emancipatie

[Chan]

even toch wat tegengas geven geloof ik... ik vind jullie echt allemaal geweldig hoor dat je alles of veel op technisch terrein zelf kunt en doet.
Ik kon vroeger aardig wat maar ben door hormoongebruik toch ook wel minder sterk geworden en....
Ik heb de onmetelijke luxe om over een zeer technisch vriendje te beschikken die niets liever doet dan mij technische klusjes uit handen te nemen, en daar maak ik dankbaar en met een lieve glimlach gebruik van... Overigens leen ik hem niet uit !

[Joyy]

zelf merk ik ook verschil in interesses,voorheen veel techniek , theorie en praktijk, tegenwoordig alleen theoretisch maar ik merk dat het me gewoon niet meer interesseert

als de situatie het vraagt, reparatie, iets ophangen in huis, dan zal ik er nog wel naar handelen omdat ik het kan, maar willen, nee liever niet

in dat kader vind ik het lastig, maar ook boeiend,om uit te zoeken wat nu precies interesses zijn die zijn aangeleerd, door opvoeding, verleden, aanpassingsgedrag, en wat nu werkelijk bij mij hoort

Het wordt wel steeds duidelijker, ik kan steeds meer afstrepen, en daarmee komt ruimte voor mijn werkelijke ikje

[Irene]

Het valt me wel op dat ik tegenwoordig vaker dingen laat doen dan in het verleden, maar of dat nou met genderdysforie te maken heeft kan ik niet zeggen.

Irene

[Petra v]

en het is ook verdomd slecht voor je nagels

Inderdaad, dat was het eerste "aha, daarom doen vrouwen dat nooit" moment voor me, toen ik voor het eerst een band probeerde te verwisselen met lange nagels

Hier mee heb je de spijker op de kop geslagen ( zonder de nagels te beschadigen ).

Hoe meer je je mooier maakt, verzorgt, en kleedt, hoe minder snel je geneigd bent om dingen te ondernemen waar dat dan ten nadele van is.
je gaat ook niet zomaar op de knieën wat onkruid wieden met lange nagels en pantys en een rok en pumps. Wat natuurlijk niet zegt dat je dat niet kunt, maar je moet er dan wel je apart voor opstellen. Als er dan een ander is die dat toch wil doen,... je man, dan laat je dat aan hem over.

Als je rol als vrouw persoon erg op mooi zijn is gebaseerd, zal dat vooral overheersen. dat is feitelijk ook bij mij heel sterk aanwezig.

Toen ik als man verkeerde, had ik meestal gewoon een T shirt en denim broek aan, zo was ik altijd paraat om iets te kunnen ondernemen, als ik dat wou. Bah, alleen al de gedachte nog.

[ik ben hier niet meer]

je gaat ook niet zomaar op de knieën wat onkruid wieden met lange nagels en pantys en een rok en pumps.

Panty's aandoen met lange nagels is anders ook niet zonder gevaar, zelfs als ze helemaal glad zijn, hetgeen bij natuurlijke nagels alleen met goed vijlen voor elkaar te krijgen is. Zeker na lange tijd hormoongebruik zal bij de meesten de kwaliteit van de nagels achteruit gaan.

[AM_ber_79]

zelf merk ik ook verschil in interesses,voorheen veel techniek , theorie en praktijk, tegenwoordig alleen theoretisch maar ik merk dat het me gewoon niet meer interesseert

Het wordt wel steeds duidelijker, ik kan steeds meer afstrepen, en daarmee komt ruimte voor mijn werkelijke ikje

Voorheen had je wel interesse in techniek en nu jke dat niet meer hebt, komt er ruimte voor je werkelijk ikje? Klinkt een beetje tegenstrijdig. Komen interesses niet gewoon vanuit jezelf ipv opgelegd door anderen?

Ik heb nooit interesse gehad in techniek. Weet nog net hoe ik een band moet vervangen voor mn auto en hoe ik een haakje in de muur krijg, maar meer ook niet.

@ Simone: onkruid wieden in een rokje, panty en pumps? Er is geen enkele vrouw die dat doet. Wel met een broek en gewone schoenen...

[Joyy]

zelf merk ik ook verschil in interesses,voorheen veel techniek , theorie en praktijk, tegenwoordig alleen theoretisch maar ik merk dat het me gewoon niet meer interesseert

Het wordt wel steeds duidelijker, ik kan steeds meer afstrepen, en daarmee komt ruimte voor mijn werkelijke ikje

Voorheen had je wel interesse in techniek en nu je dat niet meer hebt, komt er ruimte voor je werkelijk ikje? Klinkt een beetje tegenstrijdig. Komen interesses niet gewoon vanuit jezelf ipv opgelegd door anderen?

Wat vind je daar tegenstrijdig aan?

Het is namelijk voor mij heel logisch, door de ruimte die ontstaat als gevolg van het afstrepen ontdek ik kanten van mezelf die veel dichter bij me liggen

Joy

[ik ben hier niet meer]

Ieder mens verandert gedurende het leven, alleen als je van geslacht verandert, gaan die veranderingen in een grote vaart. Ook zie je dat mensen na verloop van jaren (5 a 10) oude interesses weer oppakken.

[Joyy]

precies

je streept wat af je laat wat los, er komt wat bij je overweegt en besluit en kiest en iedere keuze daarin is ok

groeien heet dat

[joandelynn]

Voorheen had je wel interesse in techniek en nu jke dat niet meer hebt, komt er ruimte voor je werkelijk ikje? Klinkt een beetje tegenstrijdig.

Ik moet zeggen dat ik me daar toch wel in herken. De laatste 2 jaar lijk ik opeens een eigen identiteit te vormen die ik daarvoor nooit echt gehad heb en tegelijkertijd zie ik dat ik mijn interesse in de ICT (waar ik ook werkzaam ben) in hard tempo aan het verliezen ben.

Ik begin me dan ook af te vragen of het wel een eerlijke interesse in computers was of dat het gewoon altijd al vluchtgedrag geweest is (want echt bevredigend heb ik al die tijd die ik achter de PC doorbracht sowieso nooit gevonden, ik heb ergens altijd al het gevoel gehad dat ik mijn leven aan het weggooien was).

[Joyy]

wat ik bij mezelf ontdekt heb is dat ik voorheen mijn identiteit ontleende aan wat ik deed, en wat ik kon betekenen voor anderen, ik zag mijn leven als man als niet zinvol en functioneerde vanuit dat uitgangspunt

ik deed wat van me verwacht werd - aanpassen ,ik moest van kinds af aan om overeind te blijven - en mijn eigen identiteit speelde daarin geen rol

het besef als kind dat ik heel heel diep had weggestopt kwam weer terug en ik schrok me kapot

toen ik dat besefte en vervolgens serieus ging nadenken over het leven wat ik tot dan toe had geleid, kwamen daar hele veel aspecten in naar voren die eigenlijk helemaal niet bij me paste

doodeng, want mijn leven stond ineens kompleet op losse schroeven

alle zekerheden vielen weg en alles wat tot dan toe vanzelfsprekend leek moest opnieuw geanalyseerd en onder de loep genomen worden en ik moest mezelf gaan vinden

in die fase zit ik momenteel nog steeds, en het is steeds een wikken en wegen welke kant ik op ga, want het oude systeem waar ik zolang op gefunctioneerd heb is niet meer betrouwbaar en dat zet je ook niet zomaar af, en op je 38 ste gaan uitvinden wie je werkelijk bent, is geen peanuts, en brengt veel verwarring met zich mee

hoe ik daarmee omga, de situatie nemen zoals die is,day by day,en ik mag van mezelf twijfelen, ik mag overdenken, ik mag afstrepen en in die valkuil trappen, ik hoef niet te leven volgens een verwachting, ik kan mijn eigen keuzes en beslissingen nemen op basis van wie ik werkelijk ben

dat is een heel gezoek en geeft veel frustratie en ik ervaar het als ingewikkeld, maar ik denk dat het de enige manier is, althans, voor mij

wat dat betreft is werk maar een klein aspect van het zoeken naar wie je werkelijk bent

[Frederique_]

Voorheen had je wel interesse in techniek en nu jke dat niet meer hebt, komt er ruimte voor je werkelijk ikje? Klinkt een beetje tegenstrijdig.

Ik moet zeggen dat ik me daar toch wel in herken. De laatste 2 jaar lijk ik opeens een eigen identiteit te vormen die ik daarvoor nooit echt gehad heb en tegelijkertijd zie ik dat ik mijn interesse in de ICT (waar ik ook werkzaam ben) in hard tempo aan het verliezen ben.

Ik begin me dan ook af te vragen of het wel een eerlijke interesse in computers was of dat het gewoon altijd al vluchtgedrag geweest is (want echt bevredigend heb ik al die tijd die ik achter de PC doorbracht sowieso nooit gevonden, ik heb ergens altijd al het gevoel gehad dat ik mijn leven aan het weggooien was).

Je bent hier niet de enige in, ik heb precies hetzelfde.

Overigens hoorde ik van een andere transvrouw in de ICT dat het wel raadzaam is om te kijken of dat gevoel van desinteresse blijft: bij haar kwam het later weer terug.

Groetjes,

Frederique

[Petra v]

je gaat ook niet zomaar op de knieën wat onkruid wieden met lange nagels en pantys en een rok en pumps.

Panty's aandoen met lange nagels is anders ook niet zonder gevaar, zelfs als ze helemaal glad zijn, hetgeen bij natuurlijke nagels alleen met goed vijlen voor elkaar te krijgen is. Zeker na lange tijd hormoongebruik zal bij de meesten de kwaliteit van de nagels achteruit gaan.

Daar heb ik en handige oplossing voor, katoenen handschoenen ( bij de apotheek verkrijgbaar. ). Ik heb standaard een paar in mijn tas, en trek in huis alleen met hanschoenen pantys aan. Als ik dat niet doe, gaat het gehaaid mis.

[Chloe'tje]

Ik vind emancipatie meer de mogelijkheid te doen wat je wilt, dan er 'zo vrouwelijk mogelijk uitzien'. Sommige supervrouwelijke 'dna-vrouwen' zijn minstens net zo afschuwelijk als supervrouwelijke 'dna-mannen'

Ik zwerf wel eens op You Tube rond bij de ts filmpjes, en heb grote bewondering voor de vrouwen die erg natuurlijk overkomen. Ik zou ze wel willen zoenen daarvoor om dat het een genot is om naar te kijken, maar dat is wat lastig (als ze het al zouden willen ).

Lange nagels vind ik meestal lastig, zeker als het om dingen zoals gitaar spelen gaat. Dus na een paar weekjes is de boel vaak weer kort...

[AM_ber_79]

Lange nagels vind ik meestal lastig, zeker als het om dingen zoals gitaar spelen gaat. Dus na een paar weekjes is de boel vaak weer kort...

Voor de rechterhand (als je tenminste niet linkshandig gitaar speelt) niet erg, maar inderdaad, voor de andere kant een crime...