Nog iets om te lezen..

[petra_]

Violet, voor je omgeving verandert er ook weinig....
Maar het zit meer in je hoofd, het "ding" zit me in de weg, en ik zou het heerlijk vinden om er afscheid van te nemen, en iets anders wat wel bij me past voor in plaats te krijgen.

Je bent onderweg toch?

Het vertegenwoordigd mijn genderdysforie, het lijfelijk manzijn wat niet overeenkomt met mijn bewustzijn.

Dat alleen? Voor de rest ben je al helemaal vrouw en hoeft er niks te gebeuren?

Hierdoor voel ik mij ook oa geremd in mijn sociaalleven, ben heel veel met mezelf bezig, dus naar binnen gericht en niet naar buiten.

Da's jammer. Want je sociale leven geeft je de kans alvast vrouw te zijn. Ook al kun je jezelf nog niet zo zien, dat maakt niet uit. Kom je over als vrouw, dan ben je vrouw wat de meeste mensen betreft.

Uiteraard probeer ik mijn bestaan op te bouwen, en het leven als mezelf geeft mij ook een positieve ki, maar iedere keer als ik "het "weer zie dan wordt ik weer bepaald tot wat ik lijfelijk niet ben....
En dan telt even het moment en niet wat komt.

Weet ik, als pre opje is naar de wc gaan niet leuk. Maar blijf je daarom wachten met leven? Heb je daar de tijd voor?

[capt haok]

Weet ik, als pre opje is naar de wc gaan niet leuk. Maar blijf je daarom wachten met leven? Heb je daar de tijd voor?

Zeg ik ook niet , ik leef mijn leven, geniet van mijn leven die ik nu al heb.
Ga regelmatig uit naar een disco, of zoiets...heb vriend(in)en...
Mijn werk staat helaas nog even in de wacht, maar dit komt ook wel goed.
Ze zijn bezig om een werkplek voor me tevinden als begeleidster...nemen het heel serieus.
Kniezen doe ik niet, wat je ook zegt daar heb ik geen tijd voor, maar dat mijn lijf nog niet is wat het moet wezen.....
Dit blijft pijn geven, maar is geen reden om te navelturen...

dag
anouk
x

[petra_]

Lichaam-Geest

In hoeverre beïnvloeden lichaam en geest elkaar? Ze zijn één, zo willen we graag geloven. Maar bestaat de geest eigenlijk wel? Of zijn emoties als blijheid en verdriet niet meer dan een serie chemische en natuurkundige reacties in de hersenen?
Het gehele aprilnummer is gewijd aan de band tussen lichaam en geest.

Klinkt erg interessant.

Is het dus niet, ik heb het artikel gisteren gelezen en meer dan het hij wordt zij en is nu heel blij verhaal is het niet. Van een blad over psychologie had ik meer verwacht dan een 1 pagina standaard artikel. De oorzaak van transseksualiteit is nog steeds een raadsel en ik had graag gelezen over de onderzoeken daarnaar.

[Evelien]

Als ik ook een duit in het zakje mag doen:
Ik voel me geremd in mijn sociale leven door dat ding, dat ik nog steeds onder mijn rok draag. En door het feit, dat ik mijn BH moet opvullen. Ik ben altijd bang dat dat te zien is en dat dat acceptatie in de weg staat.
Zelfs al zou niemand het zien, dan loop ik toch al met dat gevoel rond en dat gevoel op zich remt me al.
Ja, en ik wil ook zwemmen en naar de sauna en naar het nudistenstrand!

Natuurlijk is er al veel ten goede veranderd, sinds ik me als vrouw presenteer, maar de operatie(s) kunnen het compleet voor me maken.

Of *** ik nou uit mijn nek?
Ik hoop dat ik over een paar jaar zelfs dat niet meer kan

Groetjes,
Evelien

Ik zie, dat mijn posting gecensureerd wordt!
Nou begrijp ik, waarom niemand ronduit zegt, wat er onder haar rok zit

[Joanne]

Hoi Evelien

Dat is nu ook precies de reden waarom ik zo blij was thuis te mogen blijven van de Gak. Ik voelde me in de tijd van mijn transitie niet compleet en had steeds het gevoel dat men dat aan me kon zien. Nu ik geheel compleet ben is dat van me af gevallen en kan ik vrijelijk door het leven zonder me ergens druk over te hoeven maken. Dus nee je lult niet uit je nek