Het kriebelt, maar hoe vertel ik het m'n ouders?

Joanne · Bericht door **Joanne** » za dec 13, 2003 17:32

Ok dat had ik er namelijk ook uit opgemaakt maar ik dacht dat er misschien iets speelde waar ik overheen gelezen had.

Josette · Bericht door **Josette** » zo dec 14, 2003 2:33

Lisa_met_een_S schreef:Vanuit mijn kant niet, Joanne. Ik bedoelde de mensen die denken dat travestie iets ziekelijks is. In zoverre als ik dat weet, valt Nathalie niet daaronder.

Lisa

We hebben daar begin van het jaar onder "De Site" een erg felle discussie gehad met een hoog Pim Fortuyn of Frits Bolkestein-gehalte. Niet dat ik dat zo erg vind, je moet soms fel dingen kunnen zeggen. Het ging over de topic "Artikelen", en Nathalie was daarin advocaat van de duivel. Als je het hele spul een jaar later overleest, zijn het allemaal, of voor 99,84%, open deuren.

Maar idioten (***) die vinden dat travestie iets ziekelijks is zijn zelf ziek. Zo, dat is er uit. Ook hulpverleners die denken dat je je travestie of crossdressing (zoals het damesschoenen uitproberen van mijzelf) kunt afleren, die kan ik zonneklaar zeggen: dat kun je niet afleren. Je kunt het niet anders dan een plaats in je leven geven en op een gematigde manier er uiting aan geven en wel zodanig dat een ander er geen hinder of schade van ondervindt.

Natashja · Bericht door **Natashja** » ma dec 15, 2003 16:27

Hoi Joost,

Dat zeg je heel mooi!!
Ik ben het helemaal met je eens

travestie valt inderdaad niet af te leren! Wat mij betreft hoeft dat ook helemaal niet

Ik vind het persoonlijk erg leuk om in dameskleding te lopen Of niet alleen leuk ik voel me er ook beter door

Als ik van het werk thuis kom, eerst eten en dan meteen omkleden

Groetjes, Nataschja

Joanne · Bericht door **Joanne** » ma dec 15, 2003 17:10

Dank je Joost voor de uitleg. Zo'n vermoeden had ik al een beetje. Maar geeft niet waar gehakt word vallen spaanders zegt men wel eens. Ik heb ook regelmatig felle discussies gevoerd hier en daar was Nathalie ook wel de advocaat van de duivel of ik in sommige gevallen. Toch voel ik me altijd erg prettig bij de discussies hier. Ze zijn wel fel maar vaak recht uit het hart en daar hou ik van. En voor de rest heb je inderdaad gelijk. T gevoelens want het draait natuurlijk ook om TG en TS hier, zijn niet af te leren. En waarom zou dat ook moeten. Om het in de trent van Ilse Mikage te houden het is de maatschappij die niet met het vernieuwde idee van gendervariantie (of is het nu variatie?) overweg kan. Niet wij zijn ziek, de maatschappij is ziek wat dat betreft. Al klinkt het een beetje als de gek in het gekkenhuis: "Ik ben niet gek, de rest van de wereld is gek. Laat me gaan hehehehe....."

Selena Maria · Bericht door **Selena Maria** » di dec 16, 2003 14:46

Het is dan ook zo dat nu ik Selena de volledige ruimte heb gegeven ik niet meer zo gefrustreerd of agressief rond loop!Dus in feite ben ik rustiger dus minder gevaar voor de maatschappij!......hahahaha,oke zo erg is het ook weer niet maar hoeveel mensen die dezelfde gevoelens hebben zullen of asociaal in het verkeer zijn of hun medemensen iets aan doen of hun agressie botvieren op een ander?
Om op het onderwerp te blijven,ik heb het mijn moeder verteld en die begreep er helemaal niets van!Ze maakt zich nu grote zorgen dat het helemaal mis zou gaan als ik op straat loop etc.Hier heb ik nu dus vreselijke spijt van dat ik het haar heb verteld en weet nu niet meer hoe ik haar duidelijk kan maken ,dat het met mij nu stukken beter gaat.Ik wil eigenlijk dat ze zich geen zorgen meer moet maken,maar ja..

Natashja · Bericht door **Natashja** » di dec 16, 2003 14:53

Hoi Selena,

Moeders maken zich altijd bezorgd over hun dochters

En zoons

Greetz, Nataschja

Joanne · Bericht door **Joanne** » di dec 16, 2003 14:55

Moeders zijn altijd bezorgt en spijt waarom zou je. Je bent volledig eerlijk tegen haar geweest en ze komt er wel weer overheen. Wat die agressie betreft en die frustratie ik heb ook gemerkt dat het bij het toegeven aan mijn gevoel een stuk minder werd. Nog geen vier jaar terug stond ik regelmatig voorhoofd aan voorhoofd met iedereen die mij maar een haarbreed in de weg legde. Ik heb geleerd dat agressie vaak verdrukt verdriet of angst is en als dat aangepakt wordt verdwijnt de agressie ook uiteindelijk.
Ondanks dat ik door een heftige periode heen ga is de agressie bij mij nu verdwenen. Daarvoor in de plaats durf ik weer te voelen. Ook als mijn gevoelens niet leuk zijn. En mijns inziens voel ik me liever *** dan helemaal niets.

Natashja · Bericht door **Natashja** » di dec 16, 2003 15:06

Hi

De agressie ken ik ook, al ben ik nooit gaan slaan of iets dergelijks.
Het ontaard bij mij in een gigantische scheldpartij en ik praat een poos niet meer met die persoon.

Wat ik merk als ik in dameskleding loop dat ik me beter voel, rustiger en heel belangrijk: Minder opvliegend!!
Ik draag dus altijd wel damesondergoed onder mn uniform, ik kan het niet maken om op mn werk zo kwaad te worden dat ik gekke dingen ga doen. Dus ik martel mezelf niet meer, al is het een marteling om in een mannen-uniform te lopen. Maar ja ook niets aan te doen.... nou ja ik kan vragen om een dames-pantalon

.

He groetjes, Nataschja

Selena Maria · Bericht door **Selena Maria** » di dec 16, 2003 15:29

dat is precies wat ik bedoel!!Dat je face to face tegenover iemand staat en bijna op de vuist gaat met mensen en (bijna ) deuken in iemand zijn auto wilt schoppen,dat is nu voorbij!En wat betreft mijn moeder ,bedankt voor het commentaar hierop!Ben ik wat geruster nu.

Isabelle Raulin dAymeries

Hoi Selena Maria,

Heb ik ook: als ik mij langer dan een week niet omgekleed heb, word ik heel vervelend, ook in huis. Gelukkig geen huiselijk geweld of zo, maar toch. Het idee helpt wel als ik eens hele luxe lingerie wil kopen, en daardoor last krijg van calvinistische portemonneepijn. Het schuldgevoel houdt op als ik het zie als een investering in een aardige papa en echtgenoot.

Voor de relatie met je moeder werkt dat ook, denk ik. In mijn huwelijk en bij mijn baas werkt het zo: ik hoefde maar een keer te zeggen dat ik handelbaarder en aardiger word als ik mij vaak genoeg omkleed, en mij voor de rest er natuurlijk naar gedragen. Ze hadden het snel genoeg door.

Doe ook moeite om je moeder iets te geven om trots op te zijn. Het maakt enorm veel verschil of zij met trots aan haar vriendinnen kan vertellen wie je bent, of het in schaamte voor zich moet houden. Zie er goed uit, werk aan je transformatie, en treed op, of maak eens een act.

Maak een plan: je moet naar een feest kunnen waar je moeder ook is. En je uiterlijk en wat je doet moeten zo leuk zijn, dat je moeder aan iedereen vertelt: dat is mijn zoon/dochter/watdanook.

Toitoi,

Isabelle