Travestie.org

Ik ben nu bezig met cursus 'Stem en zangtraining voor transmensen' bij transvisie. Bij mij is het puur voor proberen te zingen met mijn stem. Coen Honig (die de cursus geeft) had geen echte opmerkingen bij mijn stem, zeker niet als ik er een beetje moeite voor doe. Zingen vind ik nog een ander verhaal. Ik heb een stem met een groot octaaf bereik. Ik kan als ik wil ook nog steeds terug gaan naar mijn mannenstem. Maar ja, dat doe je normaal natuurlijk absoluut niet. Ik heb ook maar 7x logopedie gehad, en voel me zelf ook gezegend met een zeer flexibele stem. Ik besef ook dat ik daarmee een grote uitzondering ben (helaas). Sopraan bereik ik niet, maar wel een vrouwenstem die bij mij past, bij leeftijd, figuur etc.

CandyFla zal wel een ongewone medisch afwijking in haar stembanden hebben waardoor ze die zo kan gebruiken dat niet alleen toonhoogte maar ook toonkleur (timbre) totaal veranderd

Ik geloof dat ze in een van die filmpjes ergens opmerkt dat ze altijd al veel stemmen van bekende personen nabootste, dus ze had daardoor al heel veel ervaring met het anders gebruiken van haar stembanden. Het vaak anders gebruiken daarvan zal misschien ook wel effect op de vorming van die stembanden hebben gehad.

Deze is ook wel aardig:

Female Voice

Afgelopen week gemerkt dat ik toch hoger kan dan ik dacht. Hoe gaat het met de stem voor de meeste ? Ook degenen die logopedie hebben (gehad), tevreden daarover ?

Nannette schreef: Hoe gaat het met de stem voor de meeste ?

Geen logopedie en als ik mijn waffel open doe krijg ik een mevrouw terug.
Van de week met een taxi bellen , gisteren bij de febo "heb je een servetje?" "ja mevrouw"
In beide gevallen werd ik niet gezien, anders zou het nog een soort beleefdheid kunnen zijn, de febo man stond naar zijn collega te kijken toen ik het vroeg.

Gisteren kwam ik ook iemand tegen die ik al een tijd niet had gezien en nog van niets wist.
Hij keek me aan en ik glimlachte naar hem, hij keek (verlegen) weg en liep langs.
Dus ik ben er maar even achteraan gegaan en we hebben nog even staan praten.
"ik dacht al, wel een bekend gezicht"

Gaat wel aardig dus...

Ik zit op dit moment zo'n 2,5 jaar op logopedie en heb op het werk het gevoel dat het nog niet echt goed gaat (blijf gewoon te laag zitten). Aan de andere kant: afgelopen week hebben we een oefening gedaan waarbij ik een stukje tekst voorlas waarbij ik zo laag mogelijk begon en daarna uitkwam bij de stemhoogte die ik mooi vind. Het bleek dat -veel- te laag veel lager was dan ik op het werk gebruikte. Ik denk dus dat ik langzamerhand inderdaad wel hoger kom te zitten, zelfs als ik voor mijn gevoel te laag zit. Door die oefening had ik op het werk ook sneller door als ik te laag zat en het lukte wonder boven wonder ook direkt om de hogere stem weer op te pakken.

Afgelopen week heb ik ook mijn ouders aan de telefoon gehad, het als vrouw spreken ging toen heel goed. Ik had mijn vader aan de lijn, mijn moeder kwam later de kamer binnen. Ze zei nog: "ik vroeg me al af, met welke vrouw pa zat te bellen". Dat was wel een leuke opsteker!

Ja, het gaat steeds beter maar nee, ik ben er (nog steeds) niet helemaal.

Groetjes,

Frederique

Hallo Frederique,

2,5 jaar is niet niks. Er is ook veel aandacht besteedt aan de ademhaling en het aansturen van de stem vanuit buik/middenrif ?

groetjes, Nannette

Hoi Nannette,

Nee, 2,5 jaar is inderdaad niet niks. 't Begint me ook de keel uit te hangen. Toch merk ik dat ik nog steeds vooruit ga. Er zijn twee redenen waarom dit zo lang duurt: [1] ik heb het parallel gedaan met het VU-traject (wat voor mij heel intensief geweest is) en met mijn psychische proces - waarbij logopedie altijd op een lagere plek kwam dan deze twee en [2] ik werk op een afdeling met vrijwel alleen mannen, waarbij mijn stem zich vreselijk aanpast aan die lage mannenstemmen.

Gelukkig heb ik een heel geduldige logopediste...

Ademhaling en middenrif - een tijd geleden wel. De laatste tijd minder.

Groetjes,

Frederique

Toonhoogte heb ik geen probleem mee, maar ben te lui..(foei..) om goed op intonatie, op stemvariatie te letten. Toonkleur is moeilijker te beinvloeden dan toonhoogte, i.i.g. in mijn geval. Borstresonans heb ik van nature niet of nauwelijks. Maar mijn telefoonstem is toch te mannelijk; als iemand mij echter ziet, dan word ik bijna altijd wel als vrouw aangesproken en wordt mijn stem wel als vrouwelijk aanvaard.
Mijn logopediste is een schat maar had wel wat strenger mogen zijn, heb soms wel behandeling met de zweep nodig geloof ik desalniettemin in ruim 1 jaar met flink afnemende gesprekkenfrequentie toch flinke vooruitgang geboekt.

Ik heb echt geluk met mijn stem
ik ben nooit echt gaan puberen en buiten lichaamsbeharing is er niet veel gebeurd

Daardoor is mijn stem flink hoog en de intonatie vrouwelijk
enigste nadeel is dat mijn stem heel zacht is

Hoi tijgertje,

Meer volume kan je zelf maken door te spelen met het aanspannen van de buikspieren e.d. en de lucht verder het werk te laten doen. Probeer het eens..

Anders kan je denk ik het beste een keer langs Coen Honig. Ik volg bij hem (via tansvisie) een cursus en denk dat ik ook privelessen bij hem neem om het eindresultaat (een echte vrouwenstem) te halen. Coen werkt met veel Trans mensen en is een plezierig persoon om mee te werken. Heel geduldig en heel correct.

Ja Marleen, bij jou komt het wel in orden, no problem. Je kunt behoorlijk wat met je stem, ik hoop alleen dat jij (en de rest afgelopen dinsdag) toen ik 'love me tender' ipv hoog ook even laag zong niet te veel schrokken.......

groetjes Nannette (Anna)

hoi Marleen Otto

Ik denk niet dat het veel uitmaakt. Ik heb al gemerkt dat ik mijn buikspieren niet echt gebruik. Dit zal wel ermee te maken hebben dat ik een onvolledige dwarslaesie heb

Alles onder mijn ribbenkast doet het niet of matig (1e en 2e lendenwervel beschadigd)
Op zich is mijn stem in het dagelijks leven geen probleem. Alleen met presentaties ed. Daar hebben ze microfoons voor uitgevonden