Ciska Lacomte schreef:Er is een essentieel verschil tussen euthanasie en suïcide. Ik heb er een hoop moeite voor mogen doen om daar achter te komen. Zoals Bram Bakker ooit zei: Suicide gebeurt in een impuls.
Misschien is dat een reden dat men het vaak overleeft.
Aan de andere kant: Van de mensen die ik persoonlijk gekend heb en die door Zelfdoding om het leven zijn gekomen, had driekwart een zeer nauwkeurig plan om hun leven te beeïndigen. Kan ik dan zeggen dat mijn vriend R. op 36 jarige leeftijd 'Solitair Euthanasie' heft gepleegd? En mijn zeer inspirerende maatje H. drie maanden later ook (54 jaar oud).
Ik kon er met mijn hart, mijn ziel, mijn verstand niet bij. Twee jaar later zat ikzelf diep in de put en opeens snapte ik volkomen hoe R. en H. zich gevoeld moeten hebben, toen. Het deed me niks, op dat moment. Ik werd er niet blij van, niet somber....
MaGoed. Ik had (en heb) mensen om me heen die mij zo'n tof persoon vinden, dat ik ze 'mij' niet af kon nemen. Dat zou wreed zijn voor hen. Ik ben verdergehobbeld, gewoon blijven ademen en voetje voor voetje uit die diepe grijze put aan het klimmen. Het leven is me inmiddels alweer zoveel waard dat ik zelfs niet-roker ben geworden. Ik heb nu wel respect voor R. en voor H. om van de anderen maar te zwijgen. Eigendood is namelijk geen lolletje. Je moet er behoorlijk wat voor doormaken eer je het durft.
Het mafste is eigenlijk, dat ik pas sinds kort, vrijwel vanaf het moment dat ik kon stoppen met roken, kan rouwen om de zelfmoordenaars die ik gekend heb.
En ja, ik denk er weleens aan: "Als *het* echt niet lukt, kan ik er altijd nog een eind aan maken"
Maar ik weet zelf nog steeds niet waar *het* nou eigenlijk voor staat.
Ciska (die steeds minder begrijpt van de wereld)
Cis, dat roken, wat mij betrefd zorgt roken voor een emotionele blokkade, daarnaast houd het allerlei virussen in lichaam vast en die 2 kun ej ook niet los van elkaar zien
las vandaag een artikel dat je hersenen nicotine registreren als ene harddrug, wat doen harddrugs/. verdoven
dus ja, ik begrijp het best dat je emotioneel andrs bent als je stopt met roken
zelfmoord of suicide, wat mij betrefd 2 dezelfde zaken maar bram bakker denkt er anders over, prima
eenmaal die gedachtes, leer je enorm veel over jezelf, ik denk dan ook dat er een reden is dat iemand aan zelfmoord gaat denken
eigenlijk is het een spiegel die je dwint om naar binnen te kijken en na te denken over jezelf, je geest geeft het signaal aan dat je op de verkeerde weg bent, immers, als er iets tegennaturlijks is is het wel de wil om dood te gaan, tegen het oersterke overlevingsinstinct in
dan moet er echt heel at aan de hand zijn ga je denken aan zelfmoord
in het traject en verdre zal het ene terugkerend issue zijn
ik lees de verhalen van melina , en ik zie daardoor geen beren op de weg, nee, ze schetst de realiteit, ze schetst ook dat ze er ook doodmoe van word en niet altijd goed tegen kan
het hele problemenpakket waarin je je nu bevind, dat zal nooit verdwijnen, daar komt alleen een ander soort pakket met andere problemen voor in de plaats, hopelijk meer hanteerbare problemen en vanuit transitie en rust en stabiliteit in jezelf hopelijk meer kracht om door te gaan
wat dat betrefd zal er weinig veranderen
gen doemdenken, nee, realiteit, maak je borst maar nat
maar zeg nou zelf, je weet dat je enorm sterk bent anders had je allang die andere uitweg gekozen
je humor, je berichten, ik lees daar kracht en doorzettingsvermogen in
Joy
