Lala Ferrari schreef:Een dergelijke vraag krijg ik nooit.......wat me wel regelmatig gevraagd word is of ik kinderen heb, en daar heb ik erg veel moeite mee.
Niet zo zeer omdat ik geen kinderen heb en ook niet wil, maar de impliciete 'ach, zielig' gezichtsuitdrukking die dan onwillekeurig op het (moeder/grootmoeder) gezicht verschijnt.
Blijkbaar word een kinderloze 40+ vrouw als 'zielig' of nog erger gezien, wat dan voor een kinderloze 40+ weer niet geldt.
Dat hebben alle kinderloze vrouwen, hoor, wat jij beschrijft. Inderdaad ook pijnlijk op een manier die nooit echt over gaat.
Ik heb de vraag naar "mijn proces" gelukkig ook niet vaak gehad, maar toch wel eens, omdat ik er in bepaalde omstandigheden voor uitkom dat ik niet de moeder van mijn kinderen ben. De vraag naar mijn moon/op-status kwam meestal van mensen binnen de transgenderwereld. Maar die krijg je daar soms al wanneer je er als lesbiënne een beetje butch uitziet
.
Doordat ik wel kinderen heb en zes jaar lang full-time voor ze gezorgd heb, weet ik heel goed op welke manier vrouwen onder elkaar over hun kinderen praten. Zo hebben die jaren mij a.h.w. een stuk "socialisatie" als vrouw/moeder opgeleverd.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes