Knoop...

[Isabelle Raulin dAymeries]

Hoi Missy,

Nathalie en Marcha hebben een paar essentiële punten in de discussie gebracht.

Ik herinner mij ook nog de eerste keer dat ik buiten "het wereldje" op stap ging, gewoon om te winkelen. Het was zelfs vóór ik voor het eerst op een T&T-avond kwam. Zeker nu ga ik veel vaker naar gelegenheden waar ik zo goed als de enige in trav ben, dan naar T&T-avonden of travestiefeesten.

Het is namelijk heel leuk om je te laten zien zoals je bent. En de reacties zijn bijna nooit negatief. En het begint inderdaad met jezelf accepteren. Praktisch gesproken accepteer je dan zowel je eigen grenzen, als alles wat daarbinnen ligt.

Met andere woorden, als je bij voorbaat al bang bent dat je vrouw of je collega's het vreselijk zouden vinden als je in bepaalde gelegenheden komt of met bepaalde mensen omgaat, doe het dan niet. Want dan wil je het zelf niet. En als je zelf vindt dat iets wel moet kunnen, doe er dan zo gewoon mogelijk over en laat zien dat je het "normaal" vindt. Dan accepteren anderen het makkelijker, want kuddedieren zijn het echt wel.

Abstract? Een paar voorbeelden:
- die mooie banner is voor mensen binnen de afdeling gewoon op mijn scherm te zien, maar wel binnen de grenzen van de vijftien minuten per dag of zo die acceptabel zijn voor dingen als privé-telefoongebruik. Mijn baan neem ik namelijk ook serieus.
- toen mijn vrouw een keer mee op stap ging, kwamen we laat op de avond in een hele trieste prostitutietoestand terecht, en ik kon mij goed voorstellen dat ze dat niet leuk vond. Die zaak, daar kom ik niet meer.
- de gay en lesbo-scenes staan altijd voor ons klaar. Zij accepteren ons, proberen ons te begrijpen, en zetten onze grieven op hun politieke agenda. Met de gay pride heb ik dus drie lange nachten op hakken heel Amsterdam rondgelopen.

Waar was iedereen overigens?

Isabelle

[Nathalie]

Waar was iedereen overigens?

Op vakantie in het mooie, maar qua T*scene uiterst saaie Limburg, sorry

[Isabelle Raulin dAymeries]

Tja Nathalie,

Ook leuk, en nodig.

Liefs,

Isabelle

[Missy]

Hoi Meiden,
Jullie maken me echt happy he!Weet je,sinds ik hier terecht gekomen ben en zeker sinds ik eindelijk met mijn probleempjes ergens naartoe kan voel ik me echt opleven.Ik heb het gevoel dat ik jullie al jaren ken ook al ken ik niemand van jullie persoonlijk(komt ooit nog wel).Jullie zijn er altijd en het doet inderdaad deugd om te weten dat er toch wel veel T*s zijn en dat die er voor mekaar zijn.Het is hier gewoon zalig vertoeven en dat is ook mijn eerste werk als ik thuiskom van mijn werk,pc opstarten en eens komen piepen dat maakt mijn dag goed,hoe slecht hij ook mag geweest zijn Nu ff reageren op Isabelle en Marcha
Isabelle;Ik denk dat jij een beetje een durfal bent en als we allemaal zo zouden zijn zou het veel gemakkelijker zijn om buiten te komen.Ik zou me heel graag laten zien zoals ik me echt voel.Met mezelf accepteren heb ik niet echt problemen gehad maar het uitmaken waar de grens ligt voor mezelf is moeilijker,de reakties als ik zou buiten komen zouden echt enorm uiteenlopend zijn en als je als kind al enorm gepest geweest bent word je veel heel voorzichtig in zulke zaken.Dus ik deel voorlopig Missy enkel met mijn partner en jullie.Ooit zal ik waarschijnlijk mijn grens wel verder leggen hoop ik...En ja wat is er nu abnormaal aan een T* op straat,als die persoon het aandurft om zichzelf te zijn en dat ook normaal vind waarom moeten de rest van de mensen die dan beginnen nagapen?Idd,de mensen hebben bang van het onbekende en lopen liever in het rijtje met de kudde mee gestuurd door de grote grijze geitebrijer
Zowel mijn vrouwtje en ik vinden het een heel normale toestand dat je zo iemand ziet.Bij haar is het wel anders geweest hoor want tot over een paar maanden had ze het echt moeilijk ermee.Maar ondertussen is de toestand gelukkig al heel wat veranderd en heeft ze me ook beetje bij beetje leren zien als een vriendin.Bij wijze van spreken...
Het zijn allemaal kleine dingen die wijzen op aanvaarding,laatst was ik gaan shoppen(mijn favoriete sport)en vroeger had ik mijn kleertjes weggestopt waar zij nooit zou zoeken,nu kan ik ze gewoon op bed leggen en geeft ze haar mening erover.Ze zei zelfs een tijdje geleden;Jij bent erger dan een echte vrouw,weet je dat je meer kleren koopt dan ik?
Nu hangt mijn kleding gewoon in de kleerkast bij de andere kleding en ik moet zeggen:het is veel makkelijker hoor.We praten ook veel meer over vrouwelijke zaken dan vroeger en wat is er leuker dan kletsen over mode en zo van die zaken.Vroeger moest ik me altijd inhouden en stoer overkomen maar ook naar buiten toe is die grens heel stilletjes aan het vervagen.Ik kan al gewoon met mijn vrouwtje en een paar heel close vriendinnen over alles meepraten en ook al weten die van niets,ze vinden het ergens wel tof denk ik dat ik van die zaken zoveel afweet en met hen in discussie kan gaan.(tot ergernis van de jongens )
We gaan gewoon de weg verder zetten en we zien wel waar we terecht komen,tijd genoeg.

Groetjes,Happy Missy XXX

[Lisa met een S]

Goh, Missy,

Wat komt dat allemaal bekend voor. Bijna bang wordt ik van de overeenkomsten. Alsof het een re-make is van "Being John Malkovich" -- "Being Lisa with an S" . Nou, als ddt zo doorgaat, dan kom je een keer snel naar buiten, meid, want wij wachten op je!

Groetjes,
Lisa