Iedereen heeft het recht om in de God te geloven waar hij/zij zich het prettigst bij voelt. Het wordt inderdaad een probleem als een geloof beweert dat je geen homo/trans mag zijn en je voelt dat zelf anders. Het wordt nog vervelender als het jou lukt om je omgeving daarvan te overtuigen: wat moet de godsdienst nu met zo'n regel als niemand zich er aan houdt? Bij homo's heeft men er iets op gevonden: strikt genomen mag het niet, daarom mag praktiseren ook niet, maar iedereen weet dat het wel gebeurt. Zolang je er niet teveel mee te koop loopt dan is het gat tussen de leerregel en wat je doet niet te groot - en dan kun je in veel geloofsgemeenschappen prima overleven.
Nou blijven er twee problemen over:
1) relnichten die blijven roepen dat ze wel praktiseren en dat ze dat ook moeten kunnen blijven doen en dat ze desondanks blijven geloven
2) transseksuelen die hun transseksualiteit per definitie niet in het geniep KUNNEN doen
Het grootste probleem is dat mensen -en-, -en- willen. Mensen hebben het (oprechte) gevoel te geloven en hebben daarnaast het (even oprechte) gevoel om homo/trans te zijn en willen daar ook invulling aan geven.
In die zin is het goed dat clubjes als refo-anders bestaan. Ik hoop dat het lukt om de leefregels van diverse geloven ter discussie te stellen en zo de homo's BINNEN het geloof de ruimte te geven waar ze recht op hebben. Het is echter -net- zo goed dat ProGay aandacht vraagt voor het -veel- te normatieve hetero-leven binnen geloven en binnen Nederland.
't Is weer een heel verhaal geworden, 'k hoop dat iemand hier iets aan heeft
Groetjes,
Frederique