melina_r schreef:TG is blijbaar zeer vaak een tijdelijke status.
Ik meen dat zoiets ook werd naar voor gebracht door het genderteam in België.
Ik vind het echt
absurd hoe slecht artsen hun vakliteratuur en internationale standaards lezen en hoe gemakkelijk mensen die artsen achterna waggelen alsof dat de enig juiste waarheid is.
Ik zal maar weer even citeren uit
SoC-6 (2001):
SoC-6 schreef:Can Hormones Be Given To Those Who Do Not Want Surgery or a Real-life Experience? Yes, but after diagnosis and psychotherapy with a qualified mental health professional following minimal standards listed above. Hormone therapy can provide significant comfort to gender patients who do not wish to cross live or undergo surgery, or who are unable to do so. In some patients, hormone therapy alone may provide sufficient symptomatic relief to obviate the need for cross living or surgery.
Oftewel: dat mensen (vrijwel) altijd overgaan tot een geslachtsoperatie is een achterhaald idee, vergelijk bovenstaande quote namelijk eens met de quote hieronder uit
SoC-5 (1998)). Conclusie: na de inzichten uit 2001 heeft men gewoon de mogelijkheid van geen geslachtsoperatie en geen RLE open te houden voor patiënten voor wie dit wel genoeg is!
SoC-5 (1998) schreef:Can Hormones Be Given For Those Who Do Not Initially Want Surgery or a Real Life Experience? Yes, but after diagnosis and psychotherapy with a qualified mental health professional following minimal standards listed above. These cases often are deeply controversial and require particular caution.
Maar natuurlijk willen we dit niet weten... Die vagina is zo belangrijk voor sommige transseksuelen dat ze niet kunnen accepteren dat een ander met alleen hormonen goed uit komt. Waarbij die ander zelf heel goed kan beslissen hij of zhij of zij wel-of-geen 24/7 als vrouw wil leven en/of wel-of-geen geslachtsoperatie wil ondergaan. En genderteams willen dit allemaal niet weten omdat dat voor hun gewoon lastiger uitleggen is voor hun eigen ziekenhuis-omgeving. En hun eigen sociale vaardigheden verhogen zodat men dat wel uit kan leggen dus minder belangrijk is dan het belang van de patiënt om geen RLE of SRS te doen. Als je dit een beetje op je in laat werken is het echt een
heel erg trieste situatie!
Groetjes,
Frederique