Vandaag voel ik me een beetje ziek

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » wo mei 17, 2006 8:25

Irene schreef:Precies Wendy, daarom moet je ook blijven rationaliseren, zelfs als dat tegen je gevoel in gaat

Ik ben juist pleitbezorger voor 100% het omgekeerde: voel je angsten, je pijn, je woede, je verdriet. En onderzoek wat daar achterligt: waar ben je bang voor? Waar komt die pijn vandaan? Waar ben je boos of verdrietig over? En als je dat weet - voel dan die angst, die pijn, die woede, dat verdriet. Probeer te achterhalen of je die angst/pijn/woede/verdriet in het verleden ook al eens gevoeld hebt en ga zo ver mogelijk terug richting je kindertijd. Als je het gevonden hebt, realiseer je dan dat die emoties in je verleden en niet in je heden liggen. Ervaar die emoties en laat ze zijn - heb het vertrouwen dat ze zich ook vanzelf weer terugtrekken.

Alleen op die manier zal het lukken om die angst, pijn, verdriet structureel te verminderen.

Natuurlijk pleit ik er niet voor om daar zover in te gaan dat die angst/pijn/woede/verdriet zo sterk gaat overheersen dat je gekke dingen gaat doen. Als het teveel wordt, maak dan gebruik van een psycholoog - ze zijn er voor. Forceer ook niets - als je niets vindt dan is het nog te vroeg, het komt later vast wel boven.

Als je "over-rationaliseert" en een deksel op alle gevoelens en emoties legt dan komt het hele zwikkie later zeker terug. En dan in een vorm die waarschijnlijk nog sterker is dan het nu al is.

Irene schreef:je mag het nooit maar dan ook nooit opgeven, daarvoor is het leven veel te mooi.

Dat ben ik dan weer 100% wel met je eens

Groetjes,

Frederique

Irene · Bericht door **Irene** » wo mei 17, 2006 14:52

Hi Frederique,

Ik denk dat wij het hierover heel goed eens zijn, natuurlijk moet je angsten en gevoelens niet onderdrukken, maar door te rationaliseren merk je vaak dat een heleboel van die angsten en gevoelens plotseling lang niet zo erg waren als je dacht (eh voelde:-) )

Irene

Wendy B · Bericht door **Wendy B** » wo mei 17, 2006 20:37

Bedankt allemaal voor de lieve, ondersteunende reacties.
'k had het ff nodig.

Vandaag toch met duidelijk zichtbare borsten naar de super geweest, en het is weer een stapje. Zullen nog wel meer van dit soort stapjes volgen.

Werd in ieder geval wel op een gegeven moment aangesproken als mevrouw.

Wendy B · Bericht door **Wendy B** » wo mei 17, 2006 20:53

Frederique_ schreef:
Irene schreef:Precies Wendy, daarom moet je ook blijven rationaliseren, zelfs als dat tegen je gevoel in gaat
Ik ben juist pleitbezorger voor 100% het omgekeerde: voel je angsten, je pijn, je woede, je verdriet. En onderzoek wat daar achterligt: waar ben je bang voor? Waar komt die pijn vandaan? Waar ben je boos of verdrietig over? En als je dat weet - voel dan die angst, die pijn, die woede, dat verdriet. Probeer te achterhalen of je die angst/pijn/woede/verdriet in het verleden ook al eens gevoeld hebt en ga zo ver mogelijk terug richting je kindertijd. Als je het gevonden hebt, realiseer je dan dat die emoties in je verleden en niet in je heden liggen. Ervaar die emoties en laat ze zijn - heb het vertrouwen dat ze zich ook vanzelf weer terugtrekken.

Alleen op die manier zal het lukken om die angst, pijn, verdriet structureel te verminderen.

Natuurlijk pleit ik er niet voor om daar zover in te gaan dat die angst/pijn/woede/verdriet zo sterk gaat overheersen dat je gekke dingen gaat doen. Als het teveel wordt, maak dan gebruik van een psycholoog - ze zijn er voor. Forceer ook niets - als je niets vindt dan is het nog te vroeg, het komt later vast wel boven.

Als je "over-rationaliseert" en een deksel op alle gevoelens en emoties legt dan komt het hele zwikkie later zeker terug. En dan in een vorm die waarschijnlijk nog sterker is dan het nu al is.

Irene schreef:je mag het nooit maar dan ook nooit opgeven, daarvoor is het leven veel te mooi.
Dat ben ik dan weer 100% wel met je eens

Groetjes,

Frederique

Ik ken het principe wel, en ik pas het ook al jaren toe.
Min jeugd heb ik op die manier al jaren geleden 'afgesloten'.
En hulp van een psycholoog had ik in het verleden wel willen hebben, maar ik heb op wat incidentele hulp na, nooit begeleiding gehad.
En nu ik mezelf zover heb geholpen heb ik er ook geen behoefte meer aan.

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » wo mei 17, 2006 22:47

Wendy B schreef:En hulp van een psycholoog had ik in het verleden wel willen hebben, maar ik heb op wat incidentele hulp na, nooit begeleiding gehad.
En nu ik mezelf zover heb geholpen heb ik er ook geen behoefte meer aan.

Ik vind het knap dat je (vrijwel) zonder hulp zover komt! Ik denk dat mijn proces (letterlijk) jaren langer zou duren als ik alles alleen zou moeten doen...

Groetjes,

Frederique

Wendy B · Bericht door **Wendy B** » wo mei 17, 2006 22:50

Frederique_ schreef:
Wendy B schreef:En hulp van een psycholoog had ik in het verleden wel willen hebben, maar ik heb op wat incidentele hulp na, nooit begeleiding gehad.
En nu ik mezelf zover heb geholpen heb ik er ook geen behoefte meer aan.
Ik vind het knap dat je (vrijwel) zonder hulp zover komt! Ik denk dat mijn proces (letterlijk) jaren langer zou duren als ik alles alleen zou moeten doen...

Groetjes,

Frederique

Dat klopt: Het duurt zeker 5 keer of zo langer op deze manier.
Ik kan wel zeggen dat ik het allemaal zelf uitgezocht heb, maar dat komt ook met een prijs.

Irene · Bericht door **Irene** » wo mei 17, 2006 23:35

Over snelheid gesproken; ik ben misschien wel de traagste van allemaal hier op dit forum, juist omdat ik net als Wendy alles zelfs heb proberen op te lossen. Is dat erg, in mijn geval niet, volgens mij. Mijn tempo past bij mij, misschien wordt ik daardoor wel nooit een vrouw, maar dat moet dan maar, zolang ik er niet aan onderdoor ga is er niks aan de hand. Heb nog steeds geen spijt van de manier waarop ik mijn leven heb ingedeeld, al kon het achteraf gezien natuurlijk allemaal wel iets gemakkelijker. En Wendy, als je een luisterend oor nodig hebt, zal ik er voor je zijn en proberen mijn mond te houden

.

Liefs Irene

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » do mei 18, 2006 15:20

Hoi Irene,

Er zit bij mij geen waardeoordeel achter - ik doe zelf ook dingen anders dan een ander en snap heel goed dat iedereen vooral z'n eigen ding op d'r eigen manier moet doen. Het enige dat belangrijk is is dat je zelf tevreden over je eigen proces bent. Ben je dat niet, dan zul je ook zelf moeten zoeken naar manieren om daar wat aan te doen.

Groetjes,

Frederique

Irene · Bericht door **Irene** » do mei 18, 2006 15:34

Hi Frederique,

Dat ben ik helemaal met je eens hoor, en bij mij zit er ook nooit een waardeoordeel aan mijn opmerkingen. Wie ben ik om over een ander te oordelen.

Irene

Wendy B · Bericht door **Wendy B** » vr mei 19, 2006 0:00

Frederique_ schreef:Hoi Irene,

Er zit bij mij geen waardeoordeel achter - ik doe zelf ook dingen anders dan een ander en snap heel goed dat iedereen vooral z'n eigen ding op d'r eigen manier moet doen. Het enige dat belangrijk is is dat je zelf tevreden over je eigen proces bent. Ben je dat niet, dan zul je ook zelf moeten zoeken naar manieren om daar wat aan te doen.

Groetjes,

Frederique

Het was niet echt mijn keus om geen hulp te zoeken, maar het had vooral met mijn inkomen te maken (bijstandsnivo of de helft daarvan toen ik nog werkte).

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » vr mei 19, 2006 9:24

Hoi Wendy,

Da's inderdaad veel vervelender...

Groetjes,

Frederique

kim dietrich · Bericht door **kim dietrich** » do mei 25, 2006 2:55

Wendy B schreef:Het leek zo simpel:
Ik kleed me toch al heel vrouwelijk, maar die ene stap met echt zichtbare borsten, en dus als vrouw, over straat is een enorme stap. Eigenljk de grootste stap.

Ik moet die stap een dezer dagen zetten. Anders kom ik niet verder.
Afgelopen dagen kwam ineens dat gevoel van wanhoop weer terug wat ik dacht achter gelaten te hebben.

En de daarbij behorende gedachte er een eind aan te maken.
(doe ik niet trouwens, maar het is de gedachte)

...
The night is darkening round me,
The wild winds coldly blow;
But a tyrant spell has bound me
And I cannot, cannot go.

Hallo Wendy,

ik heb met je te doen. Ik herken helaas ook veel. Mooi gedicht. Dat lijstje tips daarvoor heb ik wel ooit geschreven en ze zijn ook niet verkeerd, maar ja, die tips werken niet, dat moet je zelf doen. Ik zie het zo. Als T moet je dubbel je best doen om er wat leuks van te maken. Harder werken op dit punt als het ware. Zelf denk ik dat alleen al het er zijn voor een T soms best een prestatie is.

Met borsten over straat lijkt misschien een grote stap, maar is het vermoedelijk niet. Voor jouw idee is het dat. In werkelijkheid is het volgens mij amper van belang. Wat van belang is, is een vriend of vriendin. Mensen die je steunen. Mensen waar je op terug kunt vallen. Je wilt verder komen. Waar wil je naartoe? Wat wil je maken van je leven? Wat is je doel? Wat wil je bereiken? Dat zijn de belangrijke vragen. Als je doel alleen maar is om vrouwelijke man of vrouw te zijn, heb je echt een probleem, vrees ik. Life is a journey... en jij bepaalt waar de reis naar toe gaat.

Zelf heb ik van travestie nooit mijn leven willen maken. Ik zag travestie als een aspect van mijn leven. Ik ben er nu wel aan gewend dat dat aspect mijn leven er niet echt gemakkelijker op heeft gemaakt. Zodra je dat weet, kun je je daarop instellen. Krachtige windstoten op komst! Maar andere T's zien dat als een vorm van negatief denken. Het zij zo. Ondertussen ben ik er nog steeds, alive and kicking en konden de dingen een hoop slechter. Ik hoop van harte dat zij dat over een hele tijd ook nog kunnen zeggen.

Rationaliseren is prima. Dat wil zeggen: verstandig en gezond denken. Denk de goeie gedachtes en niet de verkeerde. Dat klinkt simpel, maar is het niet altijd. Toch is het precies wat je eigenlijk moet doen.

En met vertrouwen op psychologen schiet je meestal maar weinig op. Dat is minstens zo dom als je huisarts vertrouwen. Waarvoor heeft de Lieve Heer je dan een verstand gegeven. Als extra ballast ofzo?

Sterkte en groetjes,

Kim D.

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » do mei 25, 2006 7:15

kim dietrich schreef:En met vertrouwen op psychologen schiet je meestal maar weinig op. Dat is minstens zo dom als je huisarts vertrouwen. Waarvoor heeft de Lieve Heer je dan een verstand gegeven. Als extra ballast ofzo?

Bij een goede psycholoog hang je echt niet je verstand aan het haakje om dat er na een goed uur weer vanaf te plukken. Bij een goede psycholoog blijf je zelf aan het roer, maar geeft hij/zij je wel af-en-toe een duwtje in de goede richting. Een gedachte om een tijdje op te sabbelen. Het minder denken en meer voelen. Een worstelwedstrijd waar je sterker uitkomt dan je er in stapte.

Mocht je er nog nooit geweest zijn (en je kunt 't je financieel veroorloven) dan kan ik je zeker aanraden om dat eens te proberen. Mij helpt 't enorm om gecoached te worden door iemand met een psychologische achtergrond.

Groetjes,

Frederique

gast · Bericht door **gast** » do mei 25, 2006 8:27

Frederique_ schreef: Mocht je er nog nooit geweest zijn (en je kunt 't je financieel veroorloven) dan kan ik je zeker aanraden om dat eens te proberen.
Groetjes,

Frederique

Euh.... mijn bezoeken aan m'n psych worden gewoon vergoed, hoor.... Oke, ik moet het wel ff voorschieten...

Liefs, Kitty.

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » do mei 25, 2006 18:53

Kitty Mermaid schreef:
Frederique_ schreef: Mocht je er nog nooit geweest zijn (en je kunt 't je financieel veroorloven) dan kan ik je zeker aanraden om dat eens te proberen.
Euh.... mijn bezoeken aan m'n psych worden gewoon vergoed, hoor.... Oke, ik moet het wel ff voorschieten...

Geldt dit voor alle transgenders? Of alleen voor transseksuelen?

Groetjes,

Frederique