Travestie.org

Eeeuh is toch staand plassen in zo'n gierput!
Kan natuurlijk ook zo zijn dat ik achter loop.

Liefs Carola

Ik weet het niet daarom vraag ik
Weet er niet zoveel van staand plassen, tot buiten in de bos na of op smerige truckstops in het buitenland, daar is het wel handig! Vooral in Frankrijk, zou nou daarvan de uitspraak komen omdat het in Frankrijk met de hygene niet zo best gestelt is!??

Mara

Ja, je kunt er natuurlijk heel makkelijk orgasmes mee bewerkstelligen. En omdat ik ik mijn leven wel periodes heb gehad dat ik spanningen op die manier wegwerkte, heb ik een poos het idee gehad dat ik dat zou missen. Dat wordt de laatste tijd snel minder. Ach, en die paar keer in de maand dat het van pas komt omdat mijn partner dat verlangt, is het toch ook niet waard om er dag in dag uit mee rond te lopen. Ik heb wel eens gedacht: kon je dat spul maar in een schoenendoos in je nachtkastje leggen voor het geval dat...
Het was mij toch altijd al meer om de innigheid te doen. Voor de rest lijkt het me steeds meer een bevrijding om daar afscheid van te nemen.

<<groetjes

Tja, mijn psycholoog raadt me af om 'iets onomkeerbaars' te doen. Als ik hem vertel over deze thread zal hij zeggen: "Zie je wel, zij hebben ook spijt."
Maar soms moet je in het leven onomkeerbare dingen doen. Je trouwt, je scheidt, je verhuist, je verandert van baan. Of wonen we allemaal nog bij onze ouders en is ons werk nog steeds ons eerste krantenwijkje?
Wanneer ben je zeker genoeg om deze stap te nemen? Kun je garanderen dat je nooit spijt krijgt? En als je je piemel ooit mist, betekent dat dan, dat je een verkeerde beslissing genomen hebt?
Ik ben behoorlijk zeker van mijn keuze, maar ik ben nog lang niet aan de beurt om onder het mes te gaan. Een mooie periode om nog eens grondig na te denken.

Overigens, over plassen gesproken: In Frankrijk hebben ze van die hurktoiletten. Als je goed je evenwicht bewaart, raken alleen je voeten de grond en verder raak je niets aan. Ik voel me daar niks lekker, zeker niet met een piemel. Stel je voor, dat ik te diep hurk. Brrrr...

Deze topic heb ik niet geschreven omdat ik spijt heb van mijn SRS. Feitelijk deed ik nooit wat met mijn penis en ben best blij met mijn doos. Alleen soms heb ik van die momenten dat ik gewoon een beetje heimwee heb naar die piemel. Gewoon omdat ie een stuk makkelijker was om aan te pakken. Ook orgasmes kwamen makkelijker toen ik nog volledig man was. Maar spijt nee absoluut niet dus dat mag je ook laten lezen aan je psych Evelien. Ik denk gewoon dat het een kwestie van wennen is. Net als je een ander lichaamsdeel zou missen als je het kwijt raakt om wat voor reden dan ook.

Trouwens mijn geringe diepte die me toch heel wat hoofdbrekens heeft bezorgd na mijn SRS is ook maar relatief. Heb heerlijke sex gehad met mannen die wat minder groot geschapen waren dus wellicht moet ik het gewoon daarin zoeken.

ik heb het ook wel eens dat ik dat slangetje mis, vooral als ik me opgewonden voel en ik niet tot een hoogtepunt kan komen, dan was het met slangetje toch wel makkelijk. Anderzijds, ik word er letterlijk misselijk van als ik eraan denk dat ding weer terug te hebben, ondanks de complicaties die ik van de srs heb (ik kan moeilijk urineren). Bovendien is beetje stoeien of vrijen met iemand zonder slangetje tussen je benen stuk leuker, geen stampertje die zegt dat je nodig tot een hoogtepunt moet komen, en als het dan niet kan, een onbevredigd gevoel te hebben. Dat is er niet meer bij, geen hoogtepunt gehad, dan ebt het gewoon weg en that's it

Integenstelling tot sommige anderen (niet alleen hier op het forum), mis ik mijn piemel helemaal niet. Daarbij komt nu ook bij kijken dat ik meerdere geweldige orgasme kan krijgen achter elkaar wanneer ik erotisch geprikkeld ben.
Dit kan ik in mijn uppie, maar ook met een persoon waar ik me tot aangetrokken zou voelen.

Wat betreft Eline ... hoe kort/lang geleden is het dat jij je SRS had?
Naar horen zeggen kan het voor sommige mensen ruim een jaar duren voordat een orgasme/gevoel terugkomt.

Hoi allen,


Ook ik mis dat mannelijk aanhangsel totaal niet.
Het enige dat mij wel spijt, is dat ik het geen 20 jaar eerder heb laten doen.

Al geven ze er mij 25.000 euro bij, ik wil het nooit terug hebben, voel mij nu echt goed in mijn vel, ben thuisgekomen in mijn eigen lichaam.

groetjes

linda

Bij mij was ik na zes weken al in staat een orgasme te bereiken maar dat was er een die meer met een zuchtje wind vergeleken kon worden dan een echt orgasme. Niettemin was ik erg blij. Nu na 2,5 jaar kunnen mijn orgasmes erg heftig zijn maar helaas nog geen multi achterelkaar. Misschien komt dat nog. Ik train me rot in ieder geval

Joanne schreef:Misschien komt dat nog. Ik train me rot in ieder geval

Oefenen, oefenen, oefenen.........
Zei jij me met de logo ook

Oefening baart kunst zeggen ze en ik geloof dat het helpt ook. Heb best wel moeite mijn orgasme te bereiken maar gaat steeds sneller en makkelijker. En even om wat te vertellen. Mij was altijd gezegd dat je na je srs een clitoraal orgasme krijgt maar ik gebruik die clit eigenlijk nooit. Het is voornamelijk het gedeelte direct onder mijn urethra en net boven mijn vagina ingang wat me naar een hoogtepunt brengt. Volgens mijn chirurg zou dat niet kunnen maar snap het inmiddels. Is mijn oude prostaat die nog steeds prikkelbaar is. Daarmee haal ik dus mijn hoogtepunt.

Ik kan me iets bij voorstellen, Joanne, nou ik leef nog met die "oude doos", maar krijg wel merdere orgasmen nu, was voor de hormonen zo en nu nog veel makkelijker, maar heb het niet over multiebele, nee zo achter elkaar, gewoon met wat tijd ertussen, maar daarmee kan ik soms blijven doorgaan, ja ook ik hou van oefening, wil wel dat de zenuwen getraint zijn, en dat het straks met de nieuwe doos ook nog allemaal netjes werkt!

Beats fitness he

an'again, an'again, an'again, an'again, an'again, an'again, an'again..............

uit "A Forrest" van TheCure

euhhh moet ik even iemand helpen!