Een man die graag een vrouw wil zijn is niet gek

[Janiek_]

en ik heb in de hele T hoek nog geen enkele verlichte denker ontmoet die antwoord had op de vraag... hoe kun je accepteren dat je iets bent, terwijl je het dus niet bent..

Ha, dan ga ik iets heel verlichts zeggen: dat gaat niet via denken,maar via doen.

Dan hoor je alleen maar antwoorden van gezegende mensen voor wie dit soort dingen helemaal niet uitmaken..

Nou, ik kan me niet voorstellen dat die mensen bestaan! Iedereen die in dit schuitje zit, of in dat twee golven verderop, kent de gevoelens die jij beschrijft. Niet iedereen gaat er op dezelfde manier mee om en niet iedereen heeft evenveel geluk met hoe het loopt. Het blijft behelpen, en daar kun je je wat beter bij neerleggen naarmate het leven je meer tegemoetkomt.

Acceptatie dat het er in dit leven gewoon niet inzit is misschien nog wel de meest relaxte manier van leven...dat is wel heel snijdend want hoe meer je vrouw wordt hoe meer je toch weer gaat hopen...

Als vrouw geboren zijn, nee, dat zit er in dit leven niet in. Vaak is dat "een wanhoop door geen troost te blussen", maar als je daar toch mee aan de slag gaat, verandert het in andere vormen van verdriet en verdriet is iets wat milder wordt met de tijd. Het gaat nooit meer weg, maar met een beetje geluk en door moed te houden, zit het je op een gegeven moment niet meer zo verschrikkelijk in de weg en krijg je weer oog voor wat het leven de moeite waard maakt.

Maar dit is ook niet meer dan mijn persoonlijke ervaring. Kan me voorstellen dat je er op dit moment niets mee kan. Ik hoop voor jou dat dat wel komt.

[Bliss]

en ik heb in de hele T hoek nog geen enkele verlichte denker ontmoet die antwoord had op de vraag... hoe kun je accepteren dat je iets bent, terwijl je het dus niet bent..

Dan hoor je alleen maar antwoorden van gezegende mensen voor wie dit soort dingen helemaal niet uitmaken..

Acceptatie dat het er in dit leven gewoon niet inzit is misschien nog wel de meest relaxte manier van leven...dat is wel heel snijdend want hoe meer je vrouw wordt hoe meer je toch weer gaat hopen...

Je bent simpelweg nooit iets wat je niet bent, dat is nou de hele issue. Misschien ligt het probleem wel bij het feit dat je dat simpelweg niet wil accepteren.

[Janiek_]

Je bent simpelweg nooit iets wat je niet bent, dat is nou de hele issue. Misschien ligt het probleem wel bij het feit dat je dat simpelweg niet wil accepteren.

Ik kan niet voor Snoopy spreken, maar voor mij is mijn ontwikkeling vooral een proces geweest. Ook zelf-acceptatie is niet iets wat "simpelweg" gaat.

En de meeste transvrouwen die ik ken zijn werkelijk vrouw en die voelen zich dus verontwaardigd als anderen vanuit hun perspectief en belang gaan roepen, dat zij in wezen "anders" zijn en zich dus ook als "anders" moeten zien te accepteren. Alles wat het simpelweg als vrouw geaccepteerd worden belemmerd, wordt ervaren als een handicap of een bron van leed. Ook leed kun je tot op zekere hoogte aanvaarden als horend bij je levenslot, maar in hoeverre je dat op kunt brengen, daar heb je meestal zelf niet eens zoveel over te zeggen.

[snoopy]

Je bent simpelweg nooit iets wat je niet bent, dat is nou de hele issue. Misschien ligt het probleem wel bij het feit dat je dat simpelweg niet wil accepteren.

Ik kan niet voor Snoopy spreken, maar voor mij is mijn ontwikkeling vooral een proces geweest. Ook zelf-acceptatie is niet iets wat "simpelweg" gaat.

En de meeste transvrouwen die ik ken zijn werkelijk vrouw en die voelen zich dus verontwaardigd als anderen vanuit hun perspectief en belang gaan roepen, dat zij in wezen "anders" zijn en zich dus ook als "anders" moeten zien te accepteren. Alles wat het simpelweg als vrouw geaccepteerd worden belemmerd, wordt ervaren als een handicap of een bron van leed. Ook leed kun je tot op zekere hoogte aanvaarden als horend bij je levenslot, maar in hoeverre je dat op kunt brengen, daar heb je meestal zelf niet eens zoveel over te zeggen.

ik geef het op..
Bliss.... het is niet voor niets dat transen een hormoonbehandeling aangaan die kunnen dus niet accepteren dat ze een mannenlichaam hebben, maar volgens jouw blissvolle theorie zouden ze dat ook moeten kunnen accepteren dan, waarom begin je dan uberhaupt ergens aan, doe het dan gewoon niet...

Ik accepteer wel dat ik een TS ben, maar ik baal er wel van... nog wel... maar ik accepteer het...en ik accepteer dat ik een vrouw ben..soms heb ik met het ene moeite dan weer met het andere....het is een geheel en het doet pijn en heeft veel stukgemaakt, en ik accepteer dat allemaal, ik moet wel, het is een gegeven...ik moet het accepteren anders is er voor mij niet mee te leven...

maar indd je bent indd noooooit iets wat je niet bent Ik was toch echt geboren als jongetje.. en was een meisje en nu vrouw... dusjjjj

gelukkige gendervarianten lang leve de lol, ga vooral je gang en wees gezegend dat je zo weinig hinder ondervind en ondervonden hebt van je T zijn... maar projecteer dat dan niet zo op anderen aub...er gaan hier nog altijd meisjes en vrouwen dood aan...

[ik ben hier niet meer]

Je bent simpelweg nooit iets wat je niet bent, dat is nou de hele issue. Misschien ligt het probleem wel bij het feit dat je dat simpelweg niet wil accepteren.

Als je vrouw bent, ben je vrouw. Dat je lichaam dan manlijke eigenschappen heeft hoeft je niet minder vrouw te maken. En dat is iets wat soms wel gezegd wordt, je bent geen echte vrouw, je bent een transvrouw.
Sorry voor al die mensen, maar ik ben een vrouw, dat ik dan in een lichaam geboren ben met manlijke eigenschappen kan ik ook niets aan doen. Ik heb er alles aan laten doen wat kan en nodig was voor mij (neuscorrectie en srs).