Ik kreeg toen, na een kort gesprekje met Dr. Luc Gijs te horen dat ik in Augustus maar even terug moest bellen voor een vervolgafspraak.
Toen ik in Augustus terugbelde voor een vervolgafspraak kreeg ik te horen dat ze net aan het verhuizen waren begonnen, en dat ze dus nog geen afspraken met de psychologen konden inplannen. Ik kon echter wel een afspraak maken voor een uitgebreide intake op 1 oktober.
1 oktober.. na 2 uur met 2 gezellige meiden vragenlijstjes te hebben ingevult, kreeg ik te horen dat ze nog geen afspraken konden maken met een psych, en dat ik 2 weken later maar terug moest bellen.
2 weken later bel ik op.. " nee sorry, we kunnen het nog niet, bel over 2 weken maar terug.. "
2 weken later bel ik op.. " nee sorry, we kunnen het nog niet, bel over 2 weken maar terug.. "
2 weken later bel ik op.. " nee sorry, we kunnen het nog niet, bel halverwege december maar terug... "
Inmiddels is het Eind december, en heb ik godverdomme nog geen afspraak. Als je als transgender persoon nog geen zelfmoordneigingen had, dan krijg je dat wel van de manier waarop het VU met je omgaat..
Krijg echt het gevoel dat ze me aan het lijntje aan het houden zijn.
Ben ik de enige die niet door het VU serieus genomen wordt, of is dat normale gang van zaken ? want ik begin echt een slappe zak te krijgen van dat gedoe; en ik wil m'n zak niet eens hebben, dus dan weet je wel hoe gigantisch ik me er aan erger!!
