Hoi allemaal,
(Adriana schreef:)
Ik besef erg goed dat de VU geen Humanitas is je komt er niet voor een vrijblijvend gesprek, het is een ziekenhuis waar je een oplossing van verwacht van je gender probleem.
(Sandra antwoordde:)
Bij het gender team kan je ook terrecht voor informatie.
Dat was ook haar eerste vraag van het intake gesprek.
Waar komt u voor, wilt je wat weten of weet je alles al.
Er komen ook mensen om zich te informeren.
Volgens mij is het niet de bedoeling dat je voor informatie naar het Genderteam gaat. Die kun je ook elders vinden, bijvoorbeeld op http://www.xs4all.nl/~rosalind/faq-ganl.html. Verder mag je van het VU niet verwachten dat ze een oplossing hebben voor je genderprobleem. Eigenlijk moet je die zelf al hebben bedacht voordat je je daar aanmeldt. Zoals iemand mij het in de wachtkamer vertelde, toen ik precies een jaar geleden op mijn intake zat te wachten: "als je hier naar toe komt, moet je zelf de diagnose al hebben gesteld." Het is dus bepaald niet zo dat je er naar toe gaat om je verhaal te vertellen en dat zij dan wel voor de rest zorgen. Het wordt min of meer van je verwacht dat jezelf duidelijk aangeeft wat je probleem is en wat volgens jou de beste oplossing zou zijn.
Succes en groetjes,
Tirza
Naar VU voor het intake gesprek
Moderator: Moderators
Ach Tirza...
Maakt het gesprek wel makkelijk en de wachtlijst korter he... als je zegt dat je voor info komt
Aha... u wilt informatie... hier hebt u de adressen van gendertherapeuten en Humanitas... Maakt u vooral een afspraak als u denkt dat u eruit bent
Dus als binnenkomertje... niet verkeerd...
Alleen voor mezelf zeg ik:
Laten we vertrekken,
waarop zouden we nog wachten
de tekens zijn gegeven... en de wachtwoorden (al zo lang...) bekend...
en ik heb ze al zo vaak herhaald in m'n gedachten,
nu ik weet waar of ik sta en weet wie of ik ben...
Liefs,
Ilona
_________________
I'm so glad that i'm a woman...
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: ilona op 2002-01-28 13:20 ]</font>
Maakt het gesprek wel makkelijk en de wachtlijst korter he... als je zegt dat je voor info komt
Aha... u wilt informatie... hier hebt u de adressen van gendertherapeuten en Humanitas... Maakt u vooral een afspraak als u denkt dat u eruit bent
Dus als binnenkomertje... niet verkeerd...
Alleen voor mezelf zeg ik:
Laten we vertrekken,
waarop zouden we nog wachten
de tekens zijn gegeven... en de wachtwoorden (al zo lang...) bekend...
en ik heb ze al zo vaak herhaald in m'n gedachten,
nu ik weet waar of ik sta en weet wie of ik ben...
Liefs,
Ilona
_________________
I'm so glad that i'm a woman...
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: ilona op 2002-01-28 13:20 ]</font>
-
Tirza
Dat betwijfel ik, want iemand die wel voor een intake komt, moet dan weer langer wachten.Op 2002-01-28 13:19, schreef ilona:
Maakt het gesprek wel makkelijk en de wachtlijst korter he... als je zegt dat je voor info komt
Ter aanvulling op mijn vorige bericht, waarin ik zei dat je het beste pas naar het Genderteam kunt stappen als je voor jezelf de diagnose al hebt gemaakt, nog het volgende. Het is de taak van de psycholoog om die diagnose te onderzoeken en eventueel te bevestigen. Vervolgens wordt beoordeeld of je met een geslachtsaanpassende behandeling geholpen zou zijn en, minstens even belangrijk, of je het ook aan zou kunnen. Verwacht daarom, als je met de gesprekken gaat beginnen, geen begripvol persoon die een arm om je heen slaat, maar iemand die zich vrij nuchter zal opstellen. Als je hier vantevoren rekening mee houdt, is de kans op teleurstellingen alleen maar kleiner.
Groetjes,
Tirza
Hoi Tirza,
Ik weet dat als je naar de genderteam stap dat je zeker van alles moet zijn.
Ik zou er dan anders niet heen gegaan zijn.
Maar ik ken genoeg mensen die door de huisarts direct er heen worden gestuurd.
Ik vind het dan ook niet gek dat het gender team ze dan eerst informeert wat er mogelijk is.
Niet iedereen haalt het informatie van het internet.
Als ik niet de informatie had dan had ook mijn huisarts mij als eerste naar het VU gestuurt.
Liefs Sandra
Ik weet dat als je naar de genderteam stap dat je zeker van alles moet zijn.
Ik zou er dan anders niet heen gegaan zijn.
Maar ik ken genoeg mensen die door de huisarts direct er heen worden gestuurd.
Ik vind het dan ook niet gek dat het gender team ze dan eerst informeert wat er mogelijk is.
Niet iedereen haalt het informatie van het internet.
Als ik niet de informatie had dan had ook mijn huisarts mij als eerste naar het VU gestuurt.
Liefs Sandra
-
Tirza
Hoi Sandra,
het is bekend dat de huisarts iemand rechtstreeks naar het genderteam kan doorsturen. Zo is het bij mij zeven jaar geleden ook gebeurd. Op dat moment wist ik nog maar heel weinig van transseksualiteit. Het enige dat ik wist was dat mijn gevoelens veel verder gingen dan travestie, zoals ik lange tijd had gedacht. Ik weet nog dat ik in de wachtkamer voor het eerst een foldertje over TS heb gelezen, waarin heel summier iets over het genderteam werd gezegd. Ook al was voor mij al snel duidelijk dat ik er toen nog lang niet klaar voor was, toch heb ik nog een drietal gesprekken gehad.
Met de huidige wachttijden zou eigenlijk voorkomen moeten worden dat iemand die nog niet zover is, al bij het genderteam terecht kan. Eigenlijk zou er een soort tussenstation moeten zijn, waarin kan worden bekeken of iemand er al klaar voor is. Je zou diegene bijvoorbeeld eerst naar een gendertherapeut kunnen doorverwijzen. In Groningen is de procedure overigens veel omslachtiger dan bij het VU.
het is bekend dat de huisarts iemand rechtstreeks naar het genderteam kan doorsturen. Zo is het bij mij zeven jaar geleden ook gebeurd. Op dat moment wist ik nog maar heel weinig van transseksualiteit. Het enige dat ik wist was dat mijn gevoelens veel verder gingen dan travestie, zoals ik lange tijd had gedacht. Ik weet nog dat ik in de wachtkamer voor het eerst een foldertje over TS heb gelezen, waarin heel summier iets over het genderteam werd gezegd. Ook al was voor mij al snel duidelijk dat ik er toen nog lang niet klaar voor was, toch heb ik nog een drietal gesprekken gehad.
Met de huidige wachttijden zou eigenlijk voorkomen moeten worden dat iemand die nog niet zover is, al bij het genderteam terecht kan. Eigenlijk zou er een soort tussenstation moeten zijn, waarin kan worden bekeken of iemand er al klaar voor is. Je zou diegene bijvoorbeeld eerst naar een gendertherapeut kunnen doorverwijzen. In Groningen is de procedure overigens veel omslachtiger dan bij het VU.
Hoi Tirza,
Ik ben het met je volkomen eens dat de huisarts je niet zomaar naar een gender team moet sturen.
Gelukkig heb ik niet naar hem geluisterd en zelf eerst uitgezocht wat ik nu ben en wil.
Ik vind het eigenlijk vreemd dat er nog niet veel bekendheid over de mogelijkheden bij de huisartsen is en het Riagg helemaal waar ik ook geweest ben en daar zouden ze mij ook naar het gender team sturen.
Ik denk ook dat er best wel wat personen bij zitten die bij het gender team aankloppen die nog geen eens bewust zijn van zich zelf.
Groetjes
Sandra
Ik ben het met je volkomen eens dat de huisarts je niet zomaar naar een gender team moet sturen.
Gelukkig heb ik niet naar hem geluisterd en zelf eerst uitgezocht wat ik nu ben en wil.
Ik vind het eigenlijk vreemd dat er nog niet veel bekendheid over de mogelijkheden bij de huisartsen is en het Riagg helemaal waar ik ook geweest ben en daar zouden ze mij ook naar het gender team sturen.
Ik denk ook dat er best wel wat personen bij zitten die bij het gender team aankloppen die nog geen eens bewust zijn van zich zelf.
Groetjes
Sandra
Hoi Tirza...
Sorry hoor... ik bedoelde het relativerend... in die zin... ik hoop dat iedereen die voor me is zegt voor info te komen... Ben IK des te eerder aan de beurt voor een peut
OK, da's egoistisch... weet ik... en ik weet ook dat ik er niet op moet rekenen, want Sandra bijvoorbeeld - overigens best een lieve meid hoor
- bleek ook al serieus... Dus zo wordt de wachtlijst niet echt korter 
Maar nu serieus...
Ik weet donders goed wat ik wil hoor... en voor mijn part (bij voorkeur zelfs) tref ik een psych die me tot het uiterste probeert daarvan af te houden... Niet qua rekken en aantallen gesprekken, maar wel inhoudelijk en heel erg de diepte in en zeer interactief...
Maar de bottom line is en blijft... Loontje heeft 45 jaar "als man" geleefd... heeft elke mogelijkheid aangegrepen om niet toe te geven... wilde wel vrouw zijn, ook lichamelijk hoor, graag zelfs...
Maar ze verstopte zich... ach... vu-traject maakt je ook geen 100% vrouw... en later ... ok, zou voor mezelf misschien beter zijn in termen van harmonie lichaam en geest, maar de maatschappelijke consequenties of liever: de gevolgen voor je functioneren binnen een sociale omgeving zijn te groot...
Tot je sociale omgeving uit elkaar begint te vallen...
Jezelf wijsmaken dat je vooral niet naar de VU moet gaan... ok, ik kende de term nog niet, maar ik wist zeker dat ik een geraniumtrans zou worden...
Serieuze plannen maken eruit te stappen... en een begin van de uitvoering daarvan ter hand nemen...
En je net op tijd realiseren dat je eruit stapt, niet om jezelf... maar voor de omgeving...
Lieve Tirza... ik heb het elders al beschreven... maar sinds die tijd is m'n leven zo drastisch veranderd... ben ik zo gelukkig geworden... heb ik zoveel kracht en energie teruggekregen... ben ik zelfs inmiddels sterk...
En roepen degenen die (nog) van niks weten...
Nou Tirza... geloof me... de harmonie en het geluk die ik nu al ervaar... die laat ik me dus niemand meer afpakken hoor... Echt niemand... Geef me de "hardste" psycholoog om me ervan te weerhouden... niks te begrip... niks te watje en invoelingsvermogen... laat 'ie me vertellen dat ik gek ben dat ik er voor ga...
Je gelooft toch niet echt dat ik me daardoor nog van de wijs laat brengen he???
Wat er ook aan oranje en rode seinen gegeven wordt (en ik hoop uiteraard op geen een)... voor mezelf zie ik een grote lange groene golf voor me... en ik laat me er door niks en niemand meer van weerhouden het gas strak op de plank te houden... messcherp te manoeuvreren om zo strak mogelijk de uitgezette koers te volgen...
En inmiddels ben ik ook eerlijk en "egoistisch" genoeg geworden om te zeggen: ik ben een tank op volle snelheid... en ik rem voor niks meer... dus wie er in de weg staat kan maar beter opzij springen, want ik toeter maar een keer en raas gewoon door... Ben je niet op tijd weg... jammer dan... maar wat mij betreft is het "oorlog"... Oorlog in de zin van... ik strijd eindelijk de goede strijd...
En natuurlijk blijft er tijd voor introspectie, reflectie en een steuntje voor vriendinnen... Maar buitenstaanders die aan de rem willen gaan hangen??? NO WAY...
Liefs,
Ilona
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: ilona op 2002-01-29 13:03 ]</font>
Sorry hoor... ik bedoelde het relativerend... in die zin... ik hoop dat iedereen die voor me is zegt voor info te komen... Ben IK des te eerder aan de beurt voor een peut
OK, da's egoistisch... weet ik... en ik weet ook dat ik er niet op moet rekenen, want Sandra bijvoorbeeld - overigens best een lieve meid hoor
- bleek ook al serieus... Dus zo wordt de wachtlijst niet echt korter Maar nu serieus...
Ik weet donders goed wat ik wil hoor... en voor mijn part (bij voorkeur zelfs) tref ik een psych die me tot het uiterste probeert daarvan af te houden... Niet qua rekken en aantallen gesprekken, maar wel inhoudelijk en heel erg de diepte in en zeer interactief...
Maar de bottom line is en blijft... Loontje heeft 45 jaar "als man" geleefd... heeft elke mogelijkheid aangegrepen om niet toe te geven... wilde wel vrouw zijn, ook lichamelijk hoor, graag zelfs...
Maar ze verstopte zich... ach... vu-traject maakt je ook geen 100% vrouw... en later ... ok, zou voor mezelf misschien beter zijn in termen van harmonie lichaam en geest, maar de maatschappelijke consequenties of liever: de gevolgen voor je functioneren binnen een sociale omgeving zijn te groot...
Tot je sociale omgeving uit elkaar begint te vallen...
- he joh... blijf jij depressief???
- he joh... zuip 'ie niet een beetje teveel???
- he joh... wanneer praten we nou eindelijk weer eens lekker bij????
- he joh... waarom ben jij de laatste tijd zo ongezellig???
- he joh... waarom zien we je nooit meer???
he joh... wat sta jij de laatste tijd kort voor de kar??? - he joh... is die burn out nou nog niet weg???
Jezelf wijsmaken dat je vooral niet naar de VU moet gaan... ok, ik kende de term nog niet, maar ik wist zeker dat ik een geraniumtrans zou worden...
Serieuze plannen maken eruit te stappen... en een begin van de uitvoering daarvan ter hand nemen...
En je net op tijd realiseren dat je eruit stapt, niet om jezelf... maar voor de omgeving...
Lieve Tirza... ik heb het elders al beschreven... maar sinds die tijd is m'n leven zo drastisch veranderd... ben ik zo gelukkig geworden... heb ik zoveel kracht en energie teruggekregen... ben ik zelfs inmiddels sterk...
En roepen degenen die (nog) van niks weten...
- ben jij ineens aan je tweede jeugd begonnen???
- Jezus... ben jij aan de speed tegenwoordig??? / is je seroxat niet een beetje overgedoseerd???
- Allemachtig... wat gaat het met jou ineens goed???
- jezus meid... zie je nou wel... had je jaren eerder moeten doen...
- nou joh... als jij nog twijfelt (nee dus!)... ik niet meer...
- lekker joh, dat het zo goed met je gaat... en nou doorzetten he...
Nou Tirza... geloof me... de harmonie en het geluk die ik nu al ervaar... die laat ik me dus niemand meer afpakken hoor... Echt niemand... Geef me de "hardste" psycholoog om me ervan te weerhouden... niks te begrip... niks te watje en invoelingsvermogen... laat 'ie me vertellen dat ik gek ben dat ik er voor ga...
Je gelooft toch niet echt dat ik me daardoor nog van de wijs laat brengen he???
Wat er ook aan oranje en rode seinen gegeven wordt (en ik hoop uiteraard op geen een)... voor mezelf zie ik een grote lange groene golf voor me... en ik laat me er door niks en niemand meer van weerhouden het gas strak op de plank te houden... messcherp te manoeuvreren om zo strak mogelijk de uitgezette koers te volgen...
En inmiddels ben ik ook eerlijk en "egoistisch" genoeg geworden om te zeggen: ik ben een tank op volle snelheid... en ik rem voor niks meer... dus wie er in de weg staat kan maar beter opzij springen, want ik toeter maar een keer en raas gewoon door... Ben je niet op tijd weg... jammer dan... maar wat mij betreft is het "oorlog"... Oorlog in de zin van... ik strijd eindelijk de goede strijd...
En natuurlijk blijft er tijd voor introspectie, reflectie en een steuntje voor vriendinnen... Maar buitenstaanders die aan de rem willen gaan hangen??? NO WAY...
Liefs,
Ilona
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: ilona op 2002-01-29 13:03 ]</font>
-
Tirza
Lieve Ilona en Sandra,
mijn vorige berichtjes waren niet zozeer aan jullie geadresseerd, maar waren algemene adviezen aan diegenen die misschien met het plan rondlopen zich bij het GT aan te melden. De boodschap die ik wilde geven was vooral dat je er het beste mee kunt wachten totdat je er voor jezelf al min of meer uit bent. En verder dat je van het genderteam geen psychische begeleiding hoeft te verwachten.
Natuurlijk weet ik dat jullie allebei heel serieus zijn en ik hoop dat ze jullie niet al te lang laten wachten, want ik weet hoe dat is. Precies een jaar geleden had ik mijn intake en ik kreeg te horen dat ik pas in mei of juni mijn eerste gesprek zou hebben. Uiteindelijk kon ik er eind april al terecht na tussentijds met Jos te hebben gebeld. Begin augustus had ik mijn laatste gesprek en eind september kreeg ik het bevrijdende nieuws te horen. Inmiddels ben ik al bijna vier maanden aan de hormonen.
Over twee weken zie ik voor het eerst mijn psychologe weer (zij is als een van de weinigen gebleven) en daar kijk ik erg naar uit. Alleen het idee al dat ik niets meer hoef te bewijzen, niemand hoef te overtuigen, geeft me een heerlijk gevoel. Ik hoop van harte dat jullie over een jaartje ook zover zullen zijn.
Liefs,
Tirza
mijn vorige berichtjes waren niet zozeer aan jullie geadresseerd, maar waren algemene adviezen aan diegenen die misschien met het plan rondlopen zich bij het GT aan te melden. De boodschap die ik wilde geven was vooral dat je er het beste mee kunt wachten totdat je er voor jezelf al min of meer uit bent. En verder dat je van het genderteam geen psychische begeleiding hoeft te verwachten.
Natuurlijk weet ik dat jullie allebei heel serieus zijn en ik hoop dat ze jullie niet al te lang laten wachten, want ik weet hoe dat is. Precies een jaar geleden had ik mijn intake en ik kreeg te horen dat ik pas in mei of juni mijn eerste gesprek zou hebben. Uiteindelijk kon ik er eind april al terecht na tussentijds met Jos te hebben gebeld. Begin augustus had ik mijn laatste gesprek en eind september kreeg ik het bevrijdende nieuws te horen. Inmiddels ben ik al bijna vier maanden aan de hormonen.
Over twee weken zie ik voor het eerst mijn psychologe weer (zij is als een van de weinigen gebleven) en daar kijk ik erg naar uit. Alleen het idee al dat ik niets meer hoef te bewijzen, niemand hoef te overtuigen, geeft me een heerlijk gevoel. Ik hoop van harte dat jullie over een jaartje ook zover zullen zijn.
Liefs,
Tirza
Hoi Joanne,
Ik wordt om 13.45 uur verwacht voor't gesprek, en ik zal er ruim op tijd zijn... Maar het oorspronkelijke plan om in datzelfde tentje te lunchen is inmiddels gesneuveld... ben uitgenodigd om bij iemand thuis te lunchen (zeg hier niet wie, begrijp je wel) en in alle rust de reis (nou ja, het uitstapje... 't is ook in amsterdam) naar de VU samen te maken... Voordeel is duidelijk.. kan ik kort van tevoren scheren/make-uppen en zo... want met die baard van mij... groeit er dus echt in 4 uur doorheen... Vandaar die vroegtijdige lasertherapie... En ja, duur... zeker. Maar de belasting betaalt mee, in mijn geval de helft. En ik ga een beroiep doen op de hardheidsclausule van m'n verzekering. Dusse... wie weet. En anders is het geld in elk geval goed besteed denk ik maar.
Trouwens- even relativeren - als de belasting de helft betaalt, betaal ik de andere helft voor een maandelijkse sessie ruimschoots uit wat ik per maand bespaar aan alcohol... dusse... Is ze gezond bezig of niet???
Maar misschien tot morgen, en anders gewoon tot ziens...
Liefs,
Ilona
Ik wordt om 13.45 uur verwacht voor't gesprek, en ik zal er ruim op tijd zijn... Maar het oorspronkelijke plan om in datzelfde tentje te lunchen is inmiddels gesneuveld... ben uitgenodigd om bij iemand thuis te lunchen (zeg hier niet wie, begrijp je wel) en in alle rust de reis (nou ja, het uitstapje... 't is ook in amsterdam) naar de VU samen te maken... Voordeel is duidelijk.. kan ik kort van tevoren scheren/make-uppen en zo... want met die baard van mij... groeit er dus echt in 4 uur doorheen... Vandaar die vroegtijdige lasertherapie... En ja, duur... zeker. Maar de belasting betaalt mee, in mijn geval de helft. En ik ga een beroiep doen op de hardheidsclausule van m'n verzekering. Dusse... wie weet. En anders is het geld in elk geval goed besteed denk ik maar.
Trouwens- even relativeren - als de belasting de helft betaalt, betaal ik de andere helft voor een maandelijkse sessie ruimschoots uit wat ik per maand bespaar aan alcohol... dusse... Is ze gezond bezig of niet???
Maar misschien tot morgen, en anders gewoon tot ziens...
Liefs,
Ilona