Travestie.org

Probleem is ook dat we nog steeds niet 100% zeker weten hoe transseksualiteit ontstaat. Als het inderdaad een aangeboren fysiek verschijnsel in de hersenen is zoals onderzoeken lijken te suggereren dan is transseksualiteit gewoon een vorm van interseksualiteit en zou je het ook zo kunnen noemen. Per slot van rekening ontwikkelen sommige interseksuelen ook gender dysforie.

Het laatste wat ik een tijd geleden gehoord heb is dat ze vermoeden dat tijdens de zwangerschap of vlak na de geboorte er iets mis gaat met geslachtshormoon huishouding. Iets wat zich later herstelt, en dat daardoor genderdysforie ontstaat. Het is een aangeboren iets in de meeste gevallen, alleen niet bewijsbaar, alleen erg aannemelijk.
Bij interseksuelen ligt het nog wat gecompliceerder, omdat daar vaak een keuze voor het kind maakt op basis van ....... En als het kind later beseft dat de vroeger gedane keuze niet klopt is het genderdysfoor. Dat klopt dus al helemaal niet, er is dan vroeger een verkeerde keuze gemaakt.
Geslacht wordt bij geboorte ook alleen maar vastgesteld nav de primaire geslachtsdelen. En helaas klopt dat lichaam niet altijd met de psyche, de geest of hoe je het ook noemt.

joandelynn schreef:Deirdre McCloskey gebruikte het woord "gender crosser", maar dat lijkt me ook geen goede term want het gender is juist datgene dat onveranderlijk vast ligt.

Daarom is transgender eigenlijk ook een minder goede term dan transseksueel want het is de sekse die verandert, niet het gender.

+1 Daarom ben ik geen transgender.

Als mensen het verschil niet weten tussen hypotheek en apotheek begin je toch ook geen discussie over die benamingen?

als je het zo stelt is het inderdaad de juiste benaming...

Maar stel bijv... je komt iemand tegen die zich afvraagt wat er met je aan de hand is of wat je bent, of je wilt het uitleggen, op een of andere manier vind ik de term transseksueel wat ongemakkelijk...
"Ik ben transgender" klinkt dan in mn ogen veel beter... hoewel het inderdaad ook een verkeerde term is, mee eens.

Bij mijn vriendin thuis die 2 zoontjes heeft...

De kleinste: Mamma, is het nou een meneer of een mevrouw?
Mamma: Het is een mevrouw, maar het was eerst een meneer.

De keer er op (ze deed mijn haar) bij het instoppen van de kleinste:
Mamma, wordt d'r haar mooi?

Leuker kunnen we het niet maken, makkelijker ook niet...

Te beginnen, van waaruit spreken wij?

Vanuit onszelf als insiders, of vanuit de buitenwereld?
TOV wat wordt iets gesteld?
In welke taal worden de namen gebruikt?
Het doorelkaar halen van woorden die bv in het engels wel kloppen maar weer in het Nederlands toegepast tot verwarring leiden.

Zo vinden wij dat wij geen stoornis hebben, dus niet een gender stoornis, maar voor de buitenwereld tov hun "normaal beeld" van zwart / wit man of vrouw wel....

En zo ga je al heel snel verwarring creëren.
Het is essentieel om steeds vanuit de zelfde denk punt te gaan redeneren en spreken, dus om dat steeds te vermelden, zeker als je ook aan wilt geven hoe anderen er naar kijken.

"vanuit ons als insiders".... zien wij het zo....

Of "vanuit buitenstaanders" die relativeren naar andere zaken...

Zo is denk ik het woord transseksueel dan wel in het engels, wel een mooi woord voor mensen die van de ene uiterlijke "sex" ( man of vrouw )
in transitie zijn naar de tegenovergestelde sex. ( nog altijd eenvoudig gehouden als zwart / wit man of vrouw ).

Als je het woord gender verkiest om in het eigen Nederlandse taal te gebruiken weer vanuit ons gezien:

Gender

Gender is van oorsprong een Engels woord en heeft in deze taal verschillende betekenissen. Een eerste betekenis wordt in het Nederlands vertaald als ‘geslacht’, dus het geheel van biologische kenmerken dat we toeschrijven aan een man of een vrouw.

Voor de tweede betekenis is in het Nederlands enkel een omschrijving beschikbaar. Gender is het sociaal-maatschappelijke geslacht van een persoon, en het is in deze betekenis dat het woord ook in het Nederlands gebruikt wordt. Het is het geheel van eigenschappen dat onze maatschappij toedicht aan een man of aan een vrouw.

Wij hebben allemaal zo onze eigen benaderingen, maar om verder verwarring te voorkomen, geef dan ook duidelijk aan van waaruit je iets vind. Dan is het gemakkelijker om tenminste die redenering te volgen.

Volgens mij duidt de term transseksueel een tijdelijke en voorbereidende staat aan. Iemand is transseksueel tijdens de transitie-fase die uiteindelijk tot een fysieke verandering of correctie van de primaire geslachtskenmerken moet gaan leiden. Jahhaa! (zoals Hans Teeuwen dat alleen kan).
Zowel In theorie en praktijk kan iemand (helaas voor hem/haar) de eeuwige transseksueel blijven. Dat kan om medische reden zijn, bijvoorbeeld bij een te hoog risico van een ingreep (tegen wil en dank) of veel vaker voorkomend, angst of besluiteloosheid (geen wil). Vergeef me als er nog andere redenen zijn die ik uit naïviteit vergeet.
Iemand die een SRS heeft ondergaan en de gerechtelijke procedure tot geslachtswijziging met succes heeft doorlopen is vrouw of man en als je het niet laten kan 'ex-transseksueel! Seksuele geaardheid heeft daar sowieso niets mee te maken, maar dat wisten we al toch?

De suggestie dat transgender de lading beter zou kunnen dekken of dat we wellicht andere aanduidingen nodig hebben vind ik tja, nou laat ik netjes blijven, suffe opmerkingen.
Ja, ook ik vind de verwarring rond het woord transseksualiteit zeer irritant maar:
Er bestaat een wezenlijk verschil tussen verandering van geslachtstrol/identiteit en verandering van geslacht en helemaal als dit allemaal achter de rug is.
Nee, laten we het 'geslachtscorrectieNIST(e)' noemen! Kijk daar loopt er een, je herkent ze uit duizenden. Ze zien er zo specifiek uit dat je ze heel gemakkelijk in een hokje kunt stoppen, klaar. Leuk pruikje trouwens... Vraag eens waar hij, ehhh zij dat gekocht heeft wil je? Zou jou ook goed staan denk ik. Héél passabel, enfin!

Ik heb mijn geslachtsrol ooit beetje bij beetje en uiteindelijk permanent aangepast omdat ik in een verkeerd lichaam geboren was. Ik vond uiteindelijk dat niet alleen mijn geslachtsrol maar ook mijn sekse of fysieke geslacht aangepast moest worden. Ik dank god op mijn blote knieën dat dat kan, en hoe!
Aan alle twijfelaars, ik zeg, 'doen!' Wist u dat u wel degelijk (gemakkelijk) klaar kunt komen na een SRS? Ja en hoe! Ik zeg, 'doen!'
Wist u dat mensen die overgestapt zijn dat als heel gemakkelijk hebben ervaren? Nou nee, niet gemakkelijk nee, maar ondanks alles wel gelukkiger!
Wist u dat mensen die uiteindelijk overgestapt zijn wel degelijk geaccepteerd worden? Tja u moet wel overstappen want half half is onacceptabel! Volgens het lage voorhoofden gedeelte van de bevolking dan.

Het begon met kleding en uiterlijke aanpassing en ik was travestie?
Ik ging vaker en vaker verkleed en gebruikte semi-legaal hormonen en werd...? (gelukkiger
Ik ging permanent als vrouw leven en werken en werd transgender?
Ik kreeg groen licht en gebruikte legaal hormonen en werd transseksueel?
Ik ging twijfelen werd bang (heel menselijk), overwon dit alles en werd een dappere dodo?
Ik werd geopereerd en ik werd vrouw!
Al die tijd was ik al vrouw, alleen in een verkeerd omhulsel.
Je bent en je blijft toch ook geen 'neuscorrectie' omdat je destijds je neus hebt laten corrigeren.

Ben je een 'genderblenderbiseksueel' als je het mannelijke en het vrouwelijke in jezelf verenigd of je iets er tussenin voelt en, getver... met beide geslachten rommelt?
En hoe noem je een transseksueel die bij tijd en wijle a-seksueel is en soms een hoer? Een 'A- en transseksuele deelprostituee?'
Ben je een heimelijk homoseksueel als je stiekem droomt van mannen maar in stemmig driedelig gewoon een vergadering leidt met alleen maar hetroseksuelen?
Nee dan ben je gewoon de voorzitter met een geheim

Tja... Ehhh...

Iemand is transseksueel tijdens de transitie-fase die uiteindelijk tot een fysieke verandering of correctie van de primaire geslachtskenmerken moet gaan leiden.

Maar wanneer begint die transitie-fase dan?
- begint die als je als kind voor het eerst begint te crossdressen?
- begint die als je voor het eerst serieus over een transitie begint na te denken?
- begint die als je als vrouw gaat leven en jezelf zo gaat presenteren?
- begint die als je aan de hormonen gaat?

En minsten zo belangrijk, wanneer eindigt die transitie-fase? Eindigt die ooit wel?

Persoonlijk kijk ik er dan ook heel anders tegen aan. Ik ben van mening dat je transseksueel bent voor het leven. Je bent zo geboren en je gaat zo dood. En je bent ook vrouw voor het leven (als MtF dan, een FtM is man voor het leven). Het probleem alleen is dat mensen dat niet aan je zien en het verkeerde label op je plakken. Je kan dit oplossen door in transitie te gaan, maar ik geloof niet dat je dan opeens 'vrouw wordt', dat ben je al. Misschien wel een wat bijzondere vrouw, maar daarom heb je ook dat extra label 'transseksueel'. En ik vind ook niet dat het echt nodig is om daar nog eens een apart tijdelijk label bij te plakken wanneer je in transitie gaat, want in feite is het hele leven een lange transitie tussen allerlei stadia, ook op andere gebieden dan alleen sekse.

Maar goed, anderen denken daar natuurlijk weer heel anders over

joandelynn schreef:

Persoonlijk kijk ik er dan ook heel anders tegen aan. Ik ben van mening dat je transseksueel bent voor het leven. Je bent zo geboren en je gaat zo dood.

Wel zo ben je misschien ook nudist of jazzliefhebber voor het leven. De vraag is wil je zo aangesproken worden en altijd zo gezien worden?

joandelynn schreef:

Maar wanneer begint die transitie-fase dan?

Die fase begint op het moment dat je voor jezelf kiest en de knoop doorhakt en zeker weet dat je een SRS wil en daar alles voor opzij zet.

God, wat is het leven als transseksueel toch lekker gemakkelijk. Alles draait op die ene operatie, alles is binair man/vrouw, genderidentiteit en lichaamsbeleving dus ook...

...soms ben ik jaloers. Ja, echt.

Maar ik voel van binnen toch meer voor Joan haar opmerkingen. Mijn genderproces is begonnen toen ik 4 was, ook al was ik me daar toen niet van bewust. Het ging onbewust door tot ik 34 was, daarna heeft het heel veel gevoelswerk gekost (lees: weerstand, verlangen, gevoel te snel te gaan, gevoel te langzaam te gaan, gevoel geen nood te hebben aan bepaalde behandelingen/operaties/uiterlijkheden en dan een paar maanden later ineens in alle hevigheid wel, enz). Heel vermoeiend om dit inmiddels 5,5 jaar mee te maken. Ik verlang, ook op lichaamsbelevings-niveau, naar rust. Naar één lichaam, met of zonder geslachtsdeel maakt niet uit, maar wat wel uitmaakt is dat ik kan zeggen "dit is mijn lichaam, ik ben er zeker van dat dit lichaam in deze vorm ook bij mij past". En dan komt het hele circus weer in beweging: niet, nog niet, al wel, verlangen, weerstand, heel onrustig en soms ook buitengewoon vervelend...

Wat mij betreft eindigt de transseksualiteit/transgenderisme/transgender-zijn/what-ever nooit. Je zult altijd anders zijn dan een biologische vrouw, wat je ook aan je lichaam verbetert. Dat wil niet zeggen dat die verbeteringen geen zin hebben, wel dat die verbeteringen nooit als resultaat zullen hebben dat je gelijk bent aan biologische vrouwen.

Ook wat mij betreft is er geen apart labeltje nodig voor actief/niet-actief mee bezig. Er zijn altijd periodes in je proces waarin je actiever of minder-actief bezig bent. En zelfs in de periode waarin ik niet-actief bezig was gebeurde er achteraf gezien toch wel wat. Ook omgekeerd: hoe actief ik ook bezig was, ik heb altijd ook sociale/werk/andere zaken tussendoor gedaan. 't Is niet of-of, het is en-en. Althans: voor mij. Ik kan me niet voorstellen dat je later, als je denkt dat je alles gedaan hebt wat voor je lichaamsbeleving nodig is, niet alsnog iets opkomt op het gebied van sociale acceptatie. Of eigen-zijn. Of anders-zijn-gevoel. Het is in mijn beleving een van onze levensthema's. En ook hiervoor geldt: met alle respect voor mensen bij wie dat anders is.

Groetjes,

Frederique

De vraag is wil je zo aangesproken worden en altijd zo gezien worden?

Nee, liever niet, maar als ik een label op mezelf plak hoef ik dat niet aan iedereen te vertellen. Andere mensen die een lichamelijk probleem hebben hoeven dat ook niet.

Zelfs als je passabel bent/wordt zit je nog steeds met dat verleden en alle bijkomende "problemen". Vertel je het aan mensen? Zo ja, wanneer en aan wie? Zo nee, wat moet je dan doen, een verleden verzinnen? Laten we eerlijk wezen, na de SRS blijft je transseksualiteit een rol spelen in je leven. Je blijft altijd een vrouw met een bijzondere ontwikkeling. Je moet ook niet voor niets de rest van je leven hormonen blijven gebruiken, het is niet zo dat je opeens "genezen" bent op het moment dat je wakker wordt in dat ziekenhuisbed.

Monica Dreamgirl schreef:Hoi allemaal,

Ik vraag me al een tijdje iets af en ik ben benieuwd naar jullie meningen. Het is niet meer dan semantiek en ik ben me er van bewust dat deze kleine enquete geen verandering zal brengen in de betekenis van een woord dat vrij algemeen in zwang is (en ik weet ook helemaal niet of daar een noodzaak voor is), maar toch, ik vraag me af of het woord 'transseksueel' eigenlijk wel correct is. Of beter gezegd, correct wordt gebruikt.

Het woord 'transseksueel' leidt inderdaad nogal eens voor verwarring. Zelf gebruik ik dit woord liever als bijvoeglijk naamwoord in plaats van een zelfstandig naamwoord. Regelmatig omschrijft men zichzelf als: 'transseksueel', 'transvrouw', 'transje' of 'transsexueeltje'. De woordkeuze 'de transseksuele vrouw' of 'de vrouw met een transseksueel verleden' vind ik veel doeltreffender en veel passender (als ik mezelf als uitgangspunt neem). Het zegt immers iets over de vrouw.

Jammer genoeg bestaat er nogal wat verwarring en onduidelijkheid als het gaat om termen als 'genderdysforie' en 'transseksualiteit'.

Volgens mij word je (ongewild en ongevraagd) geboren met genderdysforie. Bij de ene zal genderdysforie op den duur tot (psychische) problemen gaan leiden terwijl de andere prima kan leven met genderdysforie. In het eerste geval spreken we dan van een extreme vorm van genderdysforie (extreme genderdysphoria).

Transseksualiteit is 'slechts' een fase in je leven. Je bent een transseksuele vrouw zodra je een geslachtsaanpassing ondergaat. Op het moment dat je alle (medische) ingrepen achter de rug hebt dan ben je een vrouw met een transseksueel verleden.

Tot slot nog even iets over de geslachtsdifferentiatie. Ieder mens begint het leven als vrouw. Tepels en enige borstvorming zijn de stille getuigen daarvan. Zo'n zes tot acht weken na de bevruchting vindt de geslachtsdifferentiatie plaats. De geslachtsdifferentiatie is een nogal ingewikkeld samenspel van hormonen en chromosomen. De clitoris groeit uit tot een penis en en de labia worden omgevormd tot het scrotum. Ook de hersenen worden dan 'geprogrammeerd'. Maar tijdens deze geslachtsdifferentiatie kan er iets misgaan (zowel hormonaal als chromosomaal). Ook al wordt het kind geboren met de fysieke kenmerken dat van een meisje of dat van een jongen, deze kenmerken zijn niet allesbepalend. Zo zijn er ook mensen die geboren worden met de fysieke kenmerken dat van een meisje maar dat op latere leeftijd geconstateerd wordt dat deze persoon geen baarmoeder en eierstokken in de buik heeft maar (niet functionerende) teelballen. Ook heeft deze persoon XY-chromosomen in plaats van XX-chromosomen. Deze mensen worden vaak langer dan de gemiddelde vrouw, hebben geen enkele vorm van lichaamsbeharing en hebben geen last van acne. Dit noemt men het androgeen ongevoeligheid syndroom (AOS) en het androgeen ongevoeligheid syndroom is één van de vele geslachtsdifferentiatiestoornissen (GDS). Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat genderdysforie ook een vorm is van een geslachtsdifferentiatiestoornis al zijn daar de meningen nogal over verdeeld.

joandelynn schreef:

Iemand is transseksueel tijdens de transitie-fase die uiteindelijk tot een fysieke verandering of correctie van de primaire geslachtskenmerken moet gaan leiden.

Maar wanneer begint die transitie-fase dan?
- begint die als je als kind voor het eerst begint te crossdressen?
- begint die als je voor het eerst serieus over een transitie begint na te denken?
- begint die als je als vrouw gaat leven en jezelf zo gaat presenteren?
- begint die als je aan de hormonen gaat?

En minsten zo belangrijk, wanneer eindigt die transitie-fase? Eindigt die ooit wel?

Persoonlijk kijk ik er dan ook heel anders tegen aan. Ik ben van mening dat je transseksueel bent voor het leven. Je bent zo geboren en je gaat zo dood. En je bent ook vrouw voor het leven (als MtF dan, een FtM is man voor het leven). Het probleem alleen is dat mensen dat niet aan je zien en het verkeerde label op je plakken. Je kan dit oplossen door in transitie te gaan, maar ik geloof niet dat je dan opeens 'vrouw wordt', dat ben je al. Misschien wel een wat bijzondere vrouw, maar daarom heb je ook dat extra label 'transseksueel'. En ik vind ook niet dat het echt nodig is om daar nog eens een apart tijdelijk label bij te plakken wanneer je in transitie gaat, want in feite is het hele leven een lange transitie tussen allerlei stadia, ook op andere gebieden dan alleen sekse.

Maar goed, anderen denken daar natuurlijk weer heel anders over

Voor jezelf ben je pas transseksueel wanneer je daarvan bewust bent, m.a.w. wanneer je door hebt dat je inderdaad in de verkeerde lichaam bent en er wat aan wil doen om compleet te worden zoals je denkt dat het had moeten zijn.

Achteraf ben je altijd een man cq vrouw geweest.
Je bent wie JIJ zegt dat je bent.
In de ogen van anderen kan je wel alles zijn. Pas als je gevraagd wordt, kunnen ze daadwerkelijk weten wie je bent.
Zodra je geest en lichaam corresponderen, ben je heel, oftewel man of vrouw. En niet meer transseksueel. Ben je dan voor de volle 100% een vrouw of man? Nee, maar dat doet er niet toe.
Een man met één been is nog altijd man.


Vrouw ( Bij M>F ) ben je je hele leven, alleen is het niet bij iedereen bekend / bewust al bij de eerste levens jaar.

Voor de buitenwereld heb je pas ( wettelijke ) erkenning vrouw te zijn volgens de eenvoudige normen van man = penis en sperma, vrouw = vagina en eierstokken. o. i. d.
Voor jezelf ben je vrouw. ( bij M>F )

Uiteraard BEN JE wie je zegt dat je bent. Je bent vrouw, als je dat van je zelf bewust bent, en het je gevraagd wordt. Ongeacht wat andere mensen denken. Ondanks dat je misschien in het voor traject zeker naar het SRS toe, wel gekleed als vrouw, nog duidelijk mannelijke trekken hebt, en uiteraard het spul nog intact. Maar dat laatste zullen de meeste mensen niet zien....

Ook hier weer, spreken over JIJ en anderen.

Hoe jij bent en jezelf ziet.

Hoe anderen jou zien.

De transitie fase eindigt wel. Van fysiek man naar vrouw. Jou persoonlijk ontwikkeling gaat door.
Of je Bio vrouw of bio man bent, je leert iedere dag te zijn wie je bent, maakt een constante ontwikkeling door.
En dat is niet anders voor mensen met een verleden als transseksueel. Zodra de operatie achter de rug is ben je volgens de algemene normen vrouw.

Jou persoonlijke ontwikkeling en leer proces gaat wel onafgebroken door, zeker de inhaal strijd dat je nog hebt om dat je niet je hele leven bent geweest wie je nu eindelijk wel bent. Voor mij geeft de benaming transseksueel de periode van transitie aan. Zodra die periode voorbij is, ben je voor die zelfde buiten wereld gewoon vrouw / cq man.

Ik zal het ook wel niet precies kloppend hebben geschreven, maar heb het wel geprobeerd.

joandelynn schreef:

De vraag is wil je zo aangesproken worden en altijd zo gezien worden?

Nee, liever niet, maar als ik een label op mezelf plak hoef ik dat niet aan iedereen te vertellen. Andere mensen die een lichamelijk probleem hebben hoeven dat ook niet.

Zelfs als je passabel bent/wordt zit je nog steeds met dat verleden en alle bijkomende "problemen". Vertel je het aan mensen? Zo ja, wanneer en aan wie? Zo nee, wat moet je dan doen, een verleden verzinnen? Laten we eerlijk wezen, na de SRS blijft je transseksualiteit een rol spelen in je leven. Je blijft altijd een vrouw met een bijzondere ontwikkeling. Je moet ook niet voor niets de rest van je leven hormonen blijven gebruiken, het is niet zo dat je opeens "genezen" bent op het moment dat je wakker wordt in dat ziekenhuisbed.

Niet moeilijker maken dan nodig. Gemakkelijk, je bent vrouw, en hebt in het verleden als man geleefd. Vul dat naar behoefte aan. Maar na de transitie, cq de SRS operatie, hoe passabel je bent of niet, je bent dan vrouw cq man. Hangt erg van de situatie en de persoon tegen over je af.