eindelijk verteld!

[Elsa]

enjoy het helpt je vast wanneer je met hendrika en jannie kunt meerijden. Geeft toch steun aan zo'n eerst (grote) stap. En wie weet wil je vrouw een vlg. keer dan mee. Hoop dat het zich zo positief blijft ontwikkelen voor jullie, groeten elsa

[enjoy]

We hebben het er wel over gehad en ze staat er niet geheel negatief tegenover.
Volgens haar kan ik daar over dingen praten waae ik hier niet over kan praten. We gaan het er nog een keer over hebben en dan zullen we er wel uitkomen, denk ik. Ik kan me er iets van voorstellen hoe het daar is. na de stukjes gelezen te hebben.

enjoy

[Franscien]

"Toch zal ik het in overweging nemen om in ieder zelf een keer te gaan".

Ik loop ook steeds met het idee rond dat ik best wel eens op een T&T avond m'n blik wil verbreden. Moet dit alleen nog met m'n vrouw bespreken. Ik weet op dit moment niet hoe die er over denkt.

Mocht het er niet van komen, laat dan in iedergval weten hoe het was.

[marjan]

Ik loop ook steeds met het idee rond dat ik best wel eens op een T&T avond m'n blik wil verbreden. Moet dit alleen nog met m'n vrouw bespreken. Ik weet op dit moment niet hoe die er over denkt.

Met alle respect voor je situatie, vraag ik me af wat er ze er op tegen zou kunnen hebben als jij eens mensen wilt ontmoeten die vergelijkbare gevoelens hebben als jij. Of vraagt zij ook eerst aan jou toestemming als ze naar een bijeenkomst wil gaan die haar interesse heeft?

Groetjes,
Marjan

[Elsa]

Marjan schreef:

"Met alle respect voor je situatie, vraag ik me af wat er ze er op tegen zou kunnen hebben als jij eens mensen wilt ontmoeten die vergelijkbare gevoelens hebben als jij. Of vraagt zij ook eerst aan jou toestemming als ze naar een bijeenkomst wil gaan die haar interesse heeft?"



Dit geeft inderdaad een andere benadering op wat jij graag wilt franscien. Misschien geeft deze gedachte jou wat meer ruimte om niet alleen met je partner rekening te houden, maar ook voor jezelf op te komen, succes!

[Lisa met een S]

Niet echt verrast door de reactie van Elsa, maar dan had ik wel verwacht dat ze eraan toevoegt, om te vragen (als dat zo is), waarvoor je vrouw niet wil dat je naar een T&T avond gaat, en die mogelijke angsten en twijfels zo goed mogelijk weg te nemen.

Lisa

[Elsa]

Begrijp jouw reaktie op mijn posting wel Lisa. Zelf heb ik best een lang traject gelopen om los van mijzelf, denise de ruimte te geven hierin. Een T&T avond vond ik geen enkel bedreiging of een gebeurtenis waar ik mij zorgen om zou hoeven te maken. Ik kende al iemand van de groep en daardoor wist ik hoe zo'n avond verliep. Ben het met je eens dat wanneer je merkt dat je partner hierover vragen heeft, daar dan ruimte voor moet zijn om erover te praten. Het zijn uiteindlijk stappen waar veel partners geen idee van hebben wat zo'n avond inhoudt. Sommigen zijn bang hun partner kwijt te raken omdat ze de gekste dingen in hun hoofd halen wat er gebeurt op zo'n avond.

[Franscien]

Met alle respect voor je situatie, vraag ik me af wat er ze er op tegen zou kunnen hebben als jij eens mensen wilt ontmoeten die vergelijkbare gevoelens hebben als jij. Of vraagt zij ook eerst aan jou toestemming als ze naar een bijeenkomst wil gaan die haar interesse heeft?

Ik hoef m'n vrouw niet specifiek om "toestemming" te vragen, maar ik heb haar wel toegezegd rekening te houden met haar gevoelens t.o.v m'n T-zijn. Wanner zij uit gaat, vraagt ze ook geen toestemming, maar uit gaan naar een T-avond is (voor ons nog) iets anders dan naar de sportclub gaan.
Zij heeft nl. heel duidelijk aangegeven dat ze het allemaal niet zo ziet zitten en vind eigenlijk dat ik er maar mee moet stoppen.
Dit betekent voor mij dat wanneer ik graag naar een T&T avond wil gaan, (de eerste keer!) ik niet wil dat ik daarmee een onhoudbare situatie binnen ons gezin veroorzaak. Dit vraagt dus om enige diplomatie en geduld. Binnenkort hebben we wat meer tijd voor ons zelf en hoop ik dat dit een goed moment zal zijn om er nog eens rustig met elkaar over te praten. Ik wil dit soort dingen niet overhaasten omdat ik denk dat een beetje steun van de achterban ook voor mij een prettiger gevoel geeft om naar een T-avond te gaan.

[leontine]

Francien, ik denk dat je een hele verstandige houding aanneemt en wens je erg veel sterkte, geduld en succes op de rest van de route.

[jannie]

Franscien,
lijkt mij een goed idee om er met je partner eerst over te praten, en ter info : het is er gezellig en en je ontmoet er veel verschillende mensen , soms ook partners van. Ik ben zelf ook al een paar keer geweest en vind het erg gezellig en leuk om met de anderen te praten .

Maar je moet er wel zelf / samen over eens zijn en als je wilt kun je misschien mee /carpolen .

succes en laat anders even weten of je mee gaat .

groetjes

[marjan]

Ik hoef m'n vrouw niet specifiek om "toestemming" te vragen, maar ik heb haar wel toegezegd rekening te houden met haar gevoelens t.o.v m'n T-zijn. Wanner zij uit gaat, vraagt ze ook geen toestemming, maar uit gaan naar een T-avond is (voor ons nog) iets anders dan naar de sportclub gaan.

Ik vraag me eerlijk gezegd af of dat verschil nu werkelijk zo groot is, maar laat ik dan een voorbeeld noemen dat hier al eens eerder is genoemd. Stel dat je vrouw bovengemiddeld geinteresseerd zou raken door een of ander geloof, is het verschil dan nog steeds zo groot?

Zij heeft nl. heel duidelijk aangegeven dat ze het allemaal niet zo ziet zitten en vind eigenlijk dat ik er maar mee moet stoppen. Dit betekent voor mij dat wanneer ik graag naar een T&T avond wil gaan, (de eerste keer!) ik niet wil dat ik daarmee een onhoudbare situatie binnen ons gezin veroorzaak. Dit vraagt dus om enige diplomatie en geduld. Binnenkort hebben we wat meer tijd voor ons zelf en hoop ik dat dit een goed moment zal zijn om er nog eens rustig met elkaar over te praten. Ik wil dit soort dingen niet overhaasten omdat ik denk dat een beetje steun van de achterban ook voor mij een prettiger gevoel geeft om naar een T-avond te gaan.

Tja, ik zou denken dat als je vrouw werkelijk van je houdt, ze je alle ruimte geeft om jezelf te kunnen zijn. Maar zo simpel werkt dat in de realiteit helaas niet. En zo lang ook jij er belang bij hebt om de relatie in stand te houden, is dit voor jou hopelijk de beste weg.

Groetjes,
Marjan

[Elsa]

Marjan schreef,
Tja, ik zou denken dat als je vrouw werkelijk van je houdt, ze je alle ruimte geeft om jezelf te kunnen zijn. Maar zo simpel werkt dat in de realiteit helaas niet. En zo lang ook jij er belang bij hebt om de relatie in stand te houden, is dit voor jou hopelijk de beste weg.

Wat bedoel je met ' alle ruimte' marjan? Het is niet zoiets als, vandaag trek ik liever een blauwe broek aan i.p.v. een grijze. Voor een vrouw die pas weet dat haar man aan travestie 'doet' is echt de wereld op zijn kop. Om dan alle ruimte te geven is moeilijk. Ook al houd je van elkaar dan nog heeft het tijd nodig een en ander te verwerken, los van jezelf te zien.Veel partners 'van' denken dat het aan hun ligt, dat zij niet vrouwelijk genoeg zijn of te kort schieten. Daardoor ben je beide in een proces. Tijd en praten doet veel, beter is het dan je eigen wensen even op een laag pitje te zetten, dan iets willen forceren. Elsa

[jannie]

ben het helemaal eens met Elsa,
voor beide is er heel wat te verwerken , en dus tijd nemen om dit te verwerken en praten . dat werkt volgens mij ook het beste.
aan forceren heb je allebei niets, vooral als je elkaar niet kwijt wil.

[marjan]

Wat bedoel je met ' alle ruimte' marjan? Het is niet zoiets als, vandaag trek ik liever een blauwe broek aan i.p.v. een grijze. Voor een vrouw die pas weet dat haar man aan travestie 'doet' is echt de wereld op zijn kop. Om dan alle ruimte te geven is moeilijk. Ook al houd je van elkaar dan nog heeft het tijd nodig een en ander te verwerken, los van jezelf te zien.Veel partners 'van' denken dat het aan hun ligt, dat zij niet vrouwelijk genoeg zijn of te kort schieten. Daardoor ben je beide in een proces. Tijd en praten doet veel, beter is het dan je eigen wensen even op een laag pitje te zetten, dan iets willen forceren. Elsa

Ik bedoelde dat een van de kernpunten van een relatie is dat je daarin jezelf kunt zijn. De realiteit laat echter zien dat dat in het geval van travestie nog niet altijd meevalt. Dat kan zijn om de redenen die jij noemt, maar het zou ook te maken kunnen hebben met afwijzing waardoor een relatie stuk loopt. Maar het zou ook kunnen dat men omwille van het instandhouden van de relatie het toch probeert te accepteren ook al heeft men er moeite mee.

Groetjes,
Marjan

[Franscien]

Het blijkt dat travestie een bijzonder moeilijk probleem is en er zijn verschillende zaken die je moet verwerken. Daarbij komt ook nog dat wij (helaas) niet zulke 'praters' zijn en er moeite voor moeten doen om dergelijke (emotionele) zaken bespreekbaar te maken. Ook is er een groot verschil tussen mij en m'n vrouw, omdat ik er al enige jaren mee bezig ben en het onlangs voor me zelf heb geaccepteerd. Mijn vrouw is dit plotseling overkomen en heeft daar duidelijk veel meer moeite mee.
Bovendien zijn er andere problemen die daar nog eens bij komen. Stel dat ik nu enfemme op straat zou lopen. De meeste mensen uit de buurt zouden daar misschien even van opkijken, maar mij daar waarschijnlijk niet op aan (durven) spreken. Die zelfde mensen zullen echter wel naar m'n vrouw gaan en er met haar over willen praten (roddelen?) vergelijk het maar met iemand die in een rolstoel zit, de gene die de stoel duwt moet ook voor degene spreken die in de stoel zit, want die is immers gehandicapt toch??? Dit is o.a een van de angsten waar m'n vrouw mee rond loopt, de schande die er gesproken zal worden en de uitwerking die dit op ons gezin en familie zal hebben. Ook onze kinderen mogen hiervan niet de dupe worden.
We hebben inmiddels wel weer een gesprek hierover gehad, maar de mening van m'n vrouw is dat als je wilt stoppen je er ook moeite voor moet doen om dit te bereiken. Ze vergelijkt het met roken; als je echt wilt, dan kun je het ook.
Ik heb haar verteld dat het niet een kwestie van willen is. Het zijn gevoelens die zeer sterk zijn en telkens weer terug komen en dat de kans op 'succesvol stoppen' nihil is.
Toch hou ik veel van m'n vrouw en zou haar niet graag kwijt raken. Hoe we hier verder mee om moeten gaan weet ik ook niet zo goed, maar ik hoop dat met de tijd alles beter zal gaan.