Moderator: Moderators
Mooie statementFrederique_ schreef: Ik denk dat er uiteindelijk maar 2 dingen relevant zijn:
1) hoe voel ik mij/wat voel ik
2) durf ik mijn gedrag en uiterlijk af te stemmen op wat ik voel
De hele rest is voor mij bijzaak.
Groetjes,
Frederique
.En één van mij, ook uit eigen waarneming: mannen fluiten als ze vrolijk zijn en dat heb ik nog nooit een vrouw zien doen.Lisa met een S schreef:Een voorbeeld, uit eigen waarneming:
Lisa
Wel eens een man zien zingen als ie vrolijk is ?Janiek schreef: En één van mij, ook uit eigen waarneming: mannen fluiten als ze vrolijk zijn en dat heb ik nog nooit een vrouw zien doen.
Nee, eigenlijk kan ik me daar geen voorbeeld van herinneren. Ikzelf doe het allebei, maar goed, ik twijfel dan ook aan mijn geslachtmireille schreef:Wel eens een man zien zingen als ie vrolijk is ?Janiek schreef: En één van mij, ook uit eigen waarneming: mannen fluiten als ze vrolijk zijn en dat heb ik nog nooit een vrouw zien doen.
.Tja, zo kun je natuurlijk iedere uitspraak weerleggen. Ik denk toch dat je in algemene zin wel degelijk verschillen als Coco hier aangeeft kunt opnoemen, uitzonderingen daargelaten, die dan vaak wel de regel bevestigen.Frederique_ schreef:Ik heb heel veel van dit soort steriotypes onderzocht en als je maar lang genoeg zoekt blijkt er niet 1 van te kloppen. Ook deze niet: ik ken mannen die meerdere dingen tegelijk kunnen, net zo goed als dat ik vrouwen ken die dat niet kunnen. En omgekeerd.Coco schreef:Oké, één verschilletje dan: vrouwen kunnen meerdere dingen tegelijk en mannen maar één ding tegelijk.
Ik doe het ook allebei, maar twijfel echt niet aan mijn geslacht: ik weet gewoon dat het verkeerd gegaan is vroegerNee, eigenlijk kan ik me daar geen voorbeeld van herinneren. Ikzelf doe het allebei, maar goed, ik twijfel dan ook aan mijn geslacht
Ik vrees dat ik er in de nabije toekomst nog even mee doorga, tot het om welke reden dan ook niet meer nodig isCynthia schreef: Maar die twijfel heb ik in het verleden ook wel gehad hoor.
. .
Vandaar mijn vraag: zijn er verschillen die je zelf hebt waargenomen, dus juist niet de stereotypische eigenschappen.Frederique_ schreef:Ik heb heel veel van dit soort steriotypes onderzocht en als je maar lang genoeg zoekt blijkt er niet 1 van te kloppen.
Als je zegt, dat alle verschillen berusten op stereotypen, waarom zeg je dan dat je zelf een eigenschap mannelijk of vrouwelijk vindt? Of bedoelde je te zeggen dat je eigenschappen hebt dat de maatschappij (maar jij niet) als mannelijk of vrouwelijk bestempelt?Frederique_ schreef:Uiteindelijk kom ik zelf altijd tot dezelfde conclusie: ik heb eigenschappen die ikzelf vrouwelijk vind (maar die ik ook in sommige mannen terugzie) en andere eigenschappen die ikzelf mannelijk vind (maar die ik ook in sommige vrouwen terugzie).
Eigenlijk was de vraag of je je man of vrouw voelt in een andere draad gesteld; hier ging mijn belangstelling uit, naar welke kenmerken voor jou (en niet welke kenmerken de maatschappij vindt) mannelijk of vrouwelijk zijn.Frederique_ schreef:Ik voel me deels mannelijk en deels vrouwelijk.
Inderdaad relevant, maar niet tot mijn vraag.Frederique_ schreef:Ik denk dat er uiteindelijk maar 2 dingen relevant zijn:
1) hoe voel ik mij/wat voel ik
2) durf ik mijn gedrag en uiterlijk af te stemmen op wat ik voel
Soms is het leuk om over bijzaken te discussieren in plaats van altijd over zware onderwerpen. Leuk, bijvoorbeeld, de waarneming dat mannen fluiten en vrouwen zingen; heb ik nooit bij stilgestaan, maar nu dat men het zegt, als ik een man hoor nurieen of zingen, heeft het ook voor mij iets vrouwlijks. En, btw, ik zing ook vaak en fluit bijna nooit.Frederique_ schreef:De hele rest is voor mij bijzaak.
Lisa met een S schreef: En, btw, ik zing ook vaak en fluit bijna nooit.
Lisa
Blijf zingen dus! Terwijl ik dit lees, kijk ik even op en zie mijn vrouw, kijkend naar The Gilmore Girls en met haar voeten op de salontafel. Overigens iets dat ze nooit zou doen als wij gezelschap hadden of op bezoek waren. En ik ook niet, dat heb ik van mijn ouders meegekregen. In mijn ogen, iemand die zoiets zou doen wanneer hij of zij op bezoek is of bezoek heeft is gewoon boers. Ongeacht of het man of vrouw is. Zo werd ik opgevoed.Janiek schreef:Maar: leg jij je voeten wel eens op een salontafeltje of een buro? Dat is dan wel geen eigenschap, maar wel zo'n stukje lichaamstaal wat ik wel bij mannen zie, maar niet bij vrouwen. Hooguit een keer op tevee, maar dan is het ook de bedoeling dat zij in die rol een soort nonchalante, zelfverzekerde autoriteit uitstraalt. Of opzettelijke botheid.
Als ik het mannen zie doen, vind ik het trouwens doorgaans ook maar ongemanierd staan.
Dan kom je wel weer op iets maatschappelijks: mannen wordt ongemanierdheid meestal minder zwaar aangerekend dan vrouwen, en dat begint al op heel jonge leeftijd.
Een voorval: laatst haalde ik mijn jongste dochter van school en wisselde enkele woorden met een vader die ik anders zo goed als nooit sprak. Er ontspon zich een gesprek en onderwijl merkte ik dat hij zijn voeten op tafel legde. Wat later zag hij een paar moeders de gang in lopen, zei midden in een zin: "Oh, daar komen dames aan. Ik zal even mijn voeten van tafel halen." En dat deed hij ook.Lisa met een S schreef: In mijn ogen, iemand die zoiets zou doen wanneer hij of zij op bezoek is of bezoek heeft is gewoon boers. Ongeacht of het man of vrouw is. Zo werd ik opgevoed.
Lisa
.
Nee, ik bedoelde wel degelijk "zelf". Een voorbeeld: als ik 'haantjes' gedrag (in de zin van: "mijn-wil-is-wet"-gedrag; of: "kijk-mij-eens"-gedrag) vertoon vind ik dat mannelijk gedrag, terwijl ik ook zeker drie vrouwen ken die precies hetzelfde gedrag vertonen. Toch voelt het voor mij mannelijk.Lisa met een S schreef:Als je zegt, dat alle verschillen berusten op stereotypen, waarom zeg je dan dat je zelf een eigenschap mannelijk of vrouwelijk vindt? Of bedoelde je te zeggen dat je eigenschappen hebt dat de maatschappij (maar jij niet) als mannelijk of vrouwelijk bestempelt?
]] 
