Travestiet of niet?

[Babette]

Hoi hoi,

Babette,

<Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?>

Jazeker, die ontmoet ik regelmatig, en dat bevalt me prima. Beetje versleten jaren 70 dooddoener/slogan trouwens.

Bovendien: wie gaat dat zogenaamde "maatschappelijk aanvaardbare schoonheidsideaal" bepalen? J.P? De paus? Sinterklaas? Trix?

Ik heb het over passabel, niet over schoonheid. Je kun ook passabel en lelijk zijn.

Leef jij eigenlijk 24/7 als vrouw Babette?

Groetjes Mila.

Die slogan is nog steeds aardig actueel als ik zo om me heen kijk! En voor zover je het nog niet in de gaten hebt: de schoonheid van de mens zit uitsluitend van binnen! De "schoonheid" aan de buitenkant is wat mij betreft te subjectief voor woorden, en dus voor ieder mens anders in te vullen. Overigens leef ik 24/7 als mens.

Groetjes en liefs,

Babette.

[mila]

Hoi Babette,

<Overigens leef ik 24/7 als mens>

Ja, natuurlijk leef jij 24/7 als mens, ik nam voor het gemak maar even aan dat je niet 8/8/8 afwisselend als mens/plant/dier leeft.

Wat ik bedoelde is: heeft je transsexualiteit vaste vorm aangenomen in de zin van een dagelijks bestaan als vrouw? In alle openheid? Je weet wel, een pakje ophalen bij het postkantoor en daarbij je ID overhandigend, boodschappen doen bij de supermarkt, een praatje maken met de buren of een voorbijganger, gezellig de markt opgaan, werken als vrouw, en daarbij bv werkcontacten te woord staan enzo.....van die hele gewone, dagelijkse dingetjes die je dan als vrouw doet, en dan natuurlijk in vaste vorm, 24/7, waarbij je volop in ontwikkeling bent *dmv interactie met de buitenwereld*, dus niet alleen thuis, of bij goede vrienden, of op fora.

Enneh schoonheid is weliswaar subjectief, maar dat zit niet alleen van binnen hoor, ook van buiten. Anders zou jij toch geen schoonheid bewerkstelligen dmv een pruik, make up en dameskleding enzo?

Groetjes Mila.

[mila]

Hoihoi,

<Ik ging werken in een omgeving waar men er trots op was dat er géén vrouwen op de afdeling werkten en het was een soort erezaak om dat zo te houden. Ook al had ik mijn vrouwzijn nog niet geaccepteerd, ik voelde mij daar toch misplaatst. Moet ik nog uitleggen dat ik er geen zin in had lekker macho mee te gaan doen en dus niet gelukkig was op die plek?>

Kijk, dat zal ik nou van mijn levensdagen niet begrijpen. Als mij zou blijken dat er een dergelijke sfeer zou heersen op die werkplek, dan zou ik er niet eens solliciteren, laat staan gaan werken. Ook al zou ik 'mijn vrouwelijkheid nog niet geaccepteerd hebben', ik zou me laten omscholen tot kapper, of visagist, of stylist, of etaleur. In die werksferen liggen de opvattingen over homo/hetero/vrouwelijk/mannelijk aanmerkelijk soepeler, en dat zou mij de rust gunnen om gewoon eens te kijken hoe ik me verder zou kunnen ontwikkelen.
Het is toch net waar je je zelf willens en wetens in begeeft?

Groetjes Mila.

[mila]

Hoi Joy,

< ik ben werkelijk benewd wie mila in werkelijkheid is en ik hoop dan ook dat ze aanwezig is op de meet en greet >

Meet en greet doe ik al bij tijd en wijle bij de Virgin, T&T, of andere TG bijeenkomsten, lekker makkelijk, pal bij mij om de hoek. Ik heb niet zo'n zin om een eind te reizen om te meeten en te greeten.

Mila.

[Babette]

Hoi hoi Mila,

goed punt hoor, van de pruik enzo. Ook de 8/8/8 afwisseling vond ik origineel: misschien 'es proberen? Dat zou pas echt een leuke ervaring zijn!

Wellicht heb je in m'n profiel kunnen lezen dat ik al meer dan zes jaar overspannen thuis zit, ongetwijfeld mede dankzij het genderdysfoor zijn, maar zoveel kom ik er niet uit. Een heuse huisvrouw dus...

Ik weet niet of het überhaupt uit te leggen is, maar m'n partner en ik proberen die interactie met de buitenwereld toch zoveel mogelijk te beperken: het slurpt energie! Wij zijn liefhebbers van stilte, grote lege ruimtes (hier in Nederland bijna niet meer te vinden), en wij ervaren steden als zijnde uiterst ongezond voor het mens-zijn. Ons leven heeft dus een heel ander perspectief. Verder ben ik, na vele gesprekken met diverse mensen waaronder onze huisarts, een vriendin die haar transitie al achter de rug heeft en een therapeute, tot de conclusie gekomen dat mijn "mens-zijn" uiteindelijk belangrijker is dan het al dan niet vrouwtjes-mannetjesgebeuren. Ik ben eerst mens en dan pas iets anders. Mijn uitganspunt is, dat ik vooral liefdevol in het leven probeer te staan, en dat ik wil vechten voor gelijkwaardigheid voor alle mensen.

Nog even over die pruik en kleding: ik ben er niet helemaal zeker van of ik dat als "uiterlijke" schoonheid zou willen betitelen: het is meer een gevoel van een uiterlijk dat perfect bij m'n innerlijk past, en van iets dat ik pas na lang zoeken gevonden heb. Wat een ander daarvan vindt is voor mij volstrekt secundair. Mijn aanwezigheid op de diverse fora tot slot, is voor mij een manier om leuk contact te hebben met andere mensen in een toch wel vergelijkbare situatie, en om te debatteren over allerlei zaken: dat houdt de geest scherp.

Ik hoop dat ik je een beetje van een antwoord heb kunnen voorzien!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Babette]

Hoihoi,

<Ik ging werken in een omgeving waar men er trots op was dat er géén vrouwen op de afdeling werkten en het was een soort erezaak om dat zo te houden. Ook al had ik mijn vrouwzijn nog niet geaccepteerd, ik voelde mij daar toch misplaatst. Moet ik nog uitleggen dat ik er geen zin in had lekker macho mee te gaan doen en dus niet gelukkig was op die plek?>

Kijk, dat zal ik nou van mijn levensdagen niet begrijpen. Als mij zou blijken dat er een dergelijke sfeer zou heersen op die werkplek, dan zou ik er niet eens solliciteren, laat staan gaan werken. Ook al zou ik 'mijn vrouwelijkheid nog niet geaccepteerd hebben', ik zou me laten omscholen tot kapper, of visagist, of stylist, of etaleur. In die werksferen liggen de opvattingen over homo/hetero/vrouwelijk/mannelijk aanmerkelijk soepeler, en dat zou mij de rust gunnen om gewoon eens te kijken hoe ik me verder zou kunnen ontwikkelen.
Het is toch net waar je je zelf willens en wetens in begeeft?

Groetjes Mila.

Een dergelijke houding (géén vrouwen) is ook voor mij volstrekt onbegrijpelijk en ook onaanvaardbaar! Ik heb het al eerder volstrekte gelijkwaardigheid gehad, en dat geldt hier ook!

Groetjes en liefs,

Babette.

[mila]

Hoi Babette,
nou begrijp ik je tamelijk geprononceerde mening wat meer. Als je niet 24/7 als ts/vrouw leeft, dan is het tamelijk makkelijk om vanuit je veilige huis, vanachter je veilige pc te oordelen over diegenen die dat wel doen, en daar hun best voor doen om hun leven zo aangenaam mogelijk als vrouw te laten verlopen.
Dank voor je antwoord,

groetjes Mila.

[Babette]

Hoi hoi Mila,

Hoi Babette,
nou begrijp ik je tamelijk geprononceerde mening wat meer. Als je niet 24/7 als ts/vrouw leeft, dan is het tamelijk makkelijk om vanuit je veilige huis, vanachter je veilige pc te oordelen over diegenen die dat wel doen, en daar hun best voor doen om hun leven zo aangenaam mogelijk als vrouw te laten verlopen.
Dank voor je antwoord,

groetjes Mila.

het is jammer dat je het niet begrepen hebt, noch kunt zien wat ik bedoel. Ik heb geen oordeel over wie dan ook; ik probeer alleen maar open in het leven te staan en ik maak bezwaar tegen het gezever over uiterlijkheden; ongeacht over wie. Het heeft allemaal te maken met gelijkwaardigheid, en onderscheid maken is wat mij betreft een verspilling van kostbare energie!

Greotjes en liefs,

Babette.

[Babette]

Hoi hoi,

Hoi Babette,
nou begrijp ik je tamelijk geprononceerde mening wat meer. Als je niet 24/7 als ts/vrouw leeft, dan is het tamelijk makkelijk om vanuit je veilige huis, vanachter je veilige pc te oordelen over diegenen die dat wel doen, en daar hun best voor doen om hun leven zo aangenaam mogelijk als vrouw te laten verlopen.
Dank voor je antwoord,

groetjes Mila.

Ik wil aan het voorgaande graag toevoegen dat ik m'n "trans-zijn" als iets unieks en heel bijzonders beschouw, en dat het sowieso niet in me op zal komen om het levenspad van anderen te be- of veroordelen. Daar wil ik dan nog wel aan toevoegen dat het maken van onderscheid onderdeel schijnt te zijn van het levenspad van velen . Het enigste wat ik daarmee kan en mag doen is er een opmerking over maken, en het er niet mee eens zijn, zodat we in gesprek kunnen. Maar uiteindelijk is het aan ieder individu om zijn of haar leven zo in te vullen als het haar/hem goed dunkt, OK?

Groetjes en liefs,

Babette.

[mina]

Omstandigheden zijn er nooit zo maar.
Het handhaven van slechte omstandigheden is een situatie waar je zelf ook (vaak) een rol in speelt.

Beste Frederique,

Ik ben het geheel met je eens. Ik vind het ook prachtig dat je "bewijst" dat tussen de geslachten in leven wel degelijk mogelijk is en gelukkig kan maken. En tja...ik heb nog nooit als vrouw gesolliciteerd, maar ik vrees het ergste...en zomaar even verhuizen als je vervelende buren hebt is ook niet voor iedereen weggelegd. (misschien wel als je al een carriere hebt opgebouwd, vaste baan, eigen huisje).

Mina

[mina]

ik zou me laten omscholen tot kapper, of visagist, of stylist, of etaleur. In die werksferen liggen de opvattingen over homo/hetero/vrouwelijk/mannelijk aanmerkelijk soepeler, en dat zou mij de rust gunnen om gewoon eens te kijken hoe ik me verder zou kunnen ontwikkelen.
Het is toch net waar je je zelf willens en wetens in begeeft?

Groetjes Mila.

Ik heb in het verleden zelfs een kapperschool geprobeerd, helaas werd ik destijds ziek tijdens die studie. Maar ik was al op weg dus Je moet alleen vrij jong als kapper beginnen hoor. Tenzij je je natuurlijk als zelfstandige wilt vestigen.

[Babette]

Hoi hoi,

ik zou me laten omscholen tot kapper, of visagist, of stylist, of etaleur. In die werksferen liggen de opvattingen over homo/hetero/vrouwelijk/mannelijk aanmerkelijk soepeler, en dat zou mij de rust gunnen om gewoon eens te kijken hoe ik me verder zou kunnen ontwikkelen.
Het is toch net waar je je zelf willens en wetens in begeeft?

Groetjes Mila.

Ik heb in het verleden zelfs een kapperschool geprobeerd, helaas werd ik destijds ziek tijdens die studie. Maar ik was al op weg dus Je moet alleen vrij jong als kapper beginnen hoor. Tenzij je je natuurlijk als zelfstandige wilt vestigen.

zelfstandig zijn is het leukste wat er is: je kunt op je eigen manier je talenten ontplooien! Ik ben bijna m'n hele werkende leven al zelfstandig, en ik zou het echt niet anders willen!

Groetjes en liefs,

Babette.

[mina]

maar m'n partner en ik proberen die interactie met de buitenwereld toch zoveel mogelijk te beperken: het slurpt energie! Wij zijn liefhebbers van stilte, grote lege ruimtes

Lol, waar woon je... klinkt goed
Ik woon bijv in een drukke stad met boven mij, beneden me, naast me, schuin tegen over mij, buren. (so to speak) En als ik een voet buiten de deur zet...bijv om naar de bakker te gaan...kom ik minstens 100 mensen op straat tegen.

[Babette]

Hoi hoi Mina,

maar m'n partner en ik proberen die interactie met de buitenwereld toch zoveel mogelijk te beperken: het slurpt energie! Wij zijn liefhebbers van stilte, grote lege ruimtes

Lol, waar woon je... klinkt goed
Ik woon bijv in een drukke stad met boven mij, beneden me, naast me, schuin tegen over mij, buren. (so to speak) En als ik een voet buiten de deur zet...bijv om naar de bakker te gaan...kom ik minstens 100 mensen op straat tegen.

wij wonen in het noorden van de provincie Groningen, bij het Lauwersmeergebied, en bijna stijf tegen de dijk van de Waddenzee aan. En ik moet er niet aan denken om bij het eerste de beste uitje zoveel mensen tegen te komen. In het dorp waar wij wonen, leven ongeveer 1300 mensen: behoorlijk druk, toch? En 's zomers komen er net zoveel of nog meer toeristen bij...helluppie

Groetjes en liefs,

Babette.

[mina]

Dat klinkt heerlijk Babette!

Maar ik denk dat je vast wel begrijpt dat de realiteit in de stad anders is. Mila woont bijv ook in de stad, net als ik, en naar het blijkt denken we er daarom nogal anders over. Ik ben net trouwens naar de bakker geweest...maar het waren zeker 300 mensen, en dan woon ik in een buitenwijk van de stad. De zeer realistische en belangrijke vraag is: kan ik mijzelf handhaven als vrouw in de grote stad. Ik denk moeilijk.
Ik heb sinds ik hier woon al regelmatig buren gehad die als man al niet eens tot rede te brengen waren (zo associaal gedroegen zij zich)...laat staan als trans. Geen politieagent die je dan komt redden hoor, laat staan JP Balkende. Je moet het maar treffen. En daarbij moet je ook niet al te gevoelig zijn. Tenzij je je gevoelens dus kan "uitzetten" af en toe, maar wat blijft er dan nog over van dat prachtige leven als vrouw, vraag ik me af. Ik zie een hoop beren op de weg hoor, zeker een kudde. En ze dragen geen lingerie

xx,
Mina