2 Feb 16:00 ! eindelijk

Moderator: Moderators
Veel huisartsen durven niet, die vinden zichzelf (terecht!) niet capabel genoeg. Bedenk dat de gemiddelde huisarts hooguit 1 a 2 mensen met genderdysforie in zijn hele leven als huisarts tegen zal komen. Verder zijn er veel verschillende soorten hormonen op de markt, hoe verwacht je dat zo'n huisarts de juiste inschattingen gaat maken?Irene schreef:Op iedere hoek van de straat zelfs, want volgens mij heb je niet meer nodig dan een huisarts.
Informeer je over de VU: minimale wachttijd diagnostiek tussen aanmelden en groen licht is op dit moment 1 jaar, minimale wachttijd tussen groen licht en operatie is 3 jaar. Minimaal, want naar eigen inzicht van de psychologe wordt dit langer. Je maakt weinig kans groen licht te krijgen als je niet in hun standaard-diagnose valt (lees: vrouw-in-mannenlichaam). Val je buiten "vrouw-in-mannenlichaam", dan is er maar één tip: NIET DOEN -> ga via Tanja, endocrinoloog van een ziekenhuis zonder genderteam en eventuele operatie in Brussel, Duitsland, Thailand. Bij de VU maak je op dit punt echt nauwelijks een kans. Val je er wel binnen, heb je geen haast en een groot incasseringsvermogen voor blunders op het gebied van communicatie en het maken van afspraken en een star en dogmatisch vasthouden aan achterhaalde VU-inzichten -> je kunt ook gebruik maken van de VU. Maar waarom zou je?Saartje schreef:Ik heb nu 3 gesprekken gehad met een psychologe van humanitas en (zoals jullie waarschijnlijk weten van hoe ik mij hier gedraag) geen blad voor mijn mond gehad tijdens de gesprekken.
Haar conclusie, ga naar de vu.
Dan lees ik hier wat daar gebeurt.
Wat doe je dan?
Als ik kan voorkomen dat iemand naar de VU gaat en zich er net zo kapot gaat ergeren als ik dan zal ik dat niet nalaten. Dat is zeker geen mosterd na de maaltijd, dat is mensen vooraf goed informeren. En da's iets wat de VU maar heel mondjesmaat doet.Joyy schreef:ik stoorde me iig aan het zoveelste antivuverhaal, temeer omdat het mosterd na de maaltijd is
Dat snap ik wel, mijn uitspraak was ook een reactie op Mara's vraag of je niet ergens anders terecht kan, nou dat kan, want je kan de hormonen kopen via internet en door iedere huisarts je bloed laten testen. Dat dat niet de meest verstandige route is kan ik alleen maar beamen, maar het kan wel.een huisarts weet gewoon nauwelijks iets van hormonen. Je kunt er -iets- aan doen door zoiemand de HRT-folder van http://www.europeants.org/info/ te geven, maar die is ook al enkele jaren oud en niet up-to-date. Een endocrinoloog weet beter waar die mee bezig is. Ik vind het niet zo raar dat huisartsen in z'n algemeenheid geen hormonen voorschrijven en ik vind het ook absoluut niet raar dat transgenderisten/transseksuelen hun hormonen bij voorkeur via een endocrinoloog willen.
Voor mij is het inderdaad alles behalve mosterd na de maaltijd.Frederique_ schreef:Als ik kan voorkomen dat iemand naar de VU gaat en zich er net zo kapot gaat ergeren als ik dan zal ik dat niet nalaten. Dat is zeker geen mosterd na de maaltijd, dat is mensen vooraf goed informeren. En da's iets wat de VU maar heel mondjesmaat doet.Joyy schreef:ik stoorde me iig aan het zoveelste antivuverhaal, temeer omdat het mosterd na de maaltijd is
Groetjes,
Frederique
Dat is niet goed, dat is nodeloos in de weg zitten.Joyy schreef:daarbij komt simpelweg dat iedereen zich kan aanmelden en iedereen hetzelfde voortraject krijgt, ongeacht wat daar de diagnose van is
dat kost tijd, veel tijd, maar het goede daaraan is: iedereen gelijke behandeling
het arm en beenbreukvoorbeeld is toch geen vergelijking?Frederique_ schreef:Dat is niet goed, dat is nodeloos in de weg zitten.Joyy schreef:daarbij komt simpelweg dat iedereen zich kan aanmelden en iedereen hetzelfde voortraject krijgt, ongeacht wat daar de diagnose van is
dat kost tijd, veel tijd, maar het goede daaraan is: iedereen gelijke behandeling
Want iemand die (als geboren-man) nog nooit vrouwenkleren gedragen heeft wordt net zo snel behandeld als iemand die al 7 jaar als vrouw leeft. Wie denkt dat je die laatste ooit nog overtuigt van het leven als man gelooft echt in sprookjes. Toch wordt zoiemand maanden in de weg gezeten.
Als je dat als goed ziet dan vind je het vast -heel- onrechtvaardig dat iemand met een armbreuk veel sneller naar huis mag dan iemand met een beenbreuk. Terwijl ze toch beide een botbreuk hebben...
Binnen genderdysforie geldt hetzelfde: je hebt mensen die veel kennis en ervaring met genderdysforie hebben voordat ze bij de VU komen en mensen die nog maar net komen kijken. Toch worden die hetzelfde behandeld. Ik zie dat niet als "goed".
.
Frederique_ schreef:Hoi Joy,
Ik ben het helemaal met je eens: iemand die het gevoel heeft hormonen te moeten gaan gebruiken moet direkt op de wachtlijst voor de endocrinoloog. En iemand die het gevoel heeft een SRS te moeten ondergaan zetten we direkt op de wachtlijst voor de plastisch chirurg. En alleen iemand die meerwaarde voor een psycholoog ziet zetten we op de wachtlijst voor de psychologen.
Zo, hebben we dat probleem ook weer eerlijk opgelost.
------je bent het juist niet met me eens, ,maar je zal het wel sarcastisch bedoelen, kan ik niks mee, te flauw
Overigens ben ik het ook weer niet helemaal met je eens: bij iemand die 7 jaar als vrouw geleefd heeft, maakt een psycholoog GEEN ENKELE KANS om zoiemand te overtuigen van het "nut" om als man te leven.
---------het vu is er ook niet om iemand te overtuigen van ongelijk, het vu is er om een passende behandeling te vinden
------iemand met 7 jaar levenservaring als vrouw, daarvan is niet met stelligheid te zegen dat hormoonbehandeling en srs ook toegevoegde waarde kan geven, anders gezegd, iemand met 7 jaar ervaring als vrouw is niet per definitie trans
Zoiemand heeft al veel eigen verantwoordelijkheid genomen: zelf kleren kopen, zelf eerste stappen buiten zetten, zelf familie inlichten, zelf werkgever inlichten, zelf overgaan bij vrienden/bekenden, zelf overgaan op het werk... Zoiemand heeft vaak ook geen hulpvraag voor een psycholoog.
-------zo zwart wit is het niet te stellen,jij ziet die 7 jaar als extra fundering,extra onderbouwing van de wensen van die client, terwijl het ook goed zou kunnen dat iemand in die 7 jaar doodongelukkig is geweest maar toch is blijven proberen
-----het vu kent die persoon niet, het vu moet tijd nemen om al die zaken te onderzoeken en te checken, uit te zoeken hoe iemands leven is verlopen, die 7 jaar meegenomen uiteraard, en op basis van die gegevens tot een conclusie komen
-----alleen al daarom, omdat mensen allemaal hun eigen verhaal hebben, is het imo een goede manier om iedereen volledig door te lichten
-----ik snap best wat je bedoelt, ja zo iemand is overtuigender dan iemand die die 7 jaar ervaring niet heeft,maar dat betekend niet dat diegene die net uit de kast is minder serieus moet worden genomen
-----iedereen hetzelfde voortraject is het meest eerlijke voor iedereen
----mijn vraag hoe je het zou vinden als mensen die zich later aangemeld hebben voorgeschoven wordne,omdat ze meer ervaring hebben, ten koste van jou, zie ik nog graag beantwoord
Iemand bij wie de alarmbellen net zijn afgegaan daarentegen heeft in het algemeen wel een hulpvraag voor zo'n psycholoog. If not, then not -> direkt door naar de endo. Maar if wel, laat zo'n psycholoog dan vooral goed werk doen.
Groetjes,
Frederique