Welke lol je bedoelt weet ik niet precies, maar het hele ritueel om me te wassen, ontharen, kleden en opmaken is een soort meditatie, alsof ik stukje bij beetje meneer C. opruim om met zo min mogelijk ballast mezelf te kunnen zijn. Dat klinkt alsof ik (nog steeds) aan travestie doe, maar de ondertoon is heel anders als voorheen. Pas onlangs heb ik ontdekt dat het de moeite waard is om mezelf mooi te maken. Al die tijd dat ik nog probeerde te geloven dat ik als man kon bestaan maakte het me werkelijk niks uit hoe ik erbij liep. Zelf in 'drag' interesseerde het me niet zoveel of het wel 'mooi' was..Joy schreef: dat fully dressed, is dat ook de lol die je erna beleeft? of bittere noodzaak om je ok te voelen?
confronterend, wellicht, maar ik wandel met je mee
Joy
Erna wacht meestal treurnis, heimwee. Meneer C. heeft een leven opgebouwd met alles erop en eraan. Het is niet even een kwestie van even alles omgooien, het moet afgebouwd, dan wel omgebouwd worden op een paar enorm belangrijke punten. Dus in het dagelijks leven moet ik nog even door zoals men mij kent. De lol erna is: Weten dat ik als Ciska een toekomst heb. Als meneer C. was het op't laatst één grijze sleur, waar hopelijk toch wel eens een eind aan zou komen.
Eigenlijk ben ik best jaloers op de meeste Travestieten. Gewoon tevreden kunnen zijn met je lijf, je 'aangeboren gender(rol)' en af en toe, als kers op de taart, een mooie vrouw mogen zijn. Keep it up, gurls !!
Ciska.