Pagina 2 van 6

Geplaatst: wo dec 31, 2008 14:10
door Irene
Amber schreef:
Als we het hebben over mensen de tijd geven: Hoe lang nog? Tot nu toe heb ik ze ontzien, alleen als ze hier waren en op feestjes bij mn nicht, was ik als vrouw.
Misschien heb je hen ruimte gegeven voor hoop.

Irene

Geplaatst: wo dec 31, 2008 14:19
door Jaimee
Mijn ouders zeggen nog steeds vaak hij en hem. Héééél irritant en deprimerend!

Ik heb al heel lang groen licht, slik hormonen, heb geen gezichtsbeharing meer, heb veel gezichtsvervrouwelijkende operaties laten doen en heb mijn SRS achter de rug en leef al vrij lang full-time als vrouw maar ik blijf blijkbaar hun zoon. Blijkbaar heeft het weinig met 'bewijs', passabiliteit of verandering te maken.

Ik hou ze ook op afstand. Ik heb een tijd helemaal geen contact met ze gehad maar dat voelde ook niet goed en nu is er wel een soort balans gevonden.

Sterkte!

X

Geplaatst: wo dec 31, 2008 15:04
door ik ben hier niet meer
Mijn ouders zijn beide overleden, maar ondanks dat ze jet niet makkelijk vonden dat hun enige zoon vrouw werd lichamelijk, hebben ze me in ieder geval wel vanaf het begin met mijn nieuwe naam aangesproken. Dat het hij en hem bleef snapte ik wel, je mag van mensen in de 70 (waren ze toen ik begon) niet de flexibiliteit verwachten van iemand die jonger is. Soms is het voor de ouders ook moeilijker, je hebt ze opgevoed, groter zien worden etc etc.
Ondanks het hij en hem, accepteerden ze het wel dat ik van geslacht veranderd ben, ook al kostte het ze wel moeite. Maar mag het, het is niet niks een geslachtsverandering, voor jezelf, maar ook voor iedereen in je omgeving.

Geplaatst: zo jan 18, 2009 22:56
door AM_ber_79
Ik heb mn ouders vanavond gebeld. Gevraagd of ze zaterdag willen langs komen (hier is Amber wel toegestaan voor ze en het is eigen grond) en dta ik ze graag wil spreken over alle veranderingen de laatste tijd. En natuurlijk ook over mn gevoelens, etc etc. Kga niks dwingen, niks vragen en ook niks verwachten. Mar wil ze wel vertellen dat hun houding mij kwetst en dat ik nu gelukkiger ben dan ik ooit ben geweest. Wish me luck! En als iemand nog tips/adviezen heeft...

Geplaatst: zo jan 18, 2009 23:01
door Irene
Go go go Girl!

Succes Irene

Geplaatst: ma jan 19, 2009 11:50
door mireille
(stiekum onder werktijd)

suc6! x

Geplaatst: ma jan 19, 2009 12:35
door Bea-Smit.
Amber suc6 en te hopen dat ze er open voor staan.
Groetjes Bea.

Geplaatst: ma jan 19, 2009 18:13
door Claudia K
Amber, alle succes en sterkte toegewenst, en ik zal aan je denken zaterdagavond. Hoop echt voor je dat er iets uit komt waar je mee verder kunt
Claudia Zomer

Geplaatst: di jan 20, 2009 22:06
door AM_ber_79
Laatste update: het gesprek vind, mede :door de kwakkelende gezondheid van mn pa, bij hun plaats. En heb er om 19:30 afgesproken.

Geplaatst: di jan 20, 2009 22:10
door Irene
succes nogmaals Amber

Liefs Irene

Geplaatst: di jan 20, 2009 22:17
door AM_ber_79
dank u allen voor de steunbetuigingen... bij hun thuis is minder vertrouwd dan thuis en heeft als bijkomend nadeel dat ik nu eerst langs huis moet om me verder aan te kleden voor t uitgaan. Maar goed, dat heb ik er wel voor over! Voordeel is dat ik nu weg kan lopen en niet iemand t huis uit hoef te zetten...als t nodig is...

Geplaatst: wo jan 21, 2009 11:37
door Frederique_
Amber79 schreef:Ik heb mn ouders vanavond gebeld. Gevraagd of ze zaterdag willen langs komen (hier is Amber wel toegestaan voor ze en het is eigen grond) en dta ik ze graag wil spreken over alle veranderingen de laatste tijd. En natuurlijk ook over mn gevoelens, etc etc. Kga niks dwingen, niks vragen en ook niks verwachten. Mar wil ze wel vertellen dat hun houding mij kwetst en dat ik nu gelukkiger ben dan ik ooit ben geweest. Wish me luck! En als iemand nog tips/adviezen heeft...
Veel succes gewenst!
Tip: probeer mild te blijven als ze toch (nog?) niet mee kunnen, hoe lastig dit ook is...

Groetjes,

Frederique

Geplaatst: wo jan 21, 2009 11:39
door ik ben hier niet meer
Amber, heel veel succes bij deze stap. Je beseft zelf heel goed de mogelijkheden en onmogelijkheden. Het is dapper dat je het doet, ook nu omdat ondanks dat je het liever bij jou thuis deed, en dat niet kan. En meteen ook voordeel ziet dat het niet bij jou thuis is. Ik heb er alle vertrouwen in dat jij het er goed van afbrengt, nu nog hopen dat je ouders goed reageren,
Liefs, Nannette

Geplaatst: wo jan 21, 2009 13:40
door Hertog Jan
Amber79 schreef:dank u allen voor de steunbetuigingen... bij hun thuis is minder vertrouwd dan thuis en heeft als bijkomend nadeel dat ik nu eerst langs huis moet om me verder aan te kleden voor t uitgaan. Maar goed, dat heb ik er wel voor over! Voordeel is dat ik nu weg kan lopen en niet iemand t huis uit hoef te zetten...als t nodig is...
alleen al om die reden had ik het gesprek bij mn ouders thuis gehouden :wink:
sterkte in ieder geval....hoop dat het allemaal meevalt.

Geplaatst: wo jan 21, 2009 14:33
door Lisa
Superveel succes zaterdag!
Ik zal aan je denken!