Pagina 3 van 3

Geplaatst: zo dec 07, 2003 0:49
door capt haok
Joanne, thnx thnx......een nieuw leven is indrukwekkend om te zien..en helemaal van je eigen bloed.
Ik was vol love...en naast dit...kwam er ook een steekje in mijn hart...verd..waarom ben ik ook niet zoals zij te wereld gekomen...gewoon als meid...baalde van mezelf toen ik dit voelde..ik wil er gewoon van genieten en niets anders...geen jalourse gevoelens...

anouk
x

Geplaatst: zo dec 07, 2003 22:16
door Joanne
Ik ken het gevoel Anouk. Toen ik bij mijn broer en zijn vrouw was pakweg twee uur na de bevalling en ik mijn moeder, de moeder van mijn schoonzus en een aantal andere dames over de bevallingsperikelen zag praten voelde ik mij ineens weer dat vreemde wezen wat ik mij mijn hele leven heb gevoeld. De laatste tijd lijkt iedereen maar kids te krijgen in mijn omgeving en het raakt me steeds weer. Vandaag ook weer met die kleine van Maxima en Alexander. Wordt er niet altijd veel vrolijker van maar helaas is het de realiteit en zal ik er mee leren om moeten gaan.

Geplaatst: zo dec 14, 2003 23:18
door capt haok
Niet leuk! Ech nie :cry:

anouk
x

Geplaatst: zo jan 11, 2004 15:22
door capt haok
Hi ladies,

Jahaa, ik zou jullie op de hoogte houden in het reilen en zeilen van tsmeisje in de ruwe onbehouwen wereld.
Eigenlijk valt het laatste gelukkig wel mee hoor, het lijkt me zelfs voorzichtig voor de wind te gaan.
Al is dit wel vanuit een dalletje gegaan...een diepe, want ik ben zelfs in ziektewet gegaan.
Op mijn werk ging het niet goed, bewoners begonnen steeds meer confronterende vragen te stellen, en de sfeer werd ook negatiever..
Ik begon me echt aftevragen lukt het me hier...
Zullen ze me accepteren als vrouw, en begeleidster.
Heb ik nog ingang bij hen, maak ik hen niet in verwarring, en hoe reageerd de familie er op.
Daarnaast de collegaas, kunnen die het opbrengen om mij steeds anouk te noemen.
Zal ik straks steeds weer geconfronteerd worden met die vergissingen....en een grapje die net kan...
O zo deprimerend is dit....het gevoel dit wordt niks...ik blijf hier maar in hangen.
Als je in ziektewet gaat kan dit nega of posi werken, nou in mijn geval werd het posi.
Mijn clustermanager kwam bij me thuis, eerst wat geteut hoe het met me ging...en toen kwam ze met een voorstel..
Ik kan op een andere voorziening beginnen te werken, mag zelf bepalen waneer ik er aan toe ben...en dan als anouk
Je kunt wel inschatten hoe dit bij me viel....echt, een hoofdprijs winnen bij de staatsloterij is er niets bij....van binnen werd ik blij...zo opgelucht....en een stemmetje zei...anouk dit is het, dit is wat je wil...
Ik heb een bedenktijd gekregen.....en dit is ook goed omdat ik ook moet nadenken in welke vorm we dit gieten...randvoorwaarden, garanties...enso, enso..
Ik heb de toezegging dat ik onder begeleiding kom van de arboarts...
Het gehele trajekt totdat ik mezelf ben....
Zij heeft ook ervaring met transen, klinkt heel betrokken en sympartiek..
Daarnaast heb ik de mogelijkheid om te werken op mijn tempo...ze willen me in de luwte houden..
Heel treffend zei mijn clustermanger, waar ik heel warm door werd...anouk heeft genoeg shitt meegemaakt...het wordt tijd dat hier een punt achter wordt gezet..dat ze over een tijd kan leven en werken zoals ze is....en daar wil ik me hard voor maken..

anouk
x

Geplaatst: zo jan 11, 2004 19:03
door Joanne
Er zijn toch nog bazen die het wel serieus nemen. Gelukkig hé?

Geplaatst: zo jan 11, 2004 21:49
door capt haok
Joanne schreef:Er zijn toch nog bazen die het wel serieus nemen. Gelukkig hé?

:D :D :D

anouk
x