Een TS wil als vrouw geaccepteerd te worden, als vrouw leven en mogelijk intiem kunnen zijn met "de ander" of een seksegenootje als "zichzelf".
Passabiliteit is daarom voor haar heel belangrijk, omdat ze zich geheel vrouw wil voelen, als vrouw wil leven, en dat kan voor haar gevoel pas volledig als de ander haar geaccepteerd en herkend heeft als de "ander" of een "soortgenootje". Niet als een omgebouwde man of TS. Want dat is zij niet.
Zie wat Melina schreef over misplaatste schaamte. Waarom moet je jezelf blijven verontschuldigen....je bent immers vrouw, je liegt niet als je niet verteld dat TS bent...Je BENT vrouw....Een vrouw met een verleden, maar daar zijn er wel meer van hoor. (hoewel dit verleden naar mijn mening geen enkel verband heeft met het verleden van bijv iemand die in de prostitutie heeft gewerkt of drugsverslaafd is geweest ~ zie post Frederique).
Als een man moeite heeft met jouw TS verleden, is dat ZIJN probleem...dat komt omdat hij dan niet erkend en begrijpt dat je volledig vrouw bent. Daarom lijkt het me idd keihard en ik kan mij voorstellen dat je als je een afspraakje maakt met iemand je niet direct verteld dat je TS bent...Je wilt immers niet al zodanig herkent en gezien worden...en het is beter voor je gevoel van eigenwaarde als een man het in eerste instantie niet doorheeft en pas afhaakt als hij ervan afweet.
Het is gewoon gebrek aan educatie wat mij betreft. Een TS is gewoon een vrouw...geboren in een mannenlichaam...Niet een man die vrouw geworden is. Ze was altijd al vrouw, daar komt ze stapsgewijs achter wanneer ze leert dat alles wat anderen haar over haarzelf geleerd hebben, onjuist en niet passend genoeg voor haar is gebleken.
Daarom zou ik graag zien dat kinderen meer vrijgelaten worden in hun genderexpressie... Zodat duidelijk wordt welk gevoel of welke ziel er in het kind aanwezig is...en aan de hand van die gevoelens kan het haar of zijn plaats vinden in de maatschappij en tov zijn of haar klasgenootjes.
Je kunt jezelf niet bedenken...Je kunt jezelf geen man of vrouw denken, het is een gevoel. Daarom is het belangrijk kinderen zoveel mogelijk vrij te laten zodat zij op jongere leeftijd kunnen ervaren hoe het is om een meisje of jongen te zijn. Dat ze het zelfs aangereikt krijgen op school, bij de ouders thuis en later ook in de maatschappij (en laat die keuze niet afhankelijk zijn van een SRS). Dat is voor een groep mensen een mensonwaardige behandeling. Dat hun genderidentiteit afhankelijk wordt gemaakt van een geslachtsveranderende operatie. Het is daarom ook nogal behoorlijk verschrikkelijk dat TS's hier TG's als niet werkelijk vrouw ervaren worden... Dat is precies hetzelfde als een TS een kerel noemen. Het is even pijnlijk en ik vind het tereurstellend dat niet veel mensen dat hier in de gaten lijken te hebben.
Daarom denk ik dat mannelijk en vrouwelijkheid in de praktijk dikwijls verkeerd geinterpreteerd en geidentificeerd wordt. Je kunt best vrouw zijn met een piemel. Op het moment dat je dat niet geloofd, doe je net alsof genderdysforie niet bestaat. De verschillen bestaan, dat is waar, maar de uitzonderingen ook...ze zijn mooi, ze vullen elkaar aan, zie er de schoonheid van, en zie de schoonheid van ieders geaardheid.
Je bent niet wat de meerderheid of de macht voor jou heeft bedacht.
Jij bent jij.
Liefs,
Mina
. Als je niet door hebt dat dankzij jullie geslowchat mensen hier van het forum aan het weglopen zijn (o.m. Cynthia, maar er zijn meer mensen die ik de laatste tijd niet meer zie) -EN- dat dat geslowchat leidt tot irritatie bij anderen (zie ook eerdere berichten van onder meer mijn hand) dan ben je gewoon BLIND voor waar je mee bezig bent.
